Τη λίστα με τους υποψήφιους σε όλη την Κρήτη έδωσε στη δημοσιότητα ο Συνδυασμός «Πράσινοι – Δημοκρατική Αριστερά».
ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
ΚΑΡΑΝΤΕΜΙΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΟΤΣΙΦΑΚΗ ΑΡΕΤΗ
ΚΟΥΡΟΥΝΙΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ
ΛΑΣΙΘΙΟΥ
ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΣΑΡΙΔΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ
ΡΕΘΥΜΝΗΣ
ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΒΕΡΥΚΑΚΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΠΑΤΑΤΑ ΝΕΚΤΑΡΙΑ
ΧΑΝΙΩΝ
ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗ ΡΟΥΛΑ
ΜΠΟΝΑΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΣΚΟΥΛΑ ΜΕΛΠΩ
ΤΖΩΡΤΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Παρουσιάστηκε το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στα Χανιά για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, απο το γραμματέα της Τομεακής Επιτροπής Πόλης, Τάσο Ναθαναηλίδη.
Κατα την παρουσίαση του ψηφοδελτίου ο Τ.Ναθαναηλίδης κάλεσε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία στις κάλπες της 25ης του Γενάρη, να δυναμώσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ. Να παραμερίσουν ψεύτικα διλλήματα και εκβιασμούς και να πράξουν με το βλέμμα στην επόμενη μέρα.
Όπως ανέφερε: «Καλούμε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία να σκεφτούν τι πραγματικά χρειάζονται την επομένη των εκλογών. Γιατί όποια κυβέρνηση και να βγει, στις 26 , θα είναι παρόν και θα εφαρμόζονται όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θα είναι παρόν το χρέος που δεν είναι του λαού αλλά το αποδέχονται όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και καλούν το λαό να πληρώσει. Θα είναι παρόν τα μονοπώλια, το μεγάλο κεφάλαιο που κρατά τα κλειδιά της οικονομίας και απαιτεί νέες θυσίες από τους εργαζόμενους για να βγει πιο δυναμωμένο στο διεθνή ανταγωνισμό.
Τόσο η ΝΔ όσο κ αι ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διαφορές στο τρόπο διαχείρισης των ζητημάτων, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα, στρατηγικά είναι συνοδοιπόροι στο καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και αυτό εκφράζεται με τη θέση και τη στάση τους υπέρ του μονόδρομου της Ε.Ε, του ΝΑΤΟ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Για αυτό, όχι μόνο δεν μπορούν να εγγυηθούν τη βελτίωση της ζωής του λαού και την άμβλυνση των προβλημάτων του, αλλά θα αποτελέσουν τον φορέα υλοποίησης των απαιτήσεων του κεφαλαίου πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών-λαϊκών δικαιωμάτων. Για αυτό τάζουν ψίχουλα στο λαό και ανταγωνίζονται ποιος θα διαχειριστεί καλύτερα την ακραία φτώχεια γιατί το “καρβέλι” το έχουν τάξει αλλού.
Γι’αυτό την επομένη των εκλογών αυτό που χρειάζεται ο λαός είναι δυνατό ΚΚΕ παντού. Στη βουλή, στους χώρους δουλειάς, στη συνοικία.
Δυνατό ΚΚΕ γιατί είναι εγγύηση στη πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, γιατί παλεύει για την ανασύνταξη του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Δυνατό ΚΚΕ για να ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές υπέρ του λαού, για ανάπτυξη με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του και όχι τις ανάγκες της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Με αποδέσμευση από την Ε.Ε, μονομερή διαγραφή του χρέους και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με τα κλειδιά της οικονομίας και το τιμόνι, στον ίδιο το λαό.
Η σύνθεση του ψηφοδελτίου μας, αντικατοπτρίζει και το περιεχόμενο που δίνουμε και σε αυτή τη πολιτική αναμέτρηση. Συμμετέχουν αγωνιστές του λαϊκού κινήματος, με σημαντική συμβολή στους αγώνες της ε.τ, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών και της νεολαίας. Από αυτούς μάλιστα οι μισοί κατεβαίνουν για πρώτη φορά».
