Επτά άμεσες προτάσεις δράσης προκειμένου να σταθεροποιηθεί η πολιτική κατάσταση προτείνει το Ποτάμι. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Σταύρος Θεοδωράκης σημείωσε ότι πρέπει να αποφευχθούν οι εκλογές μέχρι να σταθεροποιηθεί η χώρα και πρόσθεσε πως «δεν δίνεις μάχη σταθεροποίησης της χώρας αν πριονίζεις την καρέκλα του πρωθυπουργού».

Τα επτά σημεία του Ποταμιού:

1. Να αποφύγουμε τις εκλογές μέχρι να σταθεροποιηθεί πλήρως η χώρα

2. Να αλλάξουμε συναινετικά την πρόεδρο της βουλής, η οποία όπως λέει «δεν απολαμβάνει της εμπιστοσύνης σχεδόν κανενός μέσα στο κοινοβούλιο»

3. Να σταματήσει η κυβέρνηση τις μονομερείς ενέργειες αναφορικά με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε με την Ευρώπη

4. Να δημοσιοποιήσει το κυβερνητικό επιτελείο τον οδικό χάρτη της κυβερνητικής και κοινοβουλευτικής δραστηριότητας μέχρι τον Οκτώβριο

5. Να ριχτεί άπλετο φως για το «plan B» της δραχμής που επεξεργάστηκαν στελέχη της κυβέρνησης.

6. Να εκπονηθεί μέσα στον Αύγουστο ένα σχέδιο δράσης για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τις εξαγωγές.

7. Να συζητήσουμε ανοικτά τον νέο εκλογικό νόμο με γνώμονα την κατάργηση του παράλογου μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα.

Τέλος, ο επικεφαλής του Ποταμιού σημείωσε ότι το κόμμα του θα συγκρουστεί «με όλα τα αντιμεταρρυθμιστικά που κάνουν και λένε» και αναφέρθηκε σε όργιο νέων προσλήψεων, για το οποίο έγινε λόγος το Σαββατοκύριακο στον Τύπο.

«Δεν θα επιτρέψουμε στον ΣΥΡΙΖΑ να αλώσει το κράτος από την άλλη πλευρά στο όνομα ότι και οι άλλοι παλιά τα ίδια κάνανε», διεμήνυσε καταλήγοντας.

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=hXw2gnwkMTQ”]

Στη συνέχεια ο επικεφαλής του Ποταμιού, απαντώντας σε ερωτήσεις, αναφέρθηκε:

Στην Πρόεδρο της Βουλής:
Η πρόεδρος της Βουλής πρέπει ν’ αλλάξει. Δεν νοείται να τηλεφωνούν υπουργοί λίγο πριν ξεκινήσει η συνεδρίαση και να λένε «κάντε κάτι γιατί η Ζ. Κωνσταντοπούλου σαμποτάρει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες». Η κ. Κωνσταντοπούλου είναι έξω από το πνεύμα συναίνεσης που υπάρχει στο κοινοβούλιο. Αφήνουμε όμως αυτή την πρωτοβουλία στον Αλέξη Τσίπρα αλλά τονίζουμε ότι για τον θεσμό του προέδρου της Βουλής θα πρέπει να υπάρχει μια ελάχιστη συνεννόηση. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να έχουν λόγο στην επιλογή αυτού του προσώπου και φυσικά το πρόσωπο αυτό δεν πρέπει να έχει αλλεργία στη συναίνεση.

Στο ενδεχόμενο εκλογών:
Όλα δείχνουν ότι το Ποτάμι μπορεί να είναι ο κερδισμένος της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης. Για εμάς όμως αυτό δεν είναι το κριτήριο. Εμείς λέμε όμως ότι εκλογές το φθινόπωρο θα είναι καταστροφικές για τη χώρα. Η οικονομία δεν αντέχει άλλο. Ο Πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να ανοίξει τα χαρτιά του και να μας πει τι θέλει να γίνει. Ο εκλογικός αιφνιδιασμός για να εξυπηρετηθεί κάποιο σενάριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι προς όφελος της χώρας. Αν η Ελλάδα σταθεροποιηθεί στο Ευρώ, τότε να το δούμε το θέμα των εκλογών.

