Εκδήλωση τιμής για το Μάνο Ζαχαρία

Εκδήλωση- αφιέρωμα στον ξεχωριστό και μοναδικό Έλληνα σκηνοθέτη Μάνο Ζαχαρία, πραγματοποίησαν το απόγευμα του Σαββάτου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Τεχνκού Επιμελητηρίου στα Χανιά, ο σύλλογος «Φίλοι των Γραμμάτων».
Στα πλαίσια της εκδήλωσης παρουσιάσθηκε η πορεία και το έργο του μεγάλου σκηνοθέτη, ενώ ξεχωριστή ανάλυση έγινε στην τεχνοτροπία του και στην κινηματογραφική σχολή που ακολούθησε.
Η εκδήλωση διανθίστηκε με μουσική Μίκη Θεοδωράκη, ενώ μετά την συζήτηση ακολούθησε η προβολή της ταινίας του Μ. Ζαχαρία «Τέλος και αρχή».
Η  επίκουρος καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου  Μαρία Παραδείση είπε: «Το έργο του Μάνου Ζαχαρία διακρίνεται για τον συγκλονιστικό του ωμό ρεαλισμό. Το βασικό του θέμα σε όλες σχεδόν τις ταινίες του είναι η στιγμή που οι πρωταγωνιστές του καλούνται να πουν ένα μεγάλο όχι ή ένα μεγάλο ναι. Φέρνει τον άνθρωπο μπροστά σε ιστορικά διλήμματα τα οποία ο Ζαχαρίας τα διαχειρίζεται με ένα ιδιαίτερο τρόπο». Στα πλαίσια της ομιλίας της κ. Παραδείση έγινε και ολιγόλεπτη προβολή κομματιών από τις ταινίες «Γωνιά Αρμπατ και Μπουμπουλίνας» και «Ενας από το εκτελεστικό απόσπασμα» στα οποία και η πανεπιστημιακός  επεξήγησε την τεχνοτροπία που ακολουθεί ο Ζαχαρίας.
Ο Κώστας Κωνσταντινίδης, κριτικός Κινηματογράφου, μέλος της Π.Ε.Κ.Κ είπε:« Η μεγάλη παρέα των χαρακτήρων του, στην ταινία, αποτελείται από πρόσωπα ετερόκλητα μεταξύ τους. Με μαθηματική λογική και αφαιρετική προσέγγιση, θα τολμήσω, διαιρώντας, να τους απλοποιήσω σε δυο κατηγορίες: στους θύτες και τα θύματα. Στους φίλους που ενώνουν τις δυνάμεις τους αποφασιστικά και στους εχθρούς. Μόνον που, εκτός των φίλων, και οι εχθροί έχουν πρόσωπο, έχουν δομή, έχουν παρελθόν και κρατούν το μέλλον στα αιματοβαμμένα τους χέρια. Ποιο είναι το κοινό τους χαρακτηριστικό με εμάς, τους σημερινούς θεατές, που με την ασφάλεια της γνώσης του παρελθόντος, διατηρούμε βαθιά μέσα μας την πιστοποίηση την υπεραξίας του πολέμου, τις βανδαλιστικές του διαθέσεις αλλά και την ύποπτη ιδεολογική του καταγωγή.»
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης ερωτηθείς από το κοινό για την πρώτη του ταινία που αφορά το «παιδομάζωμα» την εποχή του εμφυλίου είπε: «Ήταν η πρώτη ταινία μου και ήταν 100% ρεαλιστική. Το λεγόμενο και παιδομάζωμα ήταν μια προσπάθεια των γονιών την εποχή του εμφυλίου πολέμου να σώσουν τα παιδιά τους για αυτό και συναίνεσαν να περάσουν στις Λαικές Δημοκρατίες. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έγιναν επιστήμονες και προόδευσαν στη ζωή τους».
Για την τέχνη του κινηματογράφου ο Μάνος Ζαχαρίας είπε: «Η τέχνη είναι πάντα πρωτοπόρα και σε δύσκολες εποχές το παράθυρο και η πρόσοψη της  ελληνικής κοινωνίας. Για τον ελληνικό κινηματογράφο τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα γιατί ο κινηματογράφος είναι πολύ ακριβή τέχνη και όταν δεν υπάρχουν χρήματα είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μια πολιτική, μια οργανωμένη προσπάθεια, να αναπτύξεις καινούργια ταλέντα. Υπάρχουν νέοι, πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι  και ελπίζουμε ότι στην πορεία θα δημιουργηθεί ένας νέος ελληνικός κινηματογράφος.»
Ενα σύντομο βιογραφικό του σκηνοθέτη παρουσίασε ο εκπαιδευτικός Γιάννης Κυριακάκης απαριθμώντας τους κινηματογραφικούς σταθμούς της καριέρας του.