Οι υποψήφιοι του ΚΚΕ για την επερχόμενη εκλογική μάχη είναι:
Βουρλάκης Νίκος, έμπορος μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Χανίων και αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης, μέλος ΔΣ παραρτήματος ΕΣΥΝ Χανίων, πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 3ου Λυκείου Χανίων.
Κουμάκη Αλέκα 27 ετών, άνεργη, Πτυχιούχος Τμήματος Κοινωνικής και εκπαιδευτικής πολιτικής, Δημοτική σύμβουλος Πλατανιά, Γραμματέας του ΔΣ του Σωματείου Λαϊκής Βιβλιοθήκης Παλαιών Ρουμάτων.
Λουτσέτης Μπάμπης 30 χρονών, μέλος του ΔΣ του παραρτήματος Χανίων του Πανελλήνιου Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, μέλος αντιπροσωπείας ΤΕΕ Δυτικής Κρήτης.
Μαρινάκης Αλέκος 51 ετών, Πολιτικός Επιστήμων, μέλος του ΓΠ Κρήτης του ΚΚΕ.
Μελισσάκης Νικήτας 50 ετών, πρώην πρόεδρος σωματείου πυροσβεστών Ν. Χανίων, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου Βάμου.
Ρηγανάκος Φώτης 39 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Χανίων, πρόεδρος σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων.
Μία μελέτη από το Ινστιτούτο Oxford Economics διέρρευσε στην Κουμουνδούρου και σκόρπισε χαμόγελα αισιοδοξίας. Η μελέτη υπογράφεται από τον Γκάμπριελ Στερν, έχει τον εύγλωττο τίτλο «Ο ΣΥΡΙΖΑ στο κατώφλι αποφασιστικής νίκης» – κάνει λόγο μάλιστα για ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ που θα φτάνει το 40,8%! Φυσικά με ένα τέτοιο ποσοστό η αυτοδυναμία είναι δεδομένη.
Στην μελέτη, που διαβάζεται με προσοχή από την Κουμουνδούρου, επισημαίνεται πως οι εκτιμήσεις για αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και ποσοστό 40% προκύπτουν από την επεξεργασία των τελευταίων 20 δημοσκοπήσεων. Δύο είναι τα στοιχεία στα οποία βασίζεται το Oxford Economics:
α) από την επεξεργασία των τελευταίων 8 ερευνών προκύπτει νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με 38% και 145 έδρες
β) από τις 5 πιο πρόσφατες έρευνες το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ανέρχεται σε 40%.
Οι σημαντικότερες εκτιμήσεις του Οxford Economics είναι:
Η μελέτη εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πιάνει το 36% που είναι κατά βάση το όριο της αυτοδυναμίας, αναφέροντας πως στις έρευνες της κοινής γνώμης «οι επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι σύμφωνες με αυτό, σε κάθε μία από τις τελευταίες 20 δημοσκοπήσεις». Στις περιπτώσεις αυτές έχει σημασία η μέθοδος που επιλέγεται για να προκύψει η τελική εκτίμηση.
Η Οxford Economics απέκλεισε τα κόμματα που είναι κάτω από το όριο του 3% στις δημοσκοπήσεις (δηλαδή την ΔΗΜΑΡ από τις ευρωεκλογές και μετά και τους Ανεξάρτητους Έλληνες από τις 21 Δεκεμβρίου και εντεύθεν) και ακολούθως «μοίρασε» τους αναποφάσιστους στα εναπομείναντα κόμματα ανάλογα με το ποσοστό που παρουσιάζουν σε κάθε δημοσκόπηση.
Η Oxford Economics είναι μία από τις πιο αναγνωρισμένες εταιρείες παγκοσμίως σε οικονομικές αναλύσεις και προγνώσεις την οποία εμπιστεύονται μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες αλλά και κυβερνήσεις και ακαδημαϊκοί σε όλο τον κόσμο.
Περισσότερα για την εταιρεία εδώ και εδώ.
Σφοδρή κριτική στις πολιτικές λιτότητας που επέλεξε η ΕΕ για αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση ασκεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, ο οποίος κρούει το κώδωνα του κινδύνου για τη γηραιά ήπειρο προειδοποιώντας ότι αυτός ο οικονομικός παραλογισμός δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Στο άρθρο του που δημοσιεύεται στο projesc-sindicate.org, o Stiglitz υποστηρίζει ότι στις χώρες που αντιμετώπισαν την μεγαλύτερη κρίση οι πολίτες έπαψαν να ορίζουν την οικονομική τους μοίρα και ενώ έδιωχνα δυσαρεστημένοι κυβερνήσεις και επέλεγαν άλλες, αυτές ακολουθούσαν τις οδηγίες των Βρυξελλών του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης.