Στην πιθανότητα μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ:
Δεν είναι εύκολο να γίνει κάποιος μεταρρυθμιστής, ενώ δεν ήθελε να υπηρετήσει τις μεταρρυθμίσεις. Όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μεταρρυθμιστική καρδιά. Δεν μπορεί να πάει τη χώρα σε αλλαγές. Το Ποτάμι είναι η καινούρια, ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική δύναμη και σε καμία περίπτωση μια άγονη αντιπολιτευτική δύναμη. Πρέπει στην πολιτική να τολμάς να λες τα πράγματα με τ΄ όνομα τους και εμείς τολμάμε αυτή τη στιγμή να πούμε ότι η χώρα δεν αντέχει αλλαγή Πρωθυπουργού. Ελπίζουμε ο κ. Τσίπρας να επιμείνει στη φιλοευρωπαϊκή στροφή που έκανε αλλά στην πορεία θα συγκρουστούμε με όσα αντιμεταρρυθμιστικά υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουμε να δώσουμε μια μάχη σταθεροποίησης της χώρας και αυτό δεν το κάνεις αν πριονίζεις την καρέκλα του Πρωθυπουργού. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, αλλά μια λαϊκίστική ρητορική.

Στον πρόσφατο ανασχηματισμό:
Πέρα από το αριστερός και δεξιός υπάρχει το ανίκανος και το ικανός. Οι περισσότεροι υπουργοί του προηγούμενου κυβερνητικού σχήματος, δεν είχαν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους, παρά μόνο ως κομματικοί υπάλληλοι. Προφανώς στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν και κάποιοι ικανοί άνθρωποι. Δεν είναι όμως δουλειά του Ποταμιού να τους υποδείξει. Ας ψάξει ο κ. Τσίπρας να τους βρει. Η τελευταία κυβέρνηση προσβάλλει την προσπάθεια της χώρας καθώς αυτή η ανασύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, θα φέρει σίγουρα αρνητικά αποτελέσματα αφού αυτή η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να κλείσει τη συμφωνία μέσα στον Αύγουστο. Τα προβλήματα της χώρας είναι πολλά για τις πλάτες ενός κόμματος. Θα έπρεπε να είχε επιχειρήσει να βρει ανθρώπους από ένα ευρύτερο πολιτικό φάσμα. Δεν το έκανε. Ήθελε να ζήσει με τις συνιστώσες του και το ίδιο κάνει και τώρα. Δεν μπορεί ο μισός ΣΥΡΙΖΑ κι ένα λαϊκίστικό κόμμα όπως οι ΑΝΕΛ ν’ αντέξουν τα προβλήματα της χώρας. Χρειάζεται ν’ αναλάβουν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας πρόσωπα που έχουν τη δυνατότητα κι ανήκουν σ’ έναν ευρύτερο πολιτικό χώρο.

Στον εκλογικό νόμο:
Ένα κόμμα που παίρνει 28%, δηλαδή δικαιούνται λιγότερο από 100 έδρες, και τελικά παίρνει πάνω από 140 έδρες. Αυτό είναι παραλογισμός. Πιστεύουμε πως θα πρέπει να καταργηθεί το μπόνους των 50 εδρών. Μπορούμε να κάνουμε μια διαφορετική κατανομή των εδρών. Το πρώτο κόμμα λοιπόν πρέπει να έχει ένα προβάδισμα. Είχα προτείνει να υπάρχει μπόνους μίας έδρα ανά 1%. Έχουμε σκοπό να θέσουμε την πρότασή μας σε όλα τα κόμματα και να συζητήσουμε. Η χώρα πρέπει να έχει ένα διαφορετικό εκλογικό σύστημα. Προτείνουμε να ψηφιστεί τον Σεπτέμβριο νέος εκλογικός νόμος και αυτός ο νόμος να εφαρμοστεί στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μένουμε μ’ έναν νόμο που να στερεί τη δυνατότητα των μεγάλων συμμαχιών που έχει ανάγκη η χώρα.

