19.8 C
Chania
Saturday, May 4, 2024

Υεμένη: Ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο τα κρούσματα της χολέρας

Ο αριθμός των κρουσμάτων χολέρας ξεπέρασε το μισό εκατομμύριο στην Υεμένη όπου η επιδημία από τα τέλη Απριλίου έχει ήδη κοστίσει τη ζωή σε σχεδόν 2.000 ανθρώπους, ανακοίνωσε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).

Σύμφωνα με την υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ, 503.484 ύποπτα κρούσματα και 1.975 θάνατοι που οφείλονται στη χολέρα έχουν καταγραφεί σ’ αυτή την κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα.

Ο ΠΟΥ σημείωνει πάντως ότι η ταχύτητα με την οποία εξαπλώνεται η επιδημία έχει σαφώς επιβραδυνθεί από τις αρχές Ιουλίου, όμως προειδοποίησε πως η νόσος εξακολουθεί να προσβάλλει περίπου 5.000 ανθρώπους την ημέρα.

Στην Υεμένη μαίνεται ένας πόλεμος που φέρνει αντιμέτωπους την κυβέρνηση, που υποστηρίζεται από έναν αραβικό συνασπισμό υπό τη Σαουδική Αραβία, με τους αντάρτες Χούτι, που έχουν συμμαχήσει με μονάδες του στρατού οι οποίες παραμένουν πιστές στον πρώην πρόεδρο Άλι Αμπντάλα Σάλεχ και κατηγορούνται για σχέσεις με το Ιράν.

Έπειτα από μια πρώτη επιδημία πέρυσι, η χολέρα επανεμφανίσθηκε τον Απρίλιο σ’ αυτή τη φτωχή χώρα των 27 εκατομμυρίων κατοίκων, όπου η σύγκρουση περιπλέκει τις παραδόσεις φαρμάκων και την άφιξη της διεθνούς ανθρωπιστικής βοήθειας. Εκατομμύρια Υεμενίτες δεν έχουν πόσιμο νερό, κάτι που διευκολύνει τη διάδοση της επιδημίας.

“Το προσωπικό υγείας στην Υεμένη εργάζεται σε επικίνδυνες συνθήκες”, αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής του ΠΟΥ Τέντρος Αντανόμ Γεμπρεγέσους.

“Χιλιάδες άνθρωποι είναι άρρωστοι, όμως δεν υπάρχουν αρκετά νοσοκομεία, φάρμακα, πόσιμο νερό”, αναφέρει ακόμη προσθέτοντας πως πολλοί γιατροί και νοσηλευτές έχουν να πληρωθούν εδώ και σχεδόν έναν χρόνο.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, πάνω από το 99% των προσώπων που προσβάλλονται από τη χολέρα μπορούν να επιβιώσουν, αν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Όμως περισσότεροι από 15 εκατομμύρια Υεμενίτες δεν έχουν καμιά πρόσβαση σε στοιχειώδη περίθαλψη.

Ο Τέντρος κάλεσε τα μέρη της σύγκρουσης, που από τον Μάρτιο 2015 έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 8.300 ανθρώπους, να αναζητήσουν επειγόντως μια πολιτική λύση.

“Οι Υεμενίτες δεν μπορούν πια να ανέχονται άλλο αυτή την κατάσταση. Έχουν ανάγκη την ειρήνη για να ανοικοδομήσουν τη ζωή και τη χώρα τους”, υπογράμμισε.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Θάνατος και πόνος στη Μεσόγειο από την απαγόρευση της Λιβύης

Το λιβυκό Πολεμικό Ναυτικό ανακοίνωσε την Πέμπτη τη δημιουργία μιας περιοχής έρευνας και διάσωσης, στην οποία απαγορεύεται άνευ της έγκρισής του να επιχειρούν ξένα πλοία, ιδίως αυτά που μισθώνουν ΜΚΟ και περιπολούν στα λιβυκά χωρικά ύδατα για να σώζουν μετανάστες. Επικροτεί η Ιταλία τη λυβική ακτοφυλακή.

«Αναστέλλουμε τις επιχειρήσεις μας διότι αυτή τη στιγμή νιώθουμε ότι η απειλητική συμπεριφορά της λιβυκής ακτοφυλακής είναι πολύ σοβαρή… δεν μπορούμε να θέσουμε σε κίνδυνο τους συναδέλφους μας» δήλωσε αμέσως μετά την ανακοίνωση των Λίβυων ο πρόεδρος του παραρτήματος της οργάνωσης στην Ιταλία, Λόρις Ντε Φιλίππι στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters.

Όπως σημειώνουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στην ιστοσελίδα τους, θα παραμείνει στη Μεσόγειο το πλοίο Aquarius, που βρίσκεται σε διεθνή ύδατα.
«Εάν επιβεβαιωθούν οι περιορισμοί και υλοποιηθούν οι διαταγές, θα υπάρξουν δύο σοβαρές συνέπειες. Περισσότεροι θάνατοι στη θάλασσα και περισσότεροι παγιδευμένοι στη Λιβύη» δήλωσε το Σάββατο η υπεύθυνη λειτουργίας των ΓΧΣ. «Εάν τα διασωστικά πλοία απομακρυνθούν από τη Μεσόγειο, θα υπάρξουν λιγότερα πλοία στην περιοχή για να σώσουν ανθρώπους από πνιγμό. Εκείνοι που δεν θα πνιγούν, θα παραληφθούν και θα επιστρέψουν στη Λιβύη, ενώ γνωρίζουμε πως είναι τόπος ανομίας, αυθαίρετης κράτησης και ακραίας βίας».

Όπως αναφέρεται, οι ΓΧΣ ζητούν από τις αρχές της Λιβύης να επιβεβαιώσουν σύντομα πως θα τηρήσουν και θα σεβαστούν τη διεθνώς αναγνωρισμένη νομική υποχρέωση διάσωσης πλοίων που διατρέχουν κίνδυνο, και πως θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή διασώσεων σε διεθνή και λιβυκά ύδατα. Ακόμη,  ζητούν να διευκρινίσουν ότι όλα τα σκάφη των ΜΚΟ που επιχειρούν στα λυβικά ύδατα θα έχουν τη δυνατότητα να διεξάγουν διασώσεις ανεμπόδιστα και χωρίς κίνδυνο, και πως οι αρχές της Λιβύης και της Ιταλίας δεν θα παρεμβαίνουν στο νόμιμα κατοχυρωμένο δικαίωμα αποβίβασης ανθρώπων σε ασφαλές χώρο.

«Οι ΓΧΣ αρνούνται να συμμετάσχουν σε ένα σύστημα που στοχεύει στην με κάθε κόστος παρεμπόδιση των ανθρώπων που ζητούν ασφάλεια» τονίζει ο Μπράις ντε λε Βίνε, Διευθυντής της οργάνωσης. «Καλούμε τις αρχές της ΕΕ και της Ιταλίας να σταματήσουν να εφαρμόζουν θανάσιμες στρατηγικές περιορισμού, που παγιδεύουν τους πολίτες μιας χώρας σε πόλεμο, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες προστασίας τους. Οι ασφαλείας και νόμιμες οδή για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι επειγόντως αναγκαίες προκειμένου να περιοριστούν οι θάνατοι και ο πόνος των ανθρώπων» συμπληρώνει.

Ικανοποιημένη με τη Λιβύη η Ιταλία

Η ιταλική κυβέρνηση εξέφρασε την Κυριακή την ικανοποίησή της για την εντατικοποίηση του ελέγχου των χωρικών υδάτων της Λιβύης από την Τρίπολη, κάνοντας λόγο για μια «εν εξελίξει επαναφορά της ισορροπίας στη Μεσόγειο» προκειμένου να μειωθούν οι αναχωρήσεις μεταναστών.

