23.8 C
Chania
Sunday, September 29, 2024

«Μανιφέστο» του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Σε άλλες εποχές η πείνα βασάνιζε τον κόσμο, όταν οι σιτοβολώνες άδειαζαν.

Τώρα όμως, κι αυτό είναι αδιανόητο, πεινάμε όταν αυτοί παραείναι γεμάτοι…

Την ίδια στιγμή που κάπου το ύφασμα στοιβάζεται σε μπάλες, κάπου αλλού οι ξεπαγιασμένες ρακένδυτες οικογένειες, που έχουν πεταχτεί σε μια μέρα έξω από το νοικιασμένο σπίτι, διασχίζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα που πλέον είναι χωρίς κατοίκους.

Αχ, αυτός που δούλεψε τόσο ακούραστα, ξορκίζοντας την εκμετάλλευση, δε βρίσκει σήμερα κανέναν να τον εκμεταλλευτεί κι άλλο.

Αδιάκοπα διασχίζει την πόλη αναζητώντας εργασία.

Η γιγάνταια δομή της κοινωνίας που έχει οικοδομηθεί από πολλές γενιές βυθίζεται στη βαρβαρική προιστορική εποχή. Και γι’αυτό δεν ευθύνεται η έλλειψη.

Η υπερπληθώρα, το πάρα πολύ είναι αυτό που την κάνει να κλονίζεται.

Γιατί το σπίτι δεν είναι προορισμένο για κατοικία και το ύφασμα δεν είναι προορισμένο για ένδυση,

Ούτε το ψωμί είναι προορισμένο για φάγωμα. Όχι, πρέπει να αποφέρουν κέρδος…μόνο κέρδος

Τα εκατομμύρια εργατών όμως…τα στοιβάζει τώρα σε εργοστάσια κάτεργα για να τα πετάξει μετά ξανά έξω από τα κάτεργα στους παγωμένους δρόμους.

Αυτά τα εκατομμύρια εργατών συνειδητοποιούν την αλήθεια. Την ψιθυρίζουν έκπληκτοι μεταξύ τους…

Ο κόσμος της αστικής τάξης…είναι πολύς στενός για να περιλάβει τον πλούτο που έχει δημιουργήσει…

Μανιφέστο”, Μπ. Μπρεχτ

hitandrun.gr

Τι απάντησαν στον Π. Πολάκη όταν ζήτησε από όσους του κάνουν κριτική να του προτείνουν εναλλακτικό σχέδιο

Ο βουλευτής Χανίων και Υφυπουργός Εσωτερικών Παύλος Πολάκης έχει έναν εξαιρετικά ενεργό λογαριασμό στο facebook όπου συχνά πυκνά σχολιάζει την επικαιρότητα και τη στάση της κυβέρνησης σε μία ποικιλία ζητημάτων. Μεγάλη είναι και η συμμετοχή φίλων του με αναρτήσεις στον τοίχο του αλλά και σχολιασμό συμμετέχουν σε ένα ανοικτό διάλογο. Το τελευταίο διάστημα όμως και μετά τη συνθηκολόγηση της ελληνικής κυβέρνησης η κριτική που δέχεται είναι αρκετά έντονη.

Έτσι σε ανάρτηση στο προφίλ του Υπουργού, με ήπιο τόνο μέλος του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τη χαρά του για το ότι το “ΟΧΙ” παραμένει ως εικόνα στο προφίλ του κ. Πολάκη και ζητά να μην προδοθεί ο αγώνας που έδωσαν όλο αυτό το διάστημα “γιατί ο λαός τιμωρεί”.

Ο κ. Πολάκης έσπευσε να απαντήσει  λέγοντας: “Εγω περιμενω απο τους παντογνωστες να πουν σχεδιο”, για να ακολουθήσει μία σειρά σχολίων από φίλους του Υπουργού, σε λιγότερο ή περισσότερο έντονο ύφος.

Δείτε τον διάλογο:

Untitled

Πεζοπορικές διακοπές στη νότια Κρήτη: Από την Αγία Ρουμέλη στα Σφακιά

Κρήτη. Το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και πέντε θαλασσών. Σημείο συνάντησης διαφορετικών λαών, χωνευτήρι πανάρχαιων και ετερόκλητων πολιτισμών ανά τους αιώνες.
Τόπος ελληνικός, μοναδικό κράμα στοιχείων από την δημιουργική αφομοίωση των πολυποίκιλων πολιτισμικών μορφών σε ένα εκπληκτικής ομορφιάς φυσικό πλαίσιο.

Τα περίφημα φαράγγια της, οι απόκρημνες ακτές, τα εκτεταμένα οροπέδια, οι απέραντες και κατάλευκες αμμουδιές της, είναι τα απομεινάρια αυτής της φοβερής κοσμογονίας που δημιούργησε το νησί, μα συνάμα κι ο μαγνήτης που χρόνια τώρα τραβάει τον επισκέπτη.

Νότια Χανιά. Αν υπάρχει μια περιοχή στην Ελλάδα που είναι ιδανική για πεζοπορία και μπάνιο σε εντυπωσιακές παραλίες, αυτή είναι στα νότια του νομού Χανίων. Εκεί, μακριά από τα φώτα της μαζικής τουριστικής ανάπτυξης, θα συναντήσεις πανέμορφα φαράγγια, γραφικά ψαροχώρια, απομονωμένες παραλίες, απόκρημνες ακτές, κι ένα μονοπάτι -το Ε4– να τα διασχίζει και να τα ενώνει, δημιουργώντας έναν πεζοπορικό παράδεισο, έναν πεζοπορικό προορισμό-φετίχ για τους απανταχού φυσιολάτρες. Κι όλα αυτά με φόντο την απεραντοσύνη του Λιβυκού πελάγους. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει ένας πεζοπόρος;

Η είσοδος του φαραγγιού της Σαμαριάς, στη θέση Ξυλόσκαλο στο οροπέδιο του Ομαλού
και στο βάθος η εντυπωσιακή κορυφή του Γκίγκιλου (1.975 μ.)

Όταν πρωτοπάτησα το πόδι μου στην Κρήτη πριν από 8 χρόνια… “ένιωσα μια μυστηριώδη δύναμη, ζεστή, αγαθή, να διακλαδίζεται στις φλέβες μου και την ψυχή μου να μεγαλώνει”. (Νίκος Καζαντάκης – Αναφορά στον Γκρέκο).