Η ανάκαμψη περνά μέσα από αλλαγή δόμων και κατάργηση της λιτότητας
«Αυτοί που πίστευαν ότι δε θα επιβιώσει το ευρώ αποδείχτηκαν επανειλημμένα λάθος. Αλλά αυτοί που τους επέκτειναν είχαν δίκιο σε ένα πράγμα: η Ευρώπη δε θα ανακάμψει αν δεν μεταρρυθμιστεί η δομή της και δεν αντιστραφεί η λιτότητα” υποστηρίζει ο Stiglitz o οποίος αναφέρεται και στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώντας ότι αν τελικά δεν επιτύχει την αυτοδυναμία αυτό θα οφείλεται στο φόβο των Ελλήνων για την αντίδραση της ΕΕ. “…εάν ο ΣΥΡΙΖΑ νικήσει αλλά χωρίς αυτοδυναμία ένας από τους βασικούς λόγους θα είναι η ανησυχία των Ελλήνων για το πως θα αντιδράσει η ΕΕ. Ο φόβος δε είναι το ευγενέστερο συναίσθημα και δε θ αποτελέσει εφαλτήριο για να αυξηθεί η εθνική συναίνεση που χρειάζεται η Ελλάδα για να πάει μπροστά»
Ευρωπαϊκό το πρόβλημα κι όχι ελληνικό – Η λιτότητα θα φέρει εξέγερση
Ο Joseph Stiglitz προειδοποιεί οτί αν η λιτότητα δεν εγκαταλειφθεί τότε είναι αναπόφευκτες οι εξεγέρσεις ενώ υποστηρίζει ότι το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό αλλά ευρωπαϊκό, και θέτει θέμα Δημοκρατίας για τον τρόπο που επιβάλλεται η λιτότητα στους πολίτες των χωρών που την υφίστανται. «Το θέμα δεν είναι η Ελλάδα, είναι η Ευρώπη. Εαν η Ευρώπη δεν αλλάξει τους τρόπους της, δεν μεταρρυθμίσει την ευρωζώνη και δεν καταργήσει τη λιτότητα, μια λαϊκή εξέγερση θα είναι αναπόφευκτη. Η Ελλάδα ίσως παραμείνει όρθια αυτή τη φορά αλλά αυτός ο οικονομικός παραλογισμός δε μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Η Δημοκρατία δεν θα το επιτρέψει αλλά πόσο περισσότερο πόνο πρέπει η Ευρώπη να υπομείνει πριν επανακτηθεί η λογική;”
Αναλυτικά στο άρθρο του αναφέρει τα εξής:
“Μετά από όλα, οι ΗΠΑ εμφανίζουν σημάδια ανάκαμψης από την κρίση που ξεκίνησε στα τέλη της θητείας του Προέδρου George W. Bush, όταν η σχεδόν-καταστροφή του χρηματοπιστωτικού της συστήματος έστειλε κύματα σοκ σε όλον τον κόσμο.
Αλλά δεν είναι μια ισχυρή ανάκαμψη: στην καλύτερη περίπτωση, η απόσταση μεταξύ του που θα βρισκόταν η οικονομία και του που βρίσκεται σήμερα δεν μεγαλώνει. Εάν μικραίνει, τότε αυτό συμβαίνει πολύ αργά και η ζημιά που προκλήθηκε από την κρίση φαίνεται να είναι μεγάλης διάρκειας.
Θα μπορούσε όμως να είναι και πολύ χειρότερα. Πέραν του Ατλαντικού, υπάρχουν λίγα σημάδια ακόμη και μιας ήπιας, αμερικάνικου τύπου, ανάκαμψης: Η απόσταση μεταξύ του που είναι η Ευρώπη και που θα ήταν εάν δεν μεσολαβούσε η κρίση, συνεχίζει να αυξάνεται. Στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προιόν είναι μικρότερο απ’ ότι ήταν πριν την κρίση.
