22.8 C
Chania
Monday, October 7, 2024

“Cowspiracy”: Είναι η υπερκατανάλωση κρέατος το πρόβλημα του πλανήτη; Ναι, είναι! | Δείτε το ντοκιμαντέρ

Είναι το πρόβλημα του πλανήτη ότι στη Δύση καταναλώνουμε υπέρμετρες ποσότητες κρέατος; Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ “Cowspiracy”, η απάντηση είναι άδιασμφισβήτητα “ΝΑΙ”.

Σύμφωνα με τον Kip Andersen, δημιουργό του ντοκιμαντέρ “Cowspiracy: The Sustainability Secret”, κύρια αιτία καταστροφής του περιβάλλοντος δεν είναι η χρήση ορυκτών καυσίμων ή οι μεταφορές, αλλά η υπερκατανάλωση κρέατος και των προϊόντων του.

Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται μία σειρά στοιχείων που αποδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος. Ο τίτλος “Cowspiracy” που παραπέμπει στη λέξη “Conspiracy”, που σημαίνει συνομωσία αναφέρεται στη σιωπή όλων σχεδόν των μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων στο μέγεθος του προβλήματος που αποτελεί η δίχως όρια ανάπτυξη της μέγκα – κτηνοτροφίας. Αυτης της κτηνοτροφίας δηλαδή που πρέπει να επεκτείνεται διαρκώς ακόμα και σε περιβάλλοντα εχθρικά ή μη ευνοϊκά για να καλύπτει τις τεχνητές ανάγκες μίας καταναλωτικής δυτικής κοινωνίας στην οποία το κρέας και τα προϊόντα του έχουν κυρίαρχη θέση.

cowspiracy_quote1

Τα στοιχεία είναι συντριπτικά όπως και οι συνέπειες αυτής της άνευ όρου ανάπτυξης. Αναρωτιέται ο δημιουργός: γιατί όλες οι μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις δε μιλάνε για το θέμα; Γιατί εκατομμύρια ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι δε γνωρίζουν για το συγκεκριμένο πρόβλημα; Γιατί δίνεται τόση βαρύτητα στην ανακύκλωση και αποσιωπείται απολύτως ο εξαιρετικά επιβαρρυντικός ρόλος της ολοένα και αυξανόμενης κατανάλωσης κρέατος.

Μια κατανάλωση που για να ικανοποιηθεί δεσμεύονται τεράστιες εκτάσεις γης, για την καλλιέργεια καρπών για τη διατροφή των ζώων και για τα ίδια τα ζώα, όπου καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες νερού, οδηγώντας στην πείνα και στην εξαθλίωση ολόκληρους πληθυσμούς ενώ ο πλανήτης δε μπορεί πλέον να ανταπεξέλθει στην υπερπαραγωγή επικίνδυνων αερίων και οδεύει στον βέβαιο θάνατο.

Τα συμφέροντα της βιομηχανίας είναι τεράστια και όπως αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ μεγάλες περιβαλλοντικές οργανώσεις δέχονται πολύ σημαντικά ποσά.

Κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ:

  • Η κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη για το 18% των αερίων θερμοκηπίου. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από το 13% των αερίων που οφείλεται σε όλες τις μεταφορές σε όλο τον κόσμο.
  • Tα οικόσιτα ζώα και τα υποπροϊόντα που παράγονται από ζώα ευθύνονται για 32.000 εκατομμύρια τόνους διοξείδιου του άνθρακα κάθε χρόνο, δηλαδή, το 51% της παγκόσμιας παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου.
  • Το μεθάνιο είναι 25 με 100 φορές πιο καταστρεπτικό από το διοξείδιο του άνθρακα σε μία χρονική περίοδο 20 ετών.
  • Τα οικόσιτα ζώα είναι υπεύθυνα για το 65% υποξείδιου του οξύ, ένα αέριο του θερμοκηπίου 296 φορές πιο επικίνδυνο από το διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο παραμένει στην ατμόσφαιρα για 150 χρόνια.
  • Τα αέρια από την κτηνοτροφία θα αυξηθούν κατά 80% μέχρι το 2050.
  • Στην Αμερική παράγεται ίση ποσότητα αερίων από οικόσιτα ζώα και πετρέλαιο.
  • Οι αγελάδες μόνο παράγουν 150 δισσεκατομύρια γαλόνια μεθανίου κάθε μέρα.
  • Ακόμα και χωρίς ορυκτά καύσιμα, θα ξεπεράσουμε το όριο των 565 γιγατόνων διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2030, εξαιτίας της κτηνοτροφίας.

Animal-Agriculture-Source-Greenhouse-Gasses-PETA

  • Η μείωση της παραγωγής αερίων μεθανίου θα δημιουργήσει άμεσα πλεονεκτήματα.
  • 34 με 76 τρισεκατομμύρια γαλόνια νερού ξοδεύονται ετησίως για την κτηνοτροφία.
  • Για κάθε κιλό γάλα χρειάζονται 1.000 κιλά νερό.
  • Η κτηνοτροφία και οι αγροτικές δραστηριότητες που σχετίζονται με την κτηνοτροφία είναι υπεύθυνο για το 80 με 90% της κατανάλωσης νερού στις ΗΠΑ.
  • Η καλλιέργεια φυτών για τη διατροφή οικόσιτων ζώων ευθύνεται για το 56% της κατανάλωσης νερού στις ΗΠΑ.
  • Κάθε κάτοικος της Καλιφόρνια καταναλώνει 1.500 γαλόνια νερού ημερησίως. Περίπου η μισή κατανάλωση σχετίζεται με το κρέας και τα υποπροϊόντα του.

untitled

  • Χρειάζονται 2.500 γαλόνια νερού για την παραγωγή μισού κιλού μοσχαρίσιου κρέατος.
  • Η κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη για την κατανάλωση του 20-33% των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού.
  • Οι εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για κτηνοτροφία καταλαμβάνουν το 1/3 της γης που δεν είναι καλλυμένη από πάγο.
  • Η κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη για το 91% της καταστροφής του Αμαζονίου
  • Κάθε μέρα εξαφανίζονται 137 είδη φυτών, ζώων και εντόμων εξαιτίας της καταστροφής τροπικών δασών
  • 136 εκατομμύρια στρέμματα τροπικών δασών έχουν ισοπεδωθεί για να γίνουν βοσκοτόπια για ζώα
  • Μόνο στη Βραζιλία 1.100 ακτιβιστές έχουν δολοφονηθεί από τα λόμπι της βιομηχανίας κτηνοτροφίας

water-usage

  • Η κτηνοτροφία είναι η κύρια αιτία για την εξαφάνιση των ειδών, την καταστροφή των ωκεανών, τη μόλυνση των υδάτων και την καταστροφή προστατευόμενων περιοχών
  • Για κάθε αγελάδα χρησιμοποιείται 2 με 5 στρέμματα γης
  • Το 1/3 της γης αντιμετωπίζει την ερημοποίηση με βασική αιτία την κτηνοτροφία
  • Μία φάρμα με 2.500 αγελάδες παράγει τα ίδια απόβλητα όσο μία πόλη με 411.000 κατοίκους.

Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ.

Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ντοκιμαντέρ ΕΔΩ.

Δείτε το όλο εδώ:

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=g3apZTquLjI”]

 

Βλαπτική για τον πλανήτη πιθανή διατροφή του πληθυσμού μόνο με βιολογικά προϊόντα

Χωρίς σημαντική αύξηση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων ή αν δεν αλλάξει ριζικά η διατροφή των ανθρώπων θα είναι αδύνατον να τραφεί ο πλανήτης το 2050 με αποκλειστικά βιολογικά αγροτικά προϊόντα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Nature Communications.

Οι ερευνητές βασίζουν τους υπολογισμούς τους εκτιμώντας ότι το 2050 ο αριθμός των ανθρώπων θα ξεπερνά τα 9 δισεκατομμύρια και θα απαιτείται να αυξηθεί κατά 50% η αγροτική παραγωγή για να τραφούν όλοι.

Σύμφωνα με τη μελέτη, δεδομένου ότι οι βιολογικές καλλιέργειες είναι λιγότερο αποδοτικές σε σύγκριση με την παραδοσιακή γεωργία (και εφόσον η ανθρώπινη δίαιτα δεν αλλάξει), θα χρειαζόταν να αυξηθούν κατά 16-33% οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις, κάτι που σημαίνει ότι στο ίδιο διάστημα θα αυξανόταν η καταστροφή των δασών κατά 8-15%. Παρά τον θετικό αντίκτυπο που θα είχαν για το περιβάλλον αυτές οι βιολογικές καλλιέργειες, κυρίως επειδή δεν θα χρησιμοποιούνταν φυτοφάρμακα, οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν αυτή τη λύση  «μη βιώσιμη».

Στη συνέχεια εξέτασαν άλλα «σενάρια», από μια «μερική» τροποποίηση των παραδοσιακών καλλιεργειών μέχρι τη ριζική μετατροπή τους σε βιολογικές, σε συνδυασμό όμως με ορισμένες άλλες παραμέτρους και ιδίως με την αλλαγή της διατροφής του ανθρώπου με τον περιορισμό της κατανάλωσης κρέατος.

Όπως σημειώνουν στο περιοδικό, η μετάβαση σε μια βιολογική γεωργία θα μπορούσε να ανταποκριθεί στην παγκόσμια ζήτηση για τρόφιμα, και μάλιστα να είναι βιώσιμη λύση, μόνο εφόσον περιοριστεί η σπατάλη τροφίμων και μειωθεί η παραγωγή κρέατος. Τονίζουν όμως ότι «στην πραγματική ζωή» τα αποτελέσματα αυτής της αλλαγής μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με την περιοχή και τις ιδιαιτερότητές της.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα ήταν εφικτό να παράγονται μόνο βιολογικά προϊόντα σε ποσοστό 100% χωρίς να αυξηθεί η καλλιεργήσιμη γη, μόνο αν μειωνόταν κατά 50% η σπατάλη τροφίμων και ταυτόχρονα αν καταργούνταν εντελώς οι καλλιέργειες που προορίζονται για ζωοτροφές. Αποτέλεσμα: λιγότερα ζώα κτηνοτροφίας και μείωση στο 11% (από 38% σήμερα) των ζωικών πρωτεϊνών που καταναλώνει ο άνθρωπος.

Τα συμπεράσματα της μελέτης έγιναν δεκτά με σκεπτικισμό από ορισμένους ερευνητές. Οι εκτιμήσεις αυτές είναι «απλουστευτικές, αν συγκριθούν με την πραγματική ζωή» και περιλαμβάνουν «πολλές υποθέσεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν αληθείς ή και όχι», εξήγησε ο Λες Φίρμπανκ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς.

«Με τις στρατηγικές αυτές, το πιάτο του ανθρώπου θα γινόταν αισθητά διαφορετικό σε σύγκριση με τη σημερινή εποχή, με ελάχιστο κρέας οποιουδήποτε είδους και σημαντική αύξηση της κατανάλωσης λαχανικών», είπε από την πλευρά της η Μαρτίν Μπάρονς, του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ.

 

tvxs.gr

Δικαστική γκάφα δώρο στον Σώρρα – Σόου με πανηγυρισμούς, «όρκους» και ύμνους από τους οπαδούς του

Σόου με χειροκροτήματα, επευφημίες, πανηγυρισμούς και ψαλμούς του εθνικού ύμνου, έστησαν οπαδοί του Αρτέμη Σώρρα σήμερα στα δικαστήρια.

Έξω από την Ευελπίδων 500 οπαδοί του άφαντου Σώρρα φώναζαν «εμπρός Αρτέμη Σώρρα να πάρουμε τη χώρα» και «άκουσε Αρτέμη, το καθεστώς σε τρέμει».

Στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν στην πλατεία των δικαστηρίων όπου εκφώνησαν όλοι μαζί τον όρκο των Ελλήνων Συνέλευσις και τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο.

Η αντιδράς αυτή προήλθε από την απόφαση του δικαστηρίου να κηρύξει απαράδεκτη τη δίκη με κατηγορούμενους τόσο τον Αρτέμη Σώρρα, όσο και τον συνεργάτη του Μανώλη Λαμπράκη για το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων από κοινού.

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=YE9KtkvV4CM”]

Η υπόθεση επανήλθε στο ακροατήριο μετά την αναίρεση του Αρείου Πάγου της απόφασης που είχε εκδώσει το μονομελές Πρωτοδικείο το 2013, η οποία αθώωνε τους δυο κατηγορούμενους.

Το δικαστήριο είχε δεχτεί ότι ο Αρτέμης Σώρρας είναι διαχειριστής του μυθικού ποσού των 600 δις ευρώ το οποίο όπως έλεγε διέθετε για να σωθεί η χώρα.

Την εν λόγω απόφαση αναίρεσε ο Άρειος Πάγος και όπως προβλέπεται εκ του νόμου σε μια τέτοια περίπτωση δεν επαναλαμβάνεται η δίκη αλλά γίνεται μόνο για να αφαιρεθεί από τη νομολογία το σκεπτικό που στη παρούσα υπόθεση αφορούσε το αν ο Αρτέμης Σώρρας είναι διαχειριστής του επίμαχου ποσού.