Είναι βαθύ το μυστήριο της Κρήτης. Θυμάμαι έκατσα μια βδομάδα στο νησί και βάλθηκα να το εξερευνήσω απ’ άκρου εις άκρον. Δεν ήθελα ν’ αφήσω καμία γωνιά του που να μην πάρω μια μικρή έστω γεύση.

Τότε, για πρώτη φορά, αποτόλμησα την κατάβαση του φαραγγιού της Σαμαριάς. Οι εμπειρίες από κείνη τη διάσχιση περιγράφονται σε μια από τις πρώτες αναρτήσεις του ιστολογίου μου:

Δεν θα ξεχάσω, επίσης, τις ανεπανάληπτες εικόνες που αντίκρυσα, όταν από την Αγία Ρουμέλη πήραμε το καραβάκι για τη Χώρα Σφακίων. Μια θαυμάσια διαδρομή, καθώς πλέεις παράλληλα με τις κατακόρυφες απολήξεις των Λευκών Ορέων, που κατά διαστήματα σχηματίζουν γραφικούς κόλπους με μικρές αμμουδιές.

Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Ρουμέλης

Όταν, αργότερα, έγινα πιο “υποψιασμένος” πεζοπόρος, έμαθα ότι υπάρχει ένα παραθαλάσσιο μονοπάτι, τμήμα του Ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4, που συνδέει την Αγία Ρουμέλη με τα Σφακιά. Φυσικά, η πρώτη σκέψη που πέρασε από το μυαλό μου ήταν ότι αυτό το μονοπάτι θα ‘πρεπε κάποια στιγμή να το περπατήσω.

Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4

Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 ξεκινάει από τα Πυρηναία της Ισπανίας, διασχίζει ολόκληρη την οροσειρά των Άλπεων και μέσω της Γιουγκοσλαβίας φτάνει στην Φλώρινα, απ’ όπου ξεκινά και το Ελληνικό τμήμα του. Διασχίζει ολόκληρη την Ελλάδα έως το Γύθειο, κι από εκεί συνεχίζει νοητά στο Καστέλι Κισσάμου. Από το σημείο αυτό αρχίζει το Κρητικό τμήμα του Ε4, που φτάνει μέχρι τη Ζάκρο, όπου και τελειώνει.

Από το Καστέλι το Ε4 προχωράει από βορρά προς νότο για να φτάσει στη Μονή Χρυσοσκαλίτσας και το Ελαφονήσι. Από εκεί συνεχίζει ανατολικά προς Παλαιόχωρα και Σούγια, όπου διακλαδίζεται στα δύο. Ο βόρειος κλάδος εισχωρεί στον ορεινό όγκο των Λευκών Ορέων, ενώ ο νότιος κλάδος διασχίζει άλλες φορές παραλιακά και άλλες φορές εισερχόμενος για λίγο στις εντυπωσιακές βραχώδεις απολήξεις των Λευκών Ορέων, περνώντας από την Αγία Ρουμέλη, τον Άγιο Παύλο, το Λουτρό, τη Χώρα Σφακίων και το Φραγκοκάστελο.

“Όταν θέλεις πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις”. Έτσι και γω, μέσα από πολλές συμπτώσεις και συγκυρίες, αξιώθηκα τελικά να κινήσω για να βρω το πεπρωμένο μου, τον προσωπικό μου θησαυρό, σαν τον Σαντιάγκο, τον ήρωα του Paulo Coelho στον Αλχημιστή του.

Επόμενος, λοιπόν, σταθμός το λιμάνι της Σούδας στα Χανιά. Εν συνεχεία, μετάβαση με λεωφορείο στην πόλη των Χανίων, κι από εκεί προώθηση με ΚΤΕΛ στο φημισμένο και χιλιοτραγουδισμένο οροπέδιο του Ομαλού, στη θέση Ξυλόσκαλο, την είσοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς.

Για μια ακόμη φορά. Σαν να ‘ναι η πρώτη φορά. Όσες φορές κι αν κατεβείς τον Φάραγγα, όσες φορές κι αν διαβείς τις Πόρτες του, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα σε εκπλήξει.

Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Ρουμέλης στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς

Και μετά… το δροσερό καλωσόρισμα του Λιβυκού πελάγους. Βρισκόμαστε στην Αγία Ρουμέλη και απολαμβάνουμε το αναζωογονητικό μπάνιο μας στην μαγευτική βοτσαλωτή της παραλία.

Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Ρουμέλης είναι χτισμένος στη νότια ακτή του νομού Χανίων, στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς. Μέρος απομονωμένο και οχι εύκολα προσβάσιμο. Από τη μία μεριά περικυκλωμένη από τις άγριες βουνοκορφές των Λευκών Ορέων, και από την άλλη το Λιβυκό πέλαγος.

Η εκτεταμένη παραλία της Αγίας Ρουμέλης με το μαύρο βότσαλο και τα κρυστάλλινα νερά

Οδικό δίκτυο δεν υπάρχει. Η πρόσβαση γίνεται με τα πλοία της γραμμής, τα οποία εκτελούν καθημερινά δρομολόγια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες από και προς τις γειτνιάζουσες παράλιες περιοχές. Παρόλα αυτά, χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, περνούν από εδώ, κι αυτό γιατί βρίσκεται στην έξοδο του δημοφιλούς φαραγγιού. Κατά την περίοδο που το φαράγγι είναι ανοικτό, από αρχές Μαϊου έως τα τέλη Οκτωβρίου, το χωριό γεμίζει με τους ταλαιπωρημένους πεζοπόρους που διέσχισαν το φαράγγι. Μέχρι την ώρα που θα αναχωρήσουν με τα καραβάκια για το Λουτρό και τη Χώρα Σφακίων που βρίσκονται στα ανατολικά ή για την Σούγια και την Παλαιόχωρα που βρίσκονται δυτικά της Αγίας Ρουμέλης.

Τούρκικο φρούριο του 19ου αιώνα χτισμένο σ’ έναν λόφο πάνω από τον οικισμό της Αγίας Ρουμέλης

Κι ύστερα, το χωριό ξαναβρίσκει τους συνήθεις και γνώριμους ήπιους ρυθμούς του, τους οποίους είχαμε την τύχη να απολαύσουμε, μιας και το πρόγραμμά μας περιλάμβανε διανυκτέρευση στο πέντε δισεκατομμυρίων αστέρων υπερλούξ ξενοδοχείο… της παραλίας του χωριού.

