26.8 C
Chania
Sunday, October 6, 2024

Ο Ερντογάν απαγόρευσε Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Μπρεχτ, Ντάριο Φο

Ο γενικός διευθυντής των Κρατικών Θεάτρων της Τουρκίας, Νεγιάτ Μπιρετσίκ, ανακοίνωσε προ ημερών: «Ανοίγουμε τα θέατρα μόνο με τοπικά έργα, γραμμένα από Τούρκους συγγραφείς και μόνον από συγγραφείς που εκλαμβάνονται ως πατριώτες», αφήνοντας άφωνη την καλλιτεχνική κοινότητα της Τουρκίας.

Ο Ερντογάν απαγορεύει τις παραστάσεις κλασικών έργων ξένων συγγραφέων στις Κρατικές Σκηνές της Τουρκίαςπροκειμένου «να ενισχυθεί το εθνικό-πατριωτικό αίσθημα του λαού».

Σύμφωνα με το www.turkishminute.com, το οποίο επικαλείται δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, προγραμματισμένες παραγωγές, όπως οι «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Άμλετ», «Μάκβεθ» και άλλες, ματαιώνονται.

Μετά την απαγόρευση από τον Ταγίπ Ερντογάν των θεατρικών έργων του Σαίξπηρ, του Τσέχωφ, τουΜπρεχτ, του Κάρλο Γκολντόνι, και του Ντάριο Φο, ο μόνος εν ζωή, από τους απαγορευμένους πλέον, συγγραφείς, δήλωσε: «Είναι υπέροχο να είσαι στη συντροφιά αυτών των μεγάλων συγγραφέων και να σκέφτεσαι ότι εμείς οι τέσσερις είμαστε η αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τουρκία!».

Ο Ντάριο Φο θεωρεί ότι η απαγόρευση των έργων του είναι για εκείνον ένα δεύτερο Νόμπελ, ενώ σχολίασε πως «η καταστολή στο θέατρο είναι ένα τρομερό σημάδι, γιατί η τάση να μπλοκάρεις όποιον δεν βρίσκεται εντός γραμμής είναι φασισμός».

Τα πράγματα στην Τουρκία δυσκολεύουν καθημερινά. Καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο παρατηρούν ενεοί τις εξελίξεις, που επιβεβαιώνουν τα πλέον εφιαλτικά σενάρια.

Γνωστοί καλλιτέχνες και συγγραφείς που είχαν ταχθεί ανοιχτά κατά του Ερντογάν, τώρα εμφανίζονται σε συγκεντρώσεις υπέρ του Τούρκου προέδρου.

Ενώ όσοι αντιστάθηκαν κι αρνήθηκαν να συμμετέχουν σε αυτές τις εκδηλώσεις, είδαν τις παραγωγές τους να ακυρώνονται και να την καριέρα τους να καταστρέφεται σε μια νύχτα.

Ο Τούρκος ηθοποιός Ορχάν Αϊντίν δήλωσε στο T24.com ότι, η νέα διεύθυνση έχει ήδη λίστα εκατοντάδων ηθοποιών προς απόλυση από τις κρατικές σκηνές της χώρας.

tvxs.gr

Πολάκης: Δεν μεταφέρθηκαν διαθέσιμα του ΕΟΠΥΥ σε συνεταιριστική Τράπεζα

Ουδέποτε μεταφέρθηκαν διαθέσιμα του ΕΟΠΥΥ σε οποιαδήποτε συνεταιριστική Τράπεζα, ωστόσο αναζητείται η νόμιμη διαδικασία ώστε αυτό να συμβεί το συντομότερο δυνατό, απαντά ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, με αφορμή ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, κκ Νίκος Παναγιώτοπουλος και Χρήστος Σταϊκούρας, για «αυθαίρετη παρέμβαση κυβερνητικού στελέχους για μεταφορά χρηματικών πόρων του ΕΟΠΥΥ σε Συνεταιριστικές Τράπεζες»

Ο κ. Πολάκης θεωρεί ότι η απάντηση βρίσκεται στην επιστολή που απέστειλε στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, η Ένωση Συνεταιριστικών Τραπεζών Ελλάδος και στην οποία αναφέρεται ότι επειδή το Θεσμικό και Εποπτικό πλαίσιο δεν εξαιρεί τις Συνεταιριστικές Τράπεζες και τις αντιμετωπίζει ισότιμα με το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα, είναι αμιγώς ελληνικές Τράπεζες, με τοπική λειτουργία, που στηρίζουν τις τοπικές παραγωγικές δυνάμεις και σε όλη τη διάρκεια της κρίσης είχαν θετική πιστωτική επέκταση προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, “όλες οι πολιτικές δυνάμεις μπορούν και πρέπει να συμβάλουν και όχι να εναντιώνονται σε πολιτικές και ενέργειες που στηρίζουν την Περιφέρεια και σέβονται τη νομιμότητα”.

Επιπλέον στην επιστολή αναφέρεται ότι “η Ένωση Συνεταιριστικών Τραπεζών Ελλάδος απευθύνθηκε στο Υπουργείο Υγείας σχετικά με τη δυνατότητα συμμετοχής και των Συνεταιριστικών Τραπεζών στη διαχείριση των χρηματικών διαθεσίμων του ΕΟΠΠΥ. Εκτιμήθηκε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο αρμόδιος Αν. Υπουργός κ. Πολάκης Παύλος ανταποκρίθηκε άμεσα και μας ενημέρωσε ότι στα πλαίσια της νομιμότητας και των δυνατοτήτων των προβλεπόμενων διαδικασιών θα δοθεί και στις Συνεταιριστικές Τράπεζες η δυνατότητα να αντλήσουν διαθέσιμα από τον ΕΟΠΥΥ”.

Ο κ. Πολάκης υπογραμμίζει ότι η πολιτική βούληση της κυβέρνησης είναι στην ίδια κατεύθυνση με την άποψη της Ένωσης Συνεταιριστικών Τραπεζών Ελλάδος, και σημειώνει ότι αν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας “δεν καλυφθούν από αυτή την απάντηση και δεν αποσύρουν την ερώτησή τους, τότε η ερώτηση θα απαντηθεί όπως ορίζουν οι διαδικασίες του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου”.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Χρόνης Μίσσιος: «Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται. Άπαξ, που λένε»

Του Γιώργου Μουργή

Ο Χρόνης Μίσσιος διαβάζει… Χρόνη Μίσσιο*

-«Μουργή δεν μας ήθελε αυτό το καλοκαίρι, δεν μας πήγε…».

Κλείσαμε το τηλέφωνο με το Βασίλη με ένα «γάμα τα» φίλε και μια καληνύχτα βουβή.

Τα μαντάτα δεν ήταν καλά για τον δικό του. Τι σημασία έχει το πρόσωπο αν ο άλλος είναι δικός σου;

Το θανατικό που μας σημάδεψε και θα συνεχίζει, όπως φαίνεται, να μας σημαδεύει, μέχρι να θυμηθεί την ώρα μας, ήταν βαρύ τελευταία.

Το πένθος το έχω χεσμένο, έρχεται όμως η ώρα που η απώλεια και ο θρήνος μέσα σου δεν παλεύονται.

Κι αυτόν το χρόνο, όπως και τους προηγούμενους δηλαδή, μας έλαχε να πονέσουμε, να θρηνήσουμε με απώλειες.

