Τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί στο Ιντερνετ η γελοιογραφία ενός Άραβα σκιτοσγράφου, που σατιρίζει την ευκολία με την οποία τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αποδέχτηκαν άμεσα την πληροφορία ότι ένας από τους δράστες των φρικτών επιθέσεων στο Παρίσι ήταν Σύρος πρόσφυγας, που πέρασε από τα ελληνικά σύνορα. Γαμώτο, γράφει η λεζάντα, ξέχασα το διαβατήριο.

Το σκίτσο θα μπορούσε εύκολα να ενταχθεί στις δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας, που κυκλοφορούν τα τελευταία 24ωρα αφού υπονοεί ότι η παρουσία ενός συριακού διαβατηρίου στον τόπο της επίθεσης είναι τουλάχιστον ύποπτη. Είναι πολύ πιθανό να είναι θεωρία συνωμοσίας.

Παραδόξως τα σχετικά ερωτηματικά δεν ξεκίνησαν από τον αραβικό και ισλαμικό κόσμο ούτε περιορίστηκαν στους γνωστούς συνωμοσιολόγους.

Ο πρώτος που αμφισβήτησε την γνησιότητα του διαβατηρίου ήταν ένας ένας Αμερικανός αξιωματούχος των υπηρεσιών ασφαλείας, ο οποίος μιλώντας στο δίκτυο CBS, ανέφερε ότι το διαβατήριο δεν περιελάμβανε τους σωστούς αριθμούς ενός γνήσιου διαβατηρίου και πως η φωτογραφία δεν έμοιαζε με τον δράστη.

Η εφημερίδα Guardian παρουσιάζει εκτενές ρεπορτάζ γιατί θα πρέπει να εξετάζουμε με επιφύλαξη κάθε πληροφορία σχετικά με το διαβατήριο.

1) Ο ISIS καταδικάζει τους πρόσφυγες που φεύγουν από τη Συρία και δεν θα είχε κανένα λόγο να στιγματίσει το “κύρος” που πιστεύει ότι έχει ακολουθώντας τα δικά τους περάσματα προς την Ευρώπη.

2) Πριν ταυτοποιηθεί το DNA του δράστη κάποιος έπρεπε να αναρωτηθεί εάν το διαβατήριο ανήκε σε αυτόν. Το πρώτο λάθος έγινε ήδη όταν βρέθηκε ένα αιγυπτιακό διαβατήριο το οποίο τελικά δεν ανήκε σε δράστη αλλά σε θύμα της επίθεσης. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης όμως δεν είχαν κανένα πρόβλημα να τον παρουσιάσουν αμέσως σαν δράστη θέτοντας τη ζωή του σε κίνδυνο για δεύτερη φορά.

3) Δεκάδες διαβατήρια κλέβονται τους τελευταίους μήνες ακόμη και από πειρατές που χτυπούν τις βάρκες των προσφύγων στο πέρασμα από την Τουρκία προς την Ελλάδα.

4) Ο αναλυτής θεμάτων τρομοκρατίας, Τσάρλι Γουίντερ, αναρωτιέται τέλος γιατί ένας τρομοκράτης να κουβαλά μαζί το διαβατήριό του καθώς πηγαίνει για την τελευταία του αποστολή.

Στην πραγματικότητα το ερώτημα που θα έπρεπε να μας απασχολεί δεν είναι μόνο εάν η ιστορία του διαβατηρίου ευσταθεί αλλά γιατί η λεγόμενη διεθνή κοινότητα της Δύσης δεν ακολουθεί ούτε τους τυπικούς κανόνες δημοσιογραφικής δεοντολογίας για να διασταυρώσει μια πληροφορία αλλά καθορίζει την πολιτική της με βάση φήμες.

Ενώ όμως όλοι είναι έτοιμοι να δεχθούν την κυρίαρχη αφήγηση “Μουσουλμάνος πρόσφυγας = τρομοκράτης”, όταν κάποιοι αναλυτές και δημοσιογράφοι επιχειρούν να εξετάσουν και άλλα σενάρια ή τουλάχιστον να δουν τη ευρύτερη εικόνα του φαινομένου, δέχονται χυδαίες επιθέσεις που ξεκινούν από το κλασικό “ψόφο” φτάνουν ακόμη και σε “ευχές” να πεθάνει η οικογένειά τους.

Τώρα, λέει η κυρίαρχη αφήγηση, είναι ώρα να θρηνήσουμε και όχι να κάνουμε αναλύσεις.