Την επόμενη μέρα, νωρίς το πρωί, ξεκινήσαμε την πολυπόθητη διάσχιση του παραθαλάσσιου μονοπατιού με προορισμό τη Χώρα Σφακίων.
Από την Αγία Ρουμέλη στον Άγιο Παύλο
Η περιγραφή της διαδρομής είναι δανεισμένη από το εξαιρετικό travel portal Destination Crete

Αναχωρώντας από την Αγία Ρουμέλη (1), παρακάμψαμε το ελικοδρόμιο από τη νότια πλευρά του (από τους κυματοθραύστες) και αφού περάσαμε πλάι από μια συστάδα δέντρων δίπλα στο ποτάμι, προχωρήσαμε προς την εκβολή του, απ’ όπου περάσαμε στην απέναντι όχθη.

Ο οικισμός της Αγίας Ρουμέλης, αφετηρία της διαδρομής μας
Οι κυματοθραύστες στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς
Το μονοπάτι είναι ευκρινές και προχωράει παράλληλα με τη θάλασσα, ακριβώς πάνω από την παραλία που απλώνεται για περίπου 2 χιλιόμετρα έως την έξοδο του φαραγγιού του Ελιγιά (2).

Πορεία παράλληλα με την ακτογραμμή
Η έξοδος του φαραγγιού του Ελιγιά. Η κορυφή που διακρίνεται πάνω δεξιά πρέπει να λέγεται Παπά Κεφάλα (1.015 μ.)
Πορεία υπό τη σκιά πεύκων
Μικρές μαγευτικές παραλίες κατά μήκος της διαδρομής

Μετά το φαράγγι, η ακτή είναι κυρίως βραχώδης και περπατάμε λίγο ψηλότερα σε τοπίο με πεύκα και αραιή θαμνώδη βλάστηση για περίπου 2 χιλιόμετρα έως το βυζαντινό εκκλησάκι του Αγίου Παύλου (3) στην όμορφη ομώνυμη παραλία.

Στο βάθος διακρίνεται η Αγία Ρουμέλη
Πλησιάζοντας προς τον Άγιο Παύλο
Η παραλία του Αγίου Παύλου
Είναι αδύνατον να μην εντυπωσιαστεί κανείς από την απέραντη στρωμένη με άμμο και βότσαλο παραλία του Αγίου Παύλου και το ασκητικό τοπίο που την περιβάλλει. Από πάνω της δεσπόζει ο επιβλητικός ορεινός όγκος των Λευκών Ορέων, ενώ είναι τριγυρισμένη από πεύκα και αμμόλοφους ύψους 30 μέτρων.

Ο τρούλος της εκκλησίας

Το εκκλησάκι στέκεται εκεί από τις αρχές του 11ου αιώνα, όταν ο Άγιος Ιωάννης ο Ξένος, ένα από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της Κρητικής ιστορίας, έχτισε το ναό του Αγίου Παύλου, ο οποίος σύμφωνα με την παράδοση ναυάγησε σ’ αυτό το σημείο ενώ ταξίδευε για Ρώμη.

Η Αγία Ρουμέλη (στο βάθος) από την παραλία του Αγίου Παύλου
Η παραλία του Αγίου Παύλου από το καραβάκι με προορισμό τη Χώρα Σφακίων
Το εκκλησάκι είναι σταυροειδούς αρχιτεκτονικής, με πρόσοψη από ανοιχτόχρωμο μάρμαρο και πέτρα. Σ’ αυτήν σώζονται σήμερα ελάχιστα τμήματα τοιχογραφιών στις αψίδες και τον θόλο.
Παρά την απομονωμένη θέση της, στην παραλία υπάρχει μια καντίνα απ’ όπου μπορείτε να προμηθευτείτε νερό και φαγητό για τη συνέχεια της πορείας.
Επιπλέον πληροφορίες
Μήκος: 4 χιλιόμετρα
Διάρκεια: 1 ώρα
Δυσκολία: Καμία
Σήμανση: Μεταλλικοί στύλοι και σημάδια στα βράχια στα χρώματα του Ε4 (κίτρινο-μαύρο)
Πηγές

hikingexperience.blogspot.gr

Süddeutsche Zeitung: Το Σύστημα Σόιμπλε οδηγεί σε μια Εσωτερική Αποικιοποίηση της Ευρώπης

Του Stephan Lessenich

Τι είναι αυτό που συνιστά το «νέο» η το καινούργιο στην παρούσα φάση ριζοσπαστικοποίησης της ευρωπαϊκής αγοράς , τώρα που «κοινωνικοποιήθηκε» με επιτυχία το πνεύμα και η «Φιλοσοφία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας ( «Μπούντεσμπάνκ – Bundesbank» ) και ενσωματώθηκε, τέθηκε σε λειτουργία με τέτοιο τρόπο από τους τους οικονομικούς και νομισματικούς θεσμούς της Ε.Ε. , ώστε να ανανεώνει εκ νέου & ν΄αναπτερώνει διαρκώς το «Γερμανικό Πνεύμα Δημοσιοοικονμικής Πειθαρχίας στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Αγορά»;

Το νέο η το καινούργιο είναι , ό,τι με την «Σωτηρία της Ελλάδας» επέστρεψε οριστικά το – Αποικιακό – πολιτικο/οικονομικό μοντέλλο ανάπτυξης στην ιστορική του κοιτίδα , την Ευρώπη.

Αν μέχρι τώρα το «Μοντέλο Τιτμάιερ» * ( «Tietmeyer» ) περιοριζόταν στην αυταρχική επιβολλή – δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Χώρου αχαλίνωτης & ανεξέλεγχτης κίνησης και εκμετάλλευσης των κεφαλαίων , τώρα το «Σύστημα Σόιμπλε» μας παραπέμπει & οδηγεί στην επόμενη φάση , της ανοιχτά αυταρχικής – κοινωνικής αλλαγής & μεταμόρφωσης , σύμφωνα με τις επιταγές και τις ανάγκες μιας πιο ριζοσπαστικής οικονομίας της αγοράς.

Αυτό που ζούμε σήμερα είναι η «Εσωτερική Αποικιοποίηση της Ευρώπης».