«Η λιβυκή κυβέρνηση του Φάγεζ αλ-Σάρατζ ζήτησε τη βοήθεια της Ιταλίας και είναι έτοιμη να δημιουργήσει τη ζώνη Σαρ στα χωρικά ύδατά της, να συνεργαστεί με την Ευρώπη και να επενδύσει στην ακτοφυλακή: όλα αυτά είναι ένδειξη μιας εν εξελίξει επαναφοράς της ισορροπίας στη Μεσόγειο», δήλωσε ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών Αντζελίνο Αλφάνο, σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα La Stampa.

Πηγή: thepressproject.gr

Z. Γκάμπριελ: Ο Σόιμπλε και άλλοι ήθελαν την Ελλάδα εκτός ευρώ

«Κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης ήταν εξαιρετικά δύσκολο να πείσουμε το εθνικο-συντηρητικό κομμάτι του CDU να μην παίζει με τη φωτιά. Ο Σόιμπλε και άλλοι ήθελαν η Ελλάδα να βγει από το ευρώ. Εμείς υποστηρίξαμε, εάν συμβεί κάτι τέτοιο, οι αγορές θα στοιχηματίσουν κατά της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας. Και τότε θα διαλυόταν η ΕΕ». Την άποψη αυτή διατυπώνει ο γερμανός σοσιαλδημοκράτης υπουργός Εξωτερικών, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Stern. O κ. Γκάμπριελ επιμένει στην αλλαγή του μεγάλου συνασπισμού μετεκλογικά στη Γερμανία και φέρνει το παράδειγμα της ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέμα της Ελλάδας. «Το μέλλον της Γερμανίας είναι η Ευρώπη. Με όλες τις απαραίτητες αλλαγές. Και το εθνικό-συντηρητικό κομμάτι του CDU δεν θέλει αυτές τις αλλαγές. (?) Για αυτό πρέπει να τερματιστεί ο μεγάλος συνασπισμός» προσθέτει.

O γερμανός υπουργός Εξωτερικών κάνει επίσης λόγο για επικίνδυνες εξελίξεις στην Τουρκία. «Το πρόβλημα με την Τουρκία είναι ότι απομακρύνεται από τη Δημοκρατία και φυλακίζει αθώους, μεταξύ των οποίων βρίσκονται και εννέα Γερμανοί πολίτες, αναφέρει ο Γκάμπριελ. Η Γερμανία δεν συμφωνεί με τον όρο της τρομοκρατίας στην Τουρκία, δηλαδή όποιος αντιστέκεται στην κυβέρνηση θεωρείται τρομοκράτης. «Σε καμία περίπτωση δεν αποδεχόμαστε τη στρατηγική της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί την απόπειρα πραξικοπήματος ως δικαιολογία για κατάχρηση εξουσίας, για τη φίμωση της ελεύθερης έκφρασης στην Τουρκία».

Η επαναφορά της θανατικής ποινής σηματοδοτεί το τέλος των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, υπογραμμίζει ο Γκάμπριελ. Εξηγεί ότι η Τουρκία αντιδρά μόνο όταν πλήττονται τα οικονομικά της συμφέροντα (τουρισμός, επενδύσεις). Πολλές φορές η διπλωματία χρειάζεται να ασκήσει οικονομική πίεση, παραδέχεται ο Γκάμπριελ, αναφερόμενος στην αυστηρή ταξιδιωτική οδηγία που εξέδωσε το γερμανικό ΥπΕξ για την Τουρκία. «Δεν με χαροποιεί», αναφέρει, διότι πλήττει όσους ασχολούνται με τον τουρισμό, δηλ. τους περισσότερο φιλο-Γερμανούς Τούρκους. «Η ένδειξη φιλίας, η υπομονή και η αυτοσυγκράτηση» από γερμανικής πλευράς δεν εκτιμήθηκαν από την Τουρκία που συνέκρινε τη Γερμανία με τους Ναζί, συμπληρώνει ο Γκάμπριελ.

Ο Ζ.Γκάμπριελ ασχολείται ενεργά με το θέμα του λιμού και της φτώχειας στην Αφρική. Εάν η Ευρώπη δεν ασχοληθεί σοβαρά με την Αφρική, το κύμα μετανάστευσης θα συνεχιστεί, υποστηρίζει. Θεωρεί ότι το μεταναστευτικό αποτελεί δικαίως ένα ζήτημα που θα θέσει στον προεκλογικό αγώνα ο υποψήφιος του SPD για την Καγκελαρία Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος και κατηγορεί την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ ότι μένει άπρακτη και τηρεί στάση απλού παρατηρητή. «Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στο θέμα», υπογραμμίζει ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών. Ταυτόχρονα, στηρίζει τη θέση του Μάρτιν Σουλτς που ζητά από την Καγκελάριο Μέρκελ να μην επιτρέπεται στα ευρωπαϊκά κράτη που δε συμμετέχουν στην κατανομή των προσφύγων να έχουν οικονομικές απαιτήσεις από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. «Η Ευρώπη δεν είναι μια ένωση για οικονομικό κέρδος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γκάμπριελ.

Αναφορικά με την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ρεύματος στην Λιβύη, ο Γκάμπριελ περιγράφει τη δύσκολη κατάσταση στη χώρα και τη δράση παραστρατιωτικών οργανώσεων. «Στην πραγματικότητα χρειαζόμαστε την οικοδόμηση ενός κράτους». Σε ερώτηση, εάν μπορεί να υπάρξει γερμανική διπλωματική λύση, ο Γκάμπριελ απαντά ότι πρέπει να υπάρξει ευρωπαϊκή λύση. «Το δυνατό σημείο της Ευρώπης είναι η μάχη κατά του λιμού και της φτώχειας, αλλά δεν μπορούμε να διεξάγουμε ειρηνευτική διαδικασία με στρατιωτική συμμετοχή, ώστε να δώσουμε μια ευκαιρία στην ειρήνη. Εμείς οι Ευρωπαίοι ?με εξαίρεση τους Βρετανούς και τους Γάλλους- θέλουμε να μείνουμε μακριά από αυτά τα δυσάρεστα πράγματα». Ο ίδιος τάσσεται υπέρ της εξωστρεφούς παρουσίας της Ευρώπης στη γειτονιά της, κάτι που μέχρι τώρα οι Ευρωπαίοι το έχουν αφήσει στα χέρια των ΗΠΑ και κάποιες φορές της Μ. Βρετανίας ή της Γαλλίας.

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το Παγκρήτιο Δίκτυο Δυνάμεων Αντίστασης και Αλληλοβοήθειας για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς

Ενάντια στην διεξαγωγή ηλεκτρονικών πλειστηριασμών τοποθετείται το Παγκρήτιο Δίκτυο Δυνάμεων Αντίστασης και Αλληλοβοήθειας, και καλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να σταθούν απέναντι στις ευθύνες τους απέχοντας από κάθε σχετική διαδικασία.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Δικτύου αναφέρει:

«Το Π.Α.Δ.ΔΥ.Α.Α.(Παγκρήτιο Δίκτυο Δυνάμεων Αντίστασης και Αλληλοβοήθειας), καταγγέλλει με το παρόν ψήφισμα την αδιαλλαξία και την αναλγησία της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που κατα-στρατηγώντας αναφαίρετα πολιτειακά δικαιώματα του ελληνικού λαού, μεταβιβάζει, μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, μια καθαρά δημόσια λειτουργία που έχει καθιερωθεί να γίνεται με απόλυτη διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο, σε επαγγελματίες στην ουσία ιδιωτικές συμβολαιογραφικές τοπικές ενώσεις, οι οποίες έχουν οικονομικό όφελος και ειδικό συμφέρον από τη διεξαγωγή των πλειστηριασμών, θίγοντας αφενός, την αντικειμενικότητα και το αδιάβλητο της διαδικασίας και παραβιάζοντας αφετέρου, την ισότιμη μεταχείριση των πολιτών, αφού επιτρέπει την ενεργοποίηση διεθνών κυκλωμάτων ξεπλύματος μαύρου χρήματος που δεν υποχρεώνονται σε δηλώσεις «πόθεν έσχες».

