Σε μια ακόμα δράση προστασίας του περιβάλλοντος προχώρησαν τα σούπερ μάρκετ Χαλκιαδάκης, αυτή τη φορά σε συνεργασία με τον Ενιαίο Σύνδεσμο Διαχείρισης Απορριμμάτων Κρήτης (Ε.Σ.Δ.Α.Κ.).
Ειδικότερα, την Παρασκευή 19 και το Σάββατο 20 Ιανουαρίου 2018, στα σούπερ μάρκετ Χαλκιαδάκης MAX στην Ν. Αλικαρνασσό και στον Αγ. Ιωάννη διατέθηκαν σε πελάτες δωρεάν 1.500 τσάντες πολλαπλών χρήσεων του Ε.Σ.Δ.Α.Κ., με στόχο την μείωση της χρήσης πλαστικών σακουλών και την προστασία του περιβάλλοντος. Οι καταναλωτές αγκάλιασαν την πρωτοβουλία, η οποία είχε ταυτόχρονο όφελος και για την ενίσχυση των προγραμμάτων του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, στο οποίο και θα διατεθεί το ποσό των 1.000 € για την ενίσχυση των προγραμμάτων προστασίας του περιβάλλοντος που υλοποιούν.
Η δράση εντάσσεται στο πλαίσιο των στοχευμένων ενεργειών της Κρητικής εταιρείας για την προστασία του περιβάλλοντος και την ευαισθητοποίηση του κοινού σε περιβαλλοντικά θέματα και θέματα ανακύκλωσης.
Στα σούπερ μάρκετ Χαλκιαδάκης άλλωστε, εκτός από την εφαρμογή καινοτόμων πρακτικών σε όλα τα στάδια λειτουργίας, το κοινωνικό όφελος και η προστασία του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε και δραστηριοποιούμαστε, ήταν και παραμένουν στην κορυφή των προτεραιοτήτων της εταιρείας. Πρόσφατα, ολοκληρώθηκε και το πιλοτικό πρόγραμμα κομποστοποίησης της Κρητικής εταιρείας που εφαρμόστηκε για ένα 6μηνο στο σούπερ μάρκετ Χαλκιαδάκης ΜΑΧ της Ν. Αλικαρνασσού με πολύ θετικά αποτελέσματα, όπως το μηδενισμό του όγκου των απορριμμάτων από το μανάβικο του καταστήματος που κατέληγαν σε κάδους απορριμμάτων καθώς και την παραγωγή κομπόστ υψηλής ποιότητας.
Έτσι, σε συνδυασμό με την ανακύκλωση χαρτιού και πλαστικού, που εφαρμόζεται καθολικά τόσο στα καταστήματα της, όσο και στις κεντρικές αποθήκες και τα γραφεία της, η Χαλκιαδάκης Α.Ε. έχει καταφέρει να μειώσει στο ελάχιστο το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα. Παράλληλα, στα καταστήματα Χαλκιαδάκης, οι πελάτες μπορούν να ανακυκλώσουν μαγειρικά τηγανέλαια, ηλεκτρικές συσκευές, λαμπτήρες και μπαταρίες, ενώ συχνές είναι οι ενημερωτικές δράσεις που πραγματοποιούνται μέσα στα καταστήματα με σκοπό την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση των πελατών για θέματα ανακύκλωσης.
Με την προσφυγική και ανθρωπιστική κρίση να παραμένει στο επίκεντρο και με τους Έλληνες να δείχνουν αξιοθαύμαστη αλληλεγγύη ως προς το δράμα των μεταναστών εν μέσω μίας βαθιάς οικονομικής κρίσης, καλό ειναι να γυρίσουμε λίγο πίσω τον χρόνο, ακριβώς πριν 7 χρόνια, στις 25 Ιανουαρίου του 2011, όταν από τα Χανιά ξεκίνησε ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες της περιόδου των μνημονίων και σίγουρα ο μεγαλύτερος αγώνας μεταναστών στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Πρόκειται για την απεργία πείνας των 300 μεταναστών, με κεντρικό αίτημα τη νομιμοποίησή τους.
Ένας αγώνας που ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις αλλά εν τέλει άνοιξε μία μεγάλη κι αναγκαία συζήτηση στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας σχετικά με τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τα δικαιώματά τους, εργασιακά και πολιτικά. Με φωτογραφικό υλικό αλλά και βίντεο σας υπενθυμίζουμε τα γεγονότα που έμειναν στην ιστορία ως η απεργία πείνας των 300.
Η απεργία πείνας ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίουτου 2011. Ήταν Σάββατο και 237 μετανάστες συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι της Σούδας για να φύγουν με το πλοίο στον Πειραιά.
Πεντέμισι το απόγευμα του Σαββάτου, κι ο Γιάσερ με τον Αμπντούλ πηδούν τα κάγκελα για να βγουν απ’ το Παλιό Νοσοκομείο Χανίων –το «σπίτι» τους όπως το αποκαλούν. Ένα χώρο σε εγκατάλειψη, απ’ όταν το ίδρυμα μετεγκαταστάθηκε στις Μουρνιές, που αποτελούσε κατοικία άστεγων μεταναστών της περιοχής. Στο χώρο που κοιμούνται –χωρίς νερό, ηλεκτρικό ή αποχέτευση– ένας παλιός σχολικός πίνακας γράφει: «Πεινάω πολύ και δεν έχω τρόπο να γυρίσω στην πατρίδα μου». Προς το παρόν, γυρνούν στην πλατεία 1866, τον τόπο όπου μαζεύονται κάθε πρωί μ’ άλλους μετανάστες, περιμένοντας τα αφεντικά να τους πάρουν για δουλειά. Τελευταία δεν περνάει κανένας, λένε. Μόνο η αστυνομία, για να «μαζέψει» όποιον απ’ τους «παράνομους» μπορεί.
«Βλέπεις πολλά που θες να κάνεις και δεν μπορείς να καταφέρεις τίποτα. Σε βλέπουν έξω και αλλάζουν δρόμο. Όταν περπατάω είναι σαν να προχωράω ανάποδα», έλεγε ο Ρασίντ, ένας από τους απεργούς πείνας. Οδοντοτεχνίτης στο επάγγελμα, ήρθε στην Ελλάδα για να μείνει. Γι’ αυτό και αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα με το πλοίο Λατώ, για να συμμετάσχει στη μαζικότερη απεργία πείνας που έχει γίνει ποτέ στη χώρα. Τριακόσιοι μετανάστες απ’ όλη την Ελλάδα, κατέβηκαν σε απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ζητώντας νομιμοποίηση όχι μονο για τον εαυτό τους, αλλά για τις εκατοντάδες χιλιάδες μεταναστών στην Ελλάδα.
«Είναι πολύ δύσκολο να πάρεις την απόφαση να κάνεις απεργία πείνας. Όμως δεν φοβάμαι τίποτα. Ή θα πάρουμε τα χαρτιά μας ή θα πεθάνουμε», έλεγε ο συνταξιδιώτης του, Μουσταφά.
Πριν πάρουν την απόφαση είχαν προηγηθεί μαζικότατες συνελεύσεις οι οποίες δεν είχαν χώρο που να μπορούσε να τις στεγάσει. Δεν υπήρχε στην πόλη των Χανίων τέτοιος χώρος. Έτσι γινόντουσαν συνελεύσεις των 400, των 500, των 600 ανθρώπων σε δημόσια πάρκα, σε δημόσιους χώρους. Και μάλιστα κάτω από τα έκπληκτα βλέμματα περαστικών.