Η πολιτική οικονομία του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού – επιστρέφει ξανά στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο , κάτι περισσότερο και ιδαίτερο ακόμα , εντός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εν μέρει όχι άδικα θα μπορούσσε να ισχυριστεί κανείς πως πρόκειται για ένα ακόμα παραπέρα βήμα προς την «Αμερικανοποίηση της Ευρώπης» , εφόσον με την Ελλάδα και τις «μία – δύο – τρίς – πολλές Ελλάδες» που θα ακολουθήσουν η Ευρωπαϊκή Οικονομική & Νομισματική Ένωση δημιουργεί μια «νέα αυλή στον πίσω ακάλυπτο χώρο της κατοικίας της» ( “Hinterhof” ) , την Λατινική Αμερικής ( της ) στην Μεσόγειο.

crisis

Υ.Γ. Τι ήταν – είναι το «Μοντέλλο Τιτμάιερ» που αναφέρει εισαγωγικά ο συγγραφέας του άρθρου (σχόλιο -επίλογος Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου*) :

Περίπου πριν είκοσι χρόνια ο Γάλλος φιλόσοφος , ανθρωπολόγος & κοινωνιολόγος «Pierre Bourdieu» ( Πιέρ Μπουρντιέ , 1930-2002 ) κατήγγειλε το «Μοντέλο» του «Αρχιερέα του Γερμανικού Μάρκου» , τότε Προέδρου της «Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Γερμανίας» ( Μπούντεσμπανκ ) , Hans Tietmeyer ( «Χάνς» Τιτμάιερ , θα πρέπει , «μάλλον» , να τον γνωρίζουν καλά οι κ.κ. «Παπαντωνίου & Χριστοδουλάκης» και ο δικός μας «Αρχιερέας» – Ja – Ja Κωνσταντίνος Σημίτης ).

Την “προφητική παρέμβαση” του Μπουρντιέ «ενάντια στο «Μοντέλο Τιτμάιερ» (“Modell Tietmeyer”) είχε προκαλέσει μια συνέντευξη του «Τιμάιερ» στη γαλλική “Le Monde”, η οποία ήταν ένα παραλήρημα παράθεσης όλου του οπλοστασίου των τότε ακόμα «πρώιμων αρχών του νεοφιλελευθερισμού» , όπως η διακήρυξη των «αξιών» της «ανταγωνιστικότητας» , «αυστηρού δημοσιοοικονομικού ελέγχου» , «απορρύθμισης της αγοράς & ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας» , «ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων & συνθηκών και μείωσης των μισθών & αμοιβών».

Προφητική επειδή προειδοποίησε έγκαιρα για το εκκολαπτόμενο «Μοντέλο Γερμανία» , όμως οι τότε οι αριστερό/δεξιοί «Εκσυγχρονιστές Γερμανοτσολιάδες» της Ελλάδας δεν έδιναν σημασία σε κάτι τέτοια , αφού το αντεράκι τους πεινούσε και διψούσε για «ευρώ» και «σκληρό» νόμισμα , κάτω από τις «προστατευτικές φτερούγες» της … Κραταιάς Γερμανίας & Μεσευρώπης.

Βέβαια το “Μοντέλο Τιτμάιερ” τελικά επιβλήθηκε λίγο πριν την αρχή της νέας χιλιετίας ( όπου κινδυνεύουμε να ζήσουμε το «Νέο Χιλιετές Ράιχ» ) και σήμερα ζούμε «προκαταρτικά» αυτά που ζούμε. Τώρα περνάμε , σύμφωνα με τον αρθρογράφο , σε μια «νέα φάση» ( της Γερμανικής «Πανευρώπης» ) , στην «Εποχή Σόϊμπλε».

Παρά το γεγονός ότι εκτιμούμε το άρθρο στον πυρήνα του , όπως και την πολιτική σκέψη του συγγραφέα , σαν χρήσιμη και αποκαλυπτική συμβολή για την “πολιτική ενημέρωση μας” και τα συμπεράσματα που πρέπει να εξαγχθούν, θα διατυπώσω μια ένσταση ως προς το κατά ευφημισμό λεγόμενο «Σύστημα Σόϊμπλε» , τ΄οποίο οδηγεί την Περιφέρεια της Ευρώπης & της λεγόμενης «Ευρωπαϊκής Ένωσης» , στην Νέο-Αποικιοποίηση από τις παραδοσιακές – ιστορικές μητροπολιτικές Αποικιοκρατικές Χώρες της «Μεσευρώπης», ιδιαίτερα της πάντα «ανάδελφης & αδικημένης» Γερμανίας ( σύμφωνα με το διαχρονικό , από το 1872 μύθο & «κλάμα» του γνωστού γερμανικού οπορτουνισμού – καιροσκοπισμού ) :

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΪΜΠΛΕ Η Ο «ΣΟΙΪΜΠΛΙΣΜΟΣ» – ΟΥΤΕ Η «ΜΕΡΚΕΛ» ΚΑΙ Ο «ΜΕΡΚΕΛΙΣΜΟΣ» ( τα -υποτιθέμενα- «φαινόμενα» για τα οποία έχουν χύσει τόσο μελάνι οι Α. Τσίπρας , Μ. Γλέζος , Γ. Βαρουφάκης και γενικότερα όλοι κληρονόμοι – επίγονοι του ξοφλημένου η «ξεπερασμένου» από την πολιτική πραγματικότητα , «Ευρωκομουνισμού» ( που αποτελούν τον βασικό «καθοδηγητικό πυρήνα» του σημερινού «Συνασπισμού / Σύριζα» , αλλά η “φύση” & νομοτέλεια του επεκτατικού – γερμανικού καπιταλισμού ( ο οποίος εξ αρχής ήταν «βιομηχανικός της μαζικής παραγωγής” , συνεπώς εξαγωγικός» , εξαρτημένος από την παγκόσμια αγορά τοποθέτησης των προϊόντων του , κυρίως της “Ευρωπαϊκής “του” Ενδοχώρας” , και τις ευρωπαϊκές & παγκόσμιες “πρώτες ύλες και ενεργειακές δυνάμεις” γενικότερα ).

Μιλάμε για τον “ιδιαίτερο γερμανικό καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής” , τον γερμανικό ιμπεριαλισμό , ο οποίος με αυτές τις πολιτικές εξασφαλίζει την «οικονομική του ανάπτυξη και ευημερία» και ένα σχετικά «ανώτερο η καλλίτερο βιοτικό επίπεδο για “εργατική του τάξη” η την εκ των πραγμάτων «εργατική του αριστοκρατία» , η οποία κάποιες στιγμές “θυσιάζεται η πολεμά εύκολα” για να διασώσει & περιφρουρήσει τα προνόμια της ( απο αυτούς που υποτίθεται πως “ζηλεύουν” την “δημιουργικότητα” και την “θρυλούμενη εργατικότητα της” .