Μια χαμένη μισή δεκαετία πάει να γίνει ολόκληρη. Πίσω από τα παγερά στατιστικά στοιχεία, ζωές έχουν καταστραφεί, όνειρα έχουν σβήσει, οικογένειες διαλύονται (ή δεν δημιουργούνται) καθώς η οικονομική στασιμότητα -ύφεση σε ορισμένα μέρη- συνεχίζεται από χρόνο σε χρόνο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υψηλού ταλέντου, μορφωμένους ανθρώπους. Οι χώρες-μέλη έχουν ισχυρά νομικά καθεστώτα και λειτουργικές κοινωνίες. Πριν την κρίση, πολλές είχαν και καλές οικονομίες. Σε μερικά μέρη, η ωριαία παραγωγικότητα της εργασίας -ή ο ρυθμός αύξησής της- ήταν μεταξύ των υψηλοτέρων στον κόσμο.
Αλλά η Ευρώπη δεν είναι το θύμα. Ναι, η Αμερική κακοδιαχειρίστηκε την οικονομία της, αλλά όχι, δεν κατάφερε να φορτώσει το βάρος της παγκόσμιας κρίσης στην Ευρώπη. Η κακοδαιμονία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκλήθηκε από την ίδια, οφειλόμενη στις άνευ προηγουμένου διαδοχικές κακές οικονομικές αποφάσεις, ξεκινώντας με τη δημιουργία του ευρώ. Ενώ ή πρόθεση του ήταν να ενώσει την Ευρώπη, στο τέλος την διαίρεσε, και, με την απουσία της πολιτικής βούλησης να δημιουργηθούν ινστιτούτα τα οποία θα διευκόλυναν τον κοινό νόμσιμα να πετύχει, η ζημιά δεν έχει αποκατασταθεί.
Το σημερινό χάλι προέρχεται από την προσκόλληση στην, εδώ και καιρό αμαυρωμένη, πίστη στις αγορές που λειτουργούν ομαλά χωρίς ατέλειες στην πληροφόρηση και στον ανταγωνισμό. Η ύβρις έπαιξε επίσης το ρόλο της. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός πως χρόνο με το χρόνο, οι επίσημες ευρωπαϊκές προβλέψεις για τις συνέπειες των πολιτικών ήταν διαρκώς λάθος;
Αυτές οι προβλέψεις είναι λάθος όχι επειδή οι ευρωπαϊκές χώρες απέτυχαν να εφαρμόσουν τις προτεινόμενες πολιτικές, αλλά επειδή τα μοντέλα πάνω στα οποία βασίζονται είναι λάθος. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, τα μέτρα που είχαν σκοπό να μειώσουν το αβάσταχτο χρέος έχουν αφήσει τη χώρα περισσότερο χρεωμένη απ’ ότι ήταν το 2010: το ποσοστό χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ έχει αυξηθεί, εξαιτίας της επίδρασης της δημοσιονομικής λιτότητας στο εθνικό προϊόν. Τουλάχιστον το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει αναγνωρίσει την αποτυχία στον τρόπο σκέψης και στις πολιτικές.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες παραμένουν πεπεισμένοι πως οι δομικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα τους. Αλλά τα προβλήματα που εντοπίζουν ήταν εμφανή και πριν την κρίση και δεν σταμάτησαν να μεγαλώνουν. Αυτό που η Ευρώπη χρειάζεται περισσότερο από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των κρατών-μελών είναι η διαρθρωτική μεταρρύθμιση της ίδιας της ευρωζώνης και μια αναστροφή των πολιτικών λιτότητας, οι οποίες έχουν αποτύχει επανειλημμένως να αναζωπυρώσουν την οικονομική ανάπτυξη.
Αυτοί που πίστευαν ότι το ευρώ δεν θα επιβιώσει αποδείχτηκαν επανειλημμένα λάθος. Αλλά οι επικριτές είχαν δίκιο σε ένα πράγμα: η Ευρώπη δεν θα ανακάμψει εάν δεν μεταρρυθμιστεί η δομή της και δεν αντιστραφεί η λιτότητα.