Αλήθεια θα έλεγαν το ίδιο σε έναν ιατροδικαστή που θέλει να εξετάσει τα θύματα ή έναν μηχανικό που εξετάζει τα αίτια ενός αεροπορικού δυστυχήματος; Γιατί λοιπόν με τόση ευκολία ακαδημαϊκοί και αναλυτές πρέπει να σιωπούν τις κρίσιμες ώρες που τα ΜΜΕ διαμορφώνουν το συλλογικό υποσυνείδητο της Δύσης;

Στην πραγματικότητα βέβαια κανένας δεν ζητά να μην γίνονται αναλύσεις. Ακόμη και τα τελευταία τρολ του twitter καταπίνουν αμάσητη την κυρίαρχη φιλοφασιστική προπαγάνδα για την “ανωτερότητα” του ευρωπαϊκού πολιτισμού και την ταύτιση του Ισλάμ με τη βία αλλά ενορχηστρώνουν εκστρατείες σπίλωσης όσων αναζητούν αλλού τα αίτια αυτού του απεχθούς φαινομένου.

Για άλλη μια φορά η Ευρώπη “τιμά” τους νεκρούς αλλά όχι τους ζωντανούς. Γιατί για όσο διάστημα αρνούμαστε να δούμε τα πραγματικά αίτια της τρομοκρατίας και πως αυτή σχετίζεται με τους επεκτατικούς πολέμους της Δύσης, θα αυξάνετε ο αριθμός των θυμάτων τρομοκρατικών επιθέσεων.

θρηνήσαμε ήδη πολλά θύματα επειδή αντικαταστήσαμε το ευρωπαϊκό πνεύμα της αναζήτησης της αλήθειας με τον πολιτισμό των ρεσό. Είναι απάνθρωπο να μην σου προκαλεί σοκ και βαθιά θλίψη ο άδικος χαμός αμάχων – είτε συμβαίνει σε μια συναυλία στο Παρίσι ή σε έναν αφγανικό γάμο, που χτυπιέται από αμερικανικά drones. Είναι όμως πολύ πιο απάνθρωπο να μην θέλεις να μάθεις τι πραγματικά συνέβη. Είναι και αυτό μια μορφή φονταμενταλισμού.

Άρης Χατζηστεφάνου

info-war.gr

Επειδή η φρίκη είναι πολύ μεγάλη για να αντέξει κανείς να βλέπει την υποκρισία να κρύβεται πίσω από τις οιμωγές και επειδή τα γνήσια δάκρυα πρέπει να διαχωρίζονται από εκείνα των κροκόδειλων, υπενθυμίζουμε:

Η φωτογραφία είναι από τη συνέντευξη του τότε συμβούλου του Κάρτερ, κατόπιν του Κλίντον και αργότερα του Ομπάμα, του Μπρζεζίνσκι, στο περιοδικό «American Interest» (τεύχος Μάης – Ιούνης 2008). Το περιοδικό κυκλοφόρησε με τίτλο που καθιστά περιττό κάθε σχολιασμό:

«Θα το ξαναέκανα! Μιλώντας για το Αφγανιστάν με τον Ζίγκμπνιου Μπρζεζίνσκι».

Στη φωτογραφία που δημοσίευσε το περιοδικό υπάρχουν δύο πρωταγωνιστές. Ο δεύτερος, εκείνος με τον οποίο συνομιλεί ο εκ των «μάγων της αμερικανικής διπλωματίας» Μπρζεζίνσκι, δεν είναι άλλος από τον νεαρό τότε Οσάμα Μπιν Λάντεν! Αυτός είναι, ο Μπιν Λάντεν είναι, που εικονίζεται να εκπαιδεύει στα όπλα τον Μπρζεζίνσκι στην φωτογραφία που έχει ημερομηνία 3 Φλεβάρη 1980 και είναι τραβηγμένη στο Κίμπερ του Πακιστάν, σε συνοριακό φυλάκιο με το Αφγανιστάν.

Όπως βλέπουμε, ο Μπρζεζίνσκι ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ως επικεφαλής και οργανωτής των μουτζαχεντίν – που εμπνευστής τους ήταν ο Μπρζεζίνσκι – τελούσαν σε αγαστή συνεργασία.