Στα Χανιά, δεν ήταν η πρώτη φορά που λαμβανόταν μια τέτοια απόφαση. Το χειμώνα του 2008, μία ομάδα 15 μεταναστών από το Μαγκρέμπ, ύστερα από απεργία πείνας 26 ημερών, κέρδισε μια ρύθμιση που επέτρεψε τη νομιμοποίηση των ίδιων και σχεδόν 200 ακόμα. Αλληλέγγυο βρέθηκε ένα μεγάλο κομμάτι του Χανιώτικου πληθυσμού. Όμως κι ενα μεγάλο κομμάτι της βορειοαφρικανικής κοινότητας στην πόλη, στάθηκε στο πλευρό των απεργών. Αυτό το κομμάτι αποτέλεσε τον πυρήνα των απεργών του 2011.
Σε ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης» αναφέρεται ότι η απεργία πείνας «αποτελεί απάντηση στην κρατική επιχείρηση διαίρεσης των εργαζομένων, εξαίρεσης δικαιωμάτων, κοινωνικού αποκλεισμού και ρατσισμού».
«Η εξαθλίωση ενός τμήματος της κοινωνίας προαναγγέλλει την εξαθλίωση και άλλων. Γι’ αυτό η αλληλεγγύη μας στον αγώνα των μεταναστών είναι αγώνας για τα δικαιώματα όλων μας», τονίζεται.
Όμως δεν ήταν όλοι τόσο θετικοί.
Η Ντόρα Μπακογιάννη, πρόεδρος τότε του κόμματος της “Δημοκρατικής Συμμαχίας” δήλωνε:
«Ο ελληνικός λαός βλέπει με αυξανόμενη οργή τα γεγονότα, τον πλήρη εξευτελισμό του πανεπιστημιακού ασύλου και την ανοχή στην ανομία. Η κυβέρνηση για μία ακόμη φορά αδράνησε και κρύφτηκε από τις ευθύνες της. Επιτέλους, ας τις αναλάβει και ας δράσει άμεσα αποκαθιστώντας την ομαλή λειτουργία της Σχολής».
Ανάλογες δηλώσεις έκαναν μια σειρά πολιτικές προσωπικότητες της Ελλάδας.
Η απεργία πείνας των 300, είχε διάρκεια 44 μέρες. Οι απεργοί πείνας έδειξαν αποφασιστικότητα και επιμονή. Πάνω από 120 μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους. Έδειξαν αντοχή απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση της κυβέρνησης, του πολιτικού προσωπικού και της μεγάλης πλειονότητας των ΜΜΕ. Και με το πέρασμα του χρόνου κέρδισαν την αλληλεγγύη μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας.
Τα αιτήματα ακούστηκαν. Πραγματοποιήθηκαν συναυλίες αλλληλεγγύης, άνθρωποι του πνεύματος μίλησαν για τον αγώνα τους, ξεκίνησε μία τεράστια συζήτηση στα μέσα ενημέρωσης. Για κάποιους υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες της μεταπολιτευτικής περιόδου και ο πρώτος νικηφόρος αγώνας στην Ελλάδα του Μνημονίου.
“Ήδη από τη φάση της προετοιμασίας του αγώνα αντιλαμβανόμασταν ότι λόγω της έντασης της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της γενικότερης επίδειξης πυγμής απέναντι σε κάθε μαχητική κινητοποίηση, αλλά και της μορφής πάλης, της ταυτότητας των αγωνιζόμενων (μετανάστες χωρίς χαρτιά, οι «αόρατοι» της κοινωνίας…) και του μεγάλου αριθμού των απεργών πείνας, θα δεχτούμε σκληρή επίθεση, ιδεολογική, πολιτική και ενδεχομένως κατασταλτική. Με αυτή την έννοια, στην Αθήνα επιλέξαμε το άδειο κτίριο της Νομικής επί της Σόλωνος ως το μόνο πανεπιστημιακό χώρο ικανό να στεγάσει 250 απεργούς πείνας χωρίς να παρεμποδίζεται καμία απολύτως εκπαιδευτική διαδικασία και αρκετά κεντρικό ώστε να λειτουργήσει ως πόλος συσπείρωσης στον αγώνα.”
Η επίθεση που δέχτηκε η απεργία πείνας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Η πλειονότητα των οργανώσεων και των κομμάτων της Αριστεράς, κοινοβουλευτικής και εξωκοινοβουλευτικής, υποχώρησε (ορισμένοι μάλιστα κατήγγειλαν και συκοφάντησαν), το φοιτητικό κίνημα δεν υπεράσπισε αποφασιστικά την παρουσία των μεταναστών στο άσυλο, η πανεπιστημιακή κοινότητα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, εξαφανίστηκε και ο πρύτανης ήρε το άσυλο καλώντας την αστυνομία να εκκενώσει τη σχολή. Έτσι, οι απεργοί αποφάσισαν να πάνε στο κτίριο της Υπατίας.
Στο κτίριο της Υπατίας, υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης που επιδεινώθηκαν λόγω των κακών καιρικών συνθηκών, οι μετανάστες συνέχισαν τον αγώνα τους για επιπλέον 40 ημέρες.
Επί 40 περίπου μέρες η Υπατία λειτούργησε με εσωτερική ζωή, καθημερινές δουλειές, ιατρική υπηρεσία στελεχωμένη από γιατρούς και φοιτητές, ομάδα internet, συναντήσεις και συνελεύσεις, βάρδιες περιφρούρησης και συνοδείας στα νοσοκομεία όλο το 24ωρο, συνεχείς συνεντεύξεις τύπου με ευρύτατο φάσμα αλληλέγγυων συλλογικοτήτων και προσώπων.
“Από την κυβέρνηση δε ζητάμε κάτι εξωφρενικό. Ζητάμε να είμαστε νόμιμοι. Να μπορούμε να βγάλουμε ένα βάρος που το κουβαλούμε εδώ και χρόνια, από τότε που μπήκαμε στην Ελλάδα. Η χώρα αυτή λέγεται Ελληνική Δημοκρατία, αλλά με εμάς δεν υπάρχει δημοκρατία πολύ.”, είχε πει ο Χαλιάλα, ένας από τους 300 απεργούς πείνας σε συνέντευξη που είχε δώσει στην εφημερίδα μας.
Τελικά, αν η κυβέρνηση επιδίωκε με τον εγκλωβισμό των απεργών πείνας στην Υπατία να κάμψει το ηθικό τους (κάτι που επιχείρησε να εντείνει με τις διώξεις κατά αλληλέγγυων και τις συκοφαντίες περί «υποκινητών» και «στρατηγών της αλληλεγγύης») όχι μόνο απέτυχε, αλλά το όλο εγχείρημα στράφηκε εναντίον της. Γιατί ακριβώς αυτή καθαυτή η κατάσταση των απεργών πείνας στην Υπατία (ιδιαίτερα όταν άρχισαν να μεταφέρονται μαζικά στα νοσοκομεία) διεμβόλισε την αρνητική στάση των ΜΜΕ.
Η κυβέρνηση βρέθηκε στη θέση να απολογείται. Και σε συνδυασμό με την ανάπτυξη ενός τεράστιου δικτύου αλληλεγγύης και στήριξης της απεργίας πείνας σε όλη την Ελλάδα με διαδηλώσεις, συναυλίες αλλά και καταλήψεις, τη διεθνή δημοσιότητα που έπαιρνε πλέον το θέμα και την ενεργοποίηση όλων των τμημάτων της αριστεράς αλλά και του επίσημου συνδικαλιστικού κινήματος, κατόρθωσαν να αντιστρέψουν το κλίμα προς μία θετική έκβαση της απεργίας.