Το δράμα της Ευρώπης κάθε άλλο παρά. Το ισχυρό σημείο της Ευρώπης είναι η ζωτικότητα των δημοκρατιών της. Αλλά το ευρώ στέρησε από τους πολίτες -ειδικά στις χώρες της κρίσης- κάθε λόγο πάνω ατην οικονομική τους μοίρα. Ουκ ολιγες φορές, οι ψηφοφόροι έχουν διώξει κυβερνήσεις, δυσαρεστημένοι με την κατεύθυνση της οικονομίας -απλά και μόνο για να έχουν μια νέα κυβέρνηση η οποία συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες η Φρανκφούρτη και το Βερολίνο.
Αλλά για πόσο ακόμα μπορεί να συνεχιστεί αυτό; Και πώς θα αντιδράσουν οι ψηφοφόροι; Σε όλη την Ευρώπη έχουμε δει την ανησυχητική αύξηση των ακραίων εθνικών κομμάτων, τα οποία τάσσονται ενάντια στις αξίες στου διαφωτισμού οι οποίες έκαναν την Ευρώπη τόσο επιτυχμένη. Σε ορισμένα μέρη, ανεβαίνουν μεγάλα αυτονομιστικά κινήματα.
Τώρα η Ελλάδα αποτελεί ακόμη ένα τεστ για την Ευρώπη. Η πτώση του ελληνικού ΑΕΠ από το 2010 είναι χειρότερη από αυτή που αντιμετώπισε η Αμερική στη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930. Η ανεργία στους νέους ξεπερνά το 50%. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά έχει αποτύχει, και τώρα, εξαιτίας της αποτυχίας του κοινοβουλίου να εκλέξει νέο Πρόεδρο, θα διεξαχθούν πρόωρες εθνικές εκλογές στις 25 Ιανουαρίου.
Το αριστερό κόμμα της αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έχει δεσμευτεί να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους διάσωσης της Ελλάδας από την ΕΕ, προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ νικήσει αλλά χωρίς αυτοδυναμία, ένας βασικός λόγος θα είναι η ανησυχία των Ελλήνων για το πώς θα αντιδράσει η ΕΕ. Ο φόβος δεν είναι το πιο ευγενές των συναισθημάτων και δεν θα αποτελέσει εφαλτήριο για να αυξηθεί η εθνική συναίνεση που η Ελλάδα χρειάζεται για να πάει μπροστά.
Το θέμα δεν είναι η Ελλάδα. Είναι η Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν αλλάξει τους τρόπους της – εάν δεν μεταρρυθμίσει την ευρωζώνη και δεν καταργήσει την λιτότητα – μια λαϊκή εξέγερση θα είναι αναπόφευκτη. Η Ελλάδα ίσως παραμείνει όρθια αυτή τη φορά. Αλλά αυτός ο οικονομικός παραλογισμός δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα. Η δημοκρατία δεν θα το επιτρέψει.
Αλλά πόσο περισσότερο πόνο πρέπει η Ευρώπη να υπομείνει πριν επανακτηθεί η λογική;
capital.gr, iefimerida.gr
Γράφει ο Μιχάλης Κελαϊδής | Οι ρίζες της οικογένειας είναι από το Λινοτόπι του Γράμμου. Ο πατέρας του, Σέργιος, γεννήθηκε στο Μπλάτσι της Μακεδονίας (Βλάστη – 24 χλμ από τη Πτολεμαϊδα). Δεν άντεχε από μικρός τη σκλαβιά, δεν χωρούσε στα στενά περιθώρια του χωριού και όταν μεγάλωσε πέταξε και έφυγε μακρυά με μόνο όπλο τα νιάτα του και εκείνη τη φλόγα. Αυτή που έχουν οι Έλληνες, αυτή που ο Ελύτης λέει: “Μέσα μου κάτι λάμπει αλλά δεν ξέρω τι είναι”. Και με αυτή τη φλόγα έλαμψε και σκόρπισε φως μαζί με τα παιδιά του σε μια αυτοκρατορία. Τελικά ο Σέργιος κατέληξε στη Βιέννη.