Τόσο αγαστή, που πολύ λογικά για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ο προεδρικός σύμβουλος, ακόμα και πολλά χρόνια μετά τους Δίδυμους Πύργους, ακόμα δηλαδή και όταν η Αλ Κάιντα λογιζόταν ως η μεγαλύτερη τρομοκρατική στον κόσμο, δήλωνε ευθέως και απροκάλυπτα: «Θα το ξαναέκανα»!

Στη φωτογραφία αριστερά βλέπουμε τον πρώην υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ, τον Ράμσφελντ. Δεξιά ο Σαντάμ. Ας κάνουμε ένα φλας μπακ:

Η απόφαση του δικαστηρίου που καταδίκασε τον Σαντάμ σε εκτέλεση διά απαγχονισμού αφορούσε στη σφαγή 182 σιϊτών στο χωριό Ντουτζάιλ. Εκείνο το έγκλημα του Σαντάμ έγινε το 1982. Φαίνεται, όμως, ότι έπρεπε να περάσουν 25 χρόνια για να αντιληφθούν οι ΗΠΑ τα εγκλήματα του Σαντάμ. Γιατί κάποτε ο Σαντάμ δεν ήταν και τόσο εγκληματίας για τους Αμερικάνους.

Ειδικά μάλιστα η σφαγή του 1982, που δεκαετίες μετά χρησιμοποιήθηκε ως αποδεικτικό για τον απαγχονισμό του Σαντάμ, όταν συνέβη δε θεωρήθηκε άξιο λόγου ώστε να διαταράξει τη φιλία του Σαντάμ με τις ΗΠΑ. Τόσο φίλοι ήταν μάλιστα οι Αμερικανοί με τον Σαντάμ, που λίγους μήνες αργότερα από τη σφαγή, ο Ράμσφελντ, υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ επί Μπους, έφτανε στη Βαγδάτη ως ειδικός απεσταλμένος του Ρήγκαν και γινόταν δεκτός με τιμές (φωτ. 20/12/1983) από τον Σαντάμ Χουσεΐν, μεταφέροντας την υποστήριξη και εμπιστοσύνη των ΗΠΑ προς τον «φίλο πρόεδρο του Ιράκ»…

Από τη Βαγδάτη του 1983, λοιπόν, η φωτογραφία. Τότε που οι Ράμσφελντ – Σαντάμ ήταν δυο συνεργάτες. Τότε ο Ντόναλντ Ράμσφελντ τόνιζε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι «μοιραζόμαστε πολλά κοινά συμφέροντα» και «είμαστε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από την πολιτική του Σαντάμ» (Τις δηλώσεις του Ντ. Ράμσφελντ, στις 20 Δεκέμβρη του 1983, στη Βαγδάτη, από όπου και η «διάσημη» χειραψία, μπορεί να τις βρει ο αναγνώστης στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον, www.gwu.edu).

Παρεμπιπτόντως: Ένας από τους καταλληλότερους για να εκφράσει τη λογική των… Φρανκενστάιν, δηλαδή, όλων εκείνων που κατασκευάζουν τους Σαντάμ, τους UCΚάδες, τους Μπιν Λάντεν κ.ο.κ. είναι ο κ. Ρίτσαρντ Περλ. Ο Περλ δεν είναι όποιος κι όποιος. Ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος του αμερικανικού Πενταγώνου επί Μπους και κατείχε μάλιστα τη θέση του ειδικού συμβούλου του Αμερικανού υπουργού Άμυνας. Ερωτηθείς λοιπόν, τον Φλεβάρη του 2003, παραμονή της εισβολής των ΗΠΑ στον Ιρακ, στο πλαίσιο συνέντευξής του στη σαουδαραβική εφημερίδα «Ασκάρ Αλ Αουσάτ», απάντησε σχετικά: «Ο Σαντάμ θα πρέπει να φύγει είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλο (και) ακόμη κι αν στο παρελθόν είχε δουλέψει για μας, τώρα είναι καιρός να τον ξεφορτωθούμε»…

Αναφερθήκαμε ήδη στον UCK. Τι ήταν ο UCK που σήμερα οι ηγέτες του διώκονται ως εγκληματίες πολέμου, αλλά που πριν από 15 χρόνια βαφτίστηκαν «μαχητές της ελευθερίας» από τις ΗΠΑ στο Κοσσυφοπέδιο;

Σύμφωνα με την έκθεση που συνέταξε το Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ, με ημερομηνία 10/2/1999, ο UCK δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια εγκληματική, δολοφονική οργάνωση, που – σύμφωνα με την ΝΑΤΟϊκή έκθεση – η χρηματοδότησή του προερχόταν από εγκληματικές οργανώσεις, από τα κυκλώματα λαθρεμπορίας ναρκωτικών και από τη Μαφία ενώ ο παράνομος εξοπλισμός του διενεργείτο από τη διεθνή αγορά λαθρεμπορίας όπλων.

