Ανακοίνωση Ανταρσία στα Χανιά – Αντικαπιταλιστική Αριστερή Κίνηση για την Ανατροπή:
Η κατασταλτική επιχείρηση της αστυνομίας στο λόφο Καστέλι και η βίαιη εκκένωση της Κατάληψης Ρόζα Νέρα στις 1 Απριλίου δεν μπορεί να κρύψει τα πολλαπλά πολιτικά αδιέξοδα που έχει βρεθεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας κι ενώ δεν έχει συμπληρωθεί ούτε χρόνος από τις εκλογές. Η κυβέρνηση με τα ρόπαλα των ΜΑΤ, τις συλλήψεις αγωνιστών και την στοχοποίηση συνδικαλιστών της εκπαίδευσης προσπαθεί να καλύψει τα εγκλήματα της όμως οι αποκαλύψεις για το «μοντάρισμα» των ηχογραφημένων συνομιλιών ανάμεσα στον σταθμάρχη και τους μηχανοδηγούς στη Λάρισα, ώστε να κρύβονται οι ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών πίσω από «ανθρώπινο λάθος», υπογραμμίζουν τον πανικό που επικρατεί στο κυβερνητικό επιτελείο.
Οι συγκεκριμένες εξελίξεις δεν αποτελούν ένα τυχαίο γεγονός. Είναι αποτέλεσμα των μαζικών απεργιακών αγώνων που έχουν ξεδιπλωθεί από την αρχή της χρονιάς. Κάθε επίθεση της κυβέρνησης έχει βρει απέναντί της μαζικές κινητοποιήσεις: από τις συγκλονιστικές φοιτητικές καταλήψεις διάρκειας δέκα εβδομάδων και με συλλαλητήρια κάθε εβδομάδα που κατέρριψαν το αφήγημα της πάνδημης υποστήριξης της ιδιωτικοποίησης των πανεπιστημίων, περάσαμε στα μαζικά αγροτικά μπλόκα και στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε κάθε πόλη και ακολούθησαν οι απεργίες στα νοσοκομεία εναντια στις απολύσεις και στις μεγάλες πανεργατικές απεργίες στις 28 Φλεβάρη και στις 8 Μάρτη. Οι δυνατότητες είναι ακόμα μεγαλύτερες μετά από την απεργία των υγειονομικών στις 27 Μαρτίου και με τη ΓΣΕΕ να έχει κηρύξει απεργία στις 17 Απρίλη. Παράλληλα, το Σάββατο 30 Μαρτίου η ΓΣ των προέδρων των ΕΛΜΕ της χώρας, που συγκάλεσε η ΟΛΜΕ, πήρε απόφαση για επαναπροκήρυξη της Απεργίας – Αποχής από κάθε διαδικασία που συνδέεται με την ατομική αξιολόγηση και ενώ προηγήθηκαν μαζικές συνελεύσεις με αποτέλεσμα πάνω από 30 ΕΛΜΕ και περίπου 45 ΣΕΠΕ της χώρας να έχουν απόφαση για προκήρυξη Απεργίας Αποχής. Το ζήτημα της ανατροπής της κυβέρνησης των ιδιωτικοποιήσεων και των δολοφονιών στα Τέμπη, στην Πύλο και στην Δαδιά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Δεν ξεχνάμε, η πρόθεση του Πολυτεχνείου Κρήτης να ξεπουλήσει το κτήριο στο λόφο Καστέλι, παραχωρώντας το προς «αξιοποίηση» σε ξενοδοχειακή εταιρία (Belvedere) και στο οποίο στεγάζεται η Κατάληψη Ρόζα Νέρα, αποτελεί κομμάτι της επίθεσης που δέχεται η δημόσια εκπαίδευση αλλά και η νεολαία. Είναι μια ακόμη επίθεση στους ελεύθερους χώρους και στα κινήματα αντίστασης στην πόλη. Οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων και οι Πρυτάνεις αντί να διεκδικήσουν περισσότερα χρήματα για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τα Πανεπιστήμια, που στην κυριολεξία στενάζουν εξαιτίας των άγριων περικοπών, αντί να