Εκεί γνώρισε την Μαρία Κούρτη, κόρη του εμπόρου Μιχαήλ Κούρτη από τη Λάρισα. Η αδελφή της μητέρας του, Σοφία, είχε παντρευτεί τον Μετσοβίτη Βαρώνο Τοσίτσα, κάτοικο του Λιβόρν. Στη Βιέννη λοιπόν γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου του 1830 ο Νικόλαος Δρούμπας, δευτερότοκος γιος μετά τον Μιχαήλ. Σε νηπιακή ηλικία τα δύο αδέρφια έμειναν ορφανά καθώς η μητέρας τους πέθανε όταν ήταν ακόμα μικρά. Το 1848, ξεσπά επανάσταση στην Ουγγαρία και ο πατέρας τους, στέλνει τα παιδιά στην Αθήνα για ασφάλεια. Όταν τα πράγματα έφτιαξαν (1850) τα παιδιά ξαναπήγαν στη Βιέννη και εκεί τελείωσαν το γυμνάσιο.
Ο Νικόλαος υπήρξε προσωπικός φίλος του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ και της Σίσσυς. Επίσης, του συνθέτη και μουσουργού Ριχάρδου Βάγκνερ και του Γιόχαν Στράους. Στο εξοχικό του σπίτι στις όχθες του Δούναβη, όταν φιλοξενήθηκε εκεί ο Στράους, έγραψε το βαλς: “Γαλάζιος Δούναβης”. Θεωρείται δε, ότι ο Νικόλαος συνέβαλε στο να γίνει γνωστός ο Σούμπερτ. Στο παλάτι της οικογένειας, το Παλέ Δούμπα στο Ρινγκστράσσε της Βιέννης, ήταν ο τόπος συνάντησης του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου της Αυστροουγγαρίας. Ο ίδιος ο μαικήνας των καλών τεχνών ήταν μέλος του Συλλόγου ανδρικής χορωδίας της Βιέννης από το 1852 και πρόεδρος της από το 1865. Ο ίδιος σύνθεσε κάποια λιγοστά κομμάτια, κυρίως βαλς, ενώ πολλοί Βιεννέζοι συνθέτες συνέθεσαν κομμάτια προς τιμή του, όπως ο Αντον Κραλ, το έργο Dumba Marsch.
Kατά τη διάρκεια της ζωής του έκανε αρκετές δωρεές με κυριότερη αυτή της ανέγερσης του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης. Αυτό που κάθε πρωτοχρονιά βλέπουμε, από τη κρατική τηλεόραση, τη συμφωνική ορχήστρα της Βιέννης να σκορπά μελωδίες από έργα σπουδαίων κλασικών μουσουργών. Σ αυτό, αν παρατηρήσουμε θα δούμε οτι είναι διακοσμημένο με ελληνικά αγάλματα, καρυάτιδες και με ιωνικού ρυθμού κίονες. Με δαπάνες δικές του, η Βιέννη, εμπλουτίστηκε με σειρά μνημείων προσωπικοτήτων, όπως του Μπετόβεν, του Μπραμπς, του Μότσαρτ, του Σούμπερτ και άλλων. Συνείσφερε επίσης στην ανέγερση του αυστριακού κοινοβουλίου, του πανεπιστημίου της Ακαδημίας των τεχνών, του Δημαρχείου της Βιέννης, του Καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου στη Βιέννη και σε άλλα πολλά.
Ο Νικόλαος εγκαταστάθηκε στην πόλη Τατεντόρφ της Αυστρίας και αγόρασε εκεί ένα υφαντουργείο Βάμβακος. Σταδιακά επεκτάθηκε σε διάφορες βιομηχανικές και χρηματιστηριακές δραστηριότητες αυξάνοντας την ήδη μεγάλη περιουσία του πατέρα του. Ασχολήθηκε με την πολιτική εκλεγόμενος στη Κάτω Βουλή το 1874, ενώ αργότερα διορίστηκε ισόβειος γερουσιαστής στην Άνω Βουλή, αλλά και σαν φίλος του Αυτοκράτορα ήταν και σύμβουλός του.
Διετέλεσε επίτημο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών Βιέννης, πρόεδρος της αδελφότητας του Αγ.Γεωργίου Βιέννης, μέλος της επιτροπής του προγράμματος επέκτασης της πόλης, καθώς και αντιπρόεδρος και διευθυντής της Εταιρίας φίλων της Μουσικής. Τιμήθηκε εν ζωή με τον Σταυρό των Ιπποτών (Rittercreuz) από τον Αυτοκράτορα, ενώ όπως και ο πατέρας του, τα δυο του αδέρφια απέρριψαν τη πρόταση απονομής τίτλου ευγενίας από τον Αυτοκράτορα, γιατί είχαν φιλελεύθερες ιδέες.