Όλα αυτά, όμως δεν εμπόδισαν τις ΗΠΑ να στηρίξουν και να επανδρώσουν τον UCK για να φέρουν σε πέρας το μακελειό και τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Δεν εμπόδισαν σε τίποτα τον μακαρίτη Χόλμπουργκ, στις 24 Ιούνη 1998 να συνομιλεί, ως επίσημος απεσταλμένος του Κλίντον με τους ηγέτες του UCK,  βγάζοντας μαζί τους αναμνηστικές φωτογραφίες (όπως η παραπάνω) στις οποίες απεικονιζόταν, μάλιστα, να έχει απαλλαγεί από τα παπούτσια του όπως επιτάσσει το ισλαμικό έθιμο.

Στην Ουκρανία κυβερνούν οι ναζί, οι φασίστες και οι κρυφοφασίστες. Το ξέρει όλος ο κόσμος (πλην του κ.Βενιζέλου που δεν αντιλήφθηκε κάτι σχετικό όταν συναντήθηκε μαζί τους…). Ηγέτες αυτών των τύπων είναι ο Γιατσένιουκ, ο προσωρινός πρωθυπουργός του Κιέβου που η κυβέρνησή του, η οποία απαρτίζεται από ναζί, έθεσε εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, ο Τιαγκνιμπόκο αρχηγός του «Σβόμποντα», του ναζιστικού κόμματος της Ουκρανίας, και οΚλίτσκο, ο επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος. Όλοι αυτοί, ως ηγέτες της αντιπολίτευσης, συγκρότησαν πριν μερικούς μήνες το αγλάισμα της επιδοτούμενης από τις ΗΠΑ και την ΕΕ… δημοκρατίας στην Ουκρανία.

Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπουμε τα τρία αγαπημένα και «δημοκρατικά» παιδιά της Δύσης (τον ναζί, τον φασίστα και τον κρυφοφασίστας), να ποζάρουν μαζί πριν λίγους μήνες. Η χαμογελαστή κυρία στη μέση δεν είναι άλλη από την κυρία Νούλαντ. Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ…

Ας έρθουμε τώρα στους Τζιχαντιστές. Ορισμένες επισημάνσεις πριν πάμε στην φωτογραφία:

Πρώτο: Δεν έχουν περάσει παρά μόλις μερικές βδομάδες όταν ο υπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης της Γερμανίας, ο Γκερτ Μίλερ, μιλώντας μάλιστα στον κρατικό σταθμό ZDF, λίγες ώρες μετά την ανάρτηση του βίντεο που δείχνει μέλος της οργάνωσης να αποκεφαλίζει τον αμερικανό δημοσιογράφο Τζέιμς Φόλει, δήλωσε: «Αυτό το είδος κρίσης πάντοτε έχει μία προϊστορία […] Οι δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, τα όπλα τους, είναι οι ¨χαμένοι γιοι¨. Πρέπει να ρωτήσουμε, ποιος εξοπλίζει, ποιος χρηματοδοτεί τους μαχητές του ΙΚ. Η λέξη-κλειδί εδώ είναι ¨Κατάρ¨».    

Παρατήρηση 1^η: Υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που δεν γνωρίζει τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Κατάρ;

Παρατήρηση 2^η: Οι δηλώσεις του κ. Μίλερ, ο οποίος είναι μέλος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της καγκελαρίου Μέρκελ, μετά τον αρχικό σάλο που δημιουργήθηκε, όλως περιέργως «εξαφανίστηκαν» από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία…

Δεύτερο: Δεν υπάρχει άνθρωπος που παρακολουθεί στοιχειωδώς όσα συμβαίνουν στην Μέση Ανατολή, που δεν γνωρίζει ότι η Σαουδική Αραβία στηρίζει και χρηματοδοτεί όλα τα κινήματα των τζιχαντιστών τα τελευταία 35 χρόνια. Όπως δεν υπάρχει και κανείς που να αγνοεί τις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας – ΗΠΑ…