Κι αυτή την εποχή του χρόνου, που «φθίνουν οι οπώρες»,

προετοιμαζόμαστε, μάλλον απροετοίμαστοι να ξαναπονέσουμε, να ξαναθρηνήσουμε, να ξανανταμώσουμε το τετελεσμένο της είδησης.

[…]

«Αγαπούσαμε πολύ τα δάκρυα, την αγάπη, τους
νικημένους, τον ουρανό και τους διαβάτες…
Ας ανάψουμε τη φωτιά μας, ας τινάξουμε τα βιβλία
μας, ας βουρτσίσουμε τα ρούχα μας, ας γυαλίσουμε
τα …Αγαπούσαμε πολύ τα δάκρυα, την αγάπη, τους
νικημένους, τον ουρανό και τους διαβάτες…
Ας ανάψουμε τη φωτιά μας, ας τινάξουμε τα βιβλία
μας, ας βουρτσίσουμε τα ρούχα μας, ας γυαλίσουμε
τα παπούτσια μας κι ας πλύνουμε τα πιάτα.
Καταλαβαίνεις, μικρούλα μου, καταλαβαίνεις;»

[…]

Κώστας Καρυωτάκης

Και μέσα στη μαυρίλα αυτής της θλίψης, αυτού του θρήνου, άρχισα να μετράω χαμούς, τραγούδια, φωτογραφίες, ώσπου στα ξαφνικά μου ήρθε το χαμόγελό της. Σαν ντεραπάρισμα, να κοιτάς ευθεία τον ουρανό και να γνέφεις ζωντανά στις ψυχές που μας άφησαν, μα πρώτα πρώτα σε εκείνη.

Εκεί παραδίπλα της έστεκε κι ο Χρόνης. Έσκυψα να ακούσω τι τους έλεγε. Φαντάστηκα πως στα σίγουρα θα μίλαγε για το «Καλά εσύ έφυγες νωρίς». Λάθεψα και τέντωσα αυτί στο ψίθυρο του Μίσιου:

«Η ζωή μας μια φορά μας δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον, μ’αυτήν την αυτόνομη μορφή της, δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε; Αντί να τη ζήσουμε; Τί την κάνουμε; Την σέρνουμε από δω και από κει δολοφονώντας την.

Οργανωμένη κοινωνία, οργανωμένες ανθρώπινες σχέσεις.

Μα αφού είναι οργανωμένες, πώς είναι σχέσεις;

Σχέση σημαίνει συνάντηση, σημαίνει έκπληξη, σημαίνει γέννα συναισθήματος.

Πώς να οργανώσεις τα συναισθήματα;

Έτσι, μ’ αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες μας, σα να είναι βάρος. Και μάς είναι βάρος. Γιατί δε ζούμε… κατάλαβες;

Όλο κοιτάμε το ρολόι! Να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ’την αρχή.

Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που θα τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν “αξίες”, σαν “ανάγκες”, σαν “ηθική”, σαν “πολιτισμό”.

Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών.

Αφήνουμε τα πιο σημαντικά, τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, να απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατεβούμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και το διπλανό μας…

Όλα, όλα Σαλονικιέ, τ’ αφήσαμε, γι’ αυτό το αύριο, που δεν θα ‘ρθει ποτέ…

Μόνο όταν ο θάνατος χτυπήσει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, πονάμε, γιατί συνήθως σκεφτόμαστε πως θέλαμε να του πούμε τόσα σημαντικά πράγματα, όπως:

Πόσο τον αγαπούσαμε, πόσο σημαντικός ήταν για μας.

Όμως, τ’ αφήσαμε για αύριο.

Για να πάμε πού ρε Σαλονικιέ; Αφού ανατέλλει, δύει ο ήλιος, και δεν πάμε πουθενά αλλού παρά στο θάνατο.

Και μεις οι μαλάκες, αντί να κλαίμε το δειλινό, γιατί χάθηκε άλλη μια μέρα απ’ τη ζωή μας, χαιρόμαστε!

Ξέρεις γιατί; Γιατί η μέρα μας είναι φορτωμένη με οδύνη, αντί να είναι μια περιπέτεια, μια σύγκρουση με τα όρια της ελευθερίας μας.

Την καταντήσαμε έναν καθημερινό -χωρίς καμιά ελπίδα ανάστασης- θάνατο!

Διότι, αυτός είναι θάνατος!

Ο άλλος, όταν γεράσουμε σε αρμονία και ελευθερία με τον εαυτό μας, όταν δηλαδή παραμείνουμε εμείς, δεν είναι θάνατος. Είναι μετάβαση.

Είναι διάσπαση σε μύριες άλλες ζωές, στις οποίες, αν εδώ σε τούτη τη μορφή ζωής είσαι ζωντανός, αν δεν δολοφονήσεις την ουσία σου, εκεί, θα δώσεις χάρη κι ομορφιά, όπως η Μαρία, που φούνταρε προχτές από την ταράτσα για να μην πεθάνει…

Ήρθανε να την πάρουνε, και η Μαρία, είπε το “όχι”, με τον πιο αμετάκλητο τρόπο.

Πήγαμε στην κηδεία της. Και τί άκουσα τον παππά να λέει;

“Χοῦς εἶ, καὶ εἰς χοῦν ἀπελεύσει”…

Και τότε κατάλαβα, πως η Μαρία σώθηκε.

Του χρόνου, όλα τα στοιχεία της, που τα κράτησε ζωντανά σε τούτη τη μορφή ζωής, θα γίνουν πανσέδες, δέντρα, πουλιά, ποτάμια…».

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=-wKEaNBvIbs”]

Ξαλάφρωσα έβαλα ένα διπλό με πάγο, καθαρό, και πήρα βαθιά ανάσα. Άναψα ένα τσιγάρο να λιβανίζει σαν θυμιατό. Άναψα ένα κερί κόκκινο σαν τη καύτρα να καίει σαν καντήλι.

Ξανάβαλα το Μίσιο να τον ακούσω από την αρχή.

«Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται. Άπαξ, που λένε. Σαν μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον, μ’αυτήν την αυτόνομη μορφή της, δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε; Αντί να τη ζήσουμε; Τί την κάνουμε; Την σέρνουμε από δω και από κει δολοφονώντας την…».

Ήπια μονοκοπανιά το διπλό, λέγοντας στη παρέα μου: «βάλτε να πιούμε…». Τους χάρηκα όλους, όπως τους είχα κοντά μου να μου γνέφουν και να πίνουν μαζί μου. Υποσχέθηκα σε όλους τους, να ζήσω τη «μετάβαση» του Μίσιου. Βάλαμε τα τρίτα κι άναψαν όλοι από ένα κερί, σαν ευχή της υπόσχεσης μου.

Υποσχεθείτε το στον εαυτό σας και σεις, που ακούσατε το Χρόνη και:

[…]

«Βάλτε να πιούμε…

Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα.
Καπνοί `ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα.
Καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε.

Βάλτε να πιούμε…

Άκουσε δε βιαζόμαστε να φύγουμε βαρκάρη.
Μα σαν είναι ώρα γνέψε μας, δε σου ζητούμε χάρη.
Μα όσο να φύγεις πρόσμενε κι αν θέλεις σε κερνούμε.

