20.8 C
Chania
Monday, October 7, 2024

O B. Κορκίδης για την προσφυγή στις κάλπες

Δήλωση σχετικά με την προσφυή σε εκλογές έκανε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης στην οποία αναφέρει:

Το Μνημόνιο και το ευρώ είναι δίδυμοι Σιαμαίοι αδερφοί

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

Η χώρα συνεχίζει να κατολισθαίνει στα Τάρταρα της φτώχειας και της ανεργίας που είναι αλυσοδεμένες με το Μνημόνιο και τον ευρωραγιαδισμό.

Επισκέψεις δημάρχου σε προνοιακές και υγειονομικές δομές της πόλης

Εθιμοτυπικές επισκέψεις σε προνoιακές και υγειονομικές δομές του Δήμου Χανίων, πραγματοποίησε χθες, ο Δήμαρχος Χανίων, Τάσος Βάμβουκας, συνοδευόμενος από Αντιδημάρχους.

«Λογότυπα για το νέο κόμμα» παραγγέλνει ο Γιώργος Παπανδρέου

Αποφασισμένος να προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος παρά τις περί του αντιθέτου παρεμβάσεις και προσπάθειες από τον Ευάγγελο Βενιζέλο φέρεται ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου.

Το μάθημα ζωής με το 20ευρω!

Ένας  καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους  μαθητές  «Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;» Όλοι στην αίθουσα  σήκωσαν πάνω το χέρι.

Από “αντιμνημονιακός”, μετά από επαφές με ΝΔ και Ποτάμι κατέληξε υποψήφιος βουλευτής ΠΑΣΟΚ στο Ηράκλειο ο Γιώργος Χατζημαρκάκης!

Μέσα σε μερικούς μήνες ο Γιώργος Χατζημαρκάκης κατόρθωσε να περάσει από όλα τα μετερίζια για να καταλήξει τελικώς στο ΠΑΣΟΚ!

Κι έτσι, ενώ αρχικά ακουγόταν έντονα ότι η Συγγρού είχε έρθει σε συμφωνία με τον αρχηγό του “αντιμνημονιακού” κόμματος “Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες”, και αφού είχε συνομιλήσει με Ποτάμι και ΔΗΜΑΡ αλλά και με τους μεταρρυθμιστές του Σπύρου Λυκούδη, και ενώ είχε αναλάβει ρόλο “πρέσβη εκ προσωπικοτήτων” από την κυβέρνηση με σκοπό να διαφημίσει τις αλλαγές που έχουν γίνει στη χώρα μας από την κυβέρνηση Σαμαρά, με άλλη μία θεαματικότερη ακόμα κωλοτούμπα σήμερα καταλήγει στο ΠΑΣΟΚ όπου θα είναι και υποψήφιος στο νομό Ηρακλείου!

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του iefimerida.gr, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα έχει ραντεβού την Τρίτη με τον Γιώργο Χατζημαρκάκη, ο οποίος έχει εκφραστεί θετικά εδώ και καιρό στο ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια του Ηρακλείου.

Να υπενθυμίσουμε ότι το κόμμα που είχε ιδρύσει είχε λάβει πανελλαδικά στις ευρωεκλογές το καθόλου ευκαταφρόνητο 1,5% ενώ στην Κρήτη το ποσοστό του ήταν πάνω από 6% και στο Λασίθι έφτασε το 14,54%!

Ο αντιμνημονιακός και αγωνιστής κ. Χατζημαρκάκης

φωτογραφία 2
Από διαμαρτυρία στο Ευρωκοινοβούλιο στις 28 Φεβρουαρίου 2014 για τα χημικά της Συρίας
1008-s
Με λουκέτα και αλυσίδες, πάλι στο Ευρωκοινοβούλιο, αρχές Μαρτίου 2014

Ο Γιώργος Χατζημαρκάκης ήταν ο αντιμνημονιακός βουλευτής που πολύ πρόσφατα, μόλις τον Μάρτιο του 2014, εμφανίστηκε στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής ζωσμένος με αλυσίδες και λουκέτα φωνάζοντας ότι η Ελλάδα ζει σε ένα απέραντο λουκέτο επειδή όλες οι επιχειρήσεις κλείνουν

«Λουκέτο στην τρόικα! Να σπάσουμε τα λουκέτα!» φώναζε ο κ. Χατζημαρκάκης, κατά την πρώτη συζήτηση της έκθεσης Κάρας για τα πεπραγμένα της τρόικας στις χώρες του Μνημονίου.

