Έχουν περάσει χρόνια και για κάποιους μοιάζει αρχαία ιστορία όμως στην πραγματικότητα είναι ελάχιστος ο χρόνος που η Φαλάσαρνα είχε μια εξαιρετικά διαφορετική όψη, απολύτως παρθένα, με μικρή παρουσία ανθρωπων. Αυτή η όψη – που υπήρχε για χιλιάδες χρόνια – μέσα σε δύο μόλις δεκαετίες έχει πλέον χαθεί.
Ας το σκεφτούμε λίγο αυτό. Η συγκεκριμένη περιοχή έμεινε αναλλοίωτη για χιλιάδες χρόνια και μέσα σε 20 χρόνια οι αμμόλοφοι ισοπεδώθηκαν και εγιναν πάρκινγκ για αυτοκίνητα, μπηκαν ομπρέλες και πολυτελείς ξαπλώστρες, τώρα κάποιοι ετοιμάζουν μέγα (οικο…φιλικά) ξενοδοχεία πάνω στο κύμα.
Θυμόμαστε τότε, όταν μπήκαν οι πρώτες ομπρέλες, κάποιους περίεργους οικολόγους και αναρχικούς – γιατί αυτοί τότε κυρίως μόνο μιλούσανε για αυτά τα θέματα που αφορούσαν το περιβάλλον και τη σχέση του ανθρώπου με αυτό – ότι αφού μπήκαν ομπρέλες και άνοιξαν δρόμοι, σύντομα θα ισοπεδωθούν οι λοφοι με τα λουλουδάκια του πρίγκιπα, θα εξαφανιστούν και οι πεταλούδες, μετά θα ανοίξουν μπαρ, θα φτιαχτούν πάρκινγκ και πριν το καταλάβουμε καλα – καλά, η ομορφιά θα έχει χαθεί και τη θέση του θα έχουν πάρει ξενοδοχεία.
Βρισκόμαστε σήμερα σε αυτό το μεταίχμιο. Όχι μόνο στη Φαλάσαρνα αλλά και στο Λαφονήσι, και σε άλλα μέρη σε όλη τη χώρα. Mετά το πράσινο φως που έδωσε ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος της κυβέρνησης Μητσοτάκη κάθε λογής συμφέροντα μύρισαν χρήμα και θέλουν τώρα με το ζόρι να μας “φέρουν την ανάπτυξη” για να μας σώσουν…
Δεν τους αρκούν οι ομπρέλες και τα μπαρ, θέλουν να καπαρώσουν τα πιο όμορφα σημεία της χώρας… για να τα “προστατεύσουν” από την περιβαλλοντική καταστροφή. Έτσι λένε κάποιοι επιτήδειοι.
Όμως οι πολίτες αντιδρούν. Οργανώνονται, μιλούνε και απαιτούν μια αλλαγή πορείας. Γιατί αυτό που υπήρχε για χιλιάδες χρόνια δε μπορεί να αλλοιωθεί σε τέτοιο βαθμό για μια χούφτα ευρώ.
Κάποιοι τους κατηγορούν για υποκρισία. Λένε πού ήταν τόσο καιρό που δε γινόταν σεβαστοί οι κανόνες στις προστατευόμενες περιοχές ξεχνώντας τις πολλές και έντονες αντιδράσεις που έχουν υπάρξει ανά καιρούς, τα δημοσιεύματα, την οργή που εκφράζουν συνειδητοποιημένοι πολίτες. Αναγνωρίζουν στην απογοήτευσή τους τη συνενοχή και τους καλούν και τώρα μπροστά στην προοπτική μιας τελειωτικής αλλοίωσης να συνεχίσουν να σιωπούν. Δεν τους κάνουν το χατήρι…
Στη Φαλάσαρνα, στον Παλίγκρεμνο, στο Λαφονήσι, στο Κάστρο της Λευκάδας, στα χωριά των κορυφών των ελληνικών βουνών που αντιδρούν στη μετατροπή των τόπων τους σε πάρκα ανεμογεννητριών, κάποιοι Έλληνες γίνονται ξανά ενεργοί πολίτες. Συμμετέχουν και διεκδικούν δημοκρατικά. Απαιτούν λογοδοσία, σεβασμό του περιβάλλοντος. Αγωνιζόνται για να προστατεύσουν και τις ίδιες τις ζωές τους.
Αυτοί οι ανυπάκουοι, δεν είναι το προβλημα. Είναι η λύση.