ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ

«ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΔΕ ΤΩΝ ΜΕ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΤΟΙΣ ΠΟΛΛΟΙΣ ΜΕΤΑΔΙΔΩΣΙ.» ΘΟΥΚΙΔΙΔΗΣ

Ο Δυτικός καπιταλισμός περνάει όπως πιστοποιούν οι πιο έγκυροι οικονομολόγοι, το κόσμου, την μεγαλύτερη κρίση του μετά την κρίση του 1929-33. Στην Ελλάδα της ηλιοφάνειας, και του ήπιου κλίματος, όπου οι αυτοκτονίες ήταν ένα σπάνιο φαινόμενο, προκύπτουν ολοένα και συχνότερα, μέσα στη μαυρίλα των καιρών, ως φαινόμενο της καθημερινότητας.1.8ΟΟ άτομα έχασαν την ζωή τους, βουτηγμένοι στο πένθος την άρνηση, και την απελπισία. Η λύση βέβαια για τα προβλήματα της ζωής, δεν είναι η αποχώρηση, και η αυτοχειρία. Λύση είναι ο αγώνας και η μάχη για τη ζωή. Κρίμα που η τριφηλή ζωή που επιβάλλει στους νέους ο καταναλωτισμός, τους απονευρώνει από τη διάθεση για αγώνα, και από τη χαρά της ζωής που πηγάζει μέσα από το ξύπνημα των δημιουργικών δυνάμεων του ανθρώπου, και από τις ανεξάντλητες εσωτερικές του δυνάμεις. Κατά πάσα πιθανότητα ο λαός μας έχει μπροστά του δύσκολες ημέρες, παρά την άκρατη υποσχεσιολογία των κομμάτων. Στο πλανητικό στερέωμα αναδύονται νέες οικονομικές υπερδυνάμεις Κίνα , Ρωσία, Βραζιλία, Ινδία, οι οποίες ανταγωνίζονται την δύση και διεκδικούν μερίδιο του παγκόσμιου εισοδήματος. Ο δυτικός καπιταλισμός προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις νέες υπερδυνάμεις, με Ασιατοποίηση των εργαζομένων της δύσης, μείωση του κράτους πρόνοιας ,και των εργασιακών δικαιωμάτων. Τα συντηρητικά κόμματα με συναίνεση των σοσιαλδημοκρατών σε Αμερική και Ευρώπη, απελευθέρωσαν τις παγκόσμιες αγορές. Οι πολυεθνικές εταιρείες αλωνίζουν τον πλανήτη, χρησιμοποιώντας φθηνούς εργαζόμενους στο Μπαγκλαντές στο Βιετνάμ κι αλλού, πιέζοντας ασφυκτικά τους μισθούς των εργαζομένων στον δυτικό κόσμο. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα αφήνιασε παίζοντας ελεύθερα στα διεθνή χρηματιστήρια, κερδίζοντας άκοπα και χωρίς να παράγει καταναλωτικά αγαθά. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός τρώει τις σάρκες των εργαζομένων, καταστρέφει το περιβάλλον , προσπαθεί να καταστρέψει το κοινωνικό κράτος που κατακτήθηκε μεταπολεμικά στην Ευρώπη. Η αριστερά δεν είναι ο νικητής , γιατί η ήττα της, παντού στο κόσμο του υπαρκτού σοσιαλισμού τρόμαξε τους απλούς ανθρώπους. Ο κόσμος της εργασίας, {ένα μέρος του} στρέφεται προς τα ακροδεξιά ρατσιστικά και μισαλλόδοξα κόμματα. Ανέβηκε η ακροδεξιά της ΜΑΡΙ ΛΕΠΕΝ στη Γαλλία οι «Αληθινοί Φιλανδοί» στη Φιλανδία, οι ακροδεξιοί στην Ολλανδία ,και ίσως να ανέβει η «Χρυσή Αυγή» στην Ελλάδα; Βεβαίως όπως αναφέρουν οι διεθνείς αναλυτές, ο 21ος αιώνας δεν είναι ίδιος όπως ο 20oς του μεσοπολέμου, για να κινδυνεύει ο κόσμος από τις φασιστικές δικτατορίες. Μήπως όμως έχουμε σήμερα την απολυταρχία των αγορών, κι έτσι είναι αχρείαστες οι δικτατορίες; Σε κάθε περίπτωση το πάρτη του δυτικού καπιταλισμού φαίνεται ότι τελείωσε. Η Αμερική και η Ευρώπη είναι καταχρεωμένες. Διατηρούσαν ως τώρα το βιοτικό επίπεδο των λαών τους, με υπερδανεισμό. Ασφαλώς και με άδικη κατανομή, των εισοδημάτων προς όφελος των προνομιούχων τάξεων . Οι λαοί βεβαίως μέσα από τον αγώνα τους οφείλουν να διεκδικήσουν ανακατανομή των εισοδημάτων και αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης, προς ένα μοντέλο φιλικό προς το περιβάλλον.