Όταν ο Κεμάλ «ξεφορτώθηκε» τους Άραβες, ή όταν οι Άραβες «ξεφορτώθηκαν» τον Κεμάλ, τα πετρέλαια δεν είχαν την αξία που έχουν σήμερα.
Επομένως, «τι είχε, τι έχασε».
Όμως μετά εφτά, περίπου, χρόνια, το σκηνικό άλλαξε.
Τα πετρέλαια έγιναν «μαύρος χρυσός» και το βαθύτερο αίτιο για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Λίγο πριν ξεκινήσει την εκστρατεία του ο Χίτλερ ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, έδωσε εντολή στον τετραπέρατο πρεσβευτή του στην Άγκυρα, στον φον Πάπεν, να επιδιώξει και να προσφέρει σχεδόν τα πάντα στους Τούρκους, για να πετύχει την συμμαχία τους.
Στόχος του;
Να χτυπήσει στο υπογάστριο τους Σοβιετικούς και στην συνέχεια ό,τι ήθελε προκύψει.
Να γίνει δηλαδή Γερμανικός όλος ο φυσικός πλούτος της Κεντρικής Ασίας.
Έτσι το διπλωματικό παζάρι ξεκίνησε.
Οι Τούρκοι και τι δεν ζητούσαν.
Ζητούσαν Θεσσαλονίκη, Θράκη, φιλέτα από την Βουλγαρία, ζητούσαν τα σημαντικότερα νησιά του Αιγαίου και, φυσικά, και την Κρήτη.
Ο Αδόλφος σε όλα είπε ναι.
Έτσι όμως άνοιξε η όρεξη των Τουρκαλάδων και αποφάσισαν να ζητήσουν τα πετρέλαια της Μοσούλης που και σήμερα διεκδικούν.
Ο Χίτλερ έγινε θηρίο. Τους έστειλε στο διάολο και τους απαγόρεψε να χρησιμοποιούν ακόμη και τον όρο Παντουρανισμός.
Ούτε λίγο ούτε πολύ τα πετρέλαια και γενικότερα οι ενεργειακές πηγές ήταν για τους Τούρκους ο απαγορευμένος καρπός.
Δεν ξέρω αν η κόντρα Τουρκίας – Ισραήλ είναι πραγματική (εδώ οι Αμερικάνοι έχουν τον πρώτο λόγο) αλλά αν είναι πραγματική, βλέπω την Τουρκία τουλάχιστο να εξευτελίζεται.
Μα είναι δυνατόν να παίζουν τα Μεμέτια θέατρο;
Γιατί όχι;
Το δημοψήφισμα στην Τουρκία πλησιάζει και ο Ερντογάν χρειάζεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ τις ψήφους των Κεμαλικών.
Τις χρειάζονται και οι Ισραηλινοί και οι Αμερικανοί.
Για να χυμήξουν στην Ανατολία και να την «σκουπίσουν» απ’ άκρα σ’ άκρη.
Βέβαια η Ιστορία συχνότατα κρατά ένα φοβερό χαρτί που το λένε έκπληξη.
Θυμάστε εκείνη την Ναυμαχία του Ναυαρίνου;
Ε, λοιπόν, αν οι Τουρκαλάδες δεν είχαν καβαλήσει το καλάμι, δεν θα πάθαιναν την νίλα της νίλας τους.
Απ’ αυτήν εδώ την στήλη έχομε επισημάνει εδώ και πολύ καιρό τις εξελίξεις που έρχονται.
Φαίνεται πως το «ανατολικό ζήτημα» εξακολουθεί να υπάρχει κι’ αυτήν την φορά «βρωμάει πετρέλαιο».
ΦΩΤΗΣ