Βάλτε να πιούμε.. »

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=8QzaUz2GrlQ”]

* Αφήγηση: Χρόνης Μίσσιος
Μουσική Σύνθεση: Βαγγέλης Μπόντας

Αρχείο www.bond-us.gr

 

Χρυσός Ολυμπιονίκης στο ακόντιο F54 ο κρητικός Μανώλης Στεφανουδάκης! – Συγχαρητήρια Αρναουτάκη

Συνεχίζονται οι ελληνικές επιτυχίες στην Βραζιλία με τον Μανώλη Στεφανουδάκη να κατακτά το χρυσό μετάλλιο στον ακοντισμό F54, με καλύτερη βολή στα 29.45μ.

Αυτό είναι το δεύτερο παραολυμπιακό μετάλλιο που κατακτά μετά το χάλκινο που πήρε πριν από τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο στο ίδιο αγώνισμα.

Ο Στεφανουδάκης, που ζει και γυμνάζεται στην Γαλιά Ηρακλείου Κρήτης υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Βαρβεράκη, εκμεταλλεύτηκε την απουσία του παγκόσμιου ρέκορντμαν Ρώσου Αλεξέι Κουζνέτσοφ, το μόνο που έπρεπε να κάνει για να βρεθεί στην κορυφή ήταν να στείλει το ακόντιο κοντά στις επιδόσεις του.

Και μπορεί να μην ξεπέρασε τα 29 μέτρα 75 εκατοστά που είναι το δικό του πανελλήνιο ρεκόρ, ωστόσο έφτασε πολύ κοντά και πανηγύρισε δίκαια το σπουδαιότερο μετάλλιο της καριέρας του.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής της Ντόχα το 2015, είχε άλλες τέσσερις έγκυρες βολές που μετρήθηκαν 29.42μ., 27.47μ., 28.02μ. και 28.84μ.

Συγχαρητήρια Αρναουτάκη για το χρυσό στο Μανόλη Στεφανουδάκη

Τα θερμά του συγχαρητήρια στον Κρητικό αθλητή Μανόλη Στεφανουδάκη που κατέκτησε σήμερα το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία F54 του ακοντισμού στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο εκφράζει ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης.

«Όλοι οι Έλληνες και ιδιαίτερα οι Κρητικοί νιώθουμε μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια για την παγκόσμια διάκριση του συμπατριώτη μας αθλητή Μανόλη Στεφανουδάκη που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κορυφαία διοργάνωση των Παραολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο» δήλωσε ο Περιφερειάρχης Σταύρος Αρναουτάκης. Ο Περιφερειάρχης παράλληλα εύχεται καλή συνέχεια στο Μανόλη Στεφανουδάκη όπως και σε όλα τα μέλη της Ελληνικής αθλητικής Παραολυμπιακής αποστολής που συνεχίζουν τις προσπάθειες τους στα Ολυμπιακά αθλήματα.

Απόφαση-βόμβα από το Ειρηνοδικείο: Επιστροφή 13ου και 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους

Στη δικαίωση δημοσίων υπαλλήλων που είχαν προσφύγει, διεκδικώντας την επιστροφή του 13ου και 14ου μισθού, οι οποίοι κόπηκαν με το αιτιολογικό της δημοσιονομικής προσαρμογής, δικαίωσε τo Ειρηνοδικείο Καλαμάτας.

Εφόσον τελεσιδικήσει η συγκεκριμένη απόφαση, το ελληνικό Κράτος θα κληθεί να καταβάλει, ενδεχομένως και αναδρομικά τα επιδόματα των Χριστουγέννων, του Πάσχα και της καλοκαιρινής άδειας.

Ειδικότερα όπως μεταδίδει το tharrosnews.gr sτο Ειρηνοδικείο προσέφυγαν με αγωγή τους 5 δικαστικοί υπάλληλοι της Καλαμάτας, ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με επικεφαλής τον πρόεδρο του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων, Ανδρόνικο Σταυρόπουλο.

Η υπόθεση δεν είναι η μοναδική, καθώς ακολουθεί τους επόμενους μήνες η εκδίκαση της αγωγής που έχουν καταθέσει οι μόνιμοι δικαστικοί υπάλληλοι της Καλαμάτας στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας.
Καθώς αυτά τα οφειλόμενα παραγράφονται μετά τη διετία, οι εν λόγω προσφεύγοντες δικαστικοί υπάλληλοι δικαιώθηκαν για τα επιδόματά τους για τα έτη 2014 – 2015.

«Στην οικονομική κρίση οι πολίτες έχουν ανάγκη»

Η απόφαση, που μπορεί να αποτελέσει «πολιορκητικό κριό» για χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, αναφέρεται στην αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου: «Τα κοινωνικά δικαιώματα είναι θεμελιώδη, εξίσου με τα ατομικά και τα πολιτικά, και παράγουν, κατά την επικρατούσα στη θεωρία άποψη, ένα “σχετικό κοινωνικό κεκτημένο”, η αξία και η προστατευτική λειτουργία του οποίου πρέπει να αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, όταν οι πολίτες το έχουν περισσότερη ανάγκη».

Κάνοντας αναφορά στο άρθρο 106 του Συντάγματος για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης, τονίζει ο ειρηνοδίκης Αθανάσιος Μουτζούρης: «Από τη διάταξη αυτή απορρέει η συνταγματική επιταγή για ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη με διασφάλιση των συνθηκών κοινωνικής ειρήνης, η οποία δεσμεύει όλα τα κρατικά όργανα και πρωτίστως το νομοθέτη, περιορίζοντας το εύρος των επιτρεπτών επιλογών του. Η παραπάνω συνταγματική επιταγή θέτει ιδίως δύο όρια στο νομοθέτη. Πρώτον, δεν είναι επιτρεπτή η θέσπιση νομοθετικών μέτρων τα οποία, ανεξαρτήτως του επιδιωκόμενου με αυτά σκοπού δημοσίου συμφέροντος, συνεπάγονται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης, δηλαδή καταλήγουν σε αποτέλεσμα ευθέως αντίθετο προς το σκοπό της συνταγματικής διάταξης. Ως σοβαρή διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης πρέπει να νοηθεί εξίσου η δραματική επιδείνωση των συνθηκών κοινωνικής διαβίωσης (όπως αύξηση του αριθμού των ανέργων, αστέγων, όσων διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας κ.λπ.), όσο και η διατάραξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας (π.χ. βίαιες ενέργειες διαμαρτυρίας, αύξηση της εγκληματικότητας κ.λπ.), που απορρέει από την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών.

Δεύτερον, δεν είναι επιτρεπτή η θέσπιση νομοθετικών μέτρων τα οποία συνεπάγονται δραματική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος επιχειρήσεων, των νοικοκυριών, προκειμένου να εξυπηρετηθεί μονομερώς ορισμένος, έστω και δημοσίου συμφέροντος, οικονομικός σκοπός.

Αντιθέτως, όπως συνάγεται από τη συνταγματική διάταξη, το γενικό συμφέρον δεν ταυτίζεται με το αμιγώς δημοσιονομικό».

Δυσανάλογες επιβαρύνσεις

«Ο νομοθέτης δύναται καταρχήν να επιβάλει στους πολίτες, προς εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης, επιβαρύνσεις για την αντιμετώπιση ορισμένης επείγουσας ανάγκης ή κατάστασης κρίσης, υπό την προϋπόθεση, ωστόσο, ότι έχουν περιορισμένη διάρκεια, ότι είναι πρόσφορες και αναγκαίες για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού δημοσίου συμφέροντος και όχι δυσανάλογες σε σχέση προς αυτόν. Ότι είναι επαρκώς αιτιολογημένες και ότι κατανέμονται ισότιμα μεταξύ όλων των πολιτών, των απασχολουμένων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελμα, ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός.