Το κουτοπόνηρο επιχείρημα «θέλετε μια Ευρωπαϊκή Γερμανία» η μια «Γερμανική Ευρώπη» ήταν και είναι πάντα μια απειλή για όλους τους λαούς της Ευρώπης και του Κόσμου !

Δηλαδή η θα δεχτείτε μια «Ευρώπη» ( «Ευρωπαϊκή Ένωση « υπό Γερμανική Κηδεμονία και ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ) Ή θα σας κάνουμε – κηρύξουμε πόλεμο «με άλλα μέσα» και θα ζήσετε –ξανά- μια «πιο άμεση» Νέα Γερμανική Κατοχή ( «Γερμανική Ευρώπη» ) –

Άλλος δρόμος , δηλαδή «ν΄αλλάξει» ( ας πούμε ) η ν΄ανατραπεί ο … «γερμανικός καπιταλισμός» & “γερμανικός τρόπος παραγωγής” και “δημοσιοοικονομικής διαχείρισης” , υποτίθεται δεν υπάρχει η δεν διαφαίνεται στον υπάρχοντα «συσχετισμό δυνάμεων» στην Γερμανία !

Δεν υπάρχουν «κακοί» ( «αντιδραστικοί φασίστες VS – ενάντια – σε λεγόμενες προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις» ) Σόιμπλε και Μέρκελ που … δεν έχουν διαβάσει «Κέυνς» ( ! ) , υπάρχουν ο Σύνδεσμος των Γερμανών Βιομηχάνων , οι πολύ δυνατές «Ενώσεις των Γερμανών Εξαγωγέων των διαφόρων κλάδων παραγωγής ( κυρίως της αυτοκινητοβιομηχανίας , πολεμικής βιομηχανίας , χημείας , φαρμάκων ) και η “Ένωση Γερμανών Τραπεζών” & Μετόχων του Χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης ). Όλοι αυτοί η τα «λόμπι» αυτών καθορίζουν τις ακολουθούμενες κατά χρονικές περιόδους πολιτικές των γερμανικών κυβερνήσεων και τις αποφάσεις του «Μπούντεσταγκ» ( της γερμανικής Βουλής )

Η έννοια του λεγόμενου «Κρατικομονοπωλιακού Καπιταλισμού» ( η πλήρης όσμωση κράτους , ιδιωτικού τομέα παραγωγής και πολιτικών «αντιπροσωπευτικών κομμάτων» ) είναι στην Γερμανία –Καθεστώς- , καθημερινά επανα – επιβεβαιωμένη πραγματικότητα.

Όποιος κρύβει αυτή την αλήθεια και μιλά “ανώδυνα” για Σόϊμπλε & Μέρκελ η “κακούς Χριστιανοδημοκράτες – συσκοτίζει – συνειδητά η ασυνείδητα και δυσκολεύει την πολιτική χειραφέτηση – απελευθέρωση από τις συνθήκες που ζούμε στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια ! Με προβολή – διάδοση θεωρημάτων περί «εξουσίας κάποιων δήθεν ουδέτερων – μη εθνικά η κρατικά προσδιοριζόμενων – «αγορών» ( όχι βέβαια της Γερμανίας , για να μη παραπέσουμε στον “εθνικισμό” και “αδικήσουμε” την ‘σύμμαχο εργατική ταξη της Γερμανίας” ! ) , περί «δικτατορίας δήθεν των «υπερεθνικών ελίτ» και « μη – εθνικών παγκόσμιων λεσχών» ( όχι βέβαια των Η.Π.Α. , της Γερμανίας και των “δορυφόρων τους” , για να μη χαλάσει η “σάλτσα” ) που δεν έχουν υποτίθεται «τίποτα» να κάνουν με τον Αμερικάνικο , Γερμανικό η άλλης μητροπολιτικής καπιταλιστικής χώρας Ιμπεριαλισμό…

Και τέλος με ευκολία διατυπώνουν την άποψη , της « ιδεολογικής» μόνο ( ; ) τύφλωσης τους και του ιδεολογικού τους «δογματισμού « ( μόνο ; ) φανατισμού, ό,τι … “την ίδια «ακριβώς» εκμετάλλευση και καταπίεση- υποτίθεται – πως ζουν οι εργαζόμενοι της Ελλάδας και της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Περιφέρειας , με τους «εργαζόμενους – προλετάριους» της Γερμανίας και της υπόλοιπης «Μεσευρώπης», συνεπώς … «όλοι μαζί» ( «All Together « ) σε Βορρά – Νότο , Ανατολή & Δύση , στον Γαλαξία μας και στο Σύμπαν , στο «Νταρφούρ του Σουδάν και στο Βερολίνο» θα … «ανατρέψουμε» ταυτόχρονα τους δυνάστες μας !

* Ο Αλέξανδρος Κουτσομητόπουλος  είναι δημοσιογράφος – πολιτικός επιστήμονας.  Από το 1987 ερευνητής της ιστορίας των συνεπειών της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και υπερασπιστής με σειρά ¨δεκάδων τεκμηριωμένων αναλύσεων, δημοσιεύσεων και εμφανίσεων στα Μ.Μ.Ε. (¨Πρώτη¨ , ¨Δημοκρατικό Λόγο¨ , ¨Αυριανή¨ , ¨Ελευθεροτυπία ¨, περιοδ. ¨Σχολιαστής¨ ¨Παρόν¨ και σε πολλές ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές , συζητήσεις και αφιερώματα)  της Διεκδίκησης των Γερμανικών Επανορθώσεων (προς το Δημόσιο ) και Αποζημιώσεων (προς τους Πολίτες),  της επιστροφής των ¨Εξαναγκαστικών Δανείων της Τράπεζας της Ελλάδος προς το Γ΄Ράιχ , όπως και για τον συμψηφισμό του τεράστιου Γερμανικού παθητικού – ελλείμματος στο ¨Ελληνογερμανικό Εμπορικό Κλήρινγκ 1936-1945¨.  

Απίστευτη δήλωση Υπουργού Μεταφορών Χρ. Σπίρτζη για περιφερειακά αεροδρόμια: “Δεν είναι ιδιωτικοποίηση όταν πωλείται δημόσιος πλούτος στο Γερμανικό δημόσιο”

Μεγάλη συνέντευξη παραχώρησε ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Χρήστος Σπίρτζης στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στο επίμαχο θέμα των 14 αεροδρομίων.