Καθώς δε είχε περάσει η προθεσμία της έφεσης υπέρ του νόμου, δεν μπορούσε να δικαστεί για δεύτερη φορά η υπόθεση επί της ουσίας, όπως επιχειρήθηκε να γίνει σήμερα.

Ωστόσο, εκ παραδρομής, σύμφωνα με πληροφορίες, εισήχθη για να δικαστεί και πάλι με το δικαστήριο να μην έχει άλλη επιλογή από το να κηρύξει απαράδεκτη τη δίκη, πράγμα που έφερε τους πανηγυρισμούς των οπαδών του Σώρρα. Το «λάθος» αυτό επικρίθηκε από δικαστικούς κύκλος.

tvxs.gr

 

 

“Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι” την Κυριακή στο ΤΕΕ Δυτικής Κρήτης

Ο πολιτιστικός σύλλογος “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ” δίνοντας για έκτη συνεχόμενη χρονιά το παρόν στα κινηματογραφικά δρώμενα της πόλης των Χανίων, συνεχίζει αυτόν τον χειμώνα με ένα σπάνιο αφιέρωμα στο Ιρλανδικό σινεμά που φέρει τον τίτλο: “Ανιχνεύοντας την ταυτότητα του Νέου Ιρλανδικού Κινηματογράφου” με την προβολή ταινιών ποιότητας καταξιωμένων σκηνοθετών. Οι προβολές γίνονται κάθε Κυριακή στις 20.00μ.μ. στη φιλόξενη αίθουσα ορόφου του Τ.Ε.Ε. Δυτικής Κρήτης (Νεάρχου 23, είσοδος από Γιαμπουδάκη).

Η πρώτη ταινία αυτού του αφιερώματος που θα προβληθεί την Κυριακή, 19 Νοεμβρίου 2017 στις 20.00μ.μ. έχει την υπογραφή του καταξιωμένου σκηνοθέτη Κεν Λόουτς και παίχτηκε στις ελληνικές αίθουσες με τον τίτλο “Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι”,  παραγωγής του 2006.

Λίγα λόγια για την ταινία: «Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι» (The Wind That Shakes the Barley – 2006)

Ιρλανδία, 1920: εθελοντές εργάτες από όλη τη χώρα κάνουν αντάρτικο κατά των Βρετανών. Με αίσθηση καθήκοντος και αγάπη για τη χώρα του, ο Ντέμιαν εγκαταλείπει την αστική του ιατρική καριέρα και ρίχνεται κι αυτός στον αγώνα για την ελευθέρια. Όμως η μερική αυτονομία που επιβάλλουν οι Βρετανοί πυροδοτεί αντιθέσεις. Εμφύλιος πόλεμος ξεσπά και οι οικογένειες που πάλεψαν ενωμένες, βρίσκονται τώρα να πολεμούν μεταξύ τους σαν ορκισμένοι εχθροί, δοκιμάζοντας στο έπακρο την πίστη τους.

«Αυτό που συνέβη στην Ιρλανδία το 1920-1922 ανήκει στις ιστορίες που δεν χάνουν ποτέ το ενδιαφέρον τους, όπως ο ισπανικός εμφύλιος, καταλυτικές στιγμές της Ιστορίας…», επισημαίνει ο πολυβραβευμένος Βρετανός δημιουργός Κεν Λόουτς (‘Γλυκά Δεκάξι’, ‘Το Όνομά μου Είναι Τζο’, ‘Ψωμί και Τριαντάφυλλα’), δίνοντας στην ταινία του οικουμενική και διαχρονική διάσταση. Πάντα σε συνεργασία με τον Πολ Λάβερτι στο σενάριο και με πρωταγωνιστή τον Κίλιαν Mέρφι (’Breakfast on Pluto’) μία πολεμική… αντιπολεμική ταινία για τους Δαβίδ και Γολιάθ της ζωής. Το διαχρονικό αριστούργημα του Λόουτς, το οποίο τιμήθηκε το 2006 με τον Χρυσό Φοίνικα του 59ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών.

«Η ιστορία αυτή αποκαλύπτει πώς ένας μακροχρόνιος αγώνας για ανεξαρτησία εμποδίστηκε πάνω στην καλύτερη στιγμή του. Η αποικιοκρατική δύναμη, χάνοντας την αυτοκρατορία, κατάφερε παρόλ’ αυτά να κρατήσει ακέραια τα στρατηγικά της συμφέροντα. Αυτή ήταν η επιδεξιότητα ανθρώπων όπως οι Τσόρτσιλ, Λόιντ Τζορτζ, Μπίρκενχεντ… Όταν αναγκάστηκαν από τα γεγονότα να μπουν στη γωνία, όταν δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους να εξακολουθούν να αρνούνται την ανεξαρτησία, βάλθηκαν να χωρίσουν τη χώρα και να δώσουν την υποστήριξή τους σε εκείνους του κινήματος ανεξαρτησίας που ήταν προετοιμασμένοι να αφήσουν την οικονομική εξουσία στα ίδια χέρια με τα οποία η ‘πρώην’ εξουσία μπορούσε να κάνει ‘δουλειά’. Υπάρχει εδώ αυτό το μοτίβο που το βλέπεις να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά- αυτού του είδους η εκμετάλλευση από την άρχουσα τάξη, πώς διαφορετικά συμφέροντα συνασπίζονται υπό την απειλή του κοινού εχθρού και πώς τελικά και αναπόφευκτα αυτές οι αντιφάσεις οδηγούν στο ξεσκέπασμά τους… Είμαι σίγουρος ότι μπορείς να το δεις και σήμερα σε μέρη σαν το Ιράκ, όπου η αντίσταση στις ΗΠΑ και τη Μεγάλη Βρετανία φέρνει κοντά πολλούς ανθρώπους που, όταν διώξουν τις δύο μεγάλες δυνάμεις, θα δουν ότι είναι περισσότερα αυτά που τους χωρίζουν…» – Κεν Λόουτς

 

Κάλεσμα για κινητοποίηση την ημέρα της επετείου για το Πολυτεχνείο, από αγωνιστές ενάντια στις βάσεις

Mε κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα “οργανώσεις, συλλογικότητες, αγωνιστές ενάντια στις βάσεις” αναφέρονται σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 13 Νοέμβρη στο Εργατικό Κέντρο Χανίων για το συντονισμό του αγώνα ενάντια στις βάσεις.

