Γεννήθηκε στα Χανιά το 1927, ρίχτηκε στη βιοπάλη από τα 13 του χρόνια και εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ στα 15 του. Υπηρετώντας τη θητεία του στην Αεροπορία εξορίστηκε στο Μακρονήσι στα 20 χρόνια του.
Εσωτερικός μετανάστης στον Πειραιά είχε την τύχη να δουλέψει με τον Πικιώνη στα έργα της Ακρόπολης και του Φιλοπάππου- τον δάσκαλο όπως τον αποκαλούσε.
Ενεργός στην ΕΔΑ, μαχητικός στις διαδηλώσεις των οικοδόμων, ποτέ δεν έκρυψε την Αυγή στη μέσα τσέπη. Διέφυγε τη σύλληψη στη δικτατορία και μετά στρατεύθηκε στο ΚΚΕ μέχρι τη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς, τον οποίο και ακολούθησε ως το τέλος της ζωής του.
Διετέλεσε μέλος της διοίκησης στην Ένωση Επαγγελματοβιοτεχνών Πειραιά και δημοτικός σύμβουλος υπεύθυνος για τα Τεχνικά εργα στο Δήμο Κορυδαλλού, επί κομμουνιστή δημάρχου Μαλαγαρδή.
Στην όγδοη δεκαετία του εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ Χαλανδρίου και ήταν μαχητικός υποστηρικτής του Σίμου Ρούσσου.
Απέκτησε τρία παιδιά με τον έρωτα της ζωής του την Παναγιώτα Σκαράκη-Λουπάκη, πέντε εγγόνια και πέντε δισέγγονα.