Μεγάλη κούραση, ύπνος βαθύς, γλυκιά ανακούφιση… Η αίσθηση που απομένει είναι τόσο ωραία που μοιάζει σχεδόν σαν προδοσία η επιστροφή στην ζωή…
Σήμερα το μεσημέρι είναι η κηδεία του Σάββα.. Πόσοι θα βρεθούν εκεί; Πόσοι μετά από ένα χρόνο θα τον θυμούνται; Πόσοι θα θυμόμαστε το γεγονός;;
Η μεγαλύτερη προσβολή όμως για την μνήμη και των δυο φοιτητών θα είναι που σήμερα όσοι βρεθούν εκεί (εκτός φίλοι-γνωστοί-συγγενείς-οικογένεια) θα σκύψουν το κεφάλι, θα αφήσουν ένα δάκρυ και θα σφίξουν της οικογένειας το χέρι λέγοντας “κουράγιο” και μετά επιστροφή τάχιστη στον τάφο που χρόνια τώρα μένουν..
Για μη βρεθεί κανείς αντιμέτωπος με την αλήθεια…
Δεν πέθαναν.. Τους σκοτώσαμε!
Το ξέρουμε…
Το να βλέπετε αυτά τα μηνύματα μπορεί να είναι κουραστικό. Και να είστε σίγουροί ότι ούτε κι εμείς βρίσκουμε κάποια ευχαρίστηση από το να τα γράφουμε... Όμως αυτό το μήνυμα δεν αφορά εμάς. Αφορά κάτι πολύ πιο σημαντικό: την επιβίωση της ανεξάρτητης, μαχητικής δημοσιογραφίας στην Kρήτη.
Η στήριξη σας είναι σημαντική γιατί μας επιτρέπει να:
- - Κάνουμε ρεπορτάζ χωρίς φόβο και εξαρτήσεις. Κανείς δεν μας υπαγορεύει τι να πούμε ή τι να αποσιωπήσουμε.
- - Κρατάμε τη δημοσιογραφία μας προσβάσιμη σε όλους, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώσουν. Χωρίς paywall, χωρίς προνόμια μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Η απλή αλήθεια είναι ότι τα έσοδα διαρκώς συρρικνώνονται. Αν πιστεύετε ότι μια πραγματικά ελεύθερη ενημέρωση είναι ζωτικής σημασίας για τη δημοκρατία και τον έλεγχο της εξουσίας, τότε δώστε μας τη δύναμη να συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστούμε θερμά.