Τρίτο: Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι πληροφορίες  ότι το πετρέλαιο που λεηλατούν από τις περιοχές που πέφτουν στα χέρια τους οι Τζιχαντιστές το εμπορεύονται η Τουρκία και το Ισραήλ. Να αληθεύουν αυτά τα πράγματα για χώρες που έχουν τόσο πασίγνωστη σχέση με τις ΗΠΑ; …

Τέταρτο:  Ενώ είναι γνωστό ότι η Δύση ενίσχυσε με κάθε τρόπο τον λεγόμενο «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» για να ανατρέψει τον Άσαντ, ισχυρίζεται ότι ουδέποτε είχε σχέση με τους Τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους». Μάλιστα. Μόνο που ο  διοικητής του «Ισλαμικού Κράτους», ο αποκαλούμενος «Χαλίφης Ιμπραήμ», ήταν ένα από τα επιφανή μέλη του Επιτελείου του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» που ενισχύθηκε παντοειδώς από τη Δύση…

Πέμπτο: Το ερώτημα που τίθεται είναι πώς οι Τζιχαντιστές έχουν αποκτήσει τον βαρύ οπλισμό τους. Η απάντηση που συχνά ακούγεται είναι ότι τον πήραν από τον ιρακινό στρατό….

Παρατήρηση 1^η: Εκείνο που δεν ακούγεται είναι ότι σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, η μεν Γαλλία τροφοδοτούσε με όπλα τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» με διαταγή τα δύο τρίτα αυτού του εξοπλισμού να προωθούνται προς την Αλ Κάιντα στη Συρία, μονάδες της οποίας στη συνέχεια συσπειρώθηκαν μαζί με τα όπλα τους στο «Ισλαμικό Κράτος».

Παρατήρηση 2^η: Εκείνο που επίσης δεν ακούγεται είναι ότι οι Τζιχαντιστές επιτέθηκαν στον ιρακινό στρατό με ίλες ολοκαίνουργιων «Humvees» από τα εργοστάσια των αμερικανικών εργοστάσιων της «American Motors»…

Παρατήρηση 3^η: Αυτό που δεν ακούγεται (για την ακρίβεια θάφτηκε) είναι η είδηση που μεταδόθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Reuters (Τιερί Μεισάν, http://www.voltairenet.org/article185178.html): Ότι το Αμερικανικό Κογκρέσο, σε ειδική συνεδρίαση τον Ιανουάριο του 2014, ψήφισε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη 2014, όχι μόνο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», αλλά και των Τζιχαντιστών του «Ισλαμικού Κράτους» (“US Congress secretly approves arms deliveries to Syria”, Voltaire Network, 30 January 2014)…

Κατόπιν αυτών η πρόσφατη φωτογραφία (Μάης 2013) του γερουσιαστή και υποψηφίου Προέδρου των ΗΠΑ, του Μακέιν με το επιτελείο του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» στην οποία ο Μακέιν απεικονίζεται να συνομιλεί με τον Ιμπραήμ αλ Μπαδρί (αριστερά μπροστά), δηλαδή με τον σημερινό «Χαλίφη» των Τζιχαντιστών και του «Ισλαμικού Κράτους», θα μπορούσε να θεωρηθεί και… «πταίσμα».

*

Εν κατακλείδι: Σωστά έχει ειπωθεί ότι οι θρησκευτικές διαφορές και η ύπαρξη διαφορετικών εθνικών μειονοτήτων, στην πραγματικότητα, και μέσα στον παραλογισμό τους, λειτουργούν σαν αναγκαίος και αποτελεσματικός παράγοντας προκειμένου να θολώσουν τα μυαλά των ανθρώπων, να τυφλώσουν τη λογική, να γεμίσουν μίσος τις καρδιές τους και να εξυπηρετήσουν, με το αίμα τους και τη ζωή τους, «πρόθυμα», τα μεγάλα σχέδια και τα συμφέροντα των ισχυρών του πλανήτη.

Όσο για τον Φρανκεστάιν που διέλυσε το Ιράκ και τη Λιβύη, που επενέβη σε Συρία και Ουκρανία, που τροφοδοτεί μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν εδώ και 35 χρόνια, προκαλώντας το σημερινό χάος, ο Φρανκενστάιν που κατασκευάζει τέρατα όπως οι φονιάδες του «Ισλαμικού Κράτους», τέρατα τα οποία του είναι εξαιρετικά χρήσιμα είτε σαν σύμμαχοι είτε σαν αντίπαλοι, έχει όνομα: Ιμπεριαλισμός.

email: mpog@enikos.gr

enikos.gr