Στο κείμενο απευθύνεται και κάλεσμα για τη διαδήλωση της 17 Νοέμβρη, στις 6 το απόγευμα στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.

Αναφέρεται σχετικά:

Με τη συμμετοχή δεκάδων εργαζόμενων και νεολαίων της πόλης πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για το συντονισμό ενάντια στις βάσεις στο εργατικό κέντρο την Δευτέρα 13/11. Ήταν η κορύφωση μιας καμπάνιας οπού με παρεμβάσεις στο κέντρο της πόλης και σε μαζικούς χώρους μοιράστηκαν χιλιάδες προκηρύξεις και κολλήθηκαν εκατοντάδες αφίσες.

Η εκδήλωση αποτέλεσε ένα πρώτο θετικό και αναγκαίο βήμα κοινής δράσης για να σπάσει το κλίμα αποδοχής που καλλιεργείται για την μετατροπή του τόπου μας σε πολεμικό ορμητήριο των Αμερικανών. Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι επίκειται αναβάθμιση της βάσης της Σούδας αλλά και γενικότερα μεγαλύτερη εμπλοκή της Κρήτης και της Ελλάδας στα Νατοϊκά σχέδια. Γι αυτό εκτιμήθηκε πρέπει να υπάρχει συνέχεια στη συμπόρευση με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συσπείρωση οργανώσεων,συλλογικοτήτων και αγωνιστών.

Οι οργανώσεις, συλλογικότητες, αγωνιστές ενάντια στις βάσεις καλούν σε μαζική συμμετοχή στην διαδήλωση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη στις 18:00 στη πλατεία Αγοράς όπου θα συγκροτήσουν κοινό αγωνιστικό μπλοκ με κεντρικό σύνθημα ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ- ΖΗΤΩ Η ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.

Μετά το Πολυτεχνείο θα καλεστεί εκ νέου νέα ανοιχτή σύσκεψη για τις δράσεις που προτάθηκαν στην εκδήλωση η οποία θα ανακοινωθεί δημόσια.

Τι πρέπει να κάνετε για να διεκδικήσετε και νομικά αποζημιώσεις λόγω της κακοκαιρίας

Γράφει η δικηγόρος Αθηνών Αναστασία Μήλιου*

Οι ισχυρές βροχοπτώσεις που έπνιξαν την δυτική Αττική και όχι μόνο, προκάλεσαν τεράστια προβλήματα και υλικές καταστροφές. Άνθρωποι έχασαν την ζωή τους, τραυματίστηκαν ή κινδύνεψαν, υπόγεια, και ισόγεια πλημμύρησαν, περιουσίες και εμπορεύματα καταστράφηκαν, οχήματα έπαθαν ζημιές από πτώσεις δέντρων ή από την παράσυρση τους.

Αν και ο κρατικός μηχανισμός θα προσπαθήσει για μια ακόμα φορά να κρυφτεί πίσω από την δικαιολογία ότι τα καιρικά φαινόμενα ήταν «ασυνήθιστα έντονα» και δεν μπορούσαν να προβλεφτούν, ώστε να προστατευθούν οι πολίτες και οι περιουσίες τους από τις πλημμύρες και τις καταστροφές, αποδεικνύεται για μία ακόμα φορά η τεράστια κρατική ευθύνη λόγω της έλλειψης των κατάλληλων αντιπλημμυρικών έργων σε πολλές περιοχές, της άναρχης δόμησης σε μπαζωμένα ρέματα, αλλά και της αδράνειας των αρμόδιων φορέων να αποφράξουν και να συντηρήσουν τα φρεάτια τα ρέματα έχουν απομείνει, ώστε να περιοριστούν όσο το δυνατόν οι πλημμύρες από τα όμβρια ύδατα.

Φυσικά, η ευθύνη του Δημοσίου δεν περιορίζεται στο ηθικό κομμάτι της προστασίας των πολιτών κ.τ.λ. αλλά έχει και νομικές συνέπειες.

Συνεπώς οι πολίτες που οι μεγάλες καταστροφές από τις πλημμύρες έπληξαν τους ίδιους και τις περιουσίες τους, δικαιούνται να αξιώσουν την καταβολή αποζημιώσεων όχι μόνο για τις υλικές ζημιές αλλά και για την ηθική βλάβη που υπέστησαν λόγω της στενοχώριας, της ταλαιπωρίας κ.λπ. που πέρασαν από τις καταστροφές περιουσιακών στοιχείων και τους τραυματισμούς, έως και τον θάνατο.

Υπεύθυνοι μπορεί να είναι οι Δήμοι για τα δέντρα, η ΕΥΔΑΠ για τα βουλωμένα φρεάτια, το ΥΠΕΧΩΔΕ και άλλοι φορείς αναλόγως την αιτία πρόκλησης της ζημιάς και το ιστορικό της κάθε περίπτωσης.

Τα διοικητικά δικαστήρια με σωρεία αποφάσεων, αποζημιώνουν απλόχερα τους πληγέντες λόγω βροχοπτώσεων, για παραβάσεις του Δημοσίου όπως βουλωμένα φρεάτια και ρέματα, παράλειψη συγκομιδής σκουπιδιών ή εφόσον υπάρχουν προβλήματα σε οδικά έργα, όταν λείπουν τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, δηλαδή για ενέργειες που παραλείπονται σχεδόν συστηματικά από το Δημόσιο.

Οι ισχυρισμοί του Δημοσίου ότι τάχα βάρος ευθύνης φέρουν και οι πολίτες διότι δεν παίρνουν τα κατάλληλα μέτρα προφύλαξης, απορρίπτονται ως απαράδεκτοι, πρωτίστως για την προσπάθεια μετακύλισης της ευθύνης από το Δημόσιο σε τρίτους. Απορριπτέο κρίνεται επίσης και το επιχείρημα ότι οι καταστροφές οφείλονται σε εξαιρετικά σπάνια σε ένταση καιρικά φαινόμενα, αφού κυρίαρχο στοιχείο για την ευθύνη είναι η απουσία έργων, καθαρισμού κ.λπ.

Το πρώτο βήμα, είναι να γίνει σωστή καταγραφή της ζημιάς. Είτε πρόκειται για αυτοκίνητο, είτε εμπορεύματα ή άλλου είδους περιουσιακό στοιχείο, θα πρέπει να φροντίσουμε να τραβήξουμε πολλές φωτογραφίες για να έχουμε εικόνα του μεγέθους της καταστροφής.

Αν έχει γίνει κλήση στο 100 ή την πυροσβεστική να φροντίσουμε να πάρουμε αντίγραφο από το Δελτίο Συμβάντων.