Για τους παραπάνω λόγους, ζητάμε από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, να αναλάβουν τις ευθύνες τους παίρνοντας τις αναγκαίες πολιτικές αποφάσεις , συγκεκριμένα:

1) Να απέχουν από κάθε διαδικασία που τους εμπλέκει στην εφαρμογή του νόμου. (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, τεύχος Β, φύλλο 1884, της 30ης Μαϊου 2017 και υπ’ αριθμ.41756 οικ./2017/2017 απόφασης του κ. Κοντονή που αφορά «την διενέργεια πλειστηριασμού με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων»), καθώς και από κάθε διαδικασία συμβατικού πλειστηριασμου σε καθε-στώς μνημονιακής κατοχής.

2) Να ανασταλεί η εφαρμογή του μέτρου της κατά-σχεσης περιουσιακών στοιχείων για οφειλές άνω των 500 ευρώ προς το δημόσιο, μέχρις ότου παυθεί η ισχύς της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων που έχει ενεργοποιηθεί στη βάση μνημονιακών δεσμεύσεων.

Θεωρούμε οτι η επίσπευση της διαδικασίας αρπαγής της ιδιωτικής, μέσω των πλειστηριασμών (ειδικά των ηλεκτρονικών) και δημόσιας περιουσίας, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ,   πως είναι αντισυνταγματική, ο λαός οφείλει βάσει του ακροτελεύτειου άρθρου (120) του Συντάγμα-τος να αντισταθεί στην μνημονιακή κατοχή.»

 

Τα μέλη του ΠΑ.Δ.ΔΥ.Α.Α.

Ηράκλειο: Λαϊκή Στάση Πληρωμών (Λ.Σ.Π.)

Ρέθυμνο: Σωματείο Αλληλοβοήθειας Οφειλετών Ρεθύμνου (Σ.Α.Ο.Ρ.)

Χανιά: Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα (ΔΗ.ΠΑ.Κ.)

Ν. Λασηθίου: Αλληλέγγυοι Πολίτες Μεραμβέλλου (Α.ΠΟ.Μ)

Χερσόνησος: Κοινωνικοπολιτικό Κίνημα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τη ζωή του Ελληνικού λαού.

Ιεράπετρα: Δίκτυο Αλληλεγγύης και προώθησης κοινωνικής οικονομίας «ΙΣΤΟΣ»

Τηλ. επικ.: 6955499933, 6979733616

Στο φως η μυστηριώδης πορεία του «τσιγαράδικου» που είχε εντοπιστεί τον Ιούνιο στα Σφακιά

«Το “Golendri” ακινητοποιήθηκε και αμέσως πήραμε εντολή να επιβιβαστούμε σ’ αυτό. Τη στιγμή που προσεγγίζαμε ένα άτομο, που αργότερα διαπιστώθηκε ότι είναι ο πλοίαρχος, βρισκόταν στη γέφυρα και μιλούσε στο τηλέφωνο. Στο καράβι επέβαιναν ως πλήρωμα έξι Ουκρανοί υπήκοοι. Πραγματοποιήσαμε έλεγχο στο φορτίο και διαπιστώσαμε την ύπαρξη στα αμπάρια μεγάλου αριθμού χαρτοκιβωτίων τσιγάρων, δίχως την προβλεπόμενη ταινία ειδικού φόρου κατανάλωσης. Το ένα από τα δύο αμπάρια ήταν σφραγισμένο με μολυβοσφραγίδα, ενώ το δεύτερο ήταν ανοικτό και η μολυβοσφραγίδα είχε παραβιαστεί. Στο χείλος του ανοικτού αμπαριού ήταν εγκατεστημένος ταινιόδρομος για τη μεταφορά των χαρτοκιβωτίων, ενώ ήταν εμφανές ότι έλειπαν αρκετά χαρτοκιβώτια». Ετσι περιέγραψε ενώπιον αξιωματικών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ηρακλείου όσα εκτυλίχθηκαν, τη νύχτα της 15ης Ιουνίου ανοικτά των Σφακίων, 37χρονος επικελευστής του Λιμενικού που μετείχε στην επιχείρηση ακινητοποίησης του λαθρεμπορικού πλοίου «Golendri». Η γραπτή κατάθεσή του περιλαμβάνεται στη δικογραφία της πολύκροτης υπόθεσης, που φέρνει στο φως η «Κ».

Χωρίς στίγμα

Το υπό σημαία Τανζανίας φορτηγό πλοίο «Golendri» εντοπίστηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Ιουνίου νότια της Κρήτης να πλέει χωρίς φώτα ναυσιπλοΐας και έχοντας απενεργοποιημένο το αυτόματο σύστημα εντοπισμού του (ΑIS). Τέθηκε υπό παρακολούθηση και τη νύχτα της ίδιας ημέρας ακινητοποιήθηκε 1,5 ναυτικό μίλι ανοικτά των ακτών της Κρήτης. Πρόλαβαν να διαφύγουν οι δύο επιβάτες ενός ταχυπλόου με το οποίο θα γινόταν η μεταφορά των τσιγάρων στη στεριά και οι οδηγοί των τεσσάρων φορτηγών που περίμεναν να παραλάβουν το παράνομο φορτίο. «Μόλις γίναμε αντιληπτοί και τους ανακοινώσαμε ότι θα προβούμε σε έλεγχο, το φορτηγό πλοίο και το μικρό φουσκωτό τράπηκαν σε φυγή. Πραγματοποιήσαμε καταδίωξη για περίπου δέκα λεπτά, αλλά, λόγω της μεγάλης ιπποδύναμης του ταχύπλοου και της απόστασης που υπήρχε μεταξύ μας, χάσαμε τα ίχνη του σκάφους χωρίς να διακρίνουμε τα στοιχεία του», είπε στην κατάθεσή του ένας από τους άνδρες του Λ.Σ. που μετείχε στην επιχείρηση.

Tο «Golendri» ρυμουλκήθηκε στο λιμάνι του Ηρακλείου και, ύστερα από έρευνα στα αμπάρια του, προέκυψε ότι μετέφερε περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο πακέτα λαθραίων τσιγάρων. Τα μέλη του πληρώματος συνελήφθησαν για λαθρεμπορία, συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης και πλαστογραφία και μετά την απολογία τους στον ανακριτή προφυλακίστηκαν. Επιπλέον, κατασχέθηκαν οι φορτωτικές και τα δηλωτικά έγγραφα του φορτίου, όπως επίσης οι χάρτες και τα συστήματα GPS του πλοίου.

Από την επεξεργασία των πειστηρίων προέκυψαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Η έρευνα στη μνήμη της συσκευής GPS, που βρέθηκε στη γέφυρα, αποκάλυψε ότι το «Golendri» κινήθηκε δυτικά της Πελοποννήσου με νότια κατεύθυνση και στη συνέχεια νότια της Κρήτης με ανατολική κατεύθυνση μέχρι το ύψος του Μύρτου. Εκεί, άλλαξε πορεία και κινήθηκε προς τις ακτές των Σφακίων. Στα δικαστικά έγγραφα αναφέρεται ακόμα ότι στη γέφυρα βρέθηκε ναυτιλιακός χάρτης πάνω στον οποίο είχε χαραχθεί με μολύβι πορεία με προορισμό τα Σφακιά. Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν τα συμπεράσματα της έρευνας στα έγγραφα του φορτίου. Κι αυτό, διότι ως αποστολέας των τσιγάρων εμφανίζεται εταιρεία με έδρα το λιμάνι Μπαρ του Μαυροβουνίου, η οποία έχει ανάμειξη σε τουλάχιστον ακόμη μία υπόθεση λαθρεμπορίου τσιγάρων στην Ελλάδα: την κατάσχεση τον Μάρτιο του 2015 του φορτηγού πλοίου «Zahra» στους Καλούς Λιμένες Κρήτης, φορτωμένου με πάνω από 1,5 εκατ. πακέτα λαθραίων τσιγάρων. Το πλοίο είχε εντοπιστεί τη στιγμή που το πλήρωμά του, έξι Ουκρανοί ναυτικοί, με ειδικό ταινιόδρομο μεταφόρτωναν τις κούτες με τα τσιγάρα σε φορτηγά. Στην περίπτωση του «Golendri», η παραλήπτρια εταιρεία του φορτίου εμφανίζεται να έχει την έδρα της στο Τομπρούκ της Λιβύης, ενώ στην περίπτωση του υπό σημαία Σάο Τομέ λαθρεμπορικού «Zahra», τη Βεγγάζη. Πιθανολογείται πως πρόκειται για εμπορικές επωνυμίες-σφραγίδες, με μόνη χρησιμότητα την κάλυψη λαθρεμπορικών συναλλαγών. Αντίθετα, η εταιρεία-αποστολέας των τσιγάρων εμφανίζεται να έχει την έδρα της στη «Ελεύθερη Ζώνη» του Μπαρ. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο, φέρεται να έχει πραγματοποιήσει 12 παρόμοιες εξαγωγές τσιγάρων με πλοία προς τη Λιβύη.

