Με πολλούς Χανιώτες να παρευρίσκονται στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη μέρα καλλιτεχνικών δράσεων στα πλαίσια της πανελλαδικής καλλιτεχνικής δράσης #artattack. Την διοργάνωση ειχε η Σωματειακή Επιτροπή Χανίων του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου.
Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, καλλιτέχνες ειχαν λάβει συγκεκριμένες θέσεις στο κέντρο της Δημοτικής Αγοράς και η κίνησή τους περιορίστηκε αφού δέθηκαν και φιμώθηκαν. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που έσπασαν τα δεσμά τους.
Η δράση ολοκληρώθηκε με μουσικη και χορό.
Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα μας ο εκπροσωπος του παραρτήματος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου κ. Χριστόφορος Φλυτζάνης είπε:
“Στο πλαίσιο ενός πανελλαδικού διήμερου καλλιτεχνικής δράσης που το ονομάσαμε art attack, τα καλλιτεχνικά σωματεία κάναμε το Σάββατο και την Κυριακη καλλιτεχνικές παρεμβάσεις μέσα στην πόλη των Χανίων βάζοντας ως πρόταγμα ότι αυτή την περιοδο πρέπει να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, ότι πρέπει να οριστούν σαφή υγειονομικά πρωτόκολλα για να ανοίξουν οι χώροι του πολιτισμού καθώς παραμένουν κλειστοι για ένα χρόνο και υπάρχει ανάγκη και από τους καλλιτέχνες και από τον εργαζόμενο λαό να έρθουν σε επαφη με την τέχνη.
"google ad"
Ζητάμε να ενταχθούν όλοι οι καλλιτέχνες στα μέτρα στήριξης γιατι αυτή τη στιγμή μόνο το ένα τρίτο καλύπτεται από τα μέτρα.
Ζητάμε επίσης να παρθεί πίσω το Άρθρο 8 του νόμου Λιβάνιου, που εμείς τον ονομάσαμε «τρομονόμο στην Τέχνη».
Ένα άλλο αίτημά μας αφορά την ψηφιοποίηση της τέχνης, γιατί αυτη τη στιγμή γίνεται μια μεγάλη επίθεση στα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα των δημιουργών που θέλουν να τα κάνουν δώρο στις εταιρείες παραγωγής.
Εμείς βλέπουμε ότι το άνοιγμα μετά και το τέλος της τρίτης καραντίνας δε θα βρει τους καλλιτέχνες στην ίδια θέση.
Εμείς αυτό που βάζουμε μπροστά ειναι ότι πρέπει να διεκδικήσουμε να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις εργασίας ξεκινώντας από τα ιδρύματα που είναι κρατικά εποπτευόμενα και προχωρόντας σε όλους τους υπόλοιπους κλάδους.
Αυτή τη στιγμή και ο κλάδος των μουσικών και των ηθοποιών μένουν χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα η εργασιακή ανασφάλεια να οδηγεί σε φαινόμενα σεξουαλικής κακοποίησης και άλλα αδικήματα που άπτονται του κοινού ποινικού δικαίου.
Ειδικότερα οι νέοι καλλιτέχνες που έρχονται σε επαφή με το χώρο θέλουν να δημιουργήσουν.
Επίσης, οι πιο ευάλωτες ομάδες όπως είναι οι γυναίκες είναι αυτές οι οποίες μέσα στην εργασιακή ανασφάλειας γίνονται θύματα μίας τέτοιας κατάστασης.”