Τον Φεβρουάριο του 2014 σε άλλη μία έκρηξη ακραίου λαϊκισμού εμφανίστηκε ξανά στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου φορώντας μία χημική μάσκα πολέμου και κρατώντας πλακάτ που έγραφε “SOS Μεσόγειος” για να διαμαρτυρηθεί το θέμα της καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο.

Τελικώς, σήμερα, συνεργάζεται με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που ως Υπουργός Εξωτερικών είχε χαρακτηρίσει επικίνδυνους για τον τουρισμό όσους στην Κρήτη αντιδρούσαν στο ζήτημα της καταστροφής των χημικών της Συρίας εν πλω κάπου στη Μεσόγειο.

“Αντίο δάσκαλε”: Έφυγε ο Χανιώτης ποιητής Νίκος Μαραγκουδάκης

Ο ποιητής, συγγραφέας και δάσκαλος Νίκος Μαραγκουδάκης πέθανε ανήμερα των Χριστουγέννων σε ηλικία 85 ετών. Ο Νίκος Μαραγκουδάκης δίδαξε πολλές γενιές μαθητών στα Χανιά και υπήρξε και ένας συνεργάτης σε καθημερινή σχεδόν βάση στον “Αγώνα της Κρήτης”.

Μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας δημοσίευε την ποίησή του υπό τον τίτλο “Από την σκοπιά της ψυχής” αλλά και βιβλιοπαρουσιάσεις και πιο σπάνια κριτικές σε βιβλία. Ήταν ένας σεμνός άνθρωπος, εξαιρετικά αγαπητός στην τοπική κοινωνία και καταξιωμένος ποιητής.

Ψήφισμα Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών ν. Χανίων

Μετά την είδηση του θανάτου του ποιητή το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών ν. Χανίων εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΄Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων ευθύς ως επληροφορήθη τον αιφνίδιο χαμό του εκλεκτού μέλους της, εκπαιδευτικού και κορυφαίου συγγραφέα και ποιητή ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ, συνεδρίασε εκτάκτως και αποφάσισε ομόφωνα να εκφράσει καί μέσω των ΜΜΕ ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ θεωρούμε ότι αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό στα λογοτεχνικά δρώμενα του Τόπου μας, και όχι μόνο.

Η ποίηση του Ν. Μαραγκουδάκη και ο Μίκης Θεοδωράκης

1098195_690404654310392_22551585_n

Ο Νίκος Μαραγκουδάκης ήταν ξάδελφος του Μίκη Θεοδωράκη και μάλιστα έχουν συνεργαστεί το 1994, όταν ο Μίκης Θεοδωράκης κυκλοφορεί με την Polygram έναν δίσκο με τον τίτλο «40 τραγούδια για παιδάκια και παιδιά», τραγουδισμένα από την Παιδική Χορωδία & Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας.

Όπως ανέφερε ο συνθέτης στο εισαγωγικό σημείωμα, τα τραγούδια που περιλαμβάνονται στην συλλογή γράφτηκαν τα περισσότερα «μέσα στην παγωνιά της Ιστορίας – στην δοκιμασία του ’40 – στην πρώτη μου εφηβεία» και αποτελούσαν τις πρώτες απόπειρές του να μελοποιήσει ποιήματα και στίχους από τον Κωστή Παλαμά, τον Διονύσιο Σολωμό, τον Νίκο Μαραγκουδάκη.

Στη συλλογή «40 τραγούδια για παιδάκια και παιδιά» περιλαμβάνονται δύο τραγούδια σε ποίηση Νίκου Μαραγκουδάκη.

