Του Αντ. Χαρχαλάκη συγγραφέα-ερευνητή-ποιητή
Γι’ αυτήν μίλησε στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα του ο υπέργηρος – με ότι σημαίνει αυτό- πρόεδρος της Δημοκρατίας. 
Όμως την ίδια στιγμή σχεδόν, τα δελτία ειδήσεων, παρουσίαζαν τις εικόνες των «Αθλίων» των χρόνων μας, που στριμώχνονταν στις ουρές για τα «φιλόπτωχα» συσσίτια, τους αστέγους που τουρτουρίζουν στα παγωμένα και εγκαταλελειμμένα παλιόσπιτα. Τα παιδιά ε τα μεγάλα και απορημένα μάτια, που μήτε ο Θεός των φτωχών δεν τα θυμάται. Τους καλασνικοφόρους μασκοφόρους, που ζητούν «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου!» από τους νοικοκυραίους, που δείχνει να τα «φοράνε». Και σαν κερασάκι στην τούρτα τον πρωθυπουργό να μιλάει για … ανάπτυξη, ενώ ταυτοχρόνως να μας ανατριχιάζουν οι προειδοποιήσεις για τα χαράτσια του 2013! Δηλαδή μιλάμε για … άμεση σχέση όλων αυτών, με τα λόγια του ανώτατου άρχοντος, περί κοινωνικής συνοχής!! Και προκύπτει το απλό και σχεδόν ανόητο ερώτημα: Ποια κοινωνική συνοχή… Μεγάλε; Έτσι που πάμε, το μόνο που μπορεί (και πρέπει) να υπάρξει, είναι η δημιουργία μιας κατάστασης αλά Συρία! Λογικά αν το δούμε, είναι λύση αυτά που γίνονται σ’ αυτή τη χώρα; Όχι βέβαια, όμως το πιο επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο έμβιο πλάσμα είναι ο πεινασμένος άνθρωπος! Και γενικά το κοινωνικό όν που τα ‘χασε όλα και δεν έχει πια να ελπίζει σε τίποτα! Παρακολουθώντας κανείς την εφετινή παράκρουση (διεθνώς) επί της αλλαγής του χρόνου, μπορεί να εικάσει πως αυτή όχι η φανφάρα , αυτή όλη η πανσπερμία φώτων και βεγγαλικών, λειτούργησε εκτονωτικά για την κρίση και για την ακραία φτώχεια των πληθυσμών. Όμως το ερώτημα είναι: τι γίνεται μετά, όταν θα σβήσουν τα απατηλά φώτα; Την απάντηση τη δίνουν κάτι μασημένα λόγια, για χαράτσια, φορολογικές επιπλέον επιβαρύνσεις, αυξητικά ποσοστά ανεργίας και άλλα που βοηθούν να επικρατήσουν οι ευχές του Κάρολου Παπούλια για «κοινωνική συνοχή»!! Κοτζάμ πρόεδρος είναι αυτός, αερολογίες θα μας λέει, υπό μορφή ευχετηρίων λόγων; Μόνο που οι ευχές, πάντα , δεν κοστίζουν τίποτε και πέραν τούτου δεν επενδύονται σε καλύτερο βιοτικό επίπεδο και δεσμεύσεις για οικονομική ανάπτυξη! Κάποιοι μίζεροι – που έχουν απαντήσεις για όλα – μπορεί να σκεφτούν : Μα τι λέει ο τύπος; Αφού και τα καθεστώτα, που ‘χαν γεννήσει ελπίδες κατέρρευσαν και τώρα δεν διαφέρουν οι πρωτοχρονιάτικοι πανηγυρτζήδες της Νέας Υόρκης, από αυτούς της Κόκκινης πλατείας! Έτσι σαν απάντηση: Το παλιά που επιμένει να υπάρχει τια να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι, οι δε φτωχοί να εξαθλιώνονται, δρα πολύ μελετημένα!! Σε άλλους προκαλεί – με τα μέσα που ελέγχει – σκοταδιστικές οπτικές, με στοιχεία την ψευδεπίγραφη ατομική ελευθερία και τα εξ αυτής δικαιώματα. Τονώνει τους ατομισμούς, καλλιεργεί τα περί μεταφυσικής, δείχνει ψευδείς εικόνες της «αντίπερα όχθης» και γενικά ψευδολογεί πρόστυχα και ασύστολα! Αποτελέσματα δυο ειδών: 1) Επικράτηση ή διατήρηση της παλιάς τάξης πραγμάτων, άκρατος πλουτισμός των ολίγων, επαναφορά τίτλων υπό μορφή οικονομικό- κοινωνικής διάκρισης, δεσποτεία θανατηφόρας ενάντια στους πληθυσμούς που ‘χαν αρχίσει να βελτιώνουν το βιοτικό τους επίπεδο. 2) Επαναφορά της πείνας ενώ οι πεινώντες παράγουν τα αναλώσιμα αγαθά! Άστεγοι, μέσα σε αστικά περιβάλλοντα με χιλιάδες αδιάθετες στέγες. Άνεργοι στο πεδίον μιας παραγωγής που τους έχει ανάγκη! Ρακένδυτοι μέσα σε μια πλημμυρίδα ρουχισμού για όλους! Παιδιά χλωμά από πείνα, δίπλα σε παιδιά χορτάτα! Κατά τα άλλα, ανατέλλει ένας χρόνος που χρήζει κοινωνικής συνοχής!!