Να επικοινωνήσουμε με τον αρμόδιο δημόσιο φορέα και να δηλώσουμε την ζημιά μας, κρατώντας αντίγραφο με πρωτόκολλο της δήλωσης-αίτησης αυτής.

Αν έχουμε κάποια ιδιωτική ασφάλιση που καλύπτει αυτή την ζημία, τότε να επικοινωνήσουμε με τον ασφαλιστή μας.
Σημειώνεται δε ότι η κάλυψη της ζημιάς από ιδιωτική ασφάλιση, όπως συμβαίνει στα ασφαλιστήρια οχημάτων και εμπορευμάτων ή επιχειρήσεων, δεν αναιρεί την ευθύνη του Δημοσίου και ο πολίτης μπορεί να διεκδικήσει στα διοικητικά δικαστήρια περαιτέρω αποζημίωση για ηθική βλάβη, η οποία δεν προβλέπεται στις ιδιωτικές ασφαλίσεις, καθώς επίσης και ό,τι ζημία δεν καλύφτηκε από την ιδιωτική ασφάλιση.

17 Νοέμβρη 1973… Ένοχη σιωπή

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος, ερευνητής, αναλυτής AEJ/IFJ

 

Κάθε λαός στο διάβα της ιστορίας του έχει να επιδείξει στιγμές εθνικής έξαρσης και μνήμης που τον καθοδηγούν και τον χαρακτηρίζουν, ιδιαίτερα όταν τα γεγονότα αυτά δεν απέχουν πολλές γενιές, αλλά θεωρούνται ακόμα σύγχρονα, αποκτούν ένα επίκαιρο νόημα για όλους εμάς που τα ζήσαμε, αλλά και για τους νεότερους παρακαταθήκες ζωής. Κάτω από αυτό το πρίσμα και με αυτή τη λογική γιορτάζουμε και θυμόμαστε τα γεγονότα της 17ης Νοέμβρη 1973 τα οποία σφράγισαν την νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου μας ανεξίτηλα γιατί ανέδειξαν κοινωνικούς αγώνες δίνοντάς τους ξεχωριστό νόημα σε μια εποχή που οι κρατούντες έκαναν ό,τι μπορούσαν να σβήσουν από τη συλλογική μνήμη έννοιες πανάρχαιες της φυλής μας όπως Δημοκρατία, ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, ατομική και εθνική αξιοπρέπεια!! Και το πιο σημαντικό ότι ό,τι έγινε τότε ήταν δημιούργημα της τότε νέας γενιάς η οποία αγωνίστηκε χωρίς συμβιβασμούς και υστεροβουλίες με μόνη επιδίωξη την αποκατάσταση της Δημοκρατίας που την είχε στερηθεί στα πιο όμορφα χρόνια της ζωής της! Βέβαια είναι γνώρισμα της φυλής μας να αμαυρώνει η ίδια τους αγώνες της και να καπηλεύεται το ουσιαστικό και πραγματικό νόημά τους! Και σήμερα 44 χρόνια μετά αυτή η επέτειος να είναι μόνο πια μια θεσμοθετημένη αργία για τα Σχολεία και τα Πανεπιστήμια και μια ευκαιρία στους συντονισμένους από κάθε πλευρά καθοδηγητές να ερμηνεύουν, όπως τους εξυπηρετεί, τα φαντασμαγορικά γεγονότα εκείνης της γενιάς που δεν κάθισε επαναπαυμένη και βολεμένη στην πολιτική απραξία που μεθοδευμένα της επέβαλλαν αλλά πρόταξε το κοινό συμφέρον προωθούμενη από ιδανικά που την ενέπνεαν και που σήμερα για τη νέα γενιά θεωρούνται νομοτελειακά αυτονόητα και που η Δημοκρατία μας της τα προσφέρει με απλοχεριά χωρίς κανένα πια κόστος!

Και εδώ ακριβώς βρίσκεται ο σύγχρονος προβληματισμός. Τότε μια ομάδα επίορκων αξιωματικών βίασαν και κακοποίησαν τη Δημοκρατία μας για επτά ολόκληρα χρόνια, αλλά αυτό το γεγονός γέννησε την ηρωική εξέγερση της νέας γενιάς στο Πολυτεχνείο στις 17 του Νοέμβρη 1973. Σήμερα που το έθνος ολόκληρο βιάζεται από ξένα κέντρα εξουσίας που θέλουν την πατρίδα μας ταπεινωμένη και ευτελισμένη η νέα γενιά τι κάνει; Τότε φασιστοειδή επέβαλαν δικτατορία! Σήμερα που φασιστοειδή εγχώρια και παγκόσμια και προς Θεού δεν αναφερόμαστε στους εκλεγμένους δημοκρατικά κρατούντες, απειλούν τη κοινωνική συνοχή, αυτή καθεαυτή την εθνική μας ύπαρξη και τη παγκόσμια ειρήνη η νέα γενιά τι κάνει; Τότε πρόταξε τα στήθη της με αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Σήμερα εφησυχασμένη σε ένα επίπλαστο πια ευδαιμονισμό περιμένει μοιραία και άβουλη την ολοκλήρωση της καταστροφής της!!

Κάθε  χρόνο η ίδια αίσθηση… Το ίδιο όνειρο. Ξυπνώ πάντα την κατάλληλη στιγμή. «Πότε  θα κάνει ξαστεριά», με αυτό μεγαλώσαμε. Πολύ αργότερα καταλάβαμε πως η ξαστεριά δεν θα έρθει ποτέ κι εμείς δεν θα πάρουμε κανένα τουφέκι να πολεμήσουμε. Εξάλλου τα δικά μας όπλα ήταν ξύλινα. Κάθε χρόνο η ίδια αίσθηση… Και ένα βάρος. Καθισμένοι σε μια γωνία απέναντι από την σιδερένια πόρτα, νοσταλγούμε σιωπηλά για το μεγαλείο κάποιον ανθρώπων. Μεγαλείο ψυχής. Όσο περνούν τα χρόνια συνειδητοποιούμε πως οι άνθρωποι μεγαλώνοντας λησμονούν

… Ορέστη απ’ το Βόλο, Μαρία απ’ την Σπάρτη γυρεύω το  γιο μου, μαρία  απ’ την Σπάρτη Ορέστη, απ’ το Βόλο την κόρη μου θέλω…

Τον Ορέστη και την Μαρία θα τους θυμόμαστε ακόμα, εμείς οι υπόλοιποι που κάποτε ονειρευτήκαμε ένα νέο Πολυτεχνείο για να ζητήσουμε «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία» δεν θα το ζήσουμε ποτέ. Ίσως γιατί μέχρι τώρα είχαμε ψωμί, δεν μας ενδιέφερε η παιδεία και η ελευθερία ήταν κάτι πιο βαθύ που δεν μπορούσε η σκέψη να φτάσει μέχρι εκεί.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν το ξέσπασμα της οργής, όλων των αγωνιζομένων και επαναστατημένων ανθρώπων, που έκαναν για άλλη μια φορά μια υπέρβαση όλων των στερεοτύπων και χαρακτηριστικών που τους αποδίδονται από την κυρίαρχη ιδεολογία. Δεν ήταν ούτε μεμονωμένο, ούτε τυχαίο περιστατικό. Προετοιμάστηκε και προαναγγέλθηκε από φοιτητικές διαδηλώσεις, οργανωμένες  συνωμοτικά εργατικές διαμαρτυρίες και κοινωνικούς αγώνες μέσα στη δικτατορία.