Ελληνικό εμβατήριο

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Ποίηση: Νίκος Μαραγκουδάκης

Το φως απ’ των θεών τη φλόγα πήρες
πυρσός στα χέρια σου ας γενεί
κι όθε διαβαίνεις, σκόρπα θείους σπινθήρες
κι’ άναβε πυρκαγιά τρανή
μες στις σπηλιές που οργιάζει το σκοτάδι
κάψε ότι γέννημα κακού
ν’ ανθίσει μες απ’ τη στάχτη του Άδη
ο φοίνικας του ωραίου και του καλού
ν’ ανθίσει μες απ’ τη στάχτη του Άδη
ο φοίνικας του ωραίου και του καλού.
Εμπρός να σκίσουμε την άγρια νύχτα
που κύκλωσε όλη τη γη
και να βοηθήσουμε άγρυπνοι τον ήλιο
με λάμψη ολόχρυση να βγει
Έλα να βγάλουμε την οικουμένη
απ’ τη σπηλιά τη σκοτεινή
υψώνοντας τη γη φωτολουσμένη
σαν άστρο που ζηλεύουν οι ουρανοί
υψώνοντας τη γη φωτολουσμένη
σαν άστρο που ζηλεύουν οι ουρανοί
Χαρά σ’ όποιον στον κόσμο αυτό παλεύει
και με καρδιά και με ψυχή
φέγγος και λούλουδα πάντα να φέρνει
και σαν φλογέρα αγάπης ν’ αντηχεί.
Χαρά για μας το στέρεο μετερίζι
το ματωμένο της καρδιάς
να στήσουμε ψηλά και ν’ ανεμίζει
το φλάμπουρο της ανθρωπιάς
να στήσουμε ψηλά και ν’ ανεμίζει
το φλάμπουρο της α, της ανθρωπιάς.

***

Χειρόγραφο από τη μελοποίηση του μικρού Μίκη
Χειρόγραφο από τη μελοποίηση του μικρού Μίκη

***
Στη χαρά

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, Ποίηση: Νίκος Μαραγκουδάκης

Απ’ το ποτήρι που κερνάς ολόχαρη παρθένα
μεθά ο θνητός κι αναφτερά πιότερο απ’ το κρασί
Όλα μαζί σου είν’ όμορφα κι είν’ όλα ευτυχισμένα
με σένα η πλάση είναι ναός κι είσ’ ο θεός εσύ.
Χωρίς εσένα να είν’ η ζωή μια νύχτα δίχως άστρα
χωρίς κελάηδημα πουλί δίχως μολπή βιολί.
Χωρίς Απρίλη χειμωνιά χωρίς λουλούδι γλάστρα
ακίνητο άγαλμα ψυχρό άστρο που σβήνει ωχρό.

***

Το έργο του Νίκου Μαραγκουδάκη

PB111461

1.Μάχη φωτός, 1ο¨Σπινθήρες
2.Μάχη φωτός 2ο Ανταυγίες
3.Τραγουδία Αγάπης
4.Εικόνες και Μορφές
5.Παλμοί της Γης
6.Ρυθμοί του Ουρανού
7.Ορόσημα
8.Η Τριπλή Συμφιλίωση
9.Σινίαλα της Ζωής
10.Με της ψυχής τα μάτια
11.Κοινωνικό Πανόραμα
12.Γαλαζιοί Ορίζοντες
13.Ιριδισμοί του Απείρου
14.Λυρικές Μόλπες
15.<<Με λογισμό και με όνειρο>>
16.Οι Λαμψείς του Ελληνισμού
17.Ο Θρύλος του Ακρωτηριού
18.Οι Νοηματικοί Πυρήνες των <<Ελεύθερων Πολιορκημένων του Διονυσίου Σολωμού
19.Πρωτότυπη Τεχνασματική Γραμματική της Αρχαιάς Ελληνικής Γλώσσας
20.Η Δομή του Λατινικού Λογού
21.Πρωτότυπο (με ευκολότερο τρόπο) Συντακτικό της αρχαίας Ελληνικής Γλωσσας
22.Οδηγός Ζωής και Ψυχίκης Αρμονίας

Τιμητικές διακρίσεις

ΧΡΥΣΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ

Ελληνικά

α)Της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
1.Της Θέας Αθηνάς της Σοφίας
2.Του Ομηρού
3.Του Μεγάλου Αλεξάνδρου
4.Του Διονυσίου Σολωμου
β)
5.Του Δήμου Χανιών

Παγκόσμια

6.Της Ακαδημιάς Γραμμάτων . Επιστήμων και Τεχνώνν της Φλωρεντίας. [ με ανακυρηξή ως τιμητικού μέλους της]
7.Του Αμερικανικού Βιογραφικού Ινστιτούτου [ με ανακυρηξή του α) <<ως Ανθρώπου του 2001>> και β) ως <<κορυφαίου πνευματικού ηγέτη >>]
8.Του Διεθνούς Βιογραφικού Κέντρου του Καίμπριτζ της Αγγλίας [ με το βραβείο του 21 αιωνά]
-Διδακτορικό δίπλωμα της Παγκοσμίας Ακαδημίας Γράμματων για την πνευματική Προσφόρα του