«Δεν είναι ιδιωτικοποίηση όταν πωλείται εθνικός δημόσιος πλούτος και δε μπαίνει ένας ιδιώτης αλλά μπαίνει μια εταιρεία που είναι το Γερμανικό Δημόσιο» ανέφερε αρχικά ο Σπίρτζης και πρόσθεσε.

«Εδώ έχουμε έναν διαγωνισμό που είναι τα 14 αεροδρόμια που φέρνουν κέρδη και μπορούν να φέρουν πολύ περισσότερα κέρδη αν αναπτυχθούν με τον τρόπο που πρέπει ν’ αναπτυχθούν.

Αυτό η Ελλάδα δεν το έκανε όλα αυτά τα χρόνια, το ανάποδο έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στράφηκαν ν’ απαξιωθούν και στις υποδομές και στη λειτουργία τους όπως και όλες οι Δημόσιες Υπηρεσίες και θα μείνουν στη χώρα τα υπόλοιπα περιφερειακά αεροδρόμια που δεν έχουν αυτά τα περιθώρια να είναι τόσο κερδοφόρα, να πρέπει να έχουν επιδότηση για να μπορέσουν να λειτουργήσουν».

Ο κ. Σπίρτζης είχε διατελέσει μέλος του Τομέα Περιφερειακής Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, με την υποστήριξη του οποίου τον Ιούλιο του 2010 εξελέγη σε ηλικία 41 ετών πρόεδρος του ΤΕΕ, την περίοδο, δηλαδή, που ξεκίνησε η εφαρμογή του πρώτου μνημονίου.

Ως πρόεδρος του ΤΕΕ άσκησε έντονη κριτική στην πολιτική απορρύθμισης του επαγγέλματος του μηχανικού τόσο προς τις κυβέρνησεις του κ. Γιώργου Παπανδρέου και του κ. Λουκά Παπαδήμου όσο και προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία είχε επιβάλει πρόστιμο στο ΤΕΕ για μη σύννομο καθορισμό των ελάχιστων αμοιβών των μηχανικών. Ο κ. Σπίρτζης μιλούσε για «στημένο σκηνικό απαξίωσης των μηχανικών και παραπληροφόρησης για τις αμοιβές τους».

 

Λαφαζάνης: Για τη ρήξη θα ευθύνεται ο Τσίπρας

Ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα “Κεφάλαιο” που δημοσιεύεται το Σάββατο, έκανε επίθεση στον Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος, εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση πως η λύση για να βγει η Ελλάδα από το τέλμα είναι η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Για τα επόμενα σχέδια του εν όψει της υπογραφής του τρίτου Μνημονίου, ο επικεφαλής της Αριστερής Πλατφόρμας Παναγιώτης Λαφαζάνης μίλησε στην εφημερίδα “Το Κεφάλαιο”, πετώντας παράλληλα το γάντι στον Αλ.Τσίπρα ότι για τη ρήξη θα ευθύνεται εκείνος.

“Προσωπικά βρίσκομαι στην τροχιά που ήμουν πάντα. […] Σε τροχιά ρήξης βρίσκεται δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, οι οποίες έχουν μπει στο δρόμο ένός τρίτου μνημονίου” σημειώνει και χαρακτηρίζει το δίλημμα του Αλέξη Τσίπρα “ψήφιση μέτρων ή πτώση της κυβέρνησης” επίπλαστο που “προσομοιάζει με τα αμέτρητα εκείνα ψευτοδιλήμματα που ευρηματικά και ευφάνταστα βρίσκουν οι κυβερνήσεις που ακολουθούν λάθος πολιτικές για να εγκλωβίσουν και να αποπροσανατολίσουν”.

Δεν βλέπω νόημα σε ένα έκτακτο Συνέδριο

Ο πρώην υπουργός ΠΑΠΕΝ, σημειώνει πως το έκτακτο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν ωφελεί σε τίποτα αφού όπως λέει “η κυβέρνηση θα έχει συνομολογήσει ένα νέο τρίτο Μνημόνιο κι αυτό το “έκτρωμα” θα έχει ψηφιστεί με την απλόχερη δηλητηριώδη στήριξη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού” και συνεχίζει: “Αυτό που εμείς ζητάμε και επιδιώκουμε και παλεύουμε είναι να μην προχωρήσει η κυβέρνηση έστω και την ύστατη στιγμή στη σύναψη τρίτου Μνημονίου”.

Σε ό, τι αφορά και πάλι τη ρήξη στο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Λαφαζάνης αναφέρει πως αυτό είναι το τελευταίο. “Ένας ΣΥΡΙΖΑ που εφαρμόζει μνημόνια, ανεξαρτήτως πως θα το δικαιολογεί, θα μπει σε έναν αδιέξοδο δρόμο βαθιάς αναξιοπιστίας και μετάλλαξης, που μάλλον γρήγορα θα τον φέρει σε ρήξη με τον λαό”.

Τα επόμενα βήματα της Αριστερής Πλατφόρμας

Στο στόχαστρο των τελευταίων ημερών έχουν μπει οι περιοδείες του βουλευτή ανά την Ελλάδα, που κατά πολλούς ερμηνεύονται ως προσπάθεια δημιουργίας νέου κόμματος. Ο ίδιος δηλώνει πως “περιοδείες έκανα συνέχεια” και σημείωσε πως “για εκείνο που ετοιμαζόμαστε, είναι να ενημερώσουμε τον ελληνικό λαό για τις καταστροφικές συνέπειες ενός νέου Μνημονίου και να βοηθήσουμε ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην συνυπογράψει ένα τέτοιο μνημόνιο”.

Το εθνικό νόμισμα και το σχέδιο Βαρουφάκη

Ο κ. Λαφαζάνης επανέλαβε στη συνέντευξη του πως αν η χώρα “δεν έχει άλλον τρόπο να απαντήσει στους εκβιασμούς των πιστωτών και να αποκρούσει νέες μνημονιακές λιτότητες, κηδεμονίες και ταπεινώσεις, δεν πρέπει καθόλου να διστάσει να καταφύγει στο εθνικό νόμισμα και να προετοιμαστεί καλά για μια τέτοια επιλογή”. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αφού παραθέτει ποια θα μπορούσαν να είναι σύμφωνα με την άποψή του τα πλεονεκτήματα μια τέτοιας επιλογής αναφέρει: “Δεν ισχυρίζομαι πως ο δρόμος του εθνικού νομίσματος είναι ανθόσπαρτος, ιδιαίτερα στην πρώτη ολιγόμηνη φάση της μετάβασης. Είναι, όμως, πολύ προτιμότερος από την ανεπανάληπτη μνημονιακή καταστροφή και τη δικτατορία του ευρώ που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα και την ευρωζώνη”.

