Στις 20 Ιανουαρίου του 2025, στη δυτική πλευρά του Καπιτωλίου των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ αναμένεται να ορκιστεί να διαφυλάξει, να προστατεύσει και να υπερασπιστεί το Σύνταγμα, στο ίδιο σημείο όπου πριν από τέσσερα χρόνια οι οπαδοί του προκάλεσαν χάος.
Ανάμεσα στους επίτιμους καλεσμένους, μια παρουσία -ίσως- να τα τραβήξει όλα τα βλέμματα: ο Σι Τζινπίνγκ, ο σκληροπυρηνικός ηγέτης της Κίνας, μιας χώρας που πολλοί στις ΗΠΑ θεωρούν υπαρξιακή απειλή για την παγκόσμια κυριαρχία τους.
Η εικόνα αυτή είναι περισσότερο φανταστική παρά πιθανή. Παρόλο που ο Τραμπ προχώρησε σε μια απρόσμενη κίνηση, προσκαλώντας τον Κινέζο πρόεδρο στην ορκωμοσία του, ήταν ήδη προφανές πως ο Σι δεν θα μπορούσε να παρευρεθεί. Μια τέτοια κίνηση θα ερμηνευόταν ως ένδειξη υποταγής στις ΗΠΑ και θα έρχονταν σε αντίθεση με την επιδίωξή του να παρουσιάσει την Κίνα ως παγκόσμια υπερδύναμη.
Παρά τη σχεδόν βέβαιη άρνηση, η πρόσκληση αυτή καταδεικνύει τη φιλοδοξία και την αυτοπεποίθηση του Τραμπ, καθώς προετοιμάζεται για τη δεύτερη θητεία του. Πρόκειται για μια κίνηση που αποτυπώνει τη στρατηγική του να διαταράσσει το διπλωματικό πρωτόκολλο και να δίνει έμφαση στη δύναμη της προσωπικότητάς του στις διεθνείς σχέσεις.
Οι αντιφάσεις στη στρατηγική του Τραμπ για την Κίνα
Η πρόσκληση προς τον Σι έρχεται σε μια περίοδο που ο Τραμπ έχει στελεχώσει την ομάδα εξωτερικής πολιτικής του με ένθερμους επικριτές της Κίνας, όπως ο γερουσιαστής Μάρκο Ρούμπιο και ο βουλευτής Μάικ Βολτς.
Οι δύο τους βλέπουν την Κίνα ως απειλή σε πολλά επίπεδα: οικονομικό, στρατιωτικό και τεχνολογικό.
Ο Τραμπ, ωστόσο, διατηρεί μια αντιφατική στάση απέναντι στον Σι. Από τη μια, καταδικάζει την «καταπίεση» της Κίνας και τις οικονομικές της πρακτικές. Από την άλλη, επιδιώκει να οικοδομήσει προσωπική σχέση μαζί του, χαρακτηρίζοντας τον Κινέζο πρόεδρο «έξυπνο και ισχυρό».
Ένα γεωπολιτικό παιχνίδι με υψηλό ρίσκο
Όπως γράφει το CNN, η πρόσκληση του Τραμπ στον Σι μπορεί να μοιάζει με διπλωματική ριψοκίνδυνη κίνηση, αλλά ταυτόχρονα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη γεωπολιτική τους σχέση. Οι ΗΠΑ και η Κίνα βρίσκονται σε τροχιά αντιπαράθεσης, από την Ταϊβάν και το εμπόριο μέχρι τη συνεργασία της Κίνας με τη Ρωσία και το Ιράν.
Αν και η εν λόγω στρατηγική που ακολουθεί ο Τραμπ έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως χαοτική, ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η απρόβλεπτη φύση της μπορεί να λειτουργήσει υπέρ των ΗΠΑ. Βασική προϋπόθεση γι΄ αυτό, είναι να καταφέρει να αποσπάσει την Κίνα από τον άξονα με τους αντιπάλους της Δύσης.
Η πρόσκληση στον Σι, αν και κυρίως συμβολική, αποτελεί ένα πρώτο βήμα σε αυτό το σκάκι του 21ου αιώνα που θα καθορίσει τις ισορροπίες στον Ειρηνικό.
Ο χρόνος θα δείξει αν η τακτική του Τραμπ μπορεί να οδηγήσει σε απτά αποτελέσματα ή αν απλώς θα ενισχύσει τις εντάσεις σε έναν ήδη τεταμένο κόσμο.