Αρση απορρήτου

Στην έκθεση κατάσχεσης αναφέρονται αναλυτικά οι ποσότητες και οι εμπορικές επωνυμίες των τσιγάρων που βρέθηκαν στα αμπάρια. Πρόκειται, ενδεικτικά, για τσιγάρα «American House» και «Murad Alamdar» που παρασκευάζουν εταιρείες με έδρα την Τουρκία, πάνω 12 εκατ. τσιγάρα D&B Comfort που παρασκευάζει κινεζική καπνοβιομηχανία, αλλά και 2 εκατ. τσιγάρα Brooks. Με έγγραφό του, ο εισαγγελέας Πειραιά που εποπτεύει την έρευνα έχει ζητήσει να διακριβωθεί ποιες εταιρείες παράγουν τις μάρκες των κατεσχεθέντων τσιγάρων, ποιες απ’ αυτές βρίσκονται στην Ελλάδα, ποιοι είναι οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους, ενώ ζητεί από τις αρμόδιες αρχές να αναζητήσουν την πορεία των κατασχεθέντων τσιγάρων. Ακόμα, ζητεί να γίνει άρση απορρήτου στο κινητό τηλέφωνο 6944 58…., το οποίο τη στιγμή της επιχείρησης του Λιμενικού δεχόταν και πραγματοποιούσε κλήσεις στο κινητό τηλέφωνο του καπετάνιου. Τα αποτελέσματα της διαδικασίας δεν έχουν ακόμα γίνει γνωστά.

Πηγή:www.kathimerini.gr

Λαφαζάνης: Δύο χρόνια από την μεγάλη προδοσία του Τσίπρα και του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ

Η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή, λέει ο επικεφαλής της ΛΑΕ

Δήλωση, με αφορμή την συμπλήρωση δύο χρόνων από την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου, έκανε ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, υπό τον… εύγλωττο τίτλο: «Η αποφράδα μέρα της 14ης Αυγούστου 2015: Δύο χρόνια από την ψήφιση του 3ου Μνημονίου, δύο χρόνια από την μεγάλη προδοσία του Τσίπρα και του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ».

Αναλυτικά, ο κ. Λαφαζάνης αναφέρει:

“Η χώρα χρειάζεται μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή.

Πριν δύο χρόνια, την αποφράδα μέρα της 14ης Αυγούστου 2015, παραμονή της Παναγίας, ο Αλ. Τσίπρας και μια περιστασιακή πλειοψηφία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ερήμην της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ερήμην των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και ερήμην και ενάντια στον ελληνικό λαό, έσπευσαν προδοτικά και ξεπουλώντας την χώρα και τις δεσμεύσεις τους να ψηφίσουν άρον-άρον, μαζί με τα μνημονιακά συνεταιράκια τους, τους βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού και φυσικά των ΑΝΕΛ, το 3ο καταστροφικό Μνημόνιο σε βάρος της χώρας.

Η Ελλάδα είχε τότε άλλον δρόμο, τον δρόμο της δημοκρατίας, της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και της ανασυγκρότησης, τον δρόμο του ΟΧΙ που υπέδειξε ο ελληνικός λαός με το Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.

Αυτόν τον περήφανο δρόμο διεξόδου και ελπίδας, προτείνοντας τεκμηριωμένα την ρεαλιστική έξοδο της χώρας από την φυλακή της ευρωζώνης στην βάση ριζοσπαστικού προγράμματος, υποστήριξαν οι περισσότεροι από τους 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισαν το Μνημόνιο και αρκετοί από τους 11 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν «παρών». Όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταψήφισαν και εναντιώθηκαν στο Μνημόνιο έβαλαν τις δεσμεύσεις τους και την στήριξη της χώρας πάνω από τις έδρες τους και τις υπουργικές καρέκλες, για πρώτη ίσως φορά στην πολιτική ζωή της χώρας.

Η προδοτική κυβέρνηση του μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ, με την αρνητική ψήφο στο Μνημόνιο των 32 βουλευτών της, θα είχε πέσει στις 14 Αυγούστου και θα μιλούσε ο ελληνικός λαός για την πορεία της χώρας, χωρίς αιφνιδιασμούς και μνημονιακά τετελεσμένα.

Αν η κυβέρνηση Τσίπρα τότε δεν έπεσε, ήταν διότι όλες αυτές οι δυνάμεις που υποκριτικά σήμερα κάνουν την αντιπολίτευση και κυρίως οι σημερινοί αρχηγοί τους, με πρώτο-πρώτο τον Κυρ. Μητσοτάκη, ψήφισαν με χέρια και πόδια το 3ο Μνημόνιο, βοηθώντας τον Τσίπρα να παραμείνει πρωθυπουργός, να πάει σε εκλογές-εξπρές ενάντια στην ΛΑ.Ε, με τα τετελεσμένα ενός Μνημονίου ψηφισμένου από 222 βουλευτές και να συνεχίσει έτσι την εξαπάτηση του ελληνικού λαού.

Σήμερα, που η κυβέρνηση ψήφισε και 4ο και 5ο, μέχρι το 2060, Μνημόνια, φαίνεται πιο καθαρά το πλήρες αδιέξοδο της χώρας.

Σήμερα η Ελλάδα χρειάζεται όσο ποτέ μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή, που θα βάλει τέλος στα Μνημόνια, την λιτότητα και την αποικιοποίηση της χώρας. Αυτή η ανατροπή απαιτεί την ισχυροποίηση της ΛΑ.Ε και ένα μεγάλο μέτωπο όλων των αριστερών, προοδευτικών, πατριωτικών και ριζοσπαστικών δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.”

Η Ελλάδα έχασε σχεδόν το 3% του πληθυσμού της, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης

Συνεχώς φθίνουσα πορεία θα ακολουθήσει ο πληθυσμός της Ελλάδας έως τα μέσα του αιώνα μας, εξαιτίας των αρνητικών δημογραφικών εξελίξεων στη χώρα μας. Αυτό προβλέπει μια νέα μελέτη του Ινστιτούτου του Βερολίνου για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη, η οποία αναλύει γενικότερα το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης και αναδεικνύει ανάμικτες τάσεις, τόσο θετικές όσο και αρνητικές (για τη χώρα μας κυρίως αρνητικές).

Η μελέτη επισημαίνει ότι μεταξύ 2011-2016 η Ελλάδα έχασε σχεδόν το 3% του πληθυσμού της, μεταξύ άλλων λόγω της γέννησης λιγότερων παιδιών εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Προβλέπει ότι από περίπου 10,8 εκατομμύρια το 2016, ο πληθυσμός της χώρας μας θα μειωθεί στα 9,9 εκατομμύρια έως το 2030 και στα 8,9 εκατομμύρια έως το 2050, με συνέπεια να υποστεί μια πρόσθετη μείωση κατά περίπου 18%. Με δείκτη ολικής γονιμότητας 1,33 (ο προβλεπόμενος μέσος αριθμών παιδιών ανά γυναίκα), η Ελλάδα έχει σήμερα σχεδόν τη χαμηλότερη επίδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η μελέτη επισημαίνει ότι εξαιτίας, κυρίως, του μικρού αριθμού παιδιών που γεννιούνται στη χώρα μας (περίπου 90.000 ετησίως), η Ελλάδα έχει πλέον έναν από τους πιο γερασμένους πληθυσμούς στην Ευρώπη, καθώς πάνω από το ένα πέμπτο των κατοίκων της (το 21%) είναι άνω των 65 ετών. Μόνον η Ιταλία στην Ευρώπη έχει υψηλότερο ποσοστό ηλικιωμένων.