Στον κίνδυνο του Grexit:
O κίνδυνος του Grexit δεν έχει ακόμη διαλυθεί αφού υπάρχουν στην Ευρώπη αρκετοί, μεταξύ των οποίων και κάποιοι υπουργοί Οικονομικών, που θέλουν να φύγει από την Ευρωζώνη και το Ευρώ η Ελλάδα. Δυστυχώς αυτοί έχουν εδώ στην Ελλάδα συμμάχους τους το λόμπι της δραχμής. Να πάρει την ευθύνη ο Αλέξης Τσίπρας και να μιλήσει για τη δράση των στελεχών του που οργάνωναν τη μετάβαση της χώρας στην κόλαση της δραχμής. Εμείς πάντως δεν θα ξεχάσουμε ότι υπήρξε μια προσπάθεια από κάποιους να πάνε τη χώρα στον γκρεμό.

Στην κυβέρνηση συνεργασίας:
Ένα κόμμα όπως το Ποτάμι μπορεί να υποδείξει λύσεις, όπως υποδείξαμε στον Αλ. Τσίπρα πολλά και διαφορετικά μοντέλα διακυβέρνησης. Μου κάνει εντύπωση πως ο Αλ. Τσίπρας απορρίπτει όλες αυτές τις προτάσεις και επιλέγει τη χειρότερη. Το Ποτάμι θέλει να απομακρυνθεί η χώρα από τον γκρεμό και πιστεύει ότι ο Πρωθυπουργός είναι αυτός που πρέπει να αποφασίσει τον τρόπο με τον οποίο θα κυβερνηθεί καλύτερα η χώρα. Το Ποτάμι λέει πως για να κυβερνηθεί η χώρα χρειάζεται μια μικρή ομάδα ανθρώπων που έχουν εργαστεί και προσφέρει αποδεδειγμένα. Πρέπει να υπάρχει ένας μικρός κατάλογος στόχων και ένα σύστημα ως προς το πώς θα επιτευχθούν. Εμείς έχουμε και τα πρόσωπα να υποδείξουμε και τους στόχους αλλά η πρωτοβουλία είναι του Πρωθυπουργού. Ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ αρέσκονται σε κενολογίες. Ο κ. Τσίπρας είναι εκλεγμένος Πρωθυπουργός. Τι σχέση έχει ας πούμε με τον κ. Παπαδήμο; Εμείς λέμε: ο εκλεγμένος Πρωθυπουργός να πάρει την απόφαση και να κυβερνήσει. Εδώ όμως πρέπει να δώσει πλέον την απάντηση του ο Αλ. Τσίπρας. Θέλει να είναι κυβερνήτης του μισού ΣΥΡΙΖΑ ή μιας κυβέρνησης που θα στηρίζεται σ’ ένα ευρύ πολιτικό φάσμα; Έχουμε τεράστιες διαφορές και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ. Όμως αυτή την ώρα η χώρα φλέγεται. Άρα παραμερίζουμε τις διαφορές μας και συνεργαζόμαστε για όσο καιρό χρειαστεί για να σταθεροποιήσουμε τη χώρα στη ζώνη του Ευρώ. Μετά μπορούμε να πάμε σε εκλογές.