ζητήσουν και να διεκδικήσουν μαζί με τους φοιτητές τους την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα τους καταφεύγουν σε μπίζνες και σε λογικές νεοφιλελεύθερης διαχείρισης των σχολών. Όταν το κόστος της καθημερινής διαβίωσης για τη φοιτητική νεολαία έχει ανέβει σε δυσθεώρητα ύψη, της στερούν με εκδικητική μανία χώρους που επιχειρεί η ίδια να τους μετατρέψει σε χώρους συνεύρεσης, συλλογικής έκφρασης και δημιουργίας. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν η Γαλλική Σχολή και το κτήριο Παπαδοπέτρου με την Πρυτανεία να αναζητά τον καλύτερο επενδυτή γι’ αυτά αντί να αξιοποιηθούν για κοινωνικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Η προσπάθεια να δημιουργηθεί ξενοδοχειακή μονάδα στο λόφο Καστέλι είναι κομμάτι της συνολικότερης προσπάθειας εξευγενισμού (gentrification) του ιστορικού κέντρου και της πόλης των Χανίων. Οι ελεύθεροι χώροι και οι εργατικές γειτονιές έχουν μπει για τα καλά στο στόχαστρο των επιχειρηματικών συμφερόντων. Η στόχευση της ολοκληρωτικής παράδοσης της πόλης στα συμφέροντα της “βαριάς βιομηχανίας” του τουρισμού, των ακινήτων, της βραχυχρόνιας μίσθωσης και της διασκέδασης βρίσκεται πίσω από την απόπειρα να εκδιωχθεί η λαϊκή αγορά του Σαββάτου από την οδό Μίνωος, με πρόσχημα την επιδείνωση του κυκλοφοριακού προβλήματος, και που θα δημιουργήσει μια σειρά προβλήματα στους κατοίκους της περιοχής και στους παραγωγούς. Το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών, χώρος επικοινωνίας της νεολαίας και πραγματοποίησης πολιτιστικών εκδηλώσεων και φεστιβάλ δίνεται σε ιδιώτη εργολάβο μέσω της μεθόδου των ΣΔΙΤ ενώ ο Δήμος Χανίων προσπαθεί με αυταρχικές μεθόδους να μετατρέψει σε χώρο στάθμευσης το πρώην στρατόπεδο Μαρκοπούλου αντί να ανοίξει ως προσωρινό πάρκο με τις αναγκαίες λειτουργίες (νερό, τουαλέτες και πρόσβαση αποκλειστικά για πεζούς). Η παλιά πόλη και το το ενετικό λιμάνι έχουν παραδοθεί ολοκληρωτικά στους ξενοδόχους και στους τουριστικούς πράκτορες. Η υποτιθέμενη πολιτική αποτροπής του αυτοκινήτου που εφαρμόζει η δημοτική διοίκηση Σημανδηράκη (χωρίς δημόσιες και δωρεάν συγκοινωνίες) ενώ οι δρόμοι, οι πλατείες και τα πεζοδρόμια, ανακατασκευασμένα ή μη, πέρα από τις κακοτεχνίες τους έχουν καταληφθεί από τραπεζοκαθίσματα που δεν επιτρέπουν την διέλευση ανθρώπων που έχουν ιδιαίτερη ανάγκη (αναπήρων, τυφλών, μητέρων με καροτσάκι κλπ). Το κτήριο στον λόφο Καστέλι αποτελεί έναν από τους τελευταίους ελεύθερους χώρους μέσα στην παλιά πόλη. Η θέση του, αποτελεί φιλέτο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες που το επιβουλεύονται για να το μετατρέψουν σε ένα ακόμη άβατο για όλους και όλες εμάς. Όμως, το ότι ανήκει στο Πολυτεχνείο δεν δίνει το δικαίωμα σε κανένα να το διαπραγματεύεται γιατί πολύ απλά δεν του ανήκει. Αντίθετα ανήκει στον λαό και στις ανάγκες του, είναι περιουσία του.