Οι γερμανοί ερευνητές προβλέπουν ότι, με βάση τις έως τώρα δημογραφικές τάσεις, η Ελλάδα είναι πιθανό πως θα έχει τη χειρότερη σε όλη την Ευρώπη αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους έως το 2050.

Κι εδώ το χάσμα Βορρά-Νότου

Σύμφωνα με την έκθεση, η Ευρώπη είναι δημογραφικά διαιρεμένη. Στο βορρά, στη δύση και στο κέντρο της ηπείρου υπάρχουν σχετικά υψηλοί δείκτες γονιμότητας και μετανάστευσης που διασφαλίζουν την ανάπτυξη των πληθυσμού στο προβλεπτό μέλλον. Αντίθετα, η νότια και η ανατολική Ευρώπη καταγράφουν επιταχυνόμενη γήρανση και απώλειες πληθυσμού.

Η Ευρώπη είναι στην κυριολεξία μια «γηραιά» ήπειρος, έχοντας πληθυσμό κατά μέσο όρο πιο γερασμένο από τις άλλες ηπείρους. Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν περίπου 32 συνταξιούχοι για κάθε 100 εργαζόμενους 20 έως 64 ετών, δηλαδή περίπου τρεις εργαζόμενοι αντιστοιχούν σε ένα συνταξιούχο. Αυτή η αναλογία προβλέπεται να πέσει όμως σε δύο εργαζόμενους ανά συνταξιούχο έως τα μέσα του 21ού αιώνα.

Η μελέτη εκτιμά ότι έως το 2050 η υψηλότερη μέση ηλικία του πληθυσμού, μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, θα υπάρχει στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία, δύο χώρες που επίσης θα γνωρίσουν και συρρίκνωση του πληθυσμού τους, εκτός από τη γήρανση. Όπως επισημαίνεται, η μόνιμη εγκατάσταση και η επιτυχής ενσωμάτωση περισσότερων μεταναστών μπορεί να αποτελέσει αντίβαρο σε αυτές τις δύο αρνητικές τάσεις. Οι ερευνητές προτείνουν ακόμη μέτρα στήριξης των γεννήσεων και των εργαζομένων μητέρων, καθώς επίσης κρατικές πολιτικές γενικότερα που να διευκολύνουν τους γονείς να συνδυάζουν τη δουλειά με την οικογένεια.

Τονίζεται ότι ουσιαστικά σήμερα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες οι γυναίκες αποκτούν λιγότερα παιδιά από όσα απαιτούνται για να μείνει σταθερός ο πληθυσμός τους χωρίς τη βοήθεια των μεταναστών. Για να συμβεί μια τέτοια σταθεροποίηση, χρειάζεται ένας δείκτης γονιμότητας περίπου 2,3 παιδιών ανά γυναίκα, αλλά σήμερα ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 28 κρατών μελών είναι μόνο 1,58 παιδιά ανά γυναίκα.

Αν οι Ευρωπαίες συνεχίσουν να γεννούν κατά μέσο όρο περίπου 1,5 παιδιά σε βάθος χρόνου, τότε ο πληθυσμός της Ευρώπης θα μειωνόταν στο μισό μέσα στα επόμενα 65 χρόνια, εφόσον όμως υπήρχε μηδενική μετανάστευση και αμετάβλητο προσδόκιμο ζωής. Επειδή όμως καμία από αυτές τις δύο τελευταίες υποθέσεις δεν είναι ρεαλιστική, οι γερμανοί δημογράφοι θεωρούν ότι, για να σταθεροποιηθεί ο ευρωπαϊκός πληθυσμός, αρκεί ένας μέσος δείκτης γονιμότητας 1,6 έως 1,8 παιδιών ανά γυναίκα, κάτι που δεν απέχει πολύ από τον τωρινό δείκτη (1,58).

Στην κορυφή της ευρωπαϊκής γονιμότητας σήμερα βρίσκεται η Γαλλία με δείκτη γέννησης σχεδόν δύο παιδιών (1,96) ανά γυναίκα. Η Ιρλανδία, η Βρετανία, η Σουηδία και η Δανία έχουν επίσης σχετικά υψηλό δείκτη γονιμότητας. Αντίθετα, η εικόνα είναι τελείως διαφορετική στο Νότο, καθώς Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Κύπρος έχουν το χαμηλότερο δείκτη γονιμότητας, γύρω στα 1,3 παιδιά ανά γυναίκα. Η διαίρεση αυτή της Ευρώπης δεν έχει αλλάξει εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Και λιγότεροι και πιο γέροι

Η μελέτη επισημαίνει ότι ειδικά ο ευρωπαϊκός Νότος συνδυάζει την πληθυσμιακή συρρίκνωση και την πληθυσμιακή γήρανση. Σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, ολοένα περισσότεροι εγκαταλείπουν την αγορά εργασίας για να βγουν στη σύνταξη, από ό,τι νέοι άνθρωποι εισέρχονται στην αγορά εργασίας ως εργαζόμενοι.

Στις χώρες με χαμηλό δείκτη γονιμότητας όπως η Ελλάδα, αυτή η διαδικασία και το άνοιγμα της «ψαλίδας» εργαζομένων-συνταξιούχων συμβαίνει πιο γρήγορα από ό,τι σε βορειότερες χώρες. Γι’ αυτό, κατά την μελέτη, οι νότιες χώρες στο μέλλον θα έχουν μεγαλύτερες δυσκολίες να χρηματοδοτήσουν τα συνταξιοδοτικά συστήματα και να διατηρήσουν το τωρινό επίπεδο των κοινωνικών παροχών τους. Η μελέτη εκτιμά ότι -με εξαίρεση το Λουξεμβούργο- σε όλες τις άλλες χώρες οι συντάξεις θα υποστούν μείωση στο μέλλον σε σχέση με τους μισθούς. Αυτό θα έχει συνέπεια να αυξηθεί ο κίνδυνος φτώχειας για τους ηλικιωμένους.

Οι γερμανοί ερευνητές επισημαίνουν ότι οι βόρειες σκανδιναβικές χώρες όπως η Σουηδία και η Φινλανδία ήσαν οι πρώτες όπου πριν μερικές δεκαετίες ο δείκτης γονιμότητας στην Ευρώπη έπεσε κάτω από τα δύο παιδιά ανά γυναίκα. Σήμερα όμως είναι οι ίδιες χώρες που έχουν αναστρέψει την τάση γεννήσεων λιγότερων παιδιών και έχουν πλέον ικανοποιητικά επίπεδα γονιμότητας – πρόκειται για μία «επιστροφή στα παλιά» που δεν έχουν (ακόμη τουλάχιστον) καταφέρει οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Μια σειρά κοινωνικών, οικονομικών και ψυχολογικών παραγόντων συνδυάζονται και ωθούν τα ζευγάρια ιδίως του Νότου να μην κάνουν τόσα παιδιά όσο στο παρελθόν: μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα, επιθυμία προσωπικής ελευθερίας, επιδίωξη επαγγελματικής καριέρας, υψηλά ποσοστά διαζυγίων, σχετική απομυθοποίηση του γάμου και της οικογένειας κ.α.

