Τι δείχνει σχετική έρευνα του ΟΟΣΑ – Δείτε το γράφημα με το συμβαίνει ήδη σε 32 χώρες.
Ένα κύμα άγχους σχετικά με τον αυτοματισμό έχει χτυπήσει τη Δύση. Αν δοκιμάσετε να πληκτρολογήσετε την ημιτελή φράση «Οι μηχανές θα…» στο Google, ένας αλγόριθμος προσφέρει την ολοκλήρωση της φράσης με πολλές ανησυχητικές παραλλαγές όπως: «…πάρουν τις δουλειές μας», «…πάρουν όλες τις δουλειές», «… αντικαταστήσουν τους ανθρώπους», «…κατακτήσουν τον κόσμο».
Τα robot που αρπάζουν τις θέσεις εργασίας από το ανθρώπινο είδος δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία. Το 2013 ο Carl Benedikt Frey και ο Michael Osborne του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης χρησιμοποίησαν έναν μηχανικό αλγόριθμο εκμάθησης για να αξιολογήσουν πόσο εύκολα μπορούν να αυτοματοποιηθούν 702 διαφορετικά είδη επαγγελμάτων στην Αμερική. Συμπέραναν ότι το 47% θα μπορούσε να γίνει εντελώς από μηχανές «μέσα στις επόμενες μια ή δυο δεκαετίες».
Μια νέα έρευνα του ΟΟΣΑ, της οργάνωσης που αποτελείται κυρίως από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, χρησιμοποιεί μια παρόμοια προσέγγιση, εξετάζοντας διάφορες ανεπτυγμένες οικονομίες. Η τεχνική της έρευνας διαφέρει από τη μελέτη των Frey και Osborne. Εδώ, οι ερευνητές αξιολογούν την αυτοματοποίηση κάθε δραστηριότητας που περιλαμβάνεται σε μια θέση εργασίας, βασισμένοι σε μια έρευνα δεξιοτήτων του 2015.
Συνολικά, η μελέτη διαπιστώνει ότι το 14% των θέσεων εργασίας σε 32 χώρες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες, έχοντας τουλάχιστον 70% πιθανότητα αυτοματοποίησης. Ένα επιπλέον 32% βρισκόταν ελαφρώς λιγότερο σε κίνδυνο, με πιθανότητα να κυμαίνεται μεταξύ 50% και 70%. Με τα τωρινά ποσοστά απασχόλησης, αυτά τα αποτελέσματα σημαίνουν ότι θα τεθούν σε κίνδυνο 210 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στις 32 χώρες της μελέτης.
Το πρόβλημα δεν θα είναι κοινό σε όλες τις θέσεις. Η μελέτη βρίσκει μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ των χωρών: οι θέσεις εργασίας στη Σλοβακία βρίσκονται σε διπλάσιο κίνδυνο σε σχέση με αυτές στη Νορβηγία. Σε γενικές γραμμές, οι εργαζόμενοι σε πλούσιες χώρες φαίνεται να κινδυνεύουν λιγότερο σε σχέση με τις χώρες με μεσαία εισοδήματα. Ωστόσο, υπάρχουν μεγάλες διαφορές ακόμη και μεταξύ χωρών παρόμοιας δυναμικής.
Δείτε το γράφημα όπως δημοσιεύεται στον Economist:
Οι διαφορές στο μείγμα της οργανωτικής δομής και της βιομηχανίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, αν και το πρώτο είναι το σημαντικότερο. Στη Νότια Κορέα, για παράδειγμα, το 30% των θέσεων εργασίας είναι στο χώρο της παραγωγής, σε σχέση με το 22% του Καναδά. Ωστόσο, κατά μέσο όρο, οι θέσεις εργασίας στην Κορέα είναι πιο δύσκολο να αυτοματοποιηθούν από ό, τι οι καναδικές. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι Kορεάτες εργοδότες έχουν βρει καλύτερους τρόπους να συνδυάσουν στην ίδια δουλειά και χωρίς να μειώσουν την παραγωγικότητα, τόσο τα καθήκοντα ρουτίνας, όσο και τα κοινωνικά και δημιουργικά καθήκοντα, τα οποία οι υπολογιστές ή τα ρομπότ δεν μπορούν να κάνουν.
Μια πιο ζοφερή εξήγηση για αυτό θα ήταν «ο αγώνας επιβίωσης»: οι θέσεις εργασίας που παραμένουν στην Κορέα φαίνεται πιο δύσκολο να αυτοματοποιηθούν μόνο και μόνο επειδή οι κορεατικές επιχειρήσεις έχουν ήδη παραδώσει τις περισσότερες από τις εύκολα αυτοματοποιημένες εργασίες σε μηχανές.
