Θα βρείτε το 10o Τεύχος στην terra verde
Και λίγα λόγια περί τίνος πρόκειται !!!
Ο διαιτητής σφυρίζει τη λήξη της αναμέτρησης, αλλά η δράση δεν τελειώνει. Το highlight του σαββατοκύριακου –η στιγμή που τα όρια μεταξύ παικτών και οπαδών σπάνε– μόλις ξεκινάει. Οι παίκτες της ομάδας κατευθύνονται προς το πέταλο και με ενωμένα χέρια υποκλίνονται στους φιλάθλους τρεις φορές (με ζωντάνια και νεύρο σαν μια φορά), οι οποίοι με τέλειο συγχρονισμό ανταποδίδουν με τον ίδιο τρόπο την κίνηση των αθλητών.
Αμέσως μετά, ο οργανωτής της εξέδρας από τη βάση του ή πολλές φορές κάποιος παίκτης από την ομάδα παίρνει το μικρόφωνο ή την ντουντούκα και απευθύνεται στο κοινό λέγοντας «Gimmie an H», και μετά με την ίδια κραυγή ζητάει να του «δώσουν» ένα U, ένα M, ένα B, ένα A. HUMBA! Μετά από κάθε γράμμα όλο το πέταλο επαναλαμβάνει δυνατά. Η διαδικασία κλείνει φωνάζοντας όλοι μαζί ένα σύνθημα.
Το humba ξεκίνησε από τους οπαδούς της Mainz στα μέσα του 1990. Από τότε σε κάθε γήπεδο (όχι μόνο στο ποδόσφαιρο), εκτελείται η τελετουργία του humba με μικρές παραλλαγές, αλλά η κεντρική ιδέα είναι ίδια: οι παίκτες και οι οπαδοί κάθονται κάτω, μετά χοροπηδούν και τραγουδούν όλοι μαζί. Το humba δε σημαίνει κάτι, συμβολίζει όμως κάτι πολύ σημαντικό: πως οι οπαδοί –ούτε οι παίκτες, ούτε οι προπονητές, ούτε οι παράγοντες– είναι τα πιο σημαντικά μέλη ενός αθλητικού συλλόγου.