Με τη κατοχύρωση του 13ωρου αυτό που επιδιώκει ο νόμος, έστω και αν μας λένε ότι αυτό θα έχει όρια σε ότι αφορά τη συχνότητα, είναι να δουλεύουμε σαν σκλάβοι. Όλοι το ξέρουμε ότι με τέτοια ωράρια δεν μένει χρόνος για ψυχαγωγία , ούτε για αναψυχή, ούτε χρόνος για την οικογένεια, ούτε για ανάπαυση.
Επιπλέον, οι φθορές στην υγεία μας είναι ανεπανόρθωτες αλλά και ο κίνδυνος για ατυχήματα μεγαλώνει επικίνδυνα και το σίγουρο είναι ότι αν περάσει θα αυξήσει τον αριθμό των νεκρών και των σακατεμένων, που ήδη είναι πολλοί και στην οικοδομή και παντού.
Στον κλάδο ο νόμος μπορεί να εφαρμοστεί με πολλούς τρόπους. Ένας από αυτούς, ακόμα και αν τηρηθούν οι «κανόνες» τους, είναι π.χ. στα εργοτάξια όπου μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι και μεγαλοκατασκευαστές έχουν στο ίδιο έργο, αλλά και σε άλλα, θυγατρικές και έτσι τους δίνεται η δυνατότητα να μας δανείζουν για έξτρα χρόνο δουλειάς όταν τους κάνει κέφι, με βάση τις επιδιώξεις τους για περισσότερα κέρδη, με ότι αυτό σημαίνει για την ίδια μας τη ζωή. Με αυτό τον τρόπο, πλέον όλων των άλλων θα γλιτώνουν και την προσαύξηση της υπερωρίας.
Για το θέμα της ενημέρωσης με ηλεκτρονικά μηνύματα, θα μπορούν οι εταιρείες να μας τριγυρνούν από έργο σε έργο και ώρες που αυτοί θα επιλέγουν με ένα μήνυμα τη προηγούμενη μέρα. Η ζωή μας δηλαδή θα γίνει λάστιχο με βάση τις ορέξεις τους για να γεμίζουν τα ταμεία τους.
Τονίζουμε, συνάδελφοι, ότι όλα αυτά συμβαίνουν ήδη λίγο πολύ στον κλάδο, αν και τώρα συνήθως άτυπα, ιδιαίτερα όταν ανεβαίνει η δουλειά στον κλάδο. Τώρα θέλουν να βάλουν και την τζίφρα του νόμου για να γίνουν όλα ξέφραγο αμπέλι, να επεκταθεί αυτή η κατάσταση παντού και όχι να υπάρχουν «κανόνες» όπως λένε οι κυβερνώντες.
Επειδή ξέρουν ότι αυτά θα προκαλέσουν αντιδράσεις θέλουν να προλάβουν τα χειρότερα για αυτούς και προσπαθούν να μας φοβίσουν. Είναι βαθιά γελασμένοι γιατί η ιστορία του συνδικάτου μας έχει αποδείξει ότι δεν την σκιάζουν ούτε οι νόμοι τους, ούτε οι φοβέρες τους και το έχουμε αποδείξει στην πράξη όταν χρειάζεται.
Συνάδελφοι, δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω από τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής μας, της δουλειάς και των δικαιωμάτων μας.
Δεν πρέπει να μας πείσουν ότι αυτό είναι η κανονικότητα. Δεν είναι κανονικότητα νύχτα μέρα στη δουλειά, δεν είναι κανονικότητα το μεροκάματο να μη φτάνει, δεν είναι κανονικότητα τα διαρκή ατυχήματα στις οικοδομές και τα εργοτάξια.
Το φυσιολογικό με το πλούτο που παράγουμε, είναι να παίρνουμε μεροκάματα με τα οποία θα ζούμε άνετα, θα έχουμε υγεία, παιδεία, θα είμαστε ασφαλείς στη δουλειά μας. Η απάντησή μας, συνάδελφοι, δεν είναι το να υποχωρούμε και να δουλεύουμε όλη μέρα επειδή δεν φτάνει το μεροκάματο, αλλά να διεκδικήσουμε παντού αυξήσεις στα μεροκάματα για να μην εξαναγκαζόμαστε να δουλεύουμε υπερωρίες και να μας λένε κι από πάνω οι εργοδότες ότι το ζητάμε εμείς. Ετοιμαζόμαστε και επαγρυπνούμε να δώσουμε αγώνα αυτές οι επιδιώξεις να μείνουν στα χαρτιά. Μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους να οργανώσουμε την πάλη μας για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο τερατούργημα. Δεν υποχωρούμε, συνεχίζουμε δυναμικά και θα τα καταφέρουμε συσπειρωμένοι στην ταξική γραμμή μας, μαζικοποιώντας το Συνδικάτο μας”