Η Ιταλία είναι η χώρα στην Ευρώπη όπου οι γυναίκες έχουν την μεγαλύτερη μέση ηλικία, όταν κάνουν το πρώτο παιδί τους: σχεδόν στα 31 τους. Σε χώρες όπως η Ισπανία ελάχιστα νεαρά ζευγάρια έχουν την οικονομική δυνατότητα να στήσουν το δικό τους νοικοκυριό και να κάνουν παιδί πριν την ηλικία των 30 ετών. Και όσο καθυστερεί η δημιουργία οικογένειας, τόσο μειώνεται ο αριθμός των παιδιών που θα γεννήσει μια γυναίκα και κατά συνέπεια ο πληθυσμός μιας χώρας.

Η συνεισφορά των μεταναστών

Η μελέτη αναφέρει ότι μέχρι στιγμής σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία οι μετανάστες δεν έχουν αυξήσει σημαντικά τον πληθυσμό, έχοντας συμβάλει το πολύ κατά 0,1% στους εθνικούς δείκτες γονιμότητας. Όμως, αν ο αριθμός τους αυξηθεί στο μέλλον και με δεδομένο ότι γεννάνε συνήθως περισσότερα παιδιά, η συμβολή τους αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια τόσο στην αύξηση του πληθυσμού όσο και στη συγκράτηση της γήρανσης.

Με βάση τις αναλύσεις της Eurostat, εκτιμάται ότι τουλάχιστον τα δύο τρίτα των χωρών της Ευρώπης θα χρειασθούν τη συνεισφορά των μεταναστών από μη ευρωπαϊκές χώρες για να υπάρξει δημογραφική σταθερότητα στην Ευρώπη έως το 2050.

Μια άλλη διαίρεση υπάρχει μεταξύ Δύσης-Ανατολής, όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής. Περισσότερο από όλους στην Ευρώπη ζουν οι άνθρωποι στη βόρεια Ιταλία, στη βόρεια Ισπανία, στις παράκτιες περιοχές της Γαλλίας, καθώς και σε τμήματα της Ελβετίας και της Νορβηγίας. Τις πιο σύντομες ζωές έχουν οι άνθρωποι στην ανατολική και πρώην σοσιαλιστική Ευρώπη, με χειρότερες τη Λιθουανία και τη Βουλγαρία. Στην Ελλάδα το μέσο προσδόκιμο ζωής ανεξαρτήτως φυλου είναι τα 81,1 έτη, ενώ στην Κύπρο τα 81,8 έτη.

Η Κύπρος

Όσον αφορά ειδικότερα την Κύπρο, η μελέτη εκτιμά ότι ο πληθυσμός της, από περίπου 0,85 εκατομμύρια το 2016 (αυξημένος κατά 14% έναντι του 2006), εκτιμάται ότι θα αυξηθεί περαιτέρω στα 0,9 εκατομμύρια το 2030 και σχεδόν στο ένα εκατομμύριο το 2050, κυρίως χάρη στη μετανάστευση, καθώς και στο ότι κάθε χρόνο περισσότεροι άνθρωποι γεννιούνται από ό,τι πεθαίνουν (ενώ στην Ελλάδα συμβαίνει πια το αντίθετο).

Από την άλλη, ο δείκτης γονιμότητας στην Κύπρο (1,32 παιδιά ανά γυναίκα το 2015) είναι εξίσου χαμηλός με αυτόν της Ελλάδας, με συνέπεια, σύμφωνα με τη μελέτη, έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030 και στην Κύπρο ο αριθμός των θανάτων πιθανώς να ξεπερνά πλέον τον αριθμό των γεννήσεων.

Το Ινστιτούτο του Βερολίνου για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη είναι μία ανεξάρτητη μη κερδοσκοπική δεξαμενή σκέψης που δημιουργήθηκε το 2000.

(huffingtonpost.gr / Mε πληροφορίες από ΑΠΕ)

Χανιά: Τουρίστες που χάθηκαν επέστρεψαν στο ξενοδοχείο τους ενώ διασώστες τούς αναζητούσαν

Δύο Γάλλοι τουρίστες που τηλεφώνησαν την Κυριακή στον διεθνή αριθμό 112 για να δηλώσουν ότι έχουν χαθεί στο μονοπάτι Ε4 από Παλαιόχωρα προς Φαλάσερνα, επέστρεψαν στο ξενοδοχείο που διέμεναν, χωρίς να ενημερώσουν την ομάδα διάσωσης, που εξακολουθούσε να τους αναζητά.

Συγκεκριμένα, αμέσως μόλις ειδοποιήθηκαν οι αρμόδιες αρχές για το ζευγάρι των Γάλλων, ξεκίνησε επιχείρηση εντοπισμού και διάσωσης με τη συμμετοχή μεγάλης δύναμης πυροσβεστών και ανδρών της ΕΜΑΚ, η οποία κράτησε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Τελικά, το ζευγάρι εντοπίστηκε, όχι όμως από τους διασώστες, αλλά όταν οι ίδιοι επικοινώνησαν εκ νέου και αυτή τη φορά ανέφεραν ότι βρίσκονται στο ξενοδοχείο τους στον Αποκόρωνα.

Οι τουρίστες βρήκαν τον δρόμο και έφτασαν σε παραλία από όπου, κάτοικος, τους μετέφερε στην Παλαιόχωρα. Εκεί πήγαν σε φιλικό τους σπίτι και στη συνέχεια έφτασαν στο ξενοδοχείο τους, στον Αποκόρωνα, με το λεωφορείο.

Το διάστημα αυτό, δεν ειδοποίησαν τις αρμόδιες αρχές ότι είναι σώοι, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις διάσωσης να συνεχίζουν να ψάχνουν.

Ο περιφερειακός διοικητής της Πυροσβεστικής Γιάννης Μαραγκάκης ζήτησε να γίνει έρευνα και να αποδοθούν ευθύνες για την κινητοποίηση του τοπικού μηχανισμού, δεδομένου μάλιστα ότι είχε αποφασισθεί να πετάξει εντός της ημέρας και ελικόπτερο για να βοηθήσει στις προσπάθειες εντοπισμού.

Πηγή: naftemporiki.gr

Ανεξέλεγκτη η πυρκαγιά στην Αττική – Πύρινο μέτωπο 25 χιλιομέτρων

Μάχη για να σταματήσουν την πύρινη λαίλαπα στην παραλία του Βαρνάβα και να μην επεκταθεί προς το Γραμματικό δίνουν όλες οι επίγειες και εναέριες δυνάμεις στο μέτωπο αυτό της μεγάλης καταστροφικής πυρκαγιάς που μαίνεται από χθες στην Ανατολική Αττική, ενώ σε πύρινο κλοιό είναι και το Καπανδρίτι.

Όπως δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας Μαραθώνα, Αδάμ Μεγαγιάννης, η πυρκαγιά έχει μέτωπο 25 χιλιομέτρων, εξακολουθεί και είναι ανεξέλεγκτη και μαίνεται σε περιοχή δύσβατη, με πολύ πυκνό δάσος.

Δύο στρατόπεδα, δύο κατασκηνώσεις και ένα μοναστήρι χρειάστηκε να εκκενωθούν, ενώ στις φλόγες έχουν τυλιχτεί πολλά σπίτια σε Κάλαμο και Βαρνάβα.

Το πύρινο μέτωπο στον Κάλαμο είναι πλέον σε ύφεση, αν και οι αναζωπυρώσεις συνεχίζουν να δυσκολεύουν το έργο της κατάσβεσης. Από χθες οι φλόγες έχουν κάψει χιλιάδες στρέμματα, ενώ έχουν καταστραφεί ή έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές περισσότερες από 20 οικίες.

«Η φωτιά στον Κάλαμο εκδηλώθηκε χθες, στις 16.10, ήταν σε περιπολία το κλιμάκιο της πυροσβεστικής στην περιοχή, αλλά ήταν η πρώτη φορά που υπήρξε τόσο μεγάλη καθυστέρηση στο να έρθουν τα εναέρια μέσα και στο να φθάσουν οι υδροφόρες από την Περιφέρεια, επίσης κόπηκε στην περιοχή το ρεύμα και δεν υπήρχε ρεύμα στα αντλιοστάσια για να λειτουργήσουν οι κρουνοί» είπε στο Πρακτορείο FM o αντιδήμαρχος Ωρωπού Κώστας Δέδες.