Επομένως, δεν είναι επιτρεπτό η επιβάρυνση, από τα μέτρα που λαμβάνονται προς αντιμετώπιση της δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας, να κατανέμεται πάντοτε σε συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών, οι οποίοι, κατά κανόνα, είναι συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους, και να ευνοούνται άλλες κατηγορίες, από την ασυνέπεια των οποίων – κυρίως στο πεδίο της εκπλήρωσης των φορολογικών τους υποχρεώσεων – προκαλείται σε μεγάλο ποσοστό η δυσμενής αυτή συγκυρία, ούτε, κατά μείζονα λόγο, η επισώρευση νέων επιβαρύνσεων σε βάρος των ίδιων κατηγοριών πολιτών (λ.χ. διαδοχικές μειώσεις αποδοχών ή συντάξεων), εάν τα προηγούμενα αποδείχθηκαν απρόσφορα και εφόσον με τα νέα μέτρα οι ίδιες κατηγορίες πολιτών υφίστανται υπέρμετρη απώλεια του προηγουμένως διαθέσιμου εισοδήματός τους. Τούτο, μάλιστα, ιδίως όταν οι εν λόγω μειώσεις επέρχονται αιφνιδιαστικά και κλονίζουν ριζικά την οικονομική κατάσταση των ατόμων ή ανατρέπουν καταστάσεις, στις οποίες αυτά είχαν καλόπιστα αποβλέψει».

Σε άλλο σημείο το σκεπτικό της απόφασης έχει ως εξής:

«Η επιβολή μέτρων προς εξυπηρέτηση δυσμενούς και παρατεταμένης οικονομικής συγκυρίας δε δικαιολογεί εν λευκώ και εκ προοιμίου οποιοδήποτε μέτρο με οποιοδήποτε κόστος. Η επιλογή των συγκεκριμένων μέτρων δεν ανήκει στην ανέλεγκτη διαπλαστική εξουσία του νομοθέτη, ο οποίος ελέγχεται ως προς την τήρηση της συνταγματικής επιταγής για ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη με διασφάλιση της κοινωνικής ειρήνης και δεσμεύεται από τα όρια που θέτουν οι ως άνω απορρέουσες από τις συνταγματικές και τις υπερκείμενες νομοθετικά διεθνείς συμβάσεις διατάξεις αρχές, την υπέρβαση των οποίων με κριτήρια την ένταση, τη διάρκεια και τη σώρευση των μέτρων, τη δίκαιη κατανομή τους μεταξύ των πολιτών, καθώς και την αιτιολόγηση και τεκμηρίωση της αναγκαιότητας και της αποτελεσματικότητάς τους, ελέγχουν τα δικαστήρια. Τα τελευταία, όταν διαπιστώσουν ότι οι εισαγόμενες ρυθμίσεις παραβιάζουν τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές, καλούνται να τις αποκαταστήσουν».

Ακολούθως στην απόφαση γίνεται εκτενής αναφορά στους νόμους και στις περικοπές που επήλθαν από τα μνημόνια και επισημαίνεται από την εισηγητική έκθεση του νόμου:

«Ουδόλως προκύπτει ότι τα λαμβανόμενα μέτρα ήταν αναγκαία, αλλά και τα μόνα ικανά και πρόσφορα για τον επιδιωκόμενο σκοπό τηρουμένων και των αρχών της ισότητας και αναλογικότητας».

-«Επίσης, ακόμη και αν ήθελε κριθεί πως τα επίδικα μέτρα ήταν πρόσφορα, ο νομοθέτης όφειλε περαιτέρω να μελετήσει και να αποφανθεί αιτιολογημένα για την αναγκαιότητά τους, εξετάζοντας την ύπαρξη εναλλακτικών επιλογών και συγκρίνοντας τα οφέλη και τα μειονεκτήματα της καθεμίας για την επίτευξη των επιδιωκόμενων δημοσίων σκοπών. Επομένως, πριν από την κατάργηση των δώρων και του επιδόματος αδείας, όφειλε προηγουμένως να εξετάσει με τρόπο επιστημονικό και δικαστικά ελέγξιμο, αν οι επιπτώσεις από τα ήδη ληφθέντα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης και συνδυαζόμενες με τις ευρύτερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της διανυόμενης έκτακτης περιόδου, οδηγούν σε επιτρεπτή μείωση του επιπέδου ζωής των μισθωτών. Ως εκ τούτου, για τη θέσπιση των ανωτέρω περικοπών δεν αρκεί η επίκληση, αορίστως, του σπουδαίου δημοσίου συμφέροντος, αλλά η τεκμηρίωση με τη δέουσα σαφήνεια και παράθεση αναλυτικών στοιχείων, του λόγου για τον οποίο η συγκεκριμένη δέσμη μέτρων είναι η μόνη πρόσφορη και αναγκαία λύση για την αποφυγή του κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας».

-«Όμως, η περικοπή των δώρων και του επιδόματος αδείας, που έχουν νομοθετηθεί σε συνέχεια των αναφερόμενων νόμων με τους οποίους περικόπηκαν οι αποδοχές των μισθωτών, επιβαρύνει σωρευτικά την ίδια ομάδα πολιτών (μισθωτών) και, ως εκ τούτου, η επιβάρυνση αυτή είναι εξόφθαλμα δυσανάλογη, ιδίως για όσους υπηρετούν στο Δημόσιο, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να έχουν υποστεί σοβαρές οικονομικές απώλειες. Επιπλέον, οι εν λόγω ρυθμίσεις δεν πλήττουν, κατ’ αποτέλεσμα, στον ίδιο βαθμό τους υψηλόμισθους υπαλλήλους αφενός και τους χαμηλόμισθους υπαλλήλους αφετέρου, με αποτέλεσμα οι μεν υψηλόμισθοι να εξακολουθούν να διατηρούν ένα ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, οι χαμηλόμισθοι, όμως, οι οποίοι αποτελούν ένα ιδιαίτερα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού, οδηγούνται στην κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση καλούμενοι να συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη κατά προφανή αναντιστοιχία με τις δυνάμεις τους».

Μάλιστα, η απόφαση καταλήγει δικαιώνοντας τους υπαλλήλους, με το αιτιολογικό ότι οι περικοπές αυτές «στερούν το δικαιούμενο, ικανοποιητικό και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης χαμηλόμισθων Ελλήνων μισθωτών» και διατάσσει την καταβολή των δώρων και, μάλιστα, με το νόμιμο τόκο.

Tharrosnews.gr

Αλ. Τσίπρας προς Στ. Αρναουτάκη: Στις προθέσεις της κυβέρνησης η αναβάθμιση του ΒΟΑΚ

Ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης, απαντά ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη που σε πρόσφατη επιστολή του  επισήμανε στον Πρωθυπουργό την επιτακτική αναγκαιότητα υλοποίησης του έργου.