«Οι απεργοί δεν παίζουν, όπως κάποιοι νομίζουν. Προσφέρουν την ίδια τους τη ζωή. Η κυβέρνηση παίζει. Παλινωδεί εδώ και αρκετές μέρες. Δε γνωρίζω αν αυτό οφείλεται σε αδυναμία ενδοκυβερνητικής συνεννόησης, αν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχει αποφασίσει μια συγκεκριμένη στάση στο μεταναστευτικό για να χαϊδεύει τα αφτιά της κοινής γνώμης. Όμως εδώ έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν. Η κυβέρνηση πρέπει άμεσα να έρθει σε επαφή με τους απεργούς και να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους. Βεβαίως πρέπει να αλλάξει ρότα και στη μεταναστευτική πολιτική».
Ενώ και η Αλέκα Παπαρήγα, τότε Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια και συζήτησαν για το θεμα.
Κάλεσε την κυβέρνηση “να χρησιμοποιήσει, επιτέλους, το νομικό οπλοστάσιο που διαθέτει ώστε να αντιμετωπιστεί το ζήτημα, να κερδηθεί χρόνος και να επιλυθεί οριστικά” και πρόσθεσε: “Η θέση μας είναι γνωστή και καθαρή. Ξέρουμε ότι πρέπει να λύσει το πρόβλημα η κυβέρνηση, να μην έχει “γινάτι“ πάνω σε αυτό το ζήτημα και να τους νομιμοποιήσει”.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε χαρακτηρίσει “παγκόσμιο” το πρόβλημα της μετανάστευσης, ενώ η γενική γραμματέας του ΚΚΕ είχε σημειώσει ότι το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί πλέον σε εθνικό επίπεδο. “Αριθμητικά είναι περισσότεροι οι μετανάστες που πηγαίνουν προς τις χώρες της Ασίας παρά αυτοί που έρχονται στην Ευρώπη. Απλά, τώρα στην Ευρώπη της περισσεύουν εργατικά χέρια και φαίνονται πολλοί”, τόνισε.
Η κυβέρνηση μετά από 38 μέρες αδιαλλαξίας υποχρεώθηκε να συζητήσει απευθείας με τους απεργούς πείνας και να ικανοποιήσει σημαντικό μέρος των αιτημάτων τους.
Σύμφωνα με τον Μάρκο Χατζησάββα, ενεργό στα κινήματα αλληλεγγύης και μέλος του Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης, τα αποτελέσματα του αγώνα των μεταναστών δεν αφορούσε μόνο τους μετανάστες:
“Οι εξελίξεις που έφερε αφορούνε και το ελληνικό εργατικό κίνημα. Αυτό που πέτυχε ήταν μια κυβέρνηση που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε καθίσει σε κανένα τραπέζι να μιλήσει με κανένα που διεκδικούσε οτιδήποτε σε αυτή τη χώρα, με ένα πολυμελές κυβερνητικό σχήμα κάθισε και μίλησε με τον Χασάν, με τον Μουσταφά, με τον Ρασίντ, με ανθρώπους δηλαδή που πρόταξαν τη ζωή τους… Φαντάζομαι ότι οι υπουργοί αυτοί δεν περίμεναν ποτέ ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί”
Τι διεκδικούσαν, λοιπόν, και τι κέρδισαν οι απεργοί πείνας;
Πρώτον, οι απεργοί πείνας διεκδικούσαν για τον εαυτό τους «άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους», η οποία είναι μια άδεια παραμονής με πλήρη δικαιώματα. Η κυβέρνηση, στην πρώτη συνάντηση, αντέτεινε 6άμηνο «καθεστώς ανοχής», το οποίο δεν περιλαμβάνει δικαίωμα ταξιδιού και εργασίας, αλλά μπορεί να ανανεώνεται επ’ αόριστον. Οι απεργοί πείνας, συνεκτιμώντας τα όρια της αντοχής και της συνοχής του αγώνα τους, καθώς και τα όρια περαιτέρω υποχώρησης της κυβέρνησης, αποφάσισαν σε συνελεύσεις τους στην Υπατία και το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και κατόπιν συζητήσεων με όσους βρίσκονταν στα νοσοκομεία, ενόψει της δεύτερης συνάντησης με την κυβέρνηση, να διεκδικήσουν τη διεύρυνση του «καθεστώτος ανοχής» με τα δικαιώματα του ταξιδιού και της εργασίας, καθώς και τη δέσμευση της κυβέρνησης ότι η βεβαίωση που θα πάρουν θα ανανεώνεται μέχρις ότου αποκτήσουν τις προϋποθέσεις να υποβάλουν αίτηση για κανονική άδεια παραμονής.
Ως προς το χρονικό διάστημα για το καθεστώς ανοχής αποφασίστηκε να ισχύουν οι 6 μήνες και η ανανέωση τους για άλλους 6 ή και περισσότερο. Η κάθε περίπτωση μεταναστών που ήθελαν να κάνουν χρήση του καθεστώτος ανοχής εξεταζόταν από την αστυνομία και με την έγκρισή της ανανεωνόταν ή όχι η άδεια.
Όπως διευκρινίστηκε στους απεργούς, με τον νόμο 3907 του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που ίσχυε, όποιος μετανάστης αποδεδειγμένα βρίσκεται επί 12 χρόνια στη χώρα μπορεί να καταθέσει αίτηση για άδεια παραμονής για εξαιρετικούς λόγους. Ωστόσο η κυβέρνηση υποσχέθηκε ότι θα προβεί σε μείωση αυτού του χρόνου χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί ακόμη, ενώ στο εξής η όποια νομιμοποίηση λειτουργεί εξατομικευμένα και όχι μαζικά.
Τέλος, όσοι υπάχθησαν σε αυτό το καθεστώς, μετά από τροποποίηση του σχετικού νόμου του υπουργείου προστασίας του Πολίτη, μπορούσαν να ταξιδεύουν στη χώρα καταγωγής τους για ανθρωπιστικούς λόγους.
Ο Αμπντούλ Χατζί, εκπρόσωπος των απεργών πείνας, δήλωσε ότι η απεργία πλέον σταματά, καθώς εξασφαλίστηκε καθεστώς ανοχής με δυνατότητα ανανέωσης, ταξιδιωτικά έγγραφα και η δυνατότητα με οκτώ χρόνια εργασίας στην Ελλάδα να καταθέσουν αίτηση για άδεια παραμονής, όσοι τηρούν αυτή την προϋπόθεση, που όπως είπε, είναι και οι περισσότεροι από τους 300.
Οι μετανάστες αποδέχθηκαν τις προτάσεις, ύστερα από 44 ημέρες απεργίας πείνας.
Οι κυβερνητικές προτάσεις διατυπώθηκαν σε συνάντηση των εκπροσώπων των μεταναστών με τους υπουργούς Εσωτερικών, Γ.Ραγκούση, Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδο και την υφυπουργό Εργασίας, Άννα Νταλάρα.
Κατά τη συνέλευση των μεταναστών, που ακολούθησε τη συνάντηση με τους υπουργούς, έκριναν ικανοποιητικές τις προτάσεις της κυβέρνησης.
