Καταγγέλλουν κρατική αδιαφορία, στοχοποίηση και αδιέξοδα στο κόστος παραγωγής – «Μας θεωρούν κλέφτες, αλλά είμαστε άνθρωποι του μόχθου»

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης βρίσκεται ο αγροτικός και κτηνοτροφικός κόσμος της Κρήτης, με φόντο την εκρηκτική αύξηση του κόστους παραγωγής, την έλλειψη στήριξης από την κυβέρνηση και την κοινωνική στοχοποίηση που, όπως καταγγέλλουν, δέχονται από τα ΜΜΕ και την κοινή γνώμη.

Μετά τη μαζική συμμετοχή στο πρόσφατο παγκρήτιο συλλαλητήριο, οι παραγωγοί εμφανίζονται αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους, οργανώνοντας νέα δυναμικά συλλαλητήρια και άλλες μορφές διαμαρτυρίας, ζητώντας αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, όχι ελεημοσύνες.

«Δεν είμαστε κλέφτες – Παλεύουμε για να επιβιώσουμε»

Ο Λευτέρης Τριανταφυλλάκης, πρόεδρος του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Νομού Ηρακλείου, έδωσε το στίγμα της αγανάκτησης που επικρατεί:

«Ήταν μια μαζική σύσκεψη. Ήρθαν όλοι: συνεταιριστές, μελισσοκόμοι, αγροτικοί σύλλογοι. Όχι όλοι, αλλά οι περισσότεροι. Αποφασίσαμε να συγκροτήσουμε μια επιτροπή πέντε ατόμων, που θα εκπροσωπεί δημόσια τον αγώνα μας. Θέλουμε να καταλάβει ο κόσμος ότι δεν είμαστε κλέφτες. Είμαστε άνθρωποι του μόχθου, που παλεύουμε κάθε μέρα για να επιβιώσουμε.»

Ο κ. Τριανταφυλλάκης περιέγραψε με δραματικό τρόπο τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί:

«Μόνο η ευλογιά δεν έχει έρθει ακόμη. Αλλά θεωρώ πως είναι κι αυτό θέμα χρόνου να μας αποτελειώσει.»

Κυβερνητική σιωπή μετά το συλλαλητήριο

Η στάση της κυβέρνησης μετά το παγκρήτιο αγροτικό συλλαλητήριο χαρακτηρίζεται από τους εκπροσώπους του αγροτικού κόσμου ως προκλητικά αδιάφορη. Ο Λευτέρης Τριανταφυλλάκης δεν κρύβει την απογοήτευσή του:

«Ο κύριος Πρωθυπουργός δεν ήθελε ούτε καν να συσταθεί μια επιτροπή, μετά από αυτό το μεγαλειώδες συλλαλητήριο που παράλυσε όλη την Κρήτη. Δεν δέχεται να μας ακούσει. Δεν μας δέχεται καν. Η μόνη λύση που μας απομένει είναι να προχωρήσουμε σε δυναμικές κινητοποιήσεις. Έτσι κι αλλιώς, έχουμε ήδη καταστραφεί. Ε, ας παλέψουμε και γι’ αυτό.»

«Ο κόσμος είναι απέναντί μας γιατί δεν γνωρίζει την αλήθεια»

Σύμφωνα με τον κ. Τριανταφυλλάκη, το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο η οικονομική ασφυξία, αλλά και η στρεβλή εικόνα που έχει σχηματιστεί για τους παραγωγούς στην υπόλοιπη Ελλάδα:

«Η κοινή γνώμη έχει στραφεί εναντίον μας. Θεωρούν ότι όλοι έχουμε εισπράξει τεράστια ποσά και ότι έχουμε “φάει” επιδοτήσεις. Δεν ξέρουν όμως ότι οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι παίρνουν 5-10 χιλιάδες ευρώ, ενώ μπαίνουν μέσα 20.000 για να πάρουν την επιδότηση.»

Ο ίδιος επισημαίνει πως αν οι παραγωγοί της Κρήτης πληρώνονταν αξιοπρεπώς για το προϊόν τους, όπως συμβαίνει σε άλλες περιοχές της χώρας, δεν θα χρειάζονταν καμία επιδότηση:

«Αν μας πληρώνανε σωστά και δεν είχαμε τα κόστη που έχουμε σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα, δεν θα χρειαζόμασταν επιδοτήσεις. Τις παίρνουμε μόνο και μόνο για να επιβιώσουμε.»

Η παραγωγή καταρρέει – Οι αγορές δεν πιστώνουν

Η κατάσταση στο πεδίο είναι οριακή. Πολλοί κτηνοτρόφοι έχουν ήδη σταματήσει την παραγωγή, ενώ δεν μπορούν καν να ταΐσουν τα ζώα τους, λόγω έλλειψης ρευστότητας και διακοπής των πιστώσεων από τις αγορές:

«Οι ενώσεις, οι γαλατάδες, οι τροφατζήδες δεν μας πιστώνουν πλέον. Είμαστε στην αβεβαιότητα. Δεν ξέρουν αν θα πληρωθούν καθόλου. Έχει κοπεί ο κύκλος της παραγωγής. Οι παραγωγοί βγαίνουν εκτός παιχνιδιού.»

«Ήρθε η ώρα να παλέψουμε μέχρι να ακουστούμε»

Η αγανάκτηση και η αποφασιστικότητα των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα φαίνεται πλέον να ξεπερνά τις τοπικές διαστάσεις, με πολλούς να κάνουν λόγο για μια μάχη επιβίωσης με υπαρξιακά χαρακτηριστικά:

«Ήδη έχουμε καταστραφεί. Ο αγώνας μας πλέον δεν είναι για το εισόδημα, αλλά για την επιβίωση. Αν δεν μας στηρίξει το κράτος, αν δεν ακουστούν τα αιτήματά μας, το μέλλον του αγροτοκτηνοτροφικού κόσμου της Κρήτης είναι ζοφερό.»

Ένα αγροτικό μέτωπο που διεκδικεί φωνή

Η συγκρότηση της πενταμελούς επιτροπής, η μαζική συμμετοχή σε συνελεύσεις και συλλαλητήρια, καθώς και οι επερχόμενες κινητοποιήσεις, δείχνουν ότι ο πρωτογενής τομέας της Κρήτης δεν σκοπεύει να μείνει σιωπηλός.

Όπως ξεκαθαρίζουν οι παραγωγοί, δεν ζητούν προνόμια, αλλά δίκαιους όρους και θεσμικό σεβασμό, προκειμένου να συνεχίσουν να παράγουν σε έναν τόπο που εδώ και δεκαετίες στηρίζει την ελληνική διατροφή και οικονομία.