Α ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΟΙΗΣΕΩΣ

  • Πέντε Α Βραβεία από την Διεθνή Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και απο την διεθνή Κριτική Επιτρόπη της Πνευματικής Ολυμπιάδας.
  • Τιμητικό Βραβείο της Πανελλήνιας Επιτρόπης Αυτοδιαθέσεως Κύπρου για την συμβολή του στον κυπριακό απέλευθερωτικό αγώνα με το ποίημά του Μήνυμα Λευτερίας.
  • Τιμητικό Δίπλωμα Ποίησης με απολώνεια δαφνή απο την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
  • Βραβείο εξαίρετων επιτεύξεων στα Γράμματα από το Σύλογο Ελλήνων Λογοεχνών.
  • Τιμητικό Δίπλωμα υπέροχης διακρίσης στην ποιήση απο το Σύλλογο Λογοτεχνών του Ρίο ντε Ζανέιρο της Βραζίλιας.

Οι ομογενείς δώρισαν υγειονομικό υλικό αξίας 827.000 δολαρίων για τα νοσοκομεία της Κρήτης

Αποδέκτης μιας ακόμα σημαντικής κοινωνικής προσφοράς πολιτών γίνεται η 7η Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης.
Πρόκειται για τη δωρεά του Διεθνή Ανθρωπιστικού Οργανισμού International Orthodox Christian Charities –IOCC μεγάλης ποσότητας υγειονομικού αναλώσιμου υλικού, που απεστάλη στην Ελλάδα με κοντέινερ 40 ποδών και το οποίο έχει ήδη φθάσει στο λιμάνι των Χανίων.

Η φορτοεκφόρτωση του περιεχομένου της δωρεάς και η αρχική παραλαβή θα πραγματοποιηθεί αύριο το πρωί στο Γ.Ν. Χανίων από τον Διοικητή και Υποδιοικητή του νοσοκομείου, εκ μέρους της Διοίκησης της 7ης Υ.ΠΕ Κρήτης, παρουσία της εκπροσώπου στην Ελλάδα του ΙΟCC κας Δέσποινας Κατσιβελάκη.

Η δωρεά, συνολικής εκτιμώμενης αξίας περί των 827.000 δολαρίων, θα φιλοξενηθεί προσωρινά έως τη διανομή του, αμέσως μετά το νέο έτος, στις εγκαταστάσεις του Γ.Ν. Χανίων.

Το αναλώσιμο υγειονομικό υλικό, εργαλεία και εξοπλισμός, προορίζεται για όλα τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας της Κρήτης και αναμένεται να συμβάλλει ουσιαστικά στην διαρκώς αυξανόμενη κάλυψη αναγκών στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας.

Για τη διανομή των υλικών ανά είδος και κατηγορία θα ορισθεί ειδική επιτροπή των μονάδων υγείας της 7ης Υ.ΠΕ Κρήτης.

Πρόκειται για το τρίτο κοντέινερ με αναλώσιμο υγειονομικό υλικό που φτάνει στο νησί μας και παραλαμβάνεται από την Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης, στο πλαίσιο της συνεργασίας που έχει αναπτυχθεί με τον IOCC.

Ο Διοικητής της 7ης Υ.ΠΕ Κρήτης κ. Αντώνης Γρηγοράκης για την ευγενική αυτή δωρεά δήλωσε τα ακόλουθα:

«Πολλές φορές τα λόγια των ευχαριστιών είναι μικρά για να περιγράψουν το μέγεθος της αξίας κάποιων πράξεων.

Να’ ναι πάντα καλά όλοι εκείνοι οι Ελληνες της διασποράς, όπως οι ΑΧΕΠΑ που συνέβαλλαν σ αυτήν τη δωρεά, προσφέροντας, καθένας χωριστά με τον οβολό και τη σκέψη του, ελπίδα, αγάπη κι αισιοδοξία, γεφυρώνοντας χιλιόμετρα γης κι αέρα ανάμεσα μας.

Πρόκειται για μια πράξη αλληλεγγύης και όχι φιλανθρωπίας. Σε αυτό το πλαίσιο η 7η Υ.ΠΕ Κρήτης θα κάνει ό, τι είναι δυνατό για να αξιοποιηθεί ο συγκεκριμένος εξοπλισμός, προς όφελος των ασθενών όλης της Κρήτης, τιμώντας την προσφορά των Κρητών, των Ελλήνων, των Ορθοδόξων της Διασποράς».

