Το ενδιαφέρον των Γερμανών στράφηκε κυρίως στα Ελληνικά μεταλλεύματα, την παραγωγή καπνού και τη μικρή ελληνική πολεμική βιομηχανία. Η γερμανική στρατιωτική βιομηχανία Friedrich Krupp AG υπέγραψε συμβόλαια με είκοσι έξι ελληνικές εταιρείες, τα οποία εξασφάλισαν την ετήσια παραγωγή 616.300 τόνων πολύτιμων ορυκτών, όπως χρώμιο και βωξίτης, για τους Γερμανούς, ενώ ο Βάλτερ Ντέτερ, διευθυντής της εταιρείας Rheinmetall-Borsig AG, ενημέρωνε το Βερολίνο στα τέλη Μαΐου 1941 ότι όλες οι πολεμικές βιομηχανίες του συγκροτήματος Πρόδρομου Αθανασιάδη Μποδοσάκη είχαν τεθεί υπό γερμανικό έλεγχο.
Σε μια από αυτές, στο συγκρότημα εργοστασίων Υμηττού της Εταιρείας Ελληνικού Πυριτιδοποιείου και Καλυκοποιείου Α.Ε., εγκαταστάθηκαν οι γερμανικές εταιρείες Bayerische Motor Werke (BMW), Daimler-Benz και Junkers Motors (Jumo), οι οποίες επισκεύαζαν κινητήρες αεροσκαφών για λογαριασμό της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας.
Παράλληλα διάφορες γερμανικές επιχειρήσεις, όπως η A.E.G., η Telefunken ή η Lufthansa, πήραν τον έλεγχο σημαντικών ελληνικών και ξένων εταιρειών, μέσω ιδιαίτερα ευνοϊκών συμβολαίων ή με την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών τους.
Απ’ το βιβλίο του Μενέλαου Χαραλαμπίδη ‘’ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ’’
Υστερόγραφο δικό μας: Σας μοιάζει το τότε με το τώρα; Δυστυχώς, τόσο πολύ!