 

17 Νοέμβρη 1973, Το μαργαριτάρι των κοινωνικών και πολιτικών μας αγώνων

Ημερομηνία σύμβολο, σηματωρός της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της Ελλάδας. «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία»: σύνθημα αγώνα εκατομμυρίων πολιτών, δημοκρατικό και προοδευτικό αίτημα γενιών και γενιών, η ψυχή της μεταπολιτευτικής περιόδου που ταυτίζεται με τη μεγαλύτερη σε διάρκεια περίοδο ομαλού κοινοβουλευτικού βίου και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στη χώρα μας.

Ημέρα αντίστασης στην ξενοκίνητη δικτατορία, ημέρα ελευθερίας και θυσίας – θυσίας ζωής. Ημέρα πάλης της νεολαίας και του λαού για ανεξαρτησία, για λαϊκή κυριαρχία, για δημοκρατία. Ημέρα που ξαναγέννησε την ελπίδα ότι οι λαοί μπορούν να καθορίζουν το μέλλον τους, μπορούν να γράφουν την ιστορία τους, μπορούν να αγωνίζονται και να κατακτούν το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας.

Η ορμή της ιστορίας που πολέμησε τη χούντα των φυλακών και των διώξεων, τη χούντα που στέρησε από τη χώρα μας τη δημοκρατική πρόοδο και την κοινωνική ανέλιξη, τη χούντα που έφερε τον κατακτητή στην Κύπρο, την ματωμένη ακόμα και σήμερα Κύπρο.

Αλήθεια, πόσο περίεργα είναι κάθε φορά τα παιχνίδια της μνήμης; Η μνήμη, πόσο μάλιστα η συλλογική μνήμη ενός λαού ή μέρους του, είναι κάτι πολύ περισσότερο από τα ιστορικά γεγονότα και την τιτάνια προσπάθεια διευκρίνησης της ιστορικής αλήθειας. Δεν είναι παρελθόν, όπως το λέει και το τραγούδι «η μνήμη τρέφει το παρόν». Είναι υλική, είναι αναμέτρηση για το μέλλον.

 

17 Νοέμβρη 1973

Η μνήμη είναι ζωντανή γιατί ποτέ η «στιγμή» αυτή δεν έπαψε να φωτίζει τη σκέψη μας και τους αγώνες μας. Καμιά μεταμοντέρνα εκδοχή δε θα αποδομήσει την ιστορικότητα της και το μεγαλείο της. Κάθε χρόνο σταθερά και αταλάντευτα διαδηλώνουμε τη ζωντάνια και τη δράση αυτού του μεγαλειώδους αγώνα. Οι διάφοροι πρόθυμοι καλοθελητές που προσπαθούν να απενοχοποιήσουν τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και την παρακμή του πολιτικού συστήματος δεν μπορούν να απομειώσουν – ούτε κατ’ ελάχιστο – την ιδεολογική δυναμική της, την αξιακή ακτινοβολία της.

17 Νοέμβρη 1973. 44 χρόνια μετά, ένας απολογισμός που περιμέναμε να γίνει και δεν έγινε ποτέ…να ακούσουμε μία συγνώμη για τα όνειρα που έμειναν ανεκπλήρωτα, τις υποσχέσεις που πετάχτηκαν στους κάδους και καίγονται σε κάθε ευκαιρία…

Μία συγνώμη σε αυτούς που έκαναν τα συνθήματα πράξη, βγήκαν ενωμένοι, διεκδίκησαν και πήραν ψωμί, παιδεία, ελευθερία για μας, γιατί οι ίδιοι δεν έζησαν…

Μία συγνώμη για όσους είδαν τις ιδέες και τα όνειρα να καίγονται στο κέντρο της πόλης, για όσους δεν αντάλλαξαν τον αγώνα για μια θέση κυβερνητική…

Σε όσους πορεύονται ανάμεσα μας, αθόρυβα και ανώνυμα, χωρίς λόγια μόνο με έργα…

Θα ήθελα να ακούσω τους…»υπο-κατώτατους» των περιστάσεων πολιτικούς των 44 αυτών χρόνων, που οι  …… αποφάσεις τους, οι συνεργασίες τους, η διαπλοκή τους, οι μίζες τους, η τρομοκρατία τους, μας οδήγησαν στις ουρές των συσσιτίων, να ψελλίσουν έστω ένα συγγνώμη, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πάνε επιτέλους σπίτια τους…

Αντ’ αυτού υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας, μας εγκαλούν, μας κουνούν το δάχτυλο,  τραμπουκίζουν τις ζωές μας, μας σπρώχνουν όλο και πιο βαθιά στη μιζέρια…

Σιωπή πια, σταματήστε να μιλάτε και αναλογιστείτε τι κάνατε όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι πια η ώρα του απολογισμού, της σιωπής και της συγγνώμης… ένας ύστατος φόρος τιμής σε αυτούς που έφυγαν στις 17 Νοέμβρη  του 1973

 

Η προσπάθεια απαξίωσης την εξέγερσης και της πολιτικής παρακαταθήκης του πολυτεχνείου

Η αποκαθήλωση του πολυτεχνείου επιχειρήθηκε με διάφορους τρόπους. Ένα μόνο από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται κατά κόρο τόσο από τους κύκλους της ακροδεξιάς όσο και από τους συστημικούς παράγοντες είναι το   παρακάτω:

… Με τη μεταπολίτευση οδηγηθήκαμε σε μια περίοδο διαφθοράς  και διαπλοκής με πρωταγωνιστή τη γενιά του Πολυτεχνείου ή αυτοί φταίνε για την κρίση ή οι δικτάτορες ήταν τίμιοι…

 

Η άκρως ενδιαφέρουσα προσέγγιση του Ευάγγελου Αβέρωφ Υπουργού Εθνικής Αμύνης, ο οποίος δήλωσε στις 10 Μάιου του 1979:     

Το Πολυτεχνείο υπήρξε μία ευγενική θαρραλέα δημοκρατική εκδήλωση της νεολαίας.