Με αφορμή την απαντητική επιστολή του Πρωθυπουργού ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης με σημερινές του δηλώσεις αναφέρθηκε εκ νέου στη πάγια θέση της Περιφέρειας για την υλοποίηση του μεγάλου αναπτυξιακού έργου με ρήτρα διαθεσιμότητας χωρίς διόδια και σταδιακή αποπληρωμή από το Κράτος. Συγκεκριμένα στις δηλώσεις του στα ΜΜΕ ο κ. Αρναουτάκης ανέφερε:

«Σύμφωνα με την απάντηση που λάβαμε από τον Πρωθυπουργό, είναι στις προθέσεις της Κυβέρνησης να γίνει ο Βόρειος Οδικός Άξονας και πιστεύω ότι μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία με τους 4 αυτοκινητόδρομους στην υπόλοιπη Ελλάδα που πρέπει να ολοκληρωθούν το 2017, θα ξεκινήσει η διαδικασία και για τον ΒΟΑΚ. Αυτό που εμείς θέλουμε είναι μετά την προκήρυξη της μελέτης του στρατηγικού σχεδιασμού που έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και η οποία έπρεπε να είχε γίνει από το 2008, αλλά δυστυχώς δεν έγινε, να δώσει αυτό το σχεδιασμό για τον ΒΟΑΚ ούτως ώστε να γίνει αυτό το μεγάλο αναπτυξιακό έργο για την Κρήτη αλλά με τον τρόπο που εμείς προτείνουμε. Με ρήτρα διαθεσιμότητας χωρίς διόδια και η αποπληρωμή γίνεται από το Κράτος σε βάθος 30-35 χρόνων. Η Κρήτη δικαιούται αυτό το μεγάλο αναπτυξιακό έργο, έχουμε συζητήσει αρκετές φορές με τους συναρμόδιους Υπουργούς τον κ. Σταθάκη, τον κ. Σπίρτζη, είναι θετικοί για να προχωρήσει το έργο με την πρόταση που εμείς έχουμε υποβάλλει.

Απαιτείται όμως περισσότερη πίεση από όλους τους φορείς της Κρήτης, τη Περιφέρεια, τους δήμους, τους βουλευτές μας, ότι, με την ολοκλήρωση αυτής της μελέτης μπορούμε να δούμε σε πρώτη φάση μέσα σε ένα χρόνο 50-60 χιλιόμετρα που έχουν ετοιμαστεί, και μπορούν να ξεκινήσουν να δημοπρατηθούν και παράλληλα να προετοιμάζεται το άλλο κομμάτι των 60-70 χιλιομέτρων  να δημοπρατηθούν σε επόμενη φάση από τη στιγμή που ολοκληρωθούν οι μελέτες. Εμείς από τη πρώτη στιγμή που υποβάλλαμε αυτή τη πρόταση για τον ΒΟΑΚ ενημερώσαμε τους πολιτικούς αρχηγούς, και εκτιμώ ότι μέχρι το τέλος του χρόνου να έχει ανακοινωθεί η υλοποίηση του μεγάλου έργου μέσω της πρότασης μας».

Απαντητική επιστολή Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα στο Περιφερειάρχη Στ. Αρναουτάκη

 «Κύριε Περιφερειάρχη,

Έχοντας λάβει την από 10.06.2016 επιστολή σας, θα ήθελα να επιβεβαιώσω με την παρούσα, τη δέσμευση μου για την απρόσκοπτη και επιτυχή αποπεράτωση του έργου της «Κατασκευής και Συντήρησης του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ)».

Το έργο της ολοκλήρωσης του ΒΟΑΚ, αποτελεί όχι μόνο ένα δίκαιο διαχρονικά αίτημα της Κρητικής κοινωνίας, αλλά και ένα αναπτυξιακό έργο υποδομής που θα αναβαθμίσει ουσιαστικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων της Κρήτης και θα συμβάλει καθοριστικά στην τουριστική προβολή και οικονομική ανάπτυξη του νησιού.

Αναγνωρίζοντας τη σημασία του ΒΟΑΚ, ειδικά στην παρούσα δύσκολη συγκυρία, σας ενημερώνω ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί, οι πρώτες ενέργειες και δράσεις των συναρμόδιων Υπουργείων και εμπλεκόμενων φορέων, ώστε άμεσα να υλοποιηθεί το έργο.

Σε κάθε περίπτωση αποτελεί επιτακτική αναγκαιότητα η υλοποίηση του αναπτυξιακού σχεδιασμού της Κυβέρνησης, με την πραγμάτωση έργων αιχμής, όπως ο Βόρειος Οδικός Άξονας Κρήτης, που συντείνουν στη μετάβαση σε μια νέα εποχή για ολόκληρη τη Χώρα».

Ο Πρωθυπουργός

Αλέξης Τσίπρας

Στ. Αρναουτάκης: “Η Κρήτη θα αναλάβει τις ευθύνες της για το προσφυγικό”

Ο Περιφερειάρχης Κρήτης ζήτησε ο κ. Μουζάλας να επισκεφτεί ξανά την Κρήτη και να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα και προβληματισμούς σχετικά με τον κυβερνητικό σχεδιασμό.

“Η Κρήτη θα αναλάβει τις ευθύνες της για το προσφυγικό, έτσι όπως πρέπει να γίνει, με σωστό σχεδιασμό” ανέφερε σε δηλώσεις του  ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης σχολιάζοντας με τον τρόπο αυτό το έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα που εστάλη χτες στην ΠΕΔ Κρήτης.

Ο ίδιος άφησε να εννοηθεί ότι το νησί δεν μπορεί να δεχτεί περισσότερους από 2000 μετανάστες όπως αρχικά είχε συμφωνηθεί με τον κ. Μουζάλα κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Κρήτη ενώ άφησε σαφείς αιχμές για το γεγονός ότι δεν ενημερώθηκε από τον ίδιο τον αναπληρωτή υπουργό για τον κυβερνητικό σχεδιασμό σχετικά με τα κέντρα φιλοξενίας στην Κρήτη σημειώνοντας ότι ενημέρωθηκε από τον Πρόεδρο της ΠΕΔ Κρήτης Β. Λαμπρινό.

Ο Περιφερειάρχης ζήτησε ο κ. Μουζάλας να επισκεφτεί ξανά την Κρήτη και να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα και προβληματισμούς σχετικά με τον κυβερνητικό σχεδιασμό.

Την ίδια στιγμή στο Ρέθυμνο ο δήμαρχος Γιώργος Μαρινάκης συναντα τους προέδρους των δημοτικών κοινοτήτων του νομού για το προσφυγικό ενώ τη Δευτέρα ο δήμαρχος Ηρακλείου έχει συνάντηση με τους δημάρχους του νομού ενόψει και της συνεδρίασης της ΠΕΔ Κρήτης.

Εξάλλου το προσφυγικό θα κυριαρχήσει και στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ηρακλείου.

Σκληρή επίθεση Αυγενάκη σε Μουζάλα για τη μεταφορά 2.000 προσφύγων στην Κρήτη

Σκληρή επίθεση εναντίον της κυβέρνησης εξαπέλυσε ο Γραμματέας της Ν.Δ. και Βουλευτής Ηρακλείου κ. Λευτέρης Αυγενάκης με αφορμή την αποκάλυψη της επιστολής του Αναπληρωτή Υππουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Γιάννη Μουζάλα για διασπορά 2.000 μεταναστών και προσφύγων στην Κρήτη.

Συγκεκριμένα, σε δήλωσή του ο Λ. Αυγενάκης ανέφερε:

«Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ καθημερινά αποδεικνύει ότι στερείται σχεδίου αντιμετώπισης του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος και καταφανώς επιδεικνύει πλήρη αναποτελεσματικότητα στη διαχείρισή του με οδυνηρές συνέπειες για τη χώρα μας.