Ο ιερέας που αψήφησε την εκκλησία και έθαψε στα κρυφά τον Καζαντζάκη σε έναν λάκκο (και τιμωρήθηκε) | Βίντεο

Του Άρη Δημοκίδη για lifo.gr | Υπάρχουν αρκετές παρανοήσεις σχετικά με τον Καζαντζάκη.

Πιστεύουμε ότι αφορίστηκε απ’ την εκκλησία. Πιστεύουμε ότι ετάφη στα τείχη του Ηρακλείου ως ένδειξη σεβασμού.

Ο μουσικός και τραγουδοποιός Μάνος Αλιγιζάκης ξεκίνησε να ψάχνει την ιστορία πριν λίγο καιρό, και -διαλύοντας τις παρανοήσεις- ανακάλυψε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον, το οποίο μοιράζεται σήμερα μαζί μου. Τον ευχαριστώ θερμά για την αφήγησή του:

Το καλοκαίρι για κάποιους λόγους έψαχνα να γράψω ένα κομμάτι με κάποιο θέμα (στιχουργικά) από την Κρήτη.
Άρχισα να διαβάζω την βιογραφία του Καζαντζάκη στη wikipedia. Εκεί φρέσκαρα κάποια γεγονότα που ήξερα αλλά ανακάλυψα και κάποια άλλα.

1. Ο Καζαντζάκης το 1957 θάφτηκε στα τείχη του Ηρακλείου, όχι τιμής ένεκεν όπως νόμιζα, αλλά επειδή δεν υπήρχε άδεια ταφής! Εκτάκτως το δημοτικό συμβούλιο Ηρακλείου βρήκε ως λύση να σκάψει έναν λάκκο στο Μαρτινέγκο. Έναν λάκκο!

2. Η άδεια ταφής δεν είχε δοθεί όχι επειδή ήταν αφορισμένος. Δεν είχε τελικά αφοριστεί. Δεν κατάφερε μάλλον ομόφωνα η Ιερά σύνοδος να τον αφορίσει. Απευθύνθηκε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο με αφορμή το ότι ήταν Κρητικός και η εκκλησία της Κρήτης έχει μια αυτονομία – το πατριαρχείο όμως έπαιξε τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου. Οπότε εφόσον δεν μπορούσε να τον αφορίσει, η εκκλησία  τελικώς του έριξε Κατάρα. Ό,τι και να σημαίνει αυτό. Που σήμαινε πολλά όταν ο Καζαντζάκης πέθανε.

3. Την μέρα της κηδείας η κρητική εκκλησία έκανε μερικώς την επανάστασή της και τελικά τέλεσε νεκρώσιμη ακολουθία με τιμές, 17 ιερείς και τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, αλλά κανείς απο τους ιερείς δεν βγήκε από την εκκλησία για να συνοδέψει τον νεκρό στην τελευταία του κατοικία, και τελικά να τον θάψει.

4. Εδώ είναι το ενδιαφέρον. Εδώ κόλλησα. Τελικώς τον έθαψε ένας και μόνο, άγνωστος τότε νεαρός στρατιωτικός παπάς, η ταυτότητα του οποίου αποκαλύφθηκε το 1972, ονόματι Σταύρος Καρπαθιωτάκης. Στη wikipedia ανέφερε το όνομα του παπά και αυτό μου κίνησε την περιέργεια, και θεώρησα ότι δεν είναι αστικός μύθος. Οπότε το έψαξα παραπάνω στο google.

5. Ο Καρπαθιωτάκης τιμωρήθηκε απο στρατιωτικό δικαστήριο, απλώς επειδή το έσκασε από το στρατόπεδο την μέρα της κηδείας. Δεν ξέρω αν γνώριζαν τι είχε κάνει τις ώρες που έλειπε σκαστός απ’ το στρατόπεδο. Μάλλον όχι. Την ταυτότητα του την αποκάλυψε ο ίδιος το 1972 στην Χανιώτισσα δημοσιογράφο Πρεβελάκη, κατόπιν κάποιοι λένε υποδείξεως του τότε δημάρχου Ηρακλείου.

768684_ανεψιά_2010_092

Επίσης αναφέρω ότι στο τέλος αντί για τον Καζαντζάκη έγραψα το μουσικό κομμάτι για τον Σταύρο Καρπαθιωτάκη.