«Δυστυχώς», πρόσθεσε, «κάηκαν πολλά σπίτια, υπάρχουν βλάβες σε αντλιοστάσια, κάηκαν μετασχηματιστές της ΔΕΗ και καλώδια».

Στον Κάλαμο η ηλεκτροδότηση αποκαταστάθηκε νωρίς το βράδυ της Κυριακής, ενώ στην περιοχή του Βαρνάβα, ο ΔΕΔΔΗΕ βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα για την αποκατάστασή της αμέσως μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν.

«Τα σπίτια που κάηκαν ήταν από τις πρώτες ώρες του απογεύματος. Το βράδυ δεν είχαμε σπίτια καμένα, όπως και σήμερα. Πιθανόν να υπάρχει κάποιο μεμονωμένο γιατί υπάρχουν σπίτια διάσπαρτα, μεμονωμένα και στο δάσος και σε αγροτικές περιοχές, αλλά οι οικισμοί δεν κινδυνεύουν, καθώς είναι καλά θωρακισμένοι», ανέφερε με τη σειρά του στον ίδιο ραδιοφωνικό σταθμό ο αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής Πέτρος Φιλίππου.

Πηγή: www.naftemporiki.gr

Έρχεται βροχή… έρχεται μπόρα

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος, Ερευνητής, Αναλυτής  AEJ/IFJ

 

Όλες οι δυσάρεστες καταστάσεις που ζούμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ζέσταμα για την ακόμη μεγαλύτερη κρίση που θα πρέπει να περιμένουμε σύμφωνα με τους FINANCIAL TIMES. Ενώ η διεθνής οργάνωση εργασίας, αναμένει μέσα στα επόμενα 4 χρόνια στην ευρωζώνη αλλά επιπλέον 5 εκατομμύρια ανέργους.

Είναι εκπληκτικό το γεγονός το πόσο βαθιά ριζωμένη έχει καταστεί η ηγεμονική ιδεολογία. Πολλοί άνθρωποι μπορούν να φανταστούν το τέλος του κόσμου αλλά τους είναι αδιανόητη η ανατροπή του καπιταλισμού. Ακόμα και σήμερα, που διανύουμε τον πέμπτο χρόνο της παγκόσμιας κρίσης, της μεγαλύτερης στην ιστορία του καπιταλισμού, που δεν υπάρχει ούτε μια πρόβλεψη για ανάκαμψη ή σύντομη έξοδο, που κανένας από τους λαλίστατους αστούς οικονομολόγους και πολιτικούς δεν έχει να εισηγηθεί κάτι πέραν από βραχυπρόθεσμα διαχειριστικά μέτρα που απλά σπρώχνουν τα προβλήματα 1-2 χρόνια παρακάτω, δεν αρθρώνεται ένας αντικαπιταλιστικός λόγος με την αποφασιστικότητα και την σοβαρότητα που αρμόζει στην εποχή της απόλυτης σήψης του συστήματος.

Η βαρβαρότητα ήταν πάντοτε χαρακτηριστικό του καπιταλισμού – όμως την χρυσή του Κεϋνσιανή εποχή, σε κάποιες περιοχές του πλανήτη τουλάχιστον, είχε επιτρέψει κάποιου είδους αντιπροσωπευτική δημοκρατία, είχε δημιουργήσει μια μεσαία τάξη και είχε θεσπίσει κάποια στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα και κοινωνική πρόνοια. Σήμερα η αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι η διαχείριση της επιθυμίας των διεθνών αγορών, η μεσαία τάξη ένα κλάσμα του τι ήταν πριν 30 χρόνια, τα εργατικά δικαιώματα και η κοινωνική πρόνοια είδος προς εξαφάνιση. Το χάσμα των κοινωνικών ανισοτήτων αυξάνεται, η διαδικασία της φτωχοποίησης συνεχίζει ακάθεκτη, η οικολογική κρίση εντείνεται και το πολιτικό πεδίο, μέσα από το οποίο μπορεί να επιτευχθεί αλλαγή πορείας συρρικνώνεται – από τα πάνω μέσα από την μετάθεση της εξουσίας στους δήθεν ουδέτερους τεχνοκράτες και από τα κάτω μέσα από την απαξίωση του πολιτικού συστήματος που σε συνάρτηση με την κυριαρχία του μεταμοντέρνου σχετικισμού και της ιδεολογικής ισοπέδωσης μετατρέπεται απλά σε αποπολιτικοποίηση.

Κανάλια, εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες και ραδιόφωνα έχουν βαλθεί λίγο πολύ να μας πείσουν πως πρέπει να εκλαμβάνουμε το σκλάβωμά μας στις επιταγές των «δανειστών» και την επίθεση στα δικαιώματα και στη ζωή μας σαν τη θεόσταλτη ευκαιρία για να σωθούμε κάποτε από την κακοδαιμονία που μαστίζει την κοινωνία και το κράτος «μας», από τις «στρεβλώσεις» δηλαδή, τους «αναχρονισμούς» και τις «καθυστερήσεις». Και να μπορέσουμε να ξεπληρώσουμε φυσικά και το απεχθές δημόσιο χρέος… Ναι, πράγματι, όπως λένε, «η Ελλάδα μπορεί» να ξεκινήσει έναν νέο, «ενάρετο κύκλο» ευημερίας, αρκεί να βάλουμε «όλοι μαζί» ένα χεράκι! Προφανώς, όσοι πιστεύουν πως αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για «να τα καταφέρουμε», μάλλον δεν ξέρουν εκείνο το παλιό ανέκδοτο με τον γάιδαρο του Χότζα: πάνω που ο Χότζας είχε μάθει τον γάιδαρό του να μην τρώει, εκείνος ο μπαγάσας πήγε και ψόφησε!

Έτσι είναι. Αντί να μιλούν για τη διαρθρωτική βία που γίνεται όλο και πιο βάρβαρη και ανορθολογική, με την έννοια ότι αγνοεί τη ζωή και τους ανθρώπους προκειμένου να εξασφαλίσει τις κατάλληλες συνθήκες αναπαραγωγής και επέκτασης του κεφαλαίου, αυτό που τους κόφτει πάνω απ’ όλα είναι το πώς θα αποτρέψουν το ανεξέλεγκτο, αιφνίδιο ξέσπασμα της υποκειμενικής βίας, πώς θα αποφύγουν την πιθανή μετατόπιση του «σημείου διαρραφής» των σημαινόντων, του σημείου «νοηματοδότησης», το οποίο μπορεί να μετατοπιστεί επικίνδυνα, και να λειτουργήσει ως «passage à l’ acte», μια αποφασιστική χειρονομία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, ικανή να αλλάξει ριζικά τα πάντα. Αναθεματίζουν γι’ αυτόν το λόγο κάθε δυναμική αντίσταση, είτε πρόκειται για τις «παράνομες και καταχρηστικές» απεργίες που «κρατάνε όμηρο ολόκληρη την κοινωνία» είτε για το αντάρτικο πόλης, το οποίο ταυτίζουν με το «κοινό ποινικό έγκλημα» ή παραδίδουν την ερμηνεία του στη δικαιοδοσία της ψυχανάλυσης, ως την καθ’ ύλην αρμόδια να ασχοληθεί με τις ψυχώσεις.

Παρόλο που κάθε αρχή του νεοφιλελευθερισμού έχει χρεοκοπήσει όχι μόνο στη θεωρία αλλά πλέον και στην πράξη, συνεχίζει να συγκροτεί το βασικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγεται η πολιτική. Αυτό είναι μάλλον ενδεικτικό της βαθιάς αντεπανάστασης που συντελέστηκε στο τέλος του 20ου αιώνα και που είχε σαν αποτέλεσμα την πλήρη εξουδετέρωση και της σοσιαλδημοκρατίας ως μεταρρυθμιστική δύναμη. Διότι πλέον η ριζική μεταρρύθμιση του υφιστάμενου συστήματος μέσα από εθνικοποιήσεις και δημόσιο έλεγχο των τραπεζών και την κατάργηση των δημόσιων χρεών δεν είναι κάποια προχωρημένη και ευφάνταστη κίνηση για μια πορεία προς τον κομμουνισμό, αλλά αυτό που είναι πλέον αυτονόητο και κοινή λογική. Δεν είναι καθ’ αυτό κάποιο προοίμιο για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, είναι σήμερα προϋπόθεση για την διατήρηση των ψεγμάτων δημοκρατίας που ακόμα υφίστανται.