Στην στήριξη που παρέχει το Ποτάμι στην κυβέρνηση:
Δεν θα ψηφίζουμε ό,τι φέρνει ο Αλ. Τσίπρας στη Βουλή. Θα ψηφίζουμε τις δεσμεύσεις του Αλ. Τσίπρα στους Θεσμούς. Αυτά για τα οποία δεσμεύθηκε ο Πρωθυπουργός στους Ευρωπαίους Εταίρους μας θα στηρίξουμε στη Βουλή. Δεν θα στηρίξουμε όμως άλλες αποφάσεις μιας κυβέρνησης που δεν έχει πλειοψηφία. Θα συγκρουστούμε για παράδειγμα μαζί τους για την Παιδεία, για τη Δημόσια Διοίκηση κ.ο.κ.

Στο αν έχει μετανιώσει για τις αποφάσεις του Ποταμιού μέχρι σήμερα:
Το Ποτάμι έχει συμπεριφερθεί με τον πιο υπεύθυνο τρόπο. Άλλωστε κι όσα λέγαμε προεκλογικά είναι πράγματα που τώρα προσπαθεί να ψελλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας έκανε ένα πολύ μεγάλο λάθος: είπε στον ελληνικό λαό που καλείται να πληρώσει καινούριους φόρους, ότι το πρόγραμμα που φέρνει θα αποτύχει. Δεν συμπεριφέρονται οι Πρωθυπουργοί μ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν μπορείς να λες στον ελληνικό λαό «σε καλώ να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα που πιστεύω πως θα αποτύχει». Αυτό έχει δικαίωμα να το λέει μόνο αυτός που καταψηφίζει το πρόγραμμα. Εκείνος που το ψηφίζει πρέπει να λέει πως θα κάνει τα πάντα για να πετύχει. Εμείς θα κάνουμε τα πάντα για να πετύχει το πρόγραμμα, αλλά και για να το βελτιώσουμε διότι είναι ένα πρόγραμμα το οποίο έχει αδικίες.

Άρση του τηλεφωνικού της απoρρήτου για να διαπιστωθεί πότε ακριβώς μίλησε με τη μητέρα της σχετικά με την επίμαχη ανάληψη των 200.000 ευρώ προ capital controls είναι διατεθειμένη να ζητήσει η Νάντια Βαλαβάνη, όπως είπε σε συνέντευξή της, εκφράζοντας παράλληλα τη βεβαιότητά της ότι από τότε που έγινε υπουργός ούτως ή άλλως οι συνομιλίες της παρακολουθούνται. Η τελευταία δήλωση προκάλεσε την άμεση αντίδραση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη που σε ανακοίνωση του διαψεύδει ρητά ότι παρακολουθούνται Έλληνες πολιτικοί.

Μιλώντας στο Mega, για το θέμα που έχει προκύψει με τη μητέρα της, η Νάντια Βαλαβάνη διευκρίνισε ότι το ακριβές ποσό της ανάληψης ήταν 100.000 ευρώ και όχι 200.000 ευρώ, ενώ διέψευσε κατηγορηματικά ότι πήρε τηλέφωνο η ίδια στο υποκατάστημα. Είπε επίσης ότι η ανάληψη έγινε στις 18/6 σε μια περίοδο που όλα έδειχναν συμφωνία και ότι ρωτώντας την μητέρα της γιατί σήκωσε τα χρήματα, της είπε ότι αυτό το έκανε γιατί άκουγε στην τηλεόραση από πολιτικούς ότι κινδυνεύουν οι καταθέσεις.

Η Νάντια Βαλαβάνη είπε επίσης πως ούτε η ίδια ούτε η αδερφή της έχουν σχέση με τους λογαριασμούς της μητέρας της, ωστόσο αποκάλυψε πως συνδικαιούχοι είναι τα δύο παιδιά της και το ένα παιδί της αδελφής της.

Στη συνέχεια η Νάντια Βαλαβάνη, δήλωσε διατεθειμένη να ζητήσει άρση του τηλεφωνικού της απορρήτου προκειμένου να διαπιστωθεί κι επίσημα πότε ακριβώς συνομίλησε με τη μητέρα της, δηλώνοντας παράλληλα ότι είναι σίγουρη ότι την «ακούνε βαλιτσάκια από τότε που έγινε υπουργός». Μάλιστα σημείωσε ότι όταν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση από την ΕΥΠ «έλειπαν βαλιτσάκια».