«Η νίκη μας είναι νίκη για όλη την εργατική τάξη και ευχαριστούμε θερμά την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύη και όλους όσοι μας συμπαραστάθηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ιδιαίτερα τους γιατρούς, που μας παρακολουθούσαν σε 24ωρη βάση» δήλωσε ο Αμπντούλ Χατζί.
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης που πρωταγωνίστηκε στην οργάνωση της απεργίας πείνας των 300, στις 25 Μαρτίου του 2011, σε μία πρώτη αποτίμησή του σημείωνε τα εξής για το αποτέλεσμα της απεργίας:
“Δεν ήταν μια νίκη των διαπολιτισμικών ιδεών ή του αντιρατσιστικού και φιλομεταναστευτικού ρεύματος στην Ελλάδα. Ήταν μια εξαιρετική απάντηση του απαξιωμένου (από το παραπάνω ρεύμα) μεταναστευτικού κινήματος. Του εργατικού κινήματος εν γένει (παρά την εκκωφαντική σιωπή και απουσία της ντόπιας εκδοχής του).
Οι 44 μέρες σκληρού αγώνα, 300 εργατών μεταναστών απεργών πείνας, εκατοντάδων αλληλέγγυων, χιλιάδων υποστηρικτών, με δεκάδες δράσεις από τη μια άκρη της γης στην άλλη, με υπογραφές στήριξης, ομάδων, συλλογικοτήτων, καλλιτεχνών, πανεπιστημιακών, γνωστών και άγνωστων ανθρώπων, δημιούργησαν ένα ρήγμα.
Aπό τη σελίδα που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του αγώνα των 300 απεργών πείνας hungerstrike300.espivblogs.net
Ρήγμα στη διαμορφωμένη εικόνα του μετανάστη. Η μέχρι χθες εικόνα που ήθελε το μετανάστη εγκληματία, φουκαρά, αναξιοπαθούντα, μάρτυρα, παράνομο και «εξωτικό φρούτο» που μπορεί ενίοτε να διασκεδάζει και να ταΐζει κάθε φιλάνθρωπο και ανεκτικό έλληνα, ηττήθηκε, από την εικόνα του εργάτη μετανάστη που διεκδικεί το δίκιο του, που στέκεται με επιμονή και αξιοπρέπεια, απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση του συντηρητισμού, των ΜΜΕ, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Ρήγμα στον αυταρχισμό της εποχής του μνημονίου. Η πολιτική της λιτότητας, η προσπάθεια της συνενοχής για την οικονομική κατάσταση, η ενοχοποίηση της διεκδίκησης, η λογική των σκυμμένων κεφαλιών, ηττήθηκαν από τη νικηφόρα κατάληξη του αγώνα, από τη διαχωριστική γραμμή που μπήκε ανάμεσα στον κόσμο της εργασίας από τη μια και της εκμετάλλευσης από την άλλη, από το ότι αναδείχτηκαν οι πραγματικές αιτίες της μετανάστευσης.
Aπό τη σελίδα που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του αγώνα των 300 απεργών πείνας hungerstrike300.espivblogs.net
Ρήγμα στους μονοδιάστατους αγώνες. Με αυτόν τον αγώνα που ξεκίνησε από τους μετανάστες, αγκαλιάστηκε από την αλληλεγγύη ελλήνων και μεταναστών, συνέδεσε το μεταναστευτικό με το εργατικό και το κίνημα αλληλεγγύης και αποκόμισε αποτελέσματα και οφέλη για όλη την εργατική τάξη, ντόπια και μεταναστευτική.
Οι απόψεις που έλεγαν πως τώρα δεν είναι ώρα γιατί οι συνθήκες, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, είναι δύσκολες, για εκείνες που δεν εμπιστεύονταν τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, για εκείνες που διαφωνούσαν με τη μορφή πάλης και για όσες απόψεις στέκονται εχθρικά στο αποτέλεσμα, έκαναν το συνηθισμένο λάθος. Έδωσαν και δίνουν επιχειρήματα στους εχθρούς του αγώνα – εν είδει αυτοεκπληρούμενης προφητείας – να πολεμήσουν, να διαστρεβλώσουν, να συκοφαντήσουν.”
Mε το τέλος του αγώνα, λίγα πράγματα άλλαξαν ουσιαστικά στη νομοθεσία. Αυτό που άλλαξε όμως ήταν κάτι εξίσου σημαντικό. Άλλαξαν τα μυαλά και οι καρδιές ενός μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας που άνοιξε τα αυτιά και τα μάτια της, αναγνώρισε τα προβλήματα και είδε στο πρόσωπο των μεταναστών, σα καθρέπτη, τον ανθρώπινο εαυτό της.
Σήμερα, που η Ελλάδα βιώνει τη βαθύτερη οικονομική κρίση της πρόσφατης ιστορίας της, η ίδια κοινωνία σε ένα μεγάλο ποσοστό δείχνει την αλληλεγγύη της προς τους πρόσφυγες και τείνει χέρι βοηθείας προς τους χιλιάδες που κατέφθασαν στις ακτές των ελληνικών νησιών.
Οι φωτογραφίες του “Α.τ.Κ.” είναι από επίσκεψή στο χώρο του κτιρίου της Υπατίας όπου κατέφυγαν οι μετανάστες απεργοί πείνας μετά την έξοδό τους από το κτίριο της Νομικής. Βρισκόμαστε στην περίοδο που αρκετοί από αυτούς μεταφέρονται στα νοσοκομεία με προβλήματα υγείας λόγω της παρατεταμένης απεργιας πείνας.
Ο Βουργάρης είναι ένας ξεχασμένος χορός της Κρήτης με τη μουσική του να παρουσιάζεται από τον Μιχάλη Λασιωτάκη (Δραγάτη) στον Κρούστα Λασιθίου και να καταγράφεται στο βίντεο του Μανώλη Κ. Φιορέτζη.
Όπως αναφέρει ο κ. Φιορέτζης, ο Βουργάρης είναι πλέον ένας από τους εντελώς ξεχασμένους χορούς της Κρήτης (όπως είναι και ο Λουβιάρης) και είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που τους θυμούνται ακόμα….
H Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στη Ρατσιστική και Φασιστική Απειλή θεωρεί ότι τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στο 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Βενιζέλου που οδήγησαν στην ακύρωση μαθημάτων Αλβανικών για τα παιδιά των μεταναστών δεν ήταν τυχαία αλλά σχετίζονται με την οργανωμένη αντίδραση ρατσιστικών και φασιστικών κύκλων στην περιοχή. Στην ανακοίνωση αναφέρεται η πολιτική κάλυψη αλλά και η θριαμβολογία της Χρυσής Αυγής για τα γεγονότα ενώ σημειώνεται ότι πριν λίγο καιρό στην ίδια περιοχή είχε ανοίξει και τα γραφεία της. Επίσης αναφέρεται ότι μαθήματα σε σχολεία δεν κάνει μόνο η Αλβανική κοινότητα για τη διδαχή της μητρικής γλώσσας αλλά και παιδιά από άλλες χώρες όπως από την Ολλανδία, τη Δανία, την Πολωνία, τη Σερβία.
Η ακύρωση των μαθημάτων Αλβανικών για τα παιδιά των μεταναστών, στο 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Βενιζέλου, είναι αποτέλεσμα της οργανωμένης αντίδρασης ρατσιστικών και φασιστικών κύκλων που δρουν στην περιοχή. Ως γεγονός είναι απαράδεκτο. Στοχεύει στον αποκλεισμό των παιδιών αυτών από την εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας. Αποσκοπεί στην παγίωση ενός σχολείου διακρίσεων, αποκλεισμού και ρατσιστικών διαχωρισμών. Αποτελεί προσβολή τόσο για τους εκατοντάδες μαθητές από την Αλβανία όσο και για το σύνολο των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία των Χανίων, γιατί προσβάλλει τις αρχές ενός ανοιχτού δημοκρατικού σχολείου για όλα τα παιδιά.
