ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο το Ναι , και λέγοντας το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθηση του. Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτούνταν πάλι όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει εκείνο το όχι-το σωστό- εις όλην την ζωήν του.»
Κ. Καβάφης
“Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί” κινδυνολογούν πολιτικοί και καθεστωτικά ΜΜΕ. Να κυβερνηθεί αλλά για λογαριασμό τίνος; Των πλατιών λαϊκών στρωμάτων ή των τραπεζιτών των βιομηχάνων και των πολυεθνικών εταιρειών; Μέχρι τώρα μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, και “το τέλος της ιστορίας” του ανιστόρητου Φράνσις Φουκουγιάμα στην Ελλάδα και διεθνώς επικράτησε ο ακραίος καπιταλιστικός νεοφιλελευθερισμός, και είδαμε που οδήγησε τους λαούς. Προκάλεσε κρίσεις ανεργία περιθωριοποίηση ευρέων κοινωνικών στρωμάτων, και βήμα βήμα προσπαθεί να αφαιρέσει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Στο όνομα του ανταγωνισμού θα πρέπει σύμφωνα με τους καπιταλιστές, οι εργαζόμενοι των προηγμένων χωρών να απαρνηθούν κατακτήσεις εκατοπενήντα χρόνων, και να επιστρέψουν σε εργασιακό μεσαίωνα Η Ελλάδα με τους αδέξιους αλλά ίσως και συνειδητούς χειρισμούς του Γ.Α.Π οδηγήθηκε στο Δ.Ν.Τ και την τρόικα με τα γνωστά επακόλουθα. Εφαρμογή του «δόγματος του σοκ» για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκή χώρα, όπου προηγουμένως εφαρμόστηκε μόνο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής. Στόχος είναι η λεηλασία του δημόσιου πλούτου της χώρας, από τις πολυεθνικές εταιρείες, και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, τη διάλυση της μεσαίας τάξης, τη φτωχοποίηση πλήρως των εργαζομένων, και τη μόνιμη εξάρτηση της χώρας μας από ξένα και Ελληνικά οικονομικά κέντρα .
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6 ΜΑΗ ΤΙ;
Οι εκλογές στις 6 του Μάη, άλλαξαν το πολιτικό σκηνικό. Τιμωρήθηκαν τα κόμματα του δικομματισμού που παραχώρησαν γη και ύδωρ στους πιστωτές. Αξιωματική αντιπολίτευση εξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ και μαζί με την ΔΗΜΑΡ, το Κ.Κ.Ε, και το ποσοστό των οικολόγων, που δεν εξελέξαν κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, υπερβαίνουν το 35% του εκλογικού σώματος. Ποσοστό ιστορικά το υψηλότερο, μετά το ποσοστό της ΕΔΑ που ήταν 24% το 1958.
Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ δεν αρκεί για να σχηματιστεί κυβέρνηση της αριστεράς. Τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο των διερευνητικών εντολών . Τα κόμματα που έβλαψαν με την πολιτική τους την χώρα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ προσπαθούν να παγιδέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ αφενός για να τον ενσωματώσουν πλήρως στα συμφέροντα του κατεστημένου και αφετέρου να συνεργαστεί μαζί τους για να απαξιωθεί και να καεί εκλογικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατά στα χέρια του μια καυτή πατάτα. Παρόλο που πολύς κόσμος ελπίζει στον ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο στη ΔΗΜΑΡ συμφωνώ με την ΔΗΜΑΡ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται τώρα ενώπιον των ευθυνών του.Νομίζω ότι και οι οικολόγοι αυτό υποστηρίζουν . Ότι οι αλλαγές πραγματοποιούνται βήμα βήμα. Δεν πατάς κάποιο κουμπί για να αλλάξουν αυτόματα τα πολιτικά πράγματα. Όσο για το Κ.Κ.Ε κολημμένο στο σταλινικό του παρελθόν βρίσκεται περιχαρακωμένο στον μικρόκοσμο των επαγγελματικών στελεχών του.Θα κριθεί από τους φίλους του που το υποστηρίζουν και από την ιστορία. Προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος ότι η χώρα θα βγει γρήγορα από το αδιέξοδο της. Άρχισα με στίχους του μεγάλου Αλεξανδρινού Κ. Καβάφη και θα τελειώσω επίσης με δικούς του στίχους.
«Σ`αυτές τις σκοτεινές κάμερες, που περνώ μέρες βαριές, επάνω κάτω τριγυρνώ, για νάβρω τα παράθυρα.-όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία-μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται , ή δεν μπορώ να τάβρω. Ίσως το φως θάναι μια τυραννία. Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.»