Ο Νικόλαος Δούμπας πέθανε στη Βουδαπέστη από καρδιακό επεισόδιο στις 23 Μαρτίου του 1990. Στην εκφορά παρευρέθηκαν χιλιάδες κόσμου, συνοδεύοντάς τον στην τελευταία του κατοικία.
Το όνομα του Νικολάου για τους Βιεννέζους ήταν και είναι συνώνυμο της προσφοράς του στον πολιτισμό. Έτσι πέντε μέρες μετά το θάνατό του, ο Δήμος αποφάσισε, να μετονομαστεί ο κεντρικότερος δρόμος της Βιέννης με το όνομα του σε Dumbastrasse. Το ίδιο έκαναν και στην Αυστριακή πόλη Τάτεντροφ που είχε ευεργετήσει με πολλούς τρόπους. Τον ανακύρηξε ευεργέτη και του αφιέρωσε μνημείο στην κεντρική πλατεία. Του έδωσε δε και το όνομα του σε δρόμο καθώς και σε ένα τσίρκο.
Ο Νικόλαος Δούμπας ενταφιάστηκε στο 32ο του Τσεντράλ Φρίντχοφ νεκροταφείο της Βιέννης, δίπλα στους τάφους των μεγάλων μουσουργών, Μότσαρτ, Μπραμς, Τζέρνυ, Μπρυλλ, Γκλουκ, Κόλμαν, Στράους, Μπετόβεν, κ.α
Η οικογένεια Δούμπα, παρότι έγινε μεγάλη και τρανή, ποτέ δεν ξέχασε την πατρίδα. Αν και δεν της πρόσφερε τίποτα, εκείνη έδωσε πολλά σ’ αυτήν.
Ο Νικόλαος από την θέση του προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας της Βιέννης, στήριξε οικονομικά το Αρσάκειο Παρθεναγωγείο και το πανεπιστήμιο Αθηνών. Στις Σέρρες χρηματοδότησε την ίδρυση και λειτουργία του Δούμπιου νηπιαγωγείου, του κτηρίου Αλληλοδιδακτικής σχολής το 1835, και την στέγαση του πρώτου Παρθεναγωγείου το 1853. Η οικογένεια κληροδότησε επίσης 30.000 φράγκα στο νοσοκομείο Σερρών το 1900.
Ο γιος Θεόδωρος συνέχισε να προσφέρει στο τόπο των προγόνων του πάρα πολλά.
Τα ονόματα Στεργίου και Νικολάου, είναι χαραγμένα σε μαρμάρινη πλάκα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επίσης, δώρισαν τους κρυστάλλινους πολυελαίους στο Ναό του Αγ.Γεωργίου στο Φανάρι.
Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, εντελώς διαφορετικές σκέψεις από τους σημερινούς. Σήμερα γίνεται το αντίθετο, κλέβουν αυτή τη χώρα.
Στην Ελλάδα τον έχει τιμήσει ο καθηγητής Ιωαν. Τζαφέττας με την Elvira Konecny όπου συνέγραψαν βιβλίο με θέμα τη ζωή του, βασιζόμενο στο ντοκυμαντέρ του σκηνοθέτη Φώτη Κωνσταντινίδη. Στην πόλη των Σερρών, επίσης, του έχουν αφιερώσει οδό με το όνομά του.
Ενώ οι Βιεννέζοι δεν τον έχουν ξεχάσει ακόμα και το 1997 για να τον τιμήσουν, ξανά, εξέδωσαν βιβλίο για τη ζωή και τα έργα του μεγάλου Έλληνα.
Μιχαήλ Γ.Κελαϊδής.
H Εκτελεστική Γραμματεία της Νέας Δημοκρατίας, συνεδρίασε σήμερα υπό την προεδρία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά, και ενέκρινε τους υποψήφιους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για τις Εθνικές Εκλογές της 25ης Ιανουαρίου.