Πάντως ο κ. Λαφαζάνης παίρνει σαφείς αποστάσεις από το Γιάνη Βαρουφάκη, λέγοντας πως δεν είναι “πολιτικός νονός” κανενός για να μπορεί να προσφέρει πολιτική προστασία, κάτι που δεν θέλει και δεν μπορεί να το κάνει. Όπως μάλιστα τονίζει ο βουλευτής, ο ίδιος είχε διαφωνήσει με τη διαπραγματευτική τακτική των Τσίπρα-Βαρουφάκη. “Αντέδρασα και αντιδρώ σε αυτούς τους κύκλους του κατεστημένου, που παίρνουν αφορμή και μόνο από τα πεπραγμένα του Γ. Βαρουφάκη για να θέσουν, περίπου, εκτός νόμου τα σχέδια εξόδου από την ευρωζώνη  και τη συζήτησή τους”.

Το Κεφάλαιο

 

 

Εγκαίνια Σουέζ: Τον καλύτερο πελάτη σου που σου δίνει πάνω από $1 δισ. το χρόνο, τον βάζεις στη πίσω σειρά;

Toυ Πετρου Δίπλα

Έβλεπα τα εγκαίνια της νέας Διώρυγας του Σουέζ ζωντανά στο ίντερνετ και ξαφνικά δεν πίστευα στα μάτια μου.

Όταν κάθισαν οι επίσημοι προσκεκλημένοι του Αιγύπτιου Προέδρου Ελ-Σίσι, δίπλα του κάθισε φυσικά ο τιμώμενος Γάλλος πρόεδρος Ολάντ και αριστερά και δεξιά στη πρώτη σειρά πλήθος Αράβων και Αφρικανών αξιωματούχων.

Τον Έλληνα πρωθυπουργό τον κάθισαν στη πίσω σειρά των επισήμων (!) όταν από πλευράς Ευρώπης ο Ολάντ και ο Τσίπρας ήταν οι μόνοι αρχηγοί κρατών που παραβρέθηκαν.

Και αυτό από μόνο του θα μου δημιουργούσε κάποια έκπληξη. Όταν από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έρχονται στα εγκαίνια του μεγάλου αυτού αιγυπτιακού έργου  για να σε τιμήσουν  μόνο 2 αρχηγοί κρατών, τότε λογικά τους βάζεις να καθίσουν στη πρώτη σειρά.

Όμως η τοποθέτηση του πρωθυπουργού της Ελλάδας στη δεύτερη (και με λίγα καθίσματα) σειρά με πείραξε πάρα πολύ και για ένα εξίσου σοβαρό λόγο.

Τη Διώρυγα του Σουέζ, την εθνικοποίησε ο Νάσερ επειδή δεν μπορούσε να βλέπει τα δισεκατομμύρια έσοδα από τη διέλευση των πλοίων να τα παίρνουν οι Άγγλο-Γάλλοι.

Και ο λόγος που ο ελ-Σίσι μεγάλωσε τη Διώρυγα (και μπράβο του που έκανε τέτοιο έργο σε ένα χρόνο) είναι για να μπορούν να περνούν μεγαλύτερα και περισσότερα πλοία, για να εισπράττει έτσι η Αίγυπτος περισσότερα χρήματα.

Άρα η νέα Διώρυγα του Σουέζ έγινε για να αυξήσει η Αίγυπτος τα έσοδα της σε πολύ περισσότερα από τα 5.5 δισ. δολάρια που εισέπραξε το 2014.

Μόνο που κάποιος έπρεπε να έχει πληροφορήσει τον Αιγύπτιο πρόεδρο ότι από τα 5.5 δισ. δολάρια που εισέπραξε πέρυσι η διώρυγα, το 20% δηλαδή 1,1 δισ δολάρια το πλήρωσαν στη Αίγυπτο οι Έλληνες πλοιοκτήτες.

Αφού πάνω από το 20% του παγκόσμιου συνόλου των πλοίων άρα και των πλοίων που περνάνε από το Διώρυγα ανήκει σε Έλληνες.

Κάθε πέντε πλοία που περνούν τη Διώρυγα, το ένα είναι Ελληνικό. Σήμερα στα 50 πλοία που περνούν ημερησίως, τα 10 είναιΕλληνικά. Αύριο με την νέα Διώρυγα στα 100 πλοία ημερησίως, τουλάχιστον τα 20 θα είναι Ελληνικά.

Μόνο για σύγκριση, στα 50 πλοία που περνούν σήμερα, ζήτημα είναι αν την ημέρα το ένα είναι Γαλλικό (βλέπε Ολάντ) και ζήτημα είναι αν ένα…την εβδομάδα είναι Ρωσικό (βλέπε Μεντβέντεφ).
Μάλιστα στα μεγαλύτερα πλοία, οι Έλληνες έχουν πάνω από το 20% του συνόλου. Δηλαδή τελικά πληρώνουν ακόμα περισσότερα στην Αίγυπτο αφού τα διόδια είναι ανάλογα με τη χωρητικότητα.

Κατά μέσο όρο κάθε ελληνικό πλοίο που περνάει την Διώρυγα πληρώνει από 200.000 μέχρι 400.000 χιλιάδες δολάρια τη φορά.

Άρα ο Έλληνας πρωθυπουργός στα εγκαίνια δεν εκπροσωπούσε μόνο τη μικρή Ελλάδα αλλά ταυτόχρονα εκπροσωπούσε τον δυνατότερο και μεγαλύτερο πελάτη της Διώρυγας.

Που δίνει στην Αίγυπτο πολύ περισσότερα από 1 δισ. δολάρια κάθε χρόνο.

Και που για τον οποίο πελάτη έγινε η διαπλάτυνση της Διώρυγας.

Γι’αυτό έπρεπε τον Έλληνα πρωθυπουργό  να τον καθίσουν στη πρώτη σειρά, δίπλα στον Ελ-Σίσι.

ert.gr

H Κρήτη του 1910-1920 μέσα από 19 φωτογραφίες του Ελβετού Fred Boissonnas

Ο Φρεντερίκ Μπουασονά (Γαλλικά: Fred Boissonnas, Γενεύη 18 Ιουνίου 1858 – 17 Οκτωβρίου 1946) ήταν Γαλλοελβετός φωτογράφος, ιδιαίτερα γνωστός για την φωτογραφική τεχνική του αλλά και την εκτεταμένη φωτογράφιση του ελληνικού χώρου επί τριάντα περίπου έτη, μαζί με τον συνοδοιπόρο του Ντανιέλ Μπο-Μποβί, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης. Το έργο του, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στην Ελλάδα θεωρείται εν γένει «πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ό αιώνα»

Φωτογραφία

Γόνος «φωτογραφικής δυναστείας», ως περιγράφεται, o νεαρός Μπουασονά φέρεται ως πολύπλευρο ταλέντο που συνδύαζε τα σπορ (αλπινισμός), τη μουσική και τις καλές τέχνες. Επηρεασμένος από τον δάσκαλό του Ούγγρο Κόλερ, ανέπτυξε τη δική του τεχνική στη φωτογραφία, η οποία, μαζί με τη χρήση νέων υλικών, τού απέφερε πολλές διεθνείς διακρίσεις, μεταξύ άλλων το πρώτο βραβείο της παγκόσμιας έκθεσης του Παρισιού. Το εργαστήριο που κληρονόμησε από τον πατέρα του το διαχειρίστηκε μαζί με τον χημικό αδελφό του Εντμόν-Βικτόρ. Η ορθοχρωματική πλάκα, δική τους επινόηση έδινε βελτιωμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα. Φωτογραφίζοντας το Mont-Blanc, με τηλεφακό κατασκευασμένο στην Αγγλία, κατόρθωσε να διακρίνει το μπλε του ουρανού από το λευκό του χιονιού στη φωτογράφισή του, διαμορφώνοντας μια φωτογραφία που έκανε τον γύρο του κόσμου Ελλάδα

Την περίδο 1900 – 1930 επισκέφθηκε αρκετές φορές την Ελλάδα αποτυπώνοντας με την φωτογραφική του μηχανή όψεις της ελληνικής κοινωνίας. Το 1903 επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα μαζί με τον Ντανιέλ Μπο – Μποβί, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης. Μαζί με τον Ντανιέ και τον κυνηγό Χρήστο Κάκαλο κατέκτησε για πρώτη φορά την κορυφή του Ολύμπου, τον Μύτικα, τον Αύγουστο του 1913. Το τελευταίο του ταξίδι στην Ελλάδα το πραγματοποίησε το 1930 οπότε και επισκέφθηκε  το Άγιο Όρος. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε την Πελοπόννησο, την Ανδρίτσαινα, την Αθήνα, την Ιθάκη, την Κρήτη κ.α.

Συνοδοιπόρος σε πολλά ταξίδια του στην Ελλάδα υπήρξε ο ελληνιστής Βικτόρ Μπεράρ. Το αρχείο του με τις ελληνικού περιεχομένου φωτογραφίες του φυλάσσεται στο Μουσείο Φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης.

Δείτε εδώ τις καταπληκτικές του φωτογραφίες από την Κρήτη:

Χώρα Σφακίων, 1911
Χανιά, 1911
Χανιά - το φρούριο του Φίρκα 1911
Χανιά, Φρούριο Φίρκα, 1911
Χανιά, Η πύλη και το νεώριο, 1911
Χανιά, Η πύλη και το νεώριο, 1911
Το μάζεμα της ελιάς στη Πρέβελη Κρήτης, 1911
Το μάζεμα της ελιάς στη Πρέβελη Κρήτης, 1911
Ρέθυμνο, Άμμος Πόρτα, 1911
Οικογένεια Μάντακα στο χωριό Λάκκοι, Κρήτη, 1911
Οικογένεια Μάντακα στο χωριό Λάκκοι, 1911
Μουρνιές  σπίτι  Βενιζέλου  1911
Μουρνιές, σπίτι Βενιζέλου, 1911
Μαρώνεια Σητείας 1911
Μαρώνεια Σητείας, 1911
Κρήτη, προαύλιο σπιτιού, 1919
Κρήτη, προαύλιο σπιτιού, 1919
Κρήτη, Ομαλός, 1911
Κρήτη, Ομαλός, 1911
Κρήτη, οι αδελφοί Μάντακα στο χωριό Λάκκοι 1911
Κρήτη, οι αδελφοί Μάντακα στο χωριό Λάκκοι, 1911
Κρήτη, εσωτερικό σπιτιού, 1911
Κρήτη, εσωτερικό σπιτιού, 1911
Κρήτη, εσωτερικό σπιτιού στο χωριό Λάκκοι, 1911
Κρήτη, εσωτερικό σπιτιού στο χωριό Λάκκοι, 1911
Κρήτη 1911
Κρήτη, 1911
Ηράκλειο, κρήνη Μοροζίνι, 1920
Ηράκλειο, κρήνη Μοροζίνι, 1920
Ηρακλείο Κρήτης, Λιμάνι, 1911
Ηρακλείο Κρήτης, Λιμάνι, 1911
Γέφυρα στο κανάλι Ελόυντας
Γέφυρα στο κανάλι Ελόυντας
Άγιος Νικόλαος Κρήτης. Λιμάνι, 1910 – 1911
Άγιος Νικόλαος Κρήτης, Λιμάνι, 1911

 

Τα παραμύθια… και η αποτυχία της εσωτερικής τρόικας

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας
Δημοσιογράφος I.J.F.

Συνεχίζεται η προσπάθεια αποδόμησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την σκληρή ανακωχή με την Ε.Ε. και την ψήφιση του ταπεινωτικού νομοσχεδίου ύστερα από απαίτηση των ευρωπαίων γραφειοκρατών.

«Πνοές ΙΙ»: Παρουσίαση της σειράς βιντεοτέχνης του Κ. Χατζημιχαηλίδη σήμερα στη Σπλάντζια

Σήμερα Σάββατο, 8 Αυγούστου 2015, στις 20:30, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Χανίων – Ελαιουργείον παρουσιάζει τη διάλεξη του σκηνοθέτη Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη και την προβολή της σειράς βιντεοτέχνης  Πνοές ΙΙ   στην Υπόγεια Κρήνη της Σπλάντζιας (Πλατεία 1821, Σπλάντζια, Χανιά, Κρήτη).