«Σε μια πόλη όπου οι φασίστες έχουν μείνει άστεγοι και κανείς δεν τους δίνει στέγη για να ανοίξουν τα γραφεία -ορμητήρια τους, προσπαθούν να βγουν από την απομόνωση τους προσποιούμενοι τους αγανακτισμένους νεολαίους και γονείς.», λέει η ανακοίνωση που καταλήγει ζητώντας «να ξαναρχίσουν άμεσα τα μαθήματα Αλβανικών στο 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Βενιζέλου».
Διαβάστε αναλυτικά τι αναφέρεται:
Οι πανηγυρισμοί και η πολιτική κάλυψη που έδωσε η δολοφονική συμμορία της Χρυσής Αυγής στην συγκεκριμένη δράση βεβαιώνει το ποιος βρίσκεται πίσω από τη συγκεκριμένη ενέργεια. Είναι άραγε τυχαίο ότι συνέβη σε μια περιοχή που πριν λίγο καιρό η συμμορία είχε ανοίξει γραφεία; Είναι άραγε τυχαία η ψευδεπίγραφη προσπάθεια να εμπλακεί με προβοκατόρικο τρόπο ο Σύλλογος γονέων στην υπόθεση χωρίς αυτός να έχει βγάλει σχετική ανακοίνωση συμμετοχής στην κατάληψη; Είναι τυχαία άραγε η στοχοποίηση ειδικά της Αλβανική κοινότητας όταν στα σχολικά κτήρια των Χανίων γίνονται απογευματινά μαθήματα μητρικής γλώσσας για παιδιά που προέρχονται από άλλες χώρες (Ολλανδικά, Δανέζικα, Πολωνικά, Σερβικά κλπ). Το ότι οι θρασύδειλοι νεοναζί δεν στοχοποίησαν κάποια άλλη κοινότητα είναι δεμένο με την αποκρουστική φυλετική θεωρία τους περί ανώτερων και κατώτερων φυλών.
Την στιγμή που καθημερινά στη δίκη για την εγκληματική οργάνωση αποκαλύπτεται με συντριπτικά στοιχεία, ο εγκληματικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής, οι νεοναζί επιχειρούν να ξαναστήσουν τη λειτουργία των ταγμάτων εφόδου. Σε μια πόλη όπου οι φασίστες έχουν μείνει άστεγοι και κανείς δεν τους δίνει στέγη για να ανοίξουν τα γραφεία -ορμητήρια τους, προσπαθούν να βγουν από την απομόνωση τους προσποιούμενοι τους αγανακτισμένους νεολαίους και γονείς. Ενώ οι σκευωρίες που είχαν στήσει, το προηγούμενο διάστημα, ενάντια σε εκπαιδευτικούς των Χανίων καταρρέουν η μία μετά την άλλη, προσπαθούν να δημιουργήσουν καθεστώς Αγ. Παντελεήμονα στα σχολεία της πόλης.
Η στάση του προϊσταμένου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κάθε άλλο παρά βοηθά στην εδραίωση των δικαιωμάτων των μαθητών. Την ώρα που τίθεται ζήτημα ματαίωσης, εξαιτίας της ρατσιστικής και φασιστικής δράσης, μαθημάτων που θα ενισχύσουν τα παιδιά των μεταναστών και που θα βοηθήσουν στην αποτελεσματικότερη ένταξή τους στα σχολεία, προτιμά να κρύβεται πίσω από την τυπολατρία και αφήνει αστήρικτο το σχολείο και το εγχείρημα. Κάτι τέτοιο δικαιώνει τους φασίστες και αφήνει έκθετους τους μαθητές στο ρατσιστικό δηλητήριο. Δεν πρόκειται για πρόβλημα λαθεμένων διαδικαστικών χειρισμών. Πρόκειται για ρατσιστική και φασιστική πρόκληση και δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Τυχόν αλλαγή σχολείου για να γίνουν τα μαθήματα θα δώσει τη δυνατότητα στους νεοναζί να αποφασίζουν το τι θα γίνεται στα σχολεία της πόλης. Δεν θα εκχωρήσουμε στους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα τα δικαιώματα της νεολαίας και το χαρακτήρα του σχολείου.
Τα μαθήματα μητρικών γλωσσών έπρεπε να αποτελούν έτσι κι αλλιώς τμήμα του αναλυτικού προγράμματος του σχολείου. Σχολεία όπως το 132ο Αθηνών που το εφάρμοσαν το προηγούμενο διάστημα έδωσαν λαμπρά δείγματα του τι αποτελεί σήμερα ένα πραγματικά δημοκρατικό και αντιρατσιστικό σχολείο ενώ η εμπειρία τους αποτελεί αντικείμενο μελέτης και εγκωμίων παγκοσμίως.
Ζητάμε να ξαναρχίσουν άμεσα τα μαθήματα Αλβανικών στο 1ο Γυμνάσιο Ελευθερίου Βενιζέλου.
Ο Δήμος και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων να πάρουν άμεσα την πρωτοβουλία για να λειτουργήσουν τα μαθήματα για την εκμάθηση της συγκεκριμένης γλώσσας όπως ακριβώς συμβαίνει και με όλες τις άλλες γλώσσες.
Την αντίθεση της ΠΟΑΣΥ με τις κυβερνητικές πρακτικές εξέφρασε ο γ.γ της Ομοσπονδίας, Γιώργος Παπατσίμπας, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά ότι «αν μας βάλει η κυβέρνηση να βγάζουμε φτωχούς ανθρώπους από τα σπίτια τους δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια».
Ο Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, δήλωσε ότι οι αστυνομικοί είναι «κατηγορηματικά αντίθετοι» και διαφωνούν «με τον άχαρο και αντικοινωνικό ρόλο που μας φέρνει αντιμέτωπους με τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, με φτωχούς ανθρώπους, ανθρώπους του μόχθου που αδυνατούν να πληρώσουν τις δανειακές υποχρεώσεις», ενώ παράλληλα κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «προσπαθεί να λύσει όλα τα κοινωνικά προβλήματα με την καταστολή». «Δεν λύνονται τα προβλήματα έτσι είναι η άποψή μας» συμπλήρωσε.
«Εμείς, δεν έχουμε δυνατότητες όπως άλλοι εργαζόμενοι που έχουν πλήρη συνδικαλιστικά δικαιώματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα προχωρήσουμε και σε άλλες ενέργειες εφόσον δούμε ότι τα πράγματα οδηγούνται σε αδιέξοδο», δήλωσε μιλώντας στο «Θέμα FM».
«Δεν είναι αυτός ο ρόλος της αστυνομίας. Οι πολίτες θέλουν να τους προστατεύει από τους ληστές, τους κακοποιούς τους εμπόρους ναρκωτικών», είπε ακόμα ο κ. Παπατσίμπας και χαρακτήρισε «επικοινωνιακά» όσα λέει η κυβέρνηση σχετικά με το ότι δεν βγαίνουν σε πλειστηριασμούς οι πρώτες κατοικίες.