Υπάρχουν πολλά και άλλα ενδιαφέροντα, όπως οι πολιτικές πιέσεις προς την εκκλησία λίγο πριν το θάνατο του Καζαντζάκη (πχ ερώτηση Μητσοτάκη στην Βουλή), η σημειολογία από την μεριά της Πολιτείας που έστειλε σαν επίσημο τον υπουργό παιδείας και θρησκευμάτων, το ότι έστειλε απεσταλμένους το παλάτι, ότι στις παρυφές του συγκεντρωμένου πλήθους γίνονταν επεισόδια, ότι η σορός κατέβηκε με έκτακτο δρομολόγιο της Ολυμπιακής μετά απο παρέμβαση του Ωνάση, ότι η αστυνομία και ο στρατός ήταν σε επιφυλακή λόγω των επεισοδίων που φοβόντουσαν πως θα γίνουν αν παίρνανε χαμπάρι οι Κρητικοι το παρασκήνιο.

Αλλά για μένα τελικά το πιο συγκινητικό ήταν ότι μέσα σε αυτή την αναμπουμπούλα και το παραλίγο διεθνές ρεζίλι, ένας πιτσιρικάς τον έθαψε εκπροσωπώντας στα κρυφά την εκκλησία, και δεν αποκάλυψε ποιος είναι, παρά μόνο χρόνια αργότερα.

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=FvvSCh5kjJI”]

Ευχαριστώ θερμά τον Μάνο Αλιγιζάκη για όσα μου έστειλε, στα οποία εντρύφησα κι εγώ αργότερα, και σταχυολογώ:

Ο τότε Μητροπολίτης της Κρήτης Ευγένιου Ψαλιδάκη που είχε αψήφησε τις απειλές της Ιεραρχίας και έψαλε μια σύντομη επιμνημόσυνο δέηση, είπε αργότερα:

«Είχαμε διαταγή να μην γίνει η ταφή του από κανένα ορθόδοξο παπά. Εγώ δεν ήμουνα κοντά στην σορό του Καζαντζάκη. […] Ο κόσμος είχε άγνοια. Όταν έφτασε η σορός του στο Μαρτινέγκο, κάποιος έβγαλε επικήδειο λόγο ( Σημείωση: Τον επικήδειο εκφώνησε ο Μενέλαος Παρλαμάς), μα κανείς κληρικός δεν ήταν γύρω για να θάψει τον νεκρό. Σκεφτείτε τώρα μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου και τις φωτογραφικές μηχανές του διεθνούς τύπου! Πουθενά παπάς. Οι βρακοφόροι Κρητικοί άρχισαν να φουρτουνιάζουν, έμαθα από άλλους παρόντες, άναψαν τα αίματα και ήθελαν να βουτήξουν το φέρετρο και να το θάψουν με τα ίδια τους τα χέρια. Κείνη την τραγική στιγμή ως εκ θαύματος παρουσιάστηκε ένα νέος παπάς με ράσα και με θυμιατό! Ούτε ήξερα ποιος ήταν και πως βρέθηκε εκεί, από πού ξεφύτρωσε! Κανείς δεν ήξερε!».

Ο ιερέας αυτός, ο οποίος φοβούμενος μάλλον θέλησε τότε να διατηρήσει την ανωνυμία και την διατήρησε για πολλά χρόνια, ήταν ο στρατιωτικός ιερέας Σταύρος Καρπαθιωτάκης (αργότερα τιμωρήθηκε ως αριστερός) κι όπως αναφέρει ο ίδιος στην Πρεβελάκη, όταν αυτή τον εντόπισε: «Τον Νοέμβριο του 1957 ήμουνα στρατιώτης και παπάς και υπηρετούσα την θητεία μου στο Ηράκλειο. Μια μέρα πριν την κηδεία του Καζαντζάκη, ο διοικητής κάλεσε όλους τους στρατιωτικούς και έδωσε διαταγή να μην βγει κανείς έξω από το στρατόπεδο στις 5 Νοέμβριου. Οι αρχές και ο στρατός φοβόνταν μεγάλες φασαρίες, γιατί είχε έρθει εκκλησιαστική διαταγή να μην ταφεί ο Καζαντζάκης. Όταν θα το ‘παιρναν χαμπάρι οι Κρητικοί θα έκαναν μεγάλες φασαρίες. Εγώ σαