Του Γιώργου Λακόπουλου
Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό και μέχρι πρότινος εκπρόσωπο της χώρας στο ΔΝΤ, Τάκη Ρουμελιώτη, κάποιες δυνάμεις επιδιώκουν να απομονώσουν την Ελλάδα και να την οδηγήσουν εκτός ευρωζώνης. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν έδωσε, αλλά για να το λέει κάτι θα ξέρει. Πάντως ότι υπάρχει σχέδιο απομόνωσης της Ελλάδας και εξόδου της από το Ευρώ είναι σίγουρο. Αλλά είναι γνωστό και ποιος το εκπόνησε και το εφαρμόζει. Οι… Έλληνες!
Είναι ένα σχέδιο το οποίο άρχισε πολύ πριν εμφανιστεί το ευρώ. Από τη δεκαετία του 1980.
-Από τότε που οι ευρωπαίοι έδιναν λεφτά με τη σέσουλα για να δημιουργηθούν στην Ελλάδα υποδομές, να καταρτισθούν οι εργαζόμενοι, να θεμελιωθούν θεσμοί, να αναπτυχθούν δίκτυα, να εκσυγχρονιστεί η γεωργία, η διοίκηση κλπ και οι Έλληνες τα έκαναν ψήφους, μίζες, υπερκέρδη και καλή ζωή.
-Από τότε που οι ευρωπαίοι έθεταν τις προϋποθέσεις όχι μόνο εισόδου μιας χώρας στο Ευρώ, αλλά και παραμονής της, αλλά οι Έλληνες δημιουργούσαν -πριν μπουν- τις προϋποθέσεις της εξόδου τους μαγειρεύοντας τα στοιχεία, πράγμα που συνέχισαν να κάνουν μέχρι την ώρα που τους πήραν είδηση και τους έκραξαν δημοσίως: The game is over. Η μόνη υγιής αντίδραση σε αυτή τη δημιουργική λογιστική ήταν η απογραφή του 2004, αλλά πρώτον χλευάστηκε από την τότε αντιπολίτευση και εν συνεχεία υιοθετήθηκε από την τότε κυβέρνηση.
-Από τότε που το δημοσιονομικό πρόβλημα μιας οικονομίας σε πολύ καλή κατάσταση, όπως είναι η ελληνική, αντί να αντιμετωπιστεί με την αλήθεια και την πειθαρχημένη εφαρμογή ενός προγράμματος άμεσης μείωσης των ελλειμμάτων και συνακόλουθα και μεσοπρόθεσμης μείωσης του χρέους, χρησιμοποιήθηκε για να οδηγηθεί η χώρα σιδηροδέσμια στο ΔΝΤ, χωρίς αντίδραση.
-Από τότε που το κοινοτικό χρήμα και η αδήλωτη εργασία των μεταναστών θεωρούνταν «ανάπτυξη», αλλά ήταν άλλοθι για σπατάλη και κατανάλωση, για εγκατάλειψη της προσπάθειας παραγωγής πλούτου με δουλειά και έμπνευση, για αεριτζίδικες καταστάσεις και αραχτές πάσης φύσεως και άλλες θεάρεστες δραστηριότητες που άφησαν την ελληνική οικονομία χωρίς παραγωγική βάση και την ελληνική κοινωνία χωρίς αίσθηση υποχρεώσεων.
-Από τότε που η δημόσια διοίκηση, τα συστήματα πρόνοιας, υγείας και παιδείας διαλύθηκαν εν των έσω και η διαφθορά έγινε η συνήθης μέθοδος συναλλαγής με το κράτος, οι πόροι του οποίου διασπαθιστήκαν για να γίνουν περιουσίες και επίδειξη πλούτου, σε ένα διακομματικό πάρτι ανομίας, ατιμωρησίας και αλληλοκάλυψης των σκανδάλων.
-Από τότε που οι Έλληνες ψηφοφόροι έστελναν και ξανάστελναν στη Βουλή –και συνεχίζουν φυσικά ακάθεκτοι προς το χειρότερο– πρόσωπα ανίκανα, με περιορισμένη ηθική και προκλητικό βίο, με μοναδική προσήλωση στις κομματικές και προσωπικές τους επιδιώξεις και με ευχέρεια στην ανάδειξη κυβερνήσεων που άφηναν πίσω τους συντρίμμια, αφού προηγουμένως μπούκωναν το κράτος με αργόσχολους και βόλευαν τους ημέτερους.
-Από τότε –δηλαδή πολύ πρόσφατα- που οι Έλληνες αντί να συνειδητοποιήσουν το πρόβλημα τους και να πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά, πρώτα βολεύτηκαν με εκείνους που τους πουλούσαν «σωτηρία» και τώρα ξαναβολεύονται με εκείνους που τους απομακρύνουν από την Ευρώπη αποκαλώντας τις χώρες του «τοκογλύφους» και «δυνάμεις κατοχής», αλλά και με όσους υπόσχονται να μετατρέψουν την κοινωνία σε ζούγκλα.
Υπάρχουν και άλλα πολλά τα οποία ο καθένας γνωρίζει από πρώτο χέρι και τα οποία επεκτείνονται στους θεσμούς, τις αξίες και τους κανόνες.
Καλές είναι οι αποκαλύψεις των συνωμοσιών κατά της Ελλάδας, καλό και το ανάθεμα σε όσους την επιβουλεύονται και μηχανορραφούν εναντίον της. Ακούγεται ωραία να φταίνε οι ξένοι. Αλλά η αλήθεια βρίσκεται αλλού. Οι ίδιοι οι Έλληνες ευθύνονται για την τύχη τους. Έργο των χειρών τους είναι η σημερινή κατάσταση. Και με τα δικά τους χέρια άνοιξαν τον δρόμο προς την επιστροφή στης Ελλάδας σε ανατολίτικη περιφέρεια.