«Προσπαθούν να περάσουν με όμορφο τρόπο τους πλειστηριασμούς. Δεν νομίζουμε ότι συμβαίνει αυτό, βλέπουμε και διαβάζουμε ότι πλειστηριασμοί γίνονται σε βάρος φτωχών ανθρώπων που χάνουν τα σπίτια τους για λίγα χρήματα», συμπλήρωσε.
Ολοκληρώθηκε η περίπου δυόμιση ωρών συνάντηση που είχε ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ, στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός.
Μετά το τέλος της συνάντησης, σε δηλώσεις τους, οι δύο ηγέτες εξέφρασαν την θέληση να λυθούν οι διαφορές των δύο χωρών και να προωθηθεί μια ατζέντα συνεργασίας και ανάπτυξης για τα Βαλκάνια.
Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι «και οι δύο πρωθυπουργοί είμαστε έτοιμοι να λύσουμε τις διαφορές μας με πραγματισμό και αίσθημα ευθύνης», προσθέτοντας ότι «πρώτα να αντιμετωπίσουμε τον αλυτρωτισμό σε όλες του τις μορφές και να υπάρξουν εγγυήσεις να μην αφήσουμε παράθυρο ότι θα υπάρξουν ανάλογες προκλήσεις στο μέλλον».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι «για να προχωρήσει η ένταξη γείτονος στο ΝΑΤΟ και ΕΕ πρέπει να λύσουμε όλα τα ανοιχτά θέματα . Θα εντατικοποιήσουμε υπό εποπτεία μας διαβουλεύσεις υπό ΟΗΕ. Πρέπει να συμφωνήσουμε σε μία σύνθετη ονομασία έναντι όλων (erga omnes)» και σημείωσε ότι «ο Ζόραν με ενημέρωσε ότι είναι διατεθιμένος να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες γι αυτό και τον διαβεβαίωσα σε αυτή τη βάση θα προωθήσω ανάλογες πρωτοβουλίες που είχε αναστείλει η χώρα μου», προσθέτοντας ότι «χρειάζεται να προωθήσουμε μια ατζέντα συνεργασίας και συνανάπτυξης για να προχωρήσει η περιοχή των Βαλκανίων μπροστά και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του 21ου αιωνα. […] Αυτή είναι η θέση της Ελλάδας, ως δύναμη ευθύνης , σταθερότητας και συνεργασίας στην περιοχή».
Από την πλευρά του, ο Ζόραν Ζάεφ υπογράμμισε ότι ήρθε η στιγμή για να βρούμε μια λύση γιατί είναι ζωτικής σημασίας για την προοπτική μας ως προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, επισημαίνοντας ότι η τελική λύση πρέπει να είναι αποδεκτή και από τις δύο μεριές και σημείωσε πως η λύση πρέπει να λαμβάνει υπόψη της την εθνική αξιοπρέπεια των λαών μας, για να δείξουμε πρακτικά ότι είμαστε δεσμευμένοι να βρούμε λύση. Σε αυτό το πλαίσιο, ανακοίνωσε πως η χώρα του θα αλλάξει το όνομα στο αεροδρόμιο και τις λεωφόρους.
«Είμαστε δεσμευμένοι να χτίσουμε εμπιστοσύνη μεταξύ των χωρών μας , με απώτερο στόχο να συμβάλουμε στο να ξεπεραστούν τα προβλήματα μεταξύ των χώρων μας. Είμαστε σε μια στιγμή που μπορούμε να δημιουργήσουμε σχέσεις καλής γειτονίας» επισήμανε ο Ζόραν Ζάεφ και τόνισε ότι «θέλουμε να είμαστε εταίροι στην ΕΕ και σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, για να αντιμετωπίσουμε όλο το πλαίσιο των δυσκολιών». Μάλιστα, ο ηγέτης της ΠΓΔΜ ξεκαθάρισε ότι «παραμένουμε δεσμευμένοι στη διαδικασία υπό ΟΗΕ και κύριο Νίμιτς. Οι υπουργοί Εξωτερικών θα είναι υπεύθυνοι για τη διαδικασία και για όλες τις διαπραγματεύσεις, υπό τη δική μας επίβλεψη».
Με το βλέμμα στραμμένο στην ανάπτυξη του τομέα της ψηφιακής και οπτικοακουστικής παραγωγής στην Ελλάδα, ειδικότερα των video games και του animation, είναι η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (ΓΓΕΕ).
Μνημόνιο συνεργασίας υπέγραψαν η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (ΓΓΕΕ) και η Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς, την Τετάρτη, στα γραφεία της ΓΓΕΕ.
Ανάμεσα στις δράσεις, οι οποίες αναμένεται να πραγματοποιηθούν, είναι εκπαιδευτικά προγράμματα στο τομέα του video game development και του animation. Τα προγράμματα θα ξεκινήσουν τον Μάρτιο σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Σύρο και απευθύνονται σε νέους και νέες ηλικίας 18-40 ετών.
Ο Γενικός Γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας, Λευτέρης Κρέτσος, μίλησε για τις νέες δράσεις της ΓΓΕΕ στον τομέα των video games και του animation. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε ο Γενικός Γραμματέας Δια Βίου Μάθησης και Νέας Γενιάς, Παυσανίας Παπαγεωργίου, ενώ το «παρών» έδωσαν εκπρόσωποι της ελληνικής κοινότητας Game development, του Ελληνικού Παραρτήματος της Ένωσης Δημιουργών Κινουμένων Σχεδίων ASIFA Hellas, ο πρόεδρος του διεθνούς φεστιβάλ Anima Syros, εκπρόσωποι του Συνδέσμου Εταιρειών Κινητών Εφαρμογών Ελλάδος (ΣΕΚΕΕ), ανώτατα στελέχη του Συνεργατικού Σχηματισμού Ψυχαγωγικών και Δημιουργικών Τεχνολογιών & Εφαρμογών του Corallia (gi-cluster) και δημοσιογράφοι που δραστηριοποιούνται στο χώρο των παιχνιδιών.
Επιπλέον, αναμένεται να διοργανωθούν ελληνικές αποστολές σε επιχειρηματικά συνέδρια στο εξωτερικό και να υποστηριχθούν πρωτοβουλίες πάνω στο gaming και το animation αλλά και να διοργανωθεί το δεύτερο Athens Games Festival. Το εναρκτήριο βήμα θα θέσει το Global Game Jam Athens, που θα πραγματοποιηθεί στη Διπλάρειο Σχολή, 26-28 Ιανουαρίου 2018. Πρόκειται για μια παγκόσμια διοργάνωση που βασίζεται στην εθελοντική προσφορά και ατομική πρωτοβουλία και συνδιοργανώνεται από την Gifted Hellas ΑΜΚΕ, την ViRA (Virtual Reality Applications) και την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (Γ.Γ.Ε.Ε), χορηγός επικοινωνίας είναι η ΕΡΤ, ενώ για την τρέχουσα χρονιά Media Partner είναι η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση.
Δείτε όλες τις δράσεις της ΓΓΕΕ στον τομέα των video games και του animation, εδώ:
Το Β΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, με σημερινή απόφασή του (υπ΄ αριθμ. 172/2018) έκρινε ότι δεν αποτελεί συμπληρωματικό στοιχείο η «ανώνυμη καταγγελία» για φοροδιαφυγή πολίτη, ούτε επίσης αποτελεί «συμπληρωματικό στοιχείο» η λεγόμενη «πληροφοριακή έκθεση ελέγχου φορολογίας εισοδήματος» του ΣΔΟΕ, προκειμένου να μπορεί να παραταθεί ο φορολογικός έλεγχος, πλέον των πέντε ετών.