Η χθεσινή -εν κρυτπώ- επιστολή (7.9.2016)  του αρμοδίου Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Κου Μουζάλα, σε συνέχεια της πρόσφατης πρόχειρης και αιφνίδιας επίσκεψής του στο Ηράκλειο, έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμη φορά το χάος, την αναποτελεσματικότητα και την ελαφρότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά και των τοπικών Βουλευτών της σε ότι αφορά το προσφυγικό – μεταναστευτικό.

Ο κ. Μουζάλας, ως ενορχηστρωτής της μιζέριας και της ανοργανωσιάς, έρχεται να «αλλάξει»(;) εκ νέου τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις για τους πρόσφυγες- μετανάστες που θα φιλοξενηθούν στην Κρήτη το επόμενο διάστημα, εξακολουθώντας να αγνοεί τους πολίτες της Κρήτης, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους φορείς, ιδιαίτερα του τουρισμού.

Με «νέα πρότασή του» εγκαταλείπει το σενάριο της λειτουργίας τεσσάρων δομών φιλοξενίας στο νησί, και προκρίνει τη “διασπορά” των 2.000 προσφύγων – μεταναστών σε σπίτια, διαμερίσματα και ξενοδοχεία σε όλο το νησί(!).

Ο κ. Μουζάλας τριγυρνάει στην Ελλάδα και ιδρύει καταυλισμούς, δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά το μοιράζει!

Εκπροσωπεί την χειρότερη έκφραση της ανοργανωσιάς, της αυθαιρεσίας και της παρακμής και μαζί μ’ εκείνον και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ της Κρήτης, που θεωρούν ότι εξελέγησαν από τον Κρητικό λαό για να εκπροσωπούν τη μιζέρια των κ.κ. Μουζάλα – Τσίπρα!

Υπάρχει μήπως κάποιου είδους επιλεκτική ενημέρωση αυτοδιοικητικών παραγόντων, και γιατί άραγε;»

Τάσος Βάμβουκας για τον θάνατο του άστεγου: Η πολιτεία δεν ανταποκρίνεται στα αλλεπάλληλα αιτήματά μας, για την παραχώρηση δημόσιων κτιρίων

Ο θάνατος του Θωμά Δεληγιαννίδη, άστεγου στην πόλη των Χανίων, συνεχίζει να συζητείται με πολλούς να αναρωτιούνται αν έπρεπε να πεθάνει ένας άνθρωπος για να κινητοποιηθούν στο βαθμό που πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και η πολιτεία.

Ο Δήμαρχος Χανίων με μήνυμά του λέει ότι η παρούσα αυτοδιοικητική αρχή έχει προχωρήσει σε πολλές κινήσεις για το θέμα των αστέγων και ρίχνει το μπαλάκι στην πολιτεία για την αργοπορία που επιδεικνύει στο να ανταποκριθεί “στα αλλεπάλληλα αιτήματά μας, για την παραχώρηση δημόσιων κτιρίων όπως το παλιό ψυχιατρείο, προκειμένου να διαμορφωθούν μόνιμοι χώροι φιλοξενίας και φροντίδας των αστέγων”.

Σημειώνει σε σχετικό κείμενό του:

Η Δημοτική Αρχή Χανίων εκφράζει τη θλίψη της για το θάνατο του συμπολίτη μας Θωμά Δεληγιαννίδη. Την ίδια στιγμή θλίβεται διότι ο θάνατος ενός συνανθρώπου μας θα πρέπει να τυγχάνει του απαραίτητου σεβασμού και όχι να αποτελεί αφορμή για οποιαδήποτε εκμετάλλευση.

DSCF5130

Πιο αναλυτικά, στη δήλωση του ο Δήμαρχος Χανίων κ. Τάσος Βάμβουκας τόνισε:

Σε κάθε περίπτωση το θέμα των αστέγων απασχολεί εντόνως την παρούσα Δημοτική Αρχή και προς τούτο υπενθυμίζουμε τις κινήσεις στις οποίες έχει προχωρήσει ο Δήμος Χανίων με το πρόγραμμα επανένταξης το οποίο «τρέχει» αυτήν την περίοδο και στεγάζει 15 συμπολίτες μας. Να θυμίσουμε επίσης την φιλοξενία αστέγων από το Δήμο στις παιδικές κατασκηνώσεις του Καλαθά για πρώτη φορά φέτος κατά τη χειμερινή περίοδο.

Επίσης να υπενθυμίσω ότι άστεγοι φιλοξενούνται και στο Δημοτικό Γηροκομείο Χανίων. Είναι σαφές ότι η πολιτεία δεν ανταποκρίνεται στα αλλεπάλληλα αιτήματά μας, για την παραχώρηση δημόσιων κτιρίων όπως το παλιό ψυχιατρείο, προκειμένου να διαμορφωθούν μόνιμοι χώροι φιλοξενίας και φροντίδας των αστέγων. Η δημιουργία ξενώνα αστέγων δυστυχώς έχει προϋποθέσεις που δύσκολα υπό τις παρούσες δομές μπορεί να υποστηριχτεί από το Δήμο Χανίων.

DSCF5156

Γι’ αυτό ο Δήμος Χανίων προσπαθεί να λύσει αυτό το πρόβλημα με εναλλακτικούς τρόπους μεταξύ των οποίων είναι και η εκφρασμένη πρόθεση προσφοράς της Ιεράς Μητρόπολης Κυδωνίας & Αποκορώνου για δύο προκατασκευασμένους οικίσκους, προκειμένου να στεγαστούν εκεί άστεγοι συμπολίτες μας.

Ο άστεγος Θωμάς Δεληγιαννίδης ήταν μεγάλο χρονικό διάστημα άρρωστος, είχε πρόβλημα και αλκοολισμού και βρισκόταν καθηλωμένος έξω από τη Δημοτική Αγορά των Χανίων, είπε η Σταυρούλα Τσικόγια και η μόνη βοήθεια που πήρε ήταν από τους άλλους άστεγους που έκαναν ό, τι μπορούσαν για να τον κρατήσουν στη ζωή. Κανείς δε μας δίνει σημασία, τόνισε η κ. Τσικόγια.

DSCF5175_2

 

Να σημειώσουμε ότι ο Θωμάς Δεληγιαννίδης είχε γίνει ευρύτερα γνωστός μέσα από θέματα σε τοπικά ενημερωτικά πόρταλ όταν κατά τη διάρκεια απεργιακής κινητοποίησης βρισκόταν εκεί, με κάποιους από τους απεργούς να κινητοποιούνται και να προσφέρουν τρόφιμα ή έναν καφέ.

Να υπενθυμίσουμε τέλος ότι το 2012 είχαμε άλλον ένα θάνατο άστεγου, στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς. Πέθανε σε ένα παγκάκι, προσπαθώντας να προφυλαχθεί από τη βροχή.

Το φαινόμενο των άστεγων σχετίζεται με την οικονομική κρίση

Σύμφωνα με τους δείκτες, η Αθήνα έχει 17.000 καταγεγραμμένους άστεγους και είναι μέσα στις δέκα πόλεις του ανεπτυγμένου κόσμου με τον υψηλότερο αριθμό αστέγων. Συνολικά στην Ελλάδα οι άστεγοι φτάνουν ή και ξεπερνούν τους 30.000. Το πρόβλημα παγκοσμίως είναι πολύ μεγαλύτερο με τον αριθμό να πλησιάζει τους 100.000.000 ενώ περίπου 1 δις άνθρωποι έχουν προσωρινή στέγη ή είναι πρόσφυγες σε αναζήτηση πατρίδας και στέγης. Στην Ινδία μόνο, 78 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άστεγοι. Στα Χανιά, σύμφωνα με παλιότερη καταγραφή που είχε γίνει περίπου 200 συνάνθρωποί μας είναι άστεγοι.

Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Ο άστεγος δε χρειάζεται να κοιμάται στον δρόμο ή να ζητιανεύει. Μπορεί να ζει σε παραπήγματα ή καλύβες, σε κάποιο αμάξι, ή απλά να φιλοξενείται από ανθρώπους. Όμως είναι άνθρωποι οι οποίοι είναι εξαιρετικά ευάλωτοι, δίχως δικλείδες ασφαλείας, δίχως εργασία, και συνήθως διχως καμία στήριξη από φιλικό ή οικογενειακό περιβάλλον. Αποτελούν ένα πολύ ευάλωτο τμήμα του πληθυσμού.

Ο πληθυσμός των αστέγων είναι κατά πλειοψηφία τους Έλληνες πολίτες. Η αναλογία μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών είναι περίπου 70/30. Το μορφωτικό επίπεδο είναι σχετικά υψηλό, γιατί, ας μην ξεχνάμε, το φαινόμενο γιγαντώθηκε στην Ελλάδα την περίοδο της κρίσης. Δεν έγιναν άστεγοι επειδή δεν είχαν τα προσόντα για να βρουν δουλειά.

 

Μανώλης Γλέζος: Ένα χαστούκι, για τους αγώνες του…

Του Γιώργου Μουργή       

H κοινή γνώμη θεωρεί τον Μανώλη Γλέζο σαν τον πρώτο αντιστασιακό, μαζί με τον Λάκη Σάντα την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, με αφορμή τη ηρωική πράξη τους να κατεβάσουν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη.

O ίδιος ο Μ. Γλέζος, όμως επιμένει να αρνείται τον τίτλο, διευκρινίζοντας ότι επάξια ανήκει στον Μαθιό Πόταγα.*

Στο βιβλίο του «Εθνική Αντίσταση 1940 -1945», από τις εκδόσεις Στοχαστής γράφει:

«Το μεσημέρι της 2ας Μαΐου 1941, ο 17χρονος μαθητής της Ε΄ Γυμνασίου του Βαρβακείου από τη Βυτίνα, Μαθιός Πόταγας, πετάχτηκε άοπλος στη μέση του δρόμου, ύψωσε το χέρι και φώναξε στη φάλαγγα των αρμάτων μάχης των ναζί που έφτασαν στη γέφυρα Κουτρουμπή, στο δημόσιο δρόμο, που περνούσε έξω από τη Βυτίνα: «Σταθείτε. Δεν θα μας σκλαβώσετε. Είμαι εδώ μόνος. Αλλά η Ελλάδα ολόκληρη ακολουθεί». Έκπληκτος ο διοικητής της φάλαγγας, ρώτησε το διερμηνέα, τι λέει αυτό το παιδί. Όταν ο διερμηνέας του εξήγησε, ο διοικητής με το αυτόματό του σκότωσε τον Πόταγα. Αλλά δεν έφτανε στον ναζί αξιωματικό μόνον ο θάνατος. Διέταξε τους στρατιώτες του και με έναν ογκόλιθο συνέθλιψαν το κεφάλι του νέου που τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του απέναντι στο Γ΄Ράιχ και το στρατό του…».

Το μεγαλείο ενός αυθεντικού ήρωα που παραχωρεί τη θέση του, αποκαθιστώντας την ιστορική μνήμη και αλήθεια, χωρίς να διεκδικεί  αντιστασιακά εύσημα ή παράσημα. Χωρίς καμιά πρόθεση ιδιοτελούς καπηλείας.

Έξαλλου δεκαέξι χρονιά συνολικά στις φύλακες και άλλα τόσα κάτω από συνεχείς διώξεις και βασανιστήρια είναι ικανά να σε ποτίσουν σοφία, ώστε ποτέ δεν χρειάστηκε ο ίδιος να τα εξαργυρώσει, με πολιτικά ένσημα συναλλαγής με την εξουσία ή το πολιτικό σύστημα.

Σήμερα γιορτάζει τα ενενηκοστά τέταρτα γενέθλια του, ο «αιώνιος έφηβος» από την Απείρανθο της Νάξου, παραμένοντας σεμνός, ταπεινός  εν ζωή ήρωας. Κουβαλώντας μέχρι τα σήμερα την πολιτική μεγαλοσύνη που μπορεί να εμπνεύσει την επόμενη μέρα του τόπου, όχι μόνο από τους αντιστασιακούς αγώνες του αλλά και με τη φυσική παρουσία στους αγώνες, του σήμερα. Κουβαλώντας τη σπίθα του μπροστάρη στο κίνημα των λαϊκών διεκδικήσεων και του ταξικού αγώνα.

Αληθινός μαχητής τον θυμάμαι μέσα στο κρύο, να στέκεται διπλά στους αγρότες, στα μπλόκα της Κορίνθου στις τελευταίες κινητοποιήσεις τους.

Θυμάμαι  ακόμα τη ντροπή και τη οργή που ένιωσα, στην είδηση εκείνης της μέρας στο Σύνταγμα, ότι οι δυνάμεις καταστολής έριξαν χημικά στον Γλέζο. Από στόμα σε στόμα έφτασε και στη μεριά που βρισκόμασταν μαζί με την ίδια ερώτηση από χιλιάδες κόσμο που αγωνιούσε, αν ο Μανώλης  ήταν καλά;

glezos4

Σκεφτόμουν εκείνη τη μέρα:

«Ο Μανώλης τη γλίτωσε από τους Γερμανούς, τις εξορίες τα βασανιστήρια, τις φυλακές, το εκτελεστικό απόσπασμα, τη χούντα, σιγά που δεν θα γλίτωνε από τα χημικά των μνημονιακών μπάσταρδων της εξουσίας.

Τη γλίτωσε από το Καραμανλή και τη κατηγορία που του φόρτωσε το καθεστώς της δεξιάς το 1958, για κατασκοπεία υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης, συγκατηγορούμενος μαζί με την αδερφή του Μπούμπα, δεν θα άντεχε τους ψεκασμούς των ΜΑΤ;».

Χρειάζεσαι μέρες να γράφεις για τα ηρωικά ή τους αγώνες του. Και τι να πρωτοπείς εξάλλου; Από που να αρχίσεις και πως να τελειώσεις;

Ένα χαστούκι για χατήρι του Γλέζου…

Με αυτό το χαστούκι και τη περιγραφή που το συνοδεύει από το πολιτικό κίνημα του Μανώλη Γλέζου: Κίνηση Ενεργοί Πολίτες…λέω να του ευχηθούμε να είναι κοντά μας για πολλά χρονιά, ζωντανό παράδειγμα αληθινής ιστορικής μνήμης στους αγώνες που έχουμε μπροστά.

Μπεάτε Κλάρσφελντ: «Το αφιερώνω στον Μανώλη Γλέζο»

«Ο Μανώλης Γλέζος παρευρέθηκε στο Βερολίνο σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από την Ευρω-κοινοβουλευτική ομάδα του Die Linke προς τιμή του, αλλά και της Μπεάτε Κλάρσφελντ με θέμα ”70 Χρόνια από την ημέρα της Απελευθέρωσης: Συζητάμε για τη μεταπολεμική Ευρώπη, Διαμορφώνουμε τη σημερινή Ευρώπη”.