Την άμεση αντίδραση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη προκάλεσε η τελευταία δήλωση της πρώην υπουργού.

«Η κυρία Βαλαβάνη, ως υπουργός, όφειλε να γνωρίζει ότι κανείς από το επίσημο Κράτος δεν παρακολουθεί Έλληνες πολιτικούς ή πολίτες για μη-τρομοκρατικές ή εγκληματικές δραστηριότητες. Όφειλε επίσης να γνωρίζει ότι τόσο ο αναπληρωτής Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όσο και ο Διοικητής της ΕΥΠ ενεργούν με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους του Κράτους και δεν αναμιγνύονται σε πολιτικά παιχνίδια εντυπώσεων», αναφέρει σε ανακοίνωση του το υπουργείο.

«Εάν παρά ταύτα και στο πλαίσιο οποιασδήποτε υπερασπιστικής γραμμής η κυρία Βαλαβάνη έχει στοιχεία υποκλοπής τηλεφωνικών της συνομιλιών ως υπουργού συνιστάται να απευθυνθεί στις αρμόδιες Ανεξάρτητες Αρχές (ΕΕΤΤ, Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών κλπ.) προκειμένου να εξετασθούν οι καταγγελίες της», καταλήγει η ανακοίνωση.

tvxs.gr

Για «μειωτικό, αφάνταστο και ολέθριο μοντέλο Treuhand» που επέβαλαν στην Αθήνα οι δανειστές, απορρίπτοντας την ελληνική πρόταση για σύσταση Αναπτυξιακής Τράπεζας, κάνει λόγο σε άρθρο του στο Project Syndicate ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της διαπραγμάτευσης.

Όπως εξηγεί ο Γ. Βαρουφάκης, οι ηγέτες της Ευρωζώνης ήθελαν να μεταφερθούν περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Δημοσίου σε ένα ταμείο τύπου Treuhand (όπως αυτό που είχε συσταθεί μετά την ένωση της Γερμανίας και επέφερε γρήγορες ιδιωτικοποιήσεις με καταστροφικές συνέπειες στην ανατολική Γερμανία) με έδρα το Λουξεμβούργο και υπό την εποπτεία μίας ομάδας με επικεφαλής τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μάλιστα, ενώ το αυθεντικό ταμείο Treuhand συνοδευόταν από τεράστιες επενδύσεις της Δυτικής Γερμανίας σε υποδομές της Ανατολικής Γερμανίας, για την Ελλάδα δεν προβλεπόταν κανένα αντίστοιχο όφελος.

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Οικονομικών, ο διάδοχός του, Ευκλείδης Τσακαλώτος, κατάφερε να βελτιώσει κάποια πράγματα, πετυχαίνοντας τη μεταφορά της έδρας του ταμείου στην Αθήνα και διασφαλίζοντας ότι οι πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων θα γίνουν σε βάθος 30ετίας, και όχι μέσα σε τρία χρόνια, όπως ζητούσαν οι δανειστές.

Ωστόσο, κατά τον ίδιο το ταμείο αυτό παραμένει κάτι το απεχθές, που αποτελεί στίγμα στη συνείδηση της Ευρώπης, δεδομένου ότι θα το διαχειρίζεται ουσιαστικά η τρόικα, ενώ τα έσοδα θα πηγαίνουν στην αποπληρωμή ενός μη βιώσιμου χρέους.