Η εκκένωση της Κατάληψης Ρόζα Νέρα είναι μια επιθετική κίνηση ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα και στα κινήματα της πόλης. Αλλά είναι μια επίθεση που θα πέσει στο κενό καθώς η υπεράσπιση των δημόσιων χώρων και ο αγώνας ενάντια στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι θα συνεχιστεί ακόμα πιο δυναμικά. Όπως κερδίσαμε την ανακατάληψη του λόφου Καστέλι με μαζικές διαδηλώσεις πάνω των 6.000 ανθρώπων, έτσι μπορούμε και αυτή τη φορά. Είναι ξεκάθαρο ότι τα Χανιά δεν έχουν ανάγκη για ένα ακόμα ξενοδοχείο, τα Χανιά έχουν ανάγκη από ελεύθερους χώρους. Το επικίνδυνο παραμύθι περί νομιμότητας, τάξης και ανάπτυξης που θέλουν να μας παρουσιάσουν ως ευκαιρία για την πόλη μια μειοψηφία επιχειρηματιών, οι πολιτικοί τους υπηρέτες στη Νέα Δημοκρατία, στην «τοπική αυτοδιοίκηση» και στις δημοτικές διοικήσεις μειοψηφίας δεν βρίσκει πουθενά ανταπόκριση.
Δεν θα επιτρέψουμε άλλο το ξεπούλημα των δημόσιων χώρων για τα φιλόδοξα σχέδια όσων επενδύουν πάνω στις ανάγκες των εργαζόμεων και των φτωχών για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τα πραγματικά προβλήματα που δημιουργούν οι πολιτικές της κυβέρνησης. Τα εργατικά σωματεία, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να με τις αγωνιστικές αποφάσεις τους να διεκδικήσουν τη διατήρηση και διαφύλαξη του δημόσιου χαρακτήρα στο λόφο Καστέλι, την επιστροφή σε αυτούς που ανήκει και την άμεση αποχώρηση της αστυνομίας η οποία θα επιτρέψει την ελεύθερη πρόσβαση. Να απελευθερωθούν άμεσα οι συλληφθέντες. Το δημοτικό συμβούλιο Χανίων είναι υποχρεωμένο να πάρει άμεσα αποφάσεις που θα στηρίζουν τόσο την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων από το χώρο και της διαφύλαξη τη ιστορικής του κληρονομιάς, όσο και το άνοιγμα της Κατάληψης Ρόζα Νέρα. Η συγκεκριμένη κατάληψη έχει παίξει ενεργό ρόλο και αποτέλεσε τμήμα των κινημάτων της πόλης για το περιβάλλον, τους ελεύθερους χώρους, το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα κ.α. Υπενθυμίζουμε ότι όταν πριν μερικά χρόνια κατέφθαναν οι πρώτοι πρόσφυγες από τη Συρία στα Χανιά και οι Δημοτικές και Περιφερειακές αρχές αδυνατούσαν εξαιτίας των πολιτικών επιλογών τους, αδιαφορούσαν και δεν ήθελαν να δώσουν λύση στο ζήτημα της στέγασής τους, η κατάληψη Ρόζα Νέρα ήταν ένας από τους χώρους που οι άνθρωποι αυτοί βρήκαν προσωρινό καταφύγιο.
Καλούμε κάθε κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, κάθε Χανιώτη και Χανιώτισσα σε αγωνιστική εγρήγορση. Ήρθε η ώρα να τους σαρώσουμε. Απέναντι στην καταστροφική μανία της άρχουσας τάξης, οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, ντόπιων και μεταναστών είναι η μόνη λύση για να σώσουμε τις ζωές μας, τις δουλειές μας, τον πολιτισμό, την παιδεία, τη δημόσια υγεία.
Παλεύουμε για την ανατροπή της κυβέρνησης που δολοφονεί με τις ιδιωτικοποιήσεις και όλα τα εγκλήματά της. Η πανεργατική απεργία στις 17 Απρίλη δεν πρέπει να μείνει στα χέρια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Πρέπει να γίνει υπόθεση των μαχητικών εργατών και εργατριών σε κάθε χώρο δουλειάς και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Στηρίζουμε το αντιφασιστικό και το αντιρατσιστικό κίνημα, τις μάχες ενάντια στον σεξισμό, τον αγώνα για να μπουν οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη. Μπαίνουμε μπροστά σε όλες τις μάχες και χτίζουμε βήμα-βήμα τη δύναμη της τάξης μας σε κάθε χώρο δουλειάς μέχρι τη νίκη.