Το σίγουρο είναι ότι ο καπιταλισμός με την σημερινή του μορφή δεν είναι βιώσιμος. Η ελεύθερη πτώση δεν φαίνεται να ανακόπτεται και ο πάτος δεν έχει καν φανεί. Τα επόμενα χρόνια αναμένεται να είναι χρόνια κοινωνικής αναταραχής και αυξημένων συγκρούσεων τόσο εσωτερικών όσο και εξωτερικών. Η στρατιωτικο­ποίηση των εθνικών και διεθνών πολιτικών καταστολής, η άνοδος της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού, η αύξηση του μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού που θεωρείται πλέον από το σύστημα πλεονάζον και άρα η αναπαραγωγή του αδιάφορη, δεν προμηνύουν καθόλου ελπιδοφόρες εξελίξεις. Αλλά είναι ακριβώς μέσα σε αυτές τις συνθήκες που καλείται η παγκόσμια ριζοσπαστική αριστερά να δράσει και να αλλάξει την ιστορία της ανθρωπότητας.

Πέρα από τον εν προκειμένω ασήμαντο σχετικά παράγοντα της ιδεολογίας –η οποία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση όμως να υποτιμάται ως πιθανό κίνητρο των λογής μεσαζόντων που αναλαμβάνουν τη βρομοδουλειά της προπαγάνδας–, συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν την πλειονότητα των μμε, και τα οποία έχουν αποδείξει ότι σε αντίθεση με την εργατική τάξη διαθέτουν οξυμμένο ταξικό ένστικτο, έχουν κάθε λόγο να υποστηρίζουν τη βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και την περιστολή των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, με στόχο την κατίσχυση επί των δυνάμεων του ταξικού εχθρού και τον αφοπλισμό του από όποια μέσα διεκδίκησης και αντίστασης διαθέτει. Όπως επίσης έχουν κάθε λόγο να στηρίζουν την αποδιάρθρωση του (εκ συστάσεως καχεκτικού, διεφθαρμένου και ανεπαρκούς) κράτους πρόνοιας, διότι έτσι θα δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες κερδοφόρων επενδύσεων σε τομείς που μέχρι χθες αποτελούσαν (έστω και εν μέρει) δωρεάν ή χαμηλού κόστους κοινωνικές παροχές, όπως η υγεία, η παιδεία, η ενέργεια, η υδροδότηση, οι δημόσιες μεταφορές, οι συγκοινωνίες. Ταυτοχρόνως, προσβλέπουν στον μέγιστο περιορισμό της συμμετοχής του κεφαλαίου στο κόστος συντήρησης και αναπαραγωγής της απαιτούμενης για την κερδοφορία του εργατικής δύναμης. Όσοι περισσεύουν, καθώς δεν χωράνε στα όχι και τόσο πρωτότυπα «εκσυγχρονιστικά» σχέδια, ντόπιοι ή μετανάστες, ας ριχτούν στον Καιάδα της απόλυτης φτώχιας ή, αν είναι πιο τυχεροί, ας ζήσουν στο όριο, ελαστικά απασχολούμενοι δια βίου, με πενιχρό εισόδημα και προδιαγεγραμμένο μέλλον. Ας είμαστε πραγματιστές.

Όλα αυτά παρουσιάζονται με περίσσιο θράσος και επιμονή ως η μοναδική θεραπεία για το πάσχον από χρόνια βαριά ασθένεια κοινωνικό σώμα. Δηλαδή της μίας και ομ(οι)ογενούς ελληνικής κοινωνίας, που δεν γνωρίζει κανέναν ταξικό διαχωρισμό, ούτε βλέπει την αξεπέραστη αντίφαση μεταξύ ενός αφηρημένου γενικού συμφέροντος («Να σώσουμε την πατρίδα») και των επί μέρους συγκεκριμένων συμφερόντων που επωφελούνται σκανδαλωδώς ενώ σε όλους τους υπόλοιπους επιβάλλεται να πληρώσουν τα σπασμένα. Ο εκβιαστικός τρόπος με τον οποίον το κράτος περιέκοψε το εισόδημα εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων και εργαζομένων του δημόσιου τομέα, συμψηφίζεται με το «ανελέητο κυνήγι της φοροδιαφυγής» των εχόντων. Πολλοί πληρώνουν με το ζόρι και ήδη βρίσκονται σε απόσταση ενός μόλις βήματος από την ένδεια, άλλοι «καλούνται να πληρώσουν», μειώνοντας τα κέρδη τους ή τις πολυτελείς δαπάνες τους.

Εξίσου όμως καλά φαίνεται να βολεύει την κυρίαρχη τάξη και η επ’ αόριστον παράταση αυτής της «κρίσης». Αν δεν είχε ξεσπάσει όπως όλοι ανέμεναν, θα έπρεπε ίσως να την επινοήσουν οι ίδιοι οι καπιταλιστές, αφού οι συνθήκες που διαμορφώνονται εν μέσω κρίσης, εκτός του ότι ξεκαθαρίζουν το τοπίο του ανταγωνισμού από το λιγότερο αποδοτικό κεφάλαιο μέσω της «δημιουργικής καταστροφής», αναδιανέμοντας την πίτα σε όλο και λιγότερα κομμάτια, σπέρνουν τον πανικό σε ολόκληρη την κοινωνία και νομιμοποιούν την επιβολή «κατάστασης εκτάκτου ανάγκης». Προσφέρουν έτσι το τέλειο εργαλείο κοινωνικής πειθάρχησης. Στην κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, κάθε αυθαιρεσία της εξουσίας παίρνει τον χαρακτήρα «αναγκαίου μέτρου», ενώ αυτή η ίδια μπορεί να αθετεί τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το «συμβόλαιο με τον λαό» επισείοντας τον «άμεσο κίνδυνο» που απειλεί τη χώρα. Είναι μόνο υπό ανάλογες συνθήκες εφικτό να προωθηθούν «κατεπείγουσες δραστικές λύσεις», οδυνηρές μεν για την πλειονότητα του λαού, αναγκαίες δε για τη «σωτηρία» του.

Στηρίζουν έτσι ανεπιφύλακτα την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα προς ένα μοντέλο πειθαρχικού κράτους, ευέλικτου, σύγχρονου και λειτουργικού, ελάχιστα παρεμβατικού στην αγορά και την κίνηση του κεφαλαίου, αλλά πολύ πιο δραστήριου στην περίφραξη, στην καταστολή και στον κοινωνικό έλεγχο με σύγχρονα βιοπολιτικά μέσα. Αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν αναγκαίο «εκσυγχρονισμό» ή/και «εξορθολογισμό» της οικονομίας και του κράτους, σημαίνει τη δική τους απαλλαγή από τα εμπόδια που θέτουν φραγμούς και προσκόμματα στην αέναη επέκταση των κερδών και της δύναμής τους. Απαλλαγή κυρίως από τις «αναχρονιστικές», «ανορθολογικές» δυνάμεις της κοινωνίας που αντιστέκονται, είτε προασπίζοντας το ιδιοτελές συμφέρον τους (το κινούν αίτιο κάθε ανθρώπινου πράττειν σύμφωνα με την ατομικιστική φιλελεύθερη αντίληψη για τη δημοκρατία), είτε επιδιώκοντας τη συνολικότερη ρήξη και το ξεπέρασμα του καπιταλισμού, του κράτους και της ταξικής κοινωνίας.