Μόλις όμως εκδηλώθηκε και στέριωσε, κατά την τακτική που δίδαξε ο Λένιν, υπερφαλαγγίστηκε από το ΚΚΕ και τα συνθήματα από συνθήματα Δημοκρατίας έγιναν συνθήματα κομμουνισμού.

Το Πολυτεχνείο όχι μόνο δεν έριξε την δικτατορία αλλά τη δυνάμωσε.

Γιατί αυτό ήταν το έναυσμα που ώθησε πολλούς νέους αξιωματικούς λίγο πολύ απογοητευμένους από την δικτατορία να συσπειρωθούν γύρω από τον Ιωαννίδη που ετοίμαζε συνωμοσία, αλλά δεν μπορούσε να την κάνει πράξη. Και έτσι επιβλήθηκε μια χειρότερη δικτατορία…

Τιμώ λοιπόν ειλικρινά και βαθύτατα την πρωτοβουλία και τον ηρωισμό των νέων που ξεκίνησαν αυτό το κτύπημα. Αλλά για να το τιμήσω, νομίζω πως πρέπει να πω αυτό που πιστεύω ότι είναι αλήθεια. Δεν είμαι διατεθειμένος λόγω επιμόνου συνθηματολογίας, λόγω ανύπαρκτων «πολυαρίθμων νεκρών», να βοηθήσω εγώ στην θεσμοποίηση μια ψεύτικης ιστορίας…

Πιστεύω πως η 44η επέτειος πρέπει να γίνει για όλους μας, αλλά ιδιαίτερα για την νέα γενιά εγερτήριο σάλπισμα αντίδρασης στις νέες μορφές παγκόσμιου ολοκληρωτισμού που μας  περιβάλλουν. Τότε και μόνον τότε αυτή η επέτειος θα αποκτήσει το πραγματικό και ουσιαστικό της νόημα. Το εύχομαι και το  προσδοκώ ολόψυχα.

Υπο-νοούμενα

– Η έλλειψη χρημάτων έσπρωξε τους Χανιώτες μια ώρα αρχύτερα στο μάζεμα των ελιών. Κανονικά η ελαιοσυλλογή ξεκινά στις 20 Νοέμβρη και μετά. Φέτος όμως από τα μέσα Οκτώβρη πολλοί βρέθηκαν στους ελαιώνες. Η κρίση στρέφει και πολλούς νέους στα χωράφια. Ουδέν κακόν, αμιγές καλού

– Μαργαρώνης, Ροκάκης και Βουρλάκης είναι οι τρεις επικεφαλής των συνδυασμών που θα διεκδικήσουν την ηγεσία του ΕΒΕΧ για την νέα περίοδο. Εποικοδομητικό ανταγωνισμό ευχόμαστε προς όφελος της επιχειρηματικότητας

– Ήδη μετρούμε λιγότερους επισκέπτες τον Οκτώβριο στο αεροδρόμιο Χανίων. Είδες η Fraport!

– Και το ‘λεγα. Ο Ανδρουλάκης ξεχωρίζει, έχει το κάτι ντης. Η Κρήτη τον τίμησε δεόντως. Πόθος για νεκρανάσταση;

– 15 Δεκέμβρη η καταβολή του κοινωνικού μερίσματος. Πιστεύω να μην τα αρπάξει η Εφορία, σ’ όσους έχουν ακατάσχετο, και ξεπεράσουν το Δεκέμβρη, με σύνταξη και μέρισμα, τα 1.250

– Τέρμα λοιπόν τα ψέματα του Αλέξη και του Πάνου! Από το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» φτάσαμε στο «το σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Μπράβο σας, τα κάνατε μαντάρα. Τώρα πώς θα ξεμπερδέψετε από τον πόνο και τον εφιάλτη που σπέρνετε στους Έλληνες; Ποιες θα είναι οι συνέπειες; Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι…

Υπονομευτής

ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ: Πρωτοπρεσβύτερος Ανδρέας Κτενιαδάκης – Άξιος εργάτης της Παιδείας και της Εκκλησίας

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης
Ιγνάτιος Θ. Χατζηνικολάου
Θεολόγος, τ. Λυκειάρχης

«και ώσπερ επί γης εν τη εκκλησία λειτουργόν αυτόν κατέστησας, ούτω και εν τω ουρανίω θυσιαστηρίω ανάδειξον αυτόν, Κύριε» (Ευχή εξοδίου Ακολουθίας). Όντως, ανεδείχθη εν κόσμω, και επί σειρά ετών, αντάξιος λειτουργός, ποιμένας και διδάσκαλος ο προ ημερών μεταστάς εξ ημών μακάριος και αλησμόνητος Πρωτοπρεσβύτερος π. Ανδρέας Κτενιαδάκης. Μια σεμνή, φλογερή, εργατική και ευεργετική προς πάντας ψυχή.

Τον εγνώρισα από τα παιδικά μας χρόνια όντες στην ίδια ενορία Αγίου Ιωάννου Χανίων. Προπορεύτηκα στην Ιερατική Σχολή Κρήτης λόγω ηλικίας και αργότερα ανταμώσαμε στην Αγία Ιερωσύνη… ετέλειωσε την Παιδαγωγική Ακαδημία, εργάσθηκε επί έτη ως πετυχημένος διδάσκαλος και μετά εισήχθη στο Πανεπιστήμιο διορισθείς αργότερον Θεολόγος Καθηγητής. Θα χειροτονηθεί ιερεύς και θα αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στο πολύπλευρο έργο του εκλεκτού εφημερίου. Θα αναπτύξει πλούσια λειτουργική και κοινωνική δράση. Θα εργάζεται υπερανθρώπως. Θα αναστήσει ναούς και ψυχές.

Θα κατεβαίνει τακτικά στα Χανιά και θα μου δίνει χαρά η επίσκεψή του. Μπορεί να ερχότανε για ολιγοήμερες διακοπές, όμως τακτικά λειτουργούσε και στην πόλη μας και σε χωριά.

Καλόκαρδος και ανοιχτόκαρδος ανάπαυε τον καθένα μας, είχε δε κοντά του την χαρισματική πρεσβυτέρα την κ. Λαμπρινή. Θα καμαρώσουν επαξίως τα δυό τους παιδιά τον Νεκτάριο και την Αθηνά, κοινωνικά καταξιωμένα και με μεγάλη προσφορά.

