Η κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ Framing Britney Spears από την εφημερίδα The New York Times σε σκηνοθεσία της Samantha Stark, προκάλεσε σοκ. Η ταινία δεν εξερευνά απλώς την επιβολή ενός πατέρα στην καριέρα – και ολόκληρη τη ζωή – της τραγουδίστριας κόρης του, αναδεικνύει και τα τραύματα από την υπερβολική δημοσιότητα και την ανθρωποφαγία των μέσων ενημέρωσης.
Μέσα από την αφήγηση μιας ζωής κατεστραμμένης από τη διασημότητα, αναδεικνύεται η λειτουργία ενός καταστροφικού, διαστροφικού και δραματικά σύγχρονου μιντιακού συστήματος.
Amy Winehouse
Η Μπρίτνεϊ Σπίαρς παρουσιάσθηκε στην τηλεόραση στα 10 της χρόνια και έγινε διάσημη στα 17 της χρόνια με το single της Baby One More Time. Έτσι, εκτέθηκε νωρίς ως προϊόν της αγοράς που αποκαλείται σοουμπίζ. «Όλοι μιλούν μόνο για αυτό… τα στήθη» της, άλλοι την ρωτούν για την παρθενιά της, «σε ένα δωμάτιο γεμάτο δημοσιογράφους», σημειώνει η Washington Post: “Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης – τα ταμπλόιντ, όπως και οι πιο γνωστές εφημερίδες – κυνηγούσαν τις νέες γυναίκες, όπως η Britney Spears, για να εξαγάγουν οικείες λεπτομέρειες από αυτές, προτού τις ξευτιλίσουν στη συνέχεια, επιτιθέμενες εναντίον τους, ακριβώς γι’ αυτές τις λεπτομέρειες.”
Η βρετανική εφημερίδα The Guardian παραλληλίζει τη ζωή της Σπίαρς με αυτή της τραγουδίστριας Amy Winehouse, η οποία πέθανε από υπερβολική δόση σε ηλικία 27 ετών. Κυνηγημένη από τους δημοσιογράφους, όπως και η Βρετανίδα, η Britney Spears έπαθε το 2007 βαριά κατάθλιψη. Τότε την είδαμε με «ξυρισμένο κεφάλι, χαμένο βλέμμα, σαφώς σε πλήρη ψυχολογική κατάρρευση, και πάντα υπό την επιτήρηση των καμερών»!
Η μισογυνία
Υπό το φως της “παγκόσμιας συνειδητοποίησης για τη δομική μισογυνία των κοινωνιών μας”, η χαοτική ζωή της τραγουδίστριας σοκάρει. Η ελβετική εφημερίδα Le Temps, συγκρίνοντας την τραγουδίστρια με τον Πινόκιο, «μια μαριονέτα αρσενικού που πιστεύει ότι μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του», κάνει αυτήν την κυνική, μισογυνική παρατήρηση: «Ασυνείδητα ή όχι, ξέραμε ότι, σύμφωνα με ένα καθιερωμένο σενάριο στη showbiz, η νέα καλόγρια θα κατέληγε ως μία πόρνη». Αυτό το στερεότυπο της καλόγριας που είναι εν δυνάμει πόρνη επικρατεί παντού και νομιμοποιεί το σαδισμό και τη διαστροφή στο χώρο του θεάματος από την Αμερική ως την Ελλάδα, τσακίζοντας νέες και νέους κάτω από την «μπότα» όσων διαθέτουν εξουσία.
Μετά την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ, το μήνυμα «Λυπούμαστε Britney» εμφανίστηκε δίπλα στο hashtag #FreeBritney στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Ένας τρόπος», γράφουν οι New York Times, για να αναγνωρίσουμε την ευθύνη μας.
Όμως αυτό αρκεί; Σ’ ένα σχολείο της Ηπείρου εξακολουθεί να υπάρχει η επιγραφή: «Γυναιξί πάσαις κόσμον η σιγή φέρει». Αυτή η κουλτούρα της σιωπής θέλει μεγάλη προσπάθεια για να αλλάξει. H δομική μισογυνία, το δομικό μίσος για τον διαφορετικό, που παράγει η κοινωνία των «νοικοκυραίων», έχει ρίζες που είναι βαθιά στερεωμένες στο έδαφος της καπιταλιστικής κοινωνίας …
*Πληροφορίες από courrier international