Στο πάνελ, μαζί με τον Γλέζο και η Μπεάτε Κλάρσφελντ, η οποία έγινε παγκόσμια γνωστή για το χαστούκι που έδωσε τον Νοέμβριο του 1968 στο Βερολίνο στον χριστιανοδημοκράτη καγκελάριο Κουρτ Γκέοργκ Κίζινγκερ λόγω του ναζιστικού παρελθόντος του.

”Το αφιερώνω στον Μανώλη Γλέζο” είχε πει τότε. Σαρανταεπτά χρόνια μετά του το είπε και από κοντά.

glezos5

Η αντι-ναζιστική δράση της Μπεάτε Κλάρσφελντ ξεκίνησε το 1966, όταν εργαζόταν στη Γαλλία για τη «Γαλλο-Γερμανική Συμμαχία Νέων». Η νεαρή Γερμανίδα τόλμησε να δημοσιεύσει μια σειρά άρθρων στο γαλλικό περιοδικό «Combat», στα οποία κατηγορούσε τον Καγκελάριο Κουρτ Κίζινγκερ, εξαιτίας του ναζιστικού του παρελθόντος.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Κίζινγκερ συνεργαζόταν στενά με τον υπουργό Προπαγάνδας, Γιόζεφ Γκέμπελς και για δύο χρόνια υπήρξε υποδιευθυντής του τμήματος της ραδιοφωνικής προπαγάνδας.

Η Κλάρσφελντ απολύθηκε εξαιτίας των δημόσιων κατηγοριών της. Αντί όμως να τρομοκρατηθεί και να τις αποσύρει, ενέτεινε τις προσπάθειές της. Ξεκίνησε ολόκληρη καμπάνια εναντίον του Κίζινγκερ, θέλοντας να διαδώσει παντού τις λεπτομέρειες για το παρελθόν του.

Λίγους μήνες πριν από το διάσημο χαστούκι, τον είχε αποκαλέσει «Ναζί» κατά τη διάρκεια συνεδρίασης στη Βουλή Στις 7 Νοεμβρίου του 1968, η Κλάρσφελντ κατάφερε να προσπεράσει την ασφάλεια του Καγκελάριου και να του δώσει ένα ηχηρό χαστούκι, που ”ακούστηκε”, μέσω των MME, μέχρι την άλλη άκρη της γης.

Την ίδια κιόλας μέρα, η Κλάρσφελντ καταδικάστηκε σε 12μηνη κάθειρξη για την επίθεση, αλλά τελικά αποφυλακίστηκε μετά από τέσσερις μήνες.

Η φυλακή δεν την φόβισε καθόλου. Η Κλάρσφελντ ήταν αποφασισμένη να συνεχίσει τον αντιφασιστικό αγώνα της. Το χαστούκι, δήλωσε, ήταν μια συμβολική κίνηση που «έπρεπε να γίνει, για να ξεσηκώσει τον λαό και να στρέψει τους νέους εναντίον του Καγκελάριου»….

glezos3

Η αναφορά στο Μανώλη Γλέζο κατά της σβάστικας

Μετά την επίθεση, δημοσίευσε το ποίημα με τίτλο «Το Χαστούκι», στο οποίο εξηγούσε για ποιους λόγους έκρινε ότι ήταν απαραίτητο για τη Γερμανία.

”Για να εκδικηθούμε τους νεκρούς του Στάλινγκραντ”, έγραφε η ακτιβίστρια, ”Για το καπνό απ’ τις καμινάδες του Άουσβιτς”.

Μία από τις στροφές του ποιήματος ήταν αφιερωμένη στον Μανώλη Γλέζο:

”Για να καθαριστούν όλα τα κτίρια που μολύνθηκαν απ’ τη σημαία με τη σβάστικα,

εις μνήμην του κάθε Μανώλη Γλέζου, που την κατέβασε και την έσκισε”.

Ο Κίζινγκερ την κατηγόρησε ότι ήταν πράκτορας της Στάζι και χαρακτήρισε την επίθεση εναντίον του ως «κατευθυνόμενη απ’ την Ανατολή».

Το 2012, η ίδια η Κλράσφελντ παραδέχτηκε ότι είχε λάβει 2 χιλιάδες μάρκα από τη Στάζι, μετά το χαστούκι στον Κίζινγκερ. Τόνισε όμως ότι ποτέ δεν υπήρξε πράκτορας ούτε έπαιρνε διαταγές από την αστυνομία της Ανατολικής Γερμανίας.

Η Κλάρσφελντ, μαζί με τον Γάλλο σύζυγό της, συνέβαλε σημαντικά στη σύλληψη και την καταδίκη πρώην αξιωματικών των Ναζί και της κυβέρνησης του Βισύ, που διοικούσε την κατεχόμενη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».**

glezos2

Η αυθεντική συμβολική πράξη της γερμανίδας ακτιβίστριας Μπεάτε Κλάρσφελντ, αφιερωμένη στον αυθεντικό σύγχρονο ήρωα της πολιτικής μας ζωής Μανώλη Γλέζο, καταδεικνύει το μεγαλείο του αντιστασιακού αγώνα που ενέγραψε στη σύγχρονη ιστορία ο δικός μας «αιώνιος έφηβος, της δίκης μας Αριστεράς».

Των δικών του πράξεων και αγώνα. Δεν πρόκειται για ένα ιστορικό τοτέμ. Ούτε για ένα βαλσαμωμένο σύμβολο που στέκει στην πυραμίδα της ιστορικής επανάληψης των ζωντανών ηρώων άνευ αντικρίσματος.

Η εκλογή του σαν κοινοτάρχη της Απειράνθου το 1986, δίνει την ευκαιρία στην αστική δημοκρατία να τον μιμηθεί. Στο χωριό που γεννήθηκε, επιλέγει και εισαγάγει το θεσμό της Άμεσης Δημοκρατίας με τη συμμετοχή όλων των κάτοικων, στη λήψη και την εκτέλεση των αποφάσεων. Μια διαρκής δημοκρατική κίνηση «Ενεργών Πολιτών» που τελικά η αστική δημοκρατία αγνοεί ως παράδειγμα.

Μάλλον αυτή τη φορά ο Μανώλης Γλέζος χρειάζεται να ρίξει ένα αντίστοιχο χαστούκι όπως αυτό της Κλάρσφελντ, στο πολιτικό σύστημα των μνημονίων και όσους το υπηρετούν μήπως και ξυπνήσει από το λήθαργο.

Μήπως και αντιληφθεί έγκαιρα το φασισμό της ακροδεξιάς που ελοχεύει στη γωνία και τα φαινόμενα που σηματοδοτούν την παραφύση γιγάντωση του, εντός του παρηκμασμένου αστικού – νεοφιλελευθερου πολιτικού «πολιτισμού». Είναι δύσκολο στα αλήθεια να αντιληφθώ πόσοι τέτοιοι  «Γλέζοι» θα χρειαστούν για να υποστείλουν τη σημαία του, στη πρώτη ανάγκη…

Χρόνια σας πολλά κύριε και σύντροφε Μανώλη Γλέζο.

Να είστε γερός να μας εμπνέετε με τους ιστορικούς αγώνες, σας, για νέα χαστούκια…χωρίς πολλά λόγια χωρίς δεύτερη σκέψη!..

* Μαθιός Πόταγας: Ο πρώτος αντιστασιακός από το nostimonimar.gr

** Αναδημοσίευση από mixanitouxronou.gr