Μα, πάντα ο ουρανός δεν είναι ασυνέφιαστος. Έτσι και στον αγαπημένο μας π. Ανδρέα άρχισαν να φαίνονται. Άλλα έφευγαν, άλλα παρέμειναν. Και, το ίδιο τρομερό η επάρατη αρρώστια, που σιγά άρχισε να τον κατατρώγει. Σεισμός στο σπίτι με την είδηση και σε όλους μας που τον αγαπούσαμε και τακτικά συνομιλούσαμε. Εκείνος όρθιος μπροστά στον επιδρομέα. Προσευχή, γιατροί, φάρμακα, μα εκείνος προχωρούσε ακάθεκτα και ανελέητα. Και έτσι επήλθε η φοβερά ώρα του θανάτου. Ακούμε τα λόγια από τους ύμνους του αποχωρισμού, που δίνομε τον τελευταίον ασπασμόν: «Ορώντες με άφωνον και άπνουν προκείμενον, κλαύσατε πάντε επ’ εμοί αδελφοί και φίλοι, συγγενείς και γνωστοί. Την γαρ χθες ημέραν με’ υμών ελάλουν, και άφνω επήλθε μοι η φοβερά ώρα του θανάτου…». Τον κλαίγαμε κρυφά κάθε μέρα που του τηλεφωνούσαμε. Ήλπιζε, όμως άλλα ήθελε ο Θεός. Τον ήθελε κοντά Του να τον ανταμείψει για όσα αυτοθυσιαστικά προσέφερε στην ενορία Αγίας Παρασκευής Μενεμένης Θεσσαλονίκης, την οποίαν ανέδειξε πρότυπον ποιμαντικής διακονίας. Δούλευε, νοιαζότανε υπερβολικά, άψογος λειτουργός. Κι όσες φορές σκεπτότανε τον θάνατον, που όλοι πρέπει να τον σκεπτόμαστε, θυμότανε τα λόγια του Αγίου Αποστόλου του Ιακώβου: «Ποία η ζωή υμών; Ατμίς γαρ έσται η προ ολίγον φαινομένη, έπειτα δε και αφανιζομένη» (Ιακ. 4,14) Και του αποστόλου Παύλου «απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν, μετά δε τούτο κρίσις» (Εβρ. 9,27)

Ο π. Ανδρέας μας ήταν έτοιμος και για τα δύο, κάτι που λείπει από τους πλείστους από εμάς κληρικούς και λαϊκούς. Ο μακαριστός αδελφός εισήλθε ήδη στην χαράν του Κυρίου (Ματθ. 25,21) ως καλός εργάτης Του.
Αγαπημένε μας π. Ανδρέα: Η εκδημία σου μας πλήγωσε. Η ενορία σου ορφάνεψε. Η οικογένειά σου σπαραξικάρδια σ’ αποζητά. Ειλικρινά ορφανέψαμε. Εσύ χαίρεσαι στον ουρανό, εμείς πονάμε εδώ στη γη. Με την παρρησία που έχεις προς τον Θεόν, προσεύχου για μας, για την χειμαζομένη Εκκλησία, για την Ενορία σου και να χαίρεσαι δίπλα στην Αγία Παρασκευή, που τόσο την αγάπησες και επί σειρά ετών πιστά την διακόνησες. Πάντα στην σκέψη μας και στην ζωήν μας. Πάντα συντροφευτής στα δύσκολα μονοπάτια της ζωής μας.

Σπιτικές Προτάσεις

Γλυκό μανταρινάκι
Τριάντα μανταρίνια το φύλλο (χοντρόφλουδα), μισό κιλό αμύγδαλα ασπρισμένα χονδροκοπανισμένα, επτακόσια gr ζάχαρη, τέσσερεις κουταλιές φρυγανιά κοπανισμένη. Ξεβράζομε δύο φορές τα φύλλα του μανταρινιού (όχι πολύ) και μτά τα ρίχνομε σε κρύο νερό και τα αφήνομε τέσσερεις ώρες και μετά τα στραγγίζομε σε πετσέτα πάνω. Τα αφήνομε αρκετές ώρες κατόπιν τα περνάμε απ’ την μηχανή του πουρέ και τα βάνομε σε κατσαρόλα με την ζάχαρη μαζί και τα γυρίζομε μέχρι να δέσουν (όπως τον χαλβά). Προς το τέλος ρίχνομε τα αμύγδαλα και την φρυγανιά. Τα κάνομε στρογγυλά, τους πατάμε ελαφρά το λακάκι στη μέση τα κυλάμε στη ζάχαρη και τους καρφώνομε ένα φυλαράκι μυρτιάς. Τα βάζομε σε φοντάν.

Μαρμελάδα κυδώνι
Πλύνομε και ξύνομε στον χονδρό τρίφτη τα κυδώνια. Βάζομε δύο μέρη κυδώνια, ένα μέρος ζάχαρη. Προσθέτομε στο σύνολο του μείγματος ένα – ενάμιση μέρος νερό και βράζομε σε μέτρια φωτιά. Βράζομε περίπου δέκα λεπτά και κλείνομε το μάτι. Την άλλη μέρα ξαναδένομε σε πολύ σιγανή φωτιά.

Κολοκυθόπιτα
Μισό κιλό αλεύρι, δύο κουταλιές σούπας λάδι, μία κουταλιά σούπας ξύδι, δύο κουταλάκια αλάτι, δυό κουταλάκια μπέικι, ένα φλυτζάνι χλιαρό νερό. Να ζυμωθούν και να μείνουν μια ώρα (φύλλο πάνω – κάτω)
Μείγμα: ένα κιλό τριμμένο κολοκύθι, μισό κιλό φέτα, πέντε αυγά, τρεις κουταλιές λιωμένο βούτυρο, τρεις κουταλιές κρέμα γάλακτος ή στάκα, λίγο πιπέρι, τρεις κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό.
Ψήσιμο 1 ώρα, φούρνος μέτριος.

Κολοκυθόπιτα με γλυκοκολοκύθα
Θα κόψω την κολοκύθα, θα την βράσω με τα φλούδια να είναι λίγο στετή. Θα την ξεφλουδίσω και θα την βάλω σε σουρωτό. Μ’ ένα πηρούνι θα την λιώσω. Μισό κιλό μυζήθρα, μισό κιλό φέτα, ένα τέταρτο ξυσμένη γραβιέρα, δύο κουταλιές σούπας βούτυρο, έξι αυγά, δυόσμο και ένα κουταλάκι κορν φλάο. Τα αυγά θα χτυπηθούν με το κορν φλάο. Ανακατεύω το μείγμα με το κολοκύθι. Φύλλο όπως της κολοκυθόπιτας πάνω.