H σημερινή αυτή απόφαση του Β΄ Τμήματος του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου, αποτελεί προέκταση της περσινής ομόφωνης απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ (1738/2017) η οποία με πρόεδρο του Νικόλαο Σακελλαρίου έκρινε ότι η παραγραφή των φορολογικών αξιώσεων είναι πενταετής και οι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής είναι αντισυνταγματικές. Ακόμη, κρίθηκε με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, ότι εφόσον προκύψουν πραγματικά «συμπληρωματικά στοιχεία» ο χρόνος παραγραφής επεκτείνεται στην δεκαετία.
Το Β΄ Τμήμα το απασχόλησε σήμερα η περίπτωση «ανώνυμης καταγγελίας» η οποία ανέφερε ότι 34 δικηγόροι των Αθηνών φοροδιαφεύγουν. Μετά από αυτό, το ΣΔΟΕ Αττικής ζήτησε να διενεργηθούν έλεγχοι και στους 34 αυτούς δικηγόρους και έγινε άρση του τραπεζικού απορρήτου στο σύνολο των τραπεζικών λογαριασμών των δικηγόρων. Ένας εξ αυτών προσέφυγε στη διοικητική δικαιοσύνη, καθώς η ΙΓ΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών του καταλόγισε διορθωτικό φόρο εισοδήματος και πρόσθετο φόρο λόγω ανακρίβειας των φορολογικών δηλώσεών του πλέον της 5ετίας.
Το Β΄ Τμήμα με πρόεδρο της αντιπρόεδρο Μαίρη Σάρπ, αφού επανέλαβε τις θέσεις της περσινής απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ, επισημαίνει ότι σύμφωνα τον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος και υπό το πρίσμα της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας, «ο φορολογικός έλεγχος (και ο καταλογισμός φόρου και ο πρόσθετου φόρου λόγω ανακριβούς δήλωσης) πρέπει να διενεργείται, κατ΄ αρχήν εντός της πενταετίας και κατά παρέκκλιση εντός της 10ετίας εάν περιέλθουν σε γνώση της φορολογικής αρχής «συμπληρωματικά στοιχεία», δηλαδή στοιχεία αποδεικτικά της ύπαρξης μη δηλωθέντος φορολογικού εισοδήματος, τα οποία δικαιολογημένα δεν είχε υπόψη της η φορολογική αρχή κατά την πενταετία».
Παράλληλα, το Β΄ Τμήμα έκρινε ότι δεν αποτελούν «συμπληρωματικά στοιχεία», που να δικαιολογούν την επιμήκυνση των φορολογικών έλεγχων πέραν της πενταετίας, η «ανώνυμη καταγγελία» στις φορολογικές αρχές για φοροδιαφυγή και η γνωστή «πληροφοριακή έκθεση ελέγχου φορολογίας εισοδήματος» του ΣΔΟΕ η οποία αποτελεί προπαρασκευαστική πράξη για τον έλεγχο της φορολογικής αρχής.
Το πρόβλημα του μεταναστευτικού ως πρόβλημα του μέλλοντος για την Ευρώπη ανέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας σε παρέμβαση του στο πάνελ «Σταθεροποιώντας τη Μεσόγειο», στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός. Ο πρωθυπουργός ανέδειξε παράλληλα και την αδυναμία που έχει επιδείξει στο παρελθόν η ΕΕ στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, το οποίο, όπως σημείωσε, δεν είναι ελληνικό ή ιταλικό, αλλά ευρωπαϊκό και έθεσε μετ’ επιτάσεως την αναγκαιότητα η ΕΕ να λάβει γενναίες αποφάσεις και να μην αντιμετωπίζονται τα προβλήματα α λα καρτ, αλλά με τους κανόνες, οι οποίοι και ισχύουν για όλους.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός ουσιαστικά υπογράμμισε ότι στην Ελλάδα παίρνουμε προοδευτικές και τολμηρές αποφάσεις για τον 21ο αιώνα και πως το ίδιο περιμένουμε και από την Ευρώπη.
Στο πάνελ συμμετείχε και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Πάολο Τζεντιλόνι, μιας χώρας με την οποία η Ελλάδα αντιμετωπίζει κοινές προκλήσεις και αγωνίες, με τον κ. Τσίπρα να συμφωνεί με τον Ιταλό ομόλογο του πως το μεταναστευτικό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα και ίσως το πρόβλημα του μέλλοντος για την Ευρώπη. Γι’ αυτό, υπογράμμισε ο Έλληνας πρωθυπουργός, πρέπει να βρούμε μόνιμες στρατηγικές. Σημείωσε πως όσο οι ανισότητες θα υπάρχουν, όσο εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από φτώχεια και πολέμους, το πρόβλημα θα είναι εκεί και θα προσπαθούμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. «Συνεπώς, είναι απαραίτητο να βρούμε λύσεις».
Ο Αλέξης Τσίπρας παρατήρησε ότι «υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίζει κανείς τα προβλήματα: Ο ένας τρόπος είναι να περιμένουμε και να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Ο άλλος είναι να προσπαθούμε και να βρίσκουμε λύσεις, καμιά φορά με δυσκολίες και ρίσκο, αλλά να παίρνουμε πρωτοβουλίες με δυναμισμό για να λύνουμε προβλήματα». «Αυτή είναι η δική μου στρατηγική για την αντιμετώπιση των δυσκολιών της χώρας μου», τόνισε. Επισήμανε ότι ανέλαβε τη διακυβέρνηση σε μια πολύ δυσκολη περίοδο για την Ελλάδα, με την οικονομική κρίση, την προσφυγική κρίση, σε μια πολύ αποσταθεροποιημένη και εύθραυστη ευρύτερη περιοχή, με έναν επιθετικό και καμιά φορά απρόβλεπτο γείτονα, με επιθετική στρατιωτική δραστηριότητα στο Αιγαίο, με υπερπτήσεις, με ανοικτά προβλήματα και ανοικτά ζητήματα όπως το Κυπριακό. Ταυτόχρονα με τις ανοικτές κρίσεις κυρίως νότια της Ελλάδας, στη Λιβύη, τη Μέση Ανατολή, τη Συρία.
«Ποια ήταν λοιπόν η προσέγγιση μου σε αυτά τα προβλήματα; Ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι μέρος της λύσης και όχι των προβλημάτων», είπε ο πρωθυπουργός. Σχολίασε ότι αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο εσωτερικά και πως είχε πολλές φορές πολύ σκληρές αντιδράσεις εκ μέρους της αντιπολίτευσης. Πρόσθεσε ότι ήταν ο πρωθυπουργός που πήγε τρεις φορές σε λιγότερο απο 8 μήνες στην Τουρκία για να συζητήσει με τον Ερτνογάν σε πολύ δυσκολες συνθήκες.
Είμαστε υποχρεωμένοι, είπε, να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις και να παραδεχτούμε ότι η Ευρώπη και ο λεγόμενος ‘δυτικός κόσμος’ έκαναν λάθη στο παρελθόν, στον πόλεμο στο Ιράκ, στη Λιβύη, με την κατάσταση στη Συρία, με τις δυσκολίες να επιδείξουμε αποφασιστική στάση για την επίλυση του Μεσανατολικού, με την κατάσταση στα Βαλκάνια.
Με αφορμή τη συζήτηση για το μεταναστευτικό, ο κ. Τσίπρας είπε ότι η ΕΕ χρειάζεται να λάβει γενναίες αποφάσεις και να καταλάβουν όλοι ότι η Ευρώπη δεν είναι α λα καρτ, αλλά ότι έχουμε κανόνες. Σχολίασε πως όταν η δική μας χώρα αντιμετώπιζε τις δυσκολίες της οικονομικής κρίσης, ο κ. Σόιμπλε είπε σε όλους ότι οι κανόνες είναι κανόνες, «οπότε αυτό είναι κάτι που επίσης ο φίλος μου ο Βίκτορ Όρμπαν πρέπει να το καταλάβει. Οι κανόνες είναι κανόνες». Σημείωσε ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, αλλά είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Χρειαζόμαστε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική και πολιτική ασύλου και να εφαρμοστούν οι συμφωνίες, τόνισε. Πρόσθεσε ότι η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας είναι μια πολύ δύσκολη συμφωνία αν θέλεις να την εφαρμόσεις με σεβασμό, ταυτόχρονα, στο διεθνές δίκαιο
Στην παρατήρηση της συντονίστριας ότι το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο δεδομένου ότι η Τουρκία θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή ενδεχομένως να άλλαζε γνώμη σε σχέση με την συμφωνία, ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι συνεπώς ταυτόχρονα πρέπει να αποφασιστεί και το τι θα γίνει με αυτή την επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας. «Για κάποιους», σχολίασε, «είναι πολύ εύκολο να είναι επίσης επιθετικοί αν ζουν στο Λουξεμβούργο ή στην Ολλανδία, γιατί οι γείτονες τους ειναι το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο και όχι η Τουρκία, αλλά δεν είναι τόσο εύκολο για εμάς».
Συνεπώς, είπε, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας είναι πολύ δύσκολη, αλλά απαραίτητη συμφωνία, γιατί όχι μόνο μειώνονται οι ροές αλλά μειώνονται οι θάνατοι στο Αιγαίο, αυτή η τραγωδία που βλέπαμε κάθε μέρα στο Αιγαίο με ανθρώπους που έχαναν τη ζωή τους κάτω απ’ το νερό υπό την εκμετάλλευση των διακινητών. Υπογράμμισε ότι «πρέπει να χτυπήσουμε το δίκτυο των διακινητών και να προωθήσουμε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, που σημαίνει νόμιμες ρόες, όχι φράχτες, όπως έγινε στα βόρεια σύνορα μας. Γιατί αυτό είναι μια πολιτική που δεν κοιτάζει προς το μέλλον».
Στην έναρξη της συζήτησης του πάνελ, ο πρωθυπουργός τόνισε ότι προσπάθησαν πολύ να πείσουν τους εταίρους στην ΕΕ ότι αυτό το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι της Μεσογείου, της Ελλάδας ή της Ιταλίας, αλλά διεθνές και εξέφρασε την εκτίμηση ότι δυστυχώς ποτέ δεν μπορέσαμε να χτυπήσουμε τις ρίζες του προβλήματος. Επισήμανε ότι η Ελλάδα βρέθηκε σε πολύ δύσκολη περίοδο, στο επίκεντρο μιας παράλληλης κρίσης, μιας οικονομικής αλλά και μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης, αυτήν των μεταναστευτικών ροών, των μεγαλύτερων από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. «Καταφέραμε να διαχειριστούμε αυτή τη δύσκολη κατάσταση με αξιοπρέπεια και ταυτόχρονα με ανθρωπιστικό τρόπο. Το ίδιο συνέβη και με την Ιταλία χάρη στις προσπάθειες του Πάολο», είπε.
Ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι «το πρόβλημα με την Ευρώπη τώρα είναι ότι πολλές χώρες πιστεύουν ότι αν το πρόβλημα δεν είναι δικό τους, αν δεν είναι στην αυλή τους, δεν είναι δικό τους, κι αυτό είναι υπαρξιακό πρόβλημα συνολικά της ΕΕ». Τόνισε πως «αν πιστεύουμε ότι η ΕΕ είναι ένας οργανισμός α λα καρτ, που κάποιοι έχουν μόνο οφέλη και όχι υποχρεώσεις, αυτό είναι πρόβλημα για το κοινό μέλλον μας».
Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι το πρόβλημα σχετίζεται και με την εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη, εξηγώντας ότι το αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας δημιούργησε δυσκολίες στις κοινωνίες μας και τώρα το βασικό πολιτικό πρόβλημα είναι η άνοδος των ρατσιστικών, εθνικιστικών, λαϊκιστικών δυνάμεων, οι οποίες και δεν πιστεύουν στις κοινές αξίες μας.
Σημείωσε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση στις χώρες μας και να σταματήσουμε αυτές τις πολιτικές λιτότητες με μια αναπτυξιακή ατζέντα ώστε να προωθήσουμε την κοινωνική συνοχή. Επίσης κρίσιμη είναι μια κοινή μεταναστευτική πολιτική και να υπάρξει μια ανοικτόμυαλη, προοδευτική πολιτική σε σχέση με τις αφρικανικές χώρες ώστε να αντιμετωπίζεται το πρόβλημα στη γέννηση του.
Είπε ότι το πρόβλημα δεν είναι οι ροές, οι άνθρωποι που αναζητούν μια νέα ζωή, αλλό το γιατί δεν μπορούν να ζήσουν στις χώρες τους. Τόνισε δε, ότι το μεταναστευτικό δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας ή της Ιταλίας ή των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου και πως πρέπει να είναι πιο γενναία η ΕΕ και να θέσει το ζήτημα στο επίκεντρο της ατζέντας της.
Η Ζαφειράκη ήταν σχεδιάστρια και καλλιτέχνης, ζούσε μόνη της και δεν είχε συγγενείς στη Νέα Υόρκη.
Μεταξύ των εταιρειών για τις οποίες είχε δημιουργήσει σχέδια ήταν και η Alma Bank και ο Ελληνοαμερικάνικος Σύλλογος Επαγγελματιών Γυναικών (AGAPW).
Είχε σπουδάσει Επικοινωνία και Γραφικές Τέχνες στο διεθνώς αναγνωρισμένο Pratt Institute στη Νέα Υόρκη καθώς και από το Κολλέγιο Βακάλο στην Αθήνα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Εθνικός Κήρυκας» η Εστία Ζαφειράκη βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της στο Λονγκ Αϊλαντ Σίτι, 20 ημέρες μετά τον θάνατό της.
Η Ζαφειράκη γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης το 1980, έμενε στη Νέα Υόρκη και εργαζόταν ως εικαστικός καλλιτέχνης.
Το τελευταίο μήνυμά της στο twitterήταν μία εικόνα που έγραφε: “Αν η ζωή δεν έχει τα πάνω και τα κάτω της, τότε σημαίνει ότι είσαι νεκρός”.
Η ανακοίνωση της οικογένειας:
Με βαθιά συγκίνηση και ευγνωμοσύνη θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε
ότι έχουν μαζευτεί τα χρήματα, για το ταξίδι της επιστροφής της σορού της Εστίας μας από την Νέα Υόρκη στο Ρέθυμνο και να ευχαριστήσουμε θερμά όλους όσους συνέβαλαν σε αυτό.
Σας ευχαριστούμε για τα συλλυπητήρια μηνύματα και τη συμπαράσταση στο βαρύτατο πένθος
μας για τον πρόωρο και άδικο χαμό της.
Η Εστία σε όλη της τη ζωή έδωσε γενναιόδωρα και πηγαία, αγνή και
ειλικρινή αγάπη, την οποία της ανταποδίδετε στο μέγιστο βαθμό.