Οι υποψήφιοι στην Κρήτη:
| ΧΑΝΙΩΝ | |
| ΒΙΡΒΙΔΑΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ | |
| ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ-ΚΩΝ/ΝΟΣ | |
| ΓΚΙΖΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ | |
| ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ | |
| ΣΤΑΣΣΙΝΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ – ΕΛΒΙΡΑ (ΕΛΒΗ) | |
| ΤΣΑΜΟΥΡΤΖΗ – ΚΟΝΤΑΞΑΚΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΑ) |
| ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ | |
| ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗ ΡΕΑ (ΡΕΝΑ) | |
| ΑΥΓΕΝΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ | |
| ΓΡΗΓΟΡΑΚΗ ΕΛΕΝΗ | |
| ΔΕΙΚΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | |
| ΚΤΙΣΤΑΚΗ ΕΛΕΝΗ | |
| ΛΥΔΑΚΗ ΜΑΡΙΑ | |
| ΜΑΡΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ | |
| ΜΑΤΑΛΛΙΩΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ | |
| ΜΠΑΜΙΕΔΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ | |
| ΠΑΣΠΑΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ | |
| ΣΕΝΕΤΑΚΗΣ ΜΑΞΙΜΟΣ |
| ΡΕΘΥΜΝΟΥ | |
| ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ | |
| ΚΑΛΛΙΟΝΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ | |
| ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | |
| ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ |
| ΛΑΣΙΘΙΟΥ | |
| ΒΛΑΣΣΗ ΕΛΕΝΗ | |
| ΚΟΥΝΕΝΟΣ IΩΑΝΝΗΣ | |
| ΜΑΥΡΙΚΑΚΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ | |
| ΠΛΑΚΙΩΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ |
Οι κίνδυνοι που πηγάζουν από την κακοκαιρία είναι πολλοί.
Όμως ο χειμώνας, είναι και όμορφος. Γεμίζει ο ουρανός με χρώματα και σχήματα, γη και θάλασσα παίρνουν μία όψη άγρια, ή παραπλανητικά ήρεμη, όπως σε ένα χιονισμένο τοπίο.
Αυτό το ιδιαίτερο τοπίο της κρητικής γης στον χειμώνα προσπαθούν όσοι ασχολούνται με τη φωτογραφία να το αποθανατίσουν.
Εδώ, συγκεντρώσαμε 11 φωτογραφίες των τελευταίων ημερών που ξεχωρίσαμε.
Το κάστρο του Ηρακλείου ζωσμένο από τα σύννεφα και τα κύμματα, το Φραγκοκάστελο με τα χιονισμένα βουνά, μία όμορφη χιονισμένη εκκλησία στον Αποκόρωνα, και οι κεραυνοί πάνω από την πόλη της Σητείας, τα ασταμάτητα κύμματα στο Ρέθυμνο
Δείτε τις:
Την κεντρική προεκλογική της συγκέντρωση πραγματοποιεί η εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ την Τετάρτη 14 Γενάρη στις 7.00μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Χανίων.
Πρώτος στην πρόθεση ψήφου παραμένει ο ΣΥΡΙΖΑ, με την ψαλίδα να μειώνεται στις 5,5 μονάδες από τις 7,5 στην τελευταία δημοσκόπηση του TVXS, την προηγούμενη εβδομάδα. Στη μέτρηση της Palmos Analysis ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει ποσοστό 28,1% έναντι του 22,6% της ΝΔ. Ακολουθούν η Χρυσή Αυγή με 6,7%, το Ποτάμι με 5,5% και το ΚΚΕ με 4,3%.
Κάτω από το όριο του 3% οι Ανεξάρτητητοι Έλληνες με 2,3%, το ΠΑΣΟΚ με 2,1%, το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών του Γιώργου Παπανδρέου που συγκεντρώνει 1,5% και το ΛΑΟΣ με 1,4%.
Ανάμεσα στα σημαντικά ευρήματα της νέας, εξαιρετικά ενδιαφέρουσας έρευνας: ο φόβος επηρεάζει όλο και λιγότερους πολίτες, γεγονός που εξηγεί και την διαφαινόμενη στροφή στην εκστρατεία της ΝΔ.
O “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες.
Copyright © 1981-2023 ΑΓΩΝΑΣ ΚΡΗΤΗΣ ΙΚΕ & ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΡΗΤΗΣ ΙΚΕ | ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ 51, ΧΑΝΙΑ, 73134, ΚΡΗΤΗ | ΤΗΛ.: 28210-74544 | ΕΜΑΙL: news@agonaskritis.gr. | Created by Websitepro