Παρουσιάζοντας την δική του πρόταση, που είχε καταθέσει στις 19 Ιουνίου στη γερμανική κυβέρνηση και στην τρόικα, αναφέρει:

«Η ελληνική κυβέρνηση προτείνει να συνδυάσει τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία (εξαιρώντας αυτά που σχετίζονται με την ασφάλεια της χώρας, τις δημόσιες παροχές και την πολιτιστική κληρονομιά) σε μία κεντρική ελέγχουσα εταιρεία που θα διαχωρίζεται από την κυβερνητική διοίκηση και θα αντιμετωπίζεται ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, υπό την αιγίδα του ελληνικού κοινοβουλίου, με στόχο τη μεγιστοποίηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων και τη δημιουργία ρεύματος σταθεροποιητικών επενδύσεων. Το ελληνικό κράτος θα είναι ο μοναδικός μέτοχος, αλλά δεν θα εγγυάται το παθητικό ή το χρέος της.

Η εταιρεία θα παίζει ενεργό ρόλο στην προετοιμασία των περιουσιακών στοιχείων για πώληση. Θα «εξέδιδε ένα πλήρως εγγυημένο ομόλογο στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων» για να συγκεντρώσει 30-40 δισ. ευρώ τα οποία, «λαμβάνοντας υπόψη την παρούσα αξία των περιουσιακών στοιχείων» θα «επένδυε στον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση των περιουσιακών στοιχείων υπό τη διαχείρισή της».

Το πλάνο προέβλεπε ένα επενδυτικό πρόγραμμα 3-4 χρόνων, με αποτέλεσμα «επιπρόσθετες δαπάνες 5% του ΑΕΠ ετησίως» με τις τρέχουσες μακροοικονομικές συνθήκες να σημαίνουν «έναν θετικό πολλαπλασιαστή ανάπτυξης πάνω από 1,5» ο οποίος «θα ενίσχυε την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ σε ένα επίπεδο πάνω από 5% για αρκετά χρόνια». Αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε «ανάλογες αυξήσεις σε φορολογικά έσοδα» και ως εκ τούτου «θα συνέβαλε στη δημοσιονομική βιωσιμότητα, ενώ θα επέτρεπε στην ελληνική κυβέρνηση να έχει πειθαρχία επί των δαπανών χωρίς να συρρικνώνει περαιτέρω την κοινωνική οικονομία».

Σε αυτό το σενάριο, το πρωτογενές πλεόνασμα (που δεν περιλαμβάνει τις πληρωμές τόκων) θα επιτύγχανε μεγέθη «ταχύτητας διαφυγής» τόσο σε απόλυτη όσο και σε ποσοστιαία βάση με την πάροδο του χρόνου. Ως αποτέλεσμα, στην εταιρεία θα «χορηγούνταν τραπεζική άδεια» σε 1-2 χρόνια «και έτσι θα μετατρεπόταν σε μία ολοκληρωμένη Αναπτυξιακή Τράπεζα, ικανή να συγκεντρώσει ιδιωτικές επενδύσεις στην Ελλάδα και να μπει σε σχέδια συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων».

Η Αναπτυξιακή Τράπεζα που προτείναμε «θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να διαλέξει ποια περιουσιακά στοιχεία θα ιδιωτικοποιούνταν και ποια όχι, ενώ θα εγγυόταν ένα μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μείωση χρέους από τις επιλεγμένες ιδιωτικοποιήσεις». Αλλωστε, «οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων θα αυξάνονταν περισσότερο από το πραγματικό ποσό που θα ξοδεύονταν για τον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση, με τη βοήθεια ενός προγράμματος συνεργασιών δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, η αξία των οποίων ενισχύεται ανάλογα με την πιθανότητα των μελλοντικών ιδιωτικοποιήσεων».

Η πρόταση αυτή αντιμετωπίστηκε, όπως αναφέρει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, με «εκκωφαντική σιωπή», και λίγες μέρες αργότερα ήρθε η επιβολή αυτού του σχεδίου Treuhand, πετώντας την ελληνική πρόταση στον κάλαθο των αχρήστων, όπου παραμένει εκεί, για να την ανακτήσουν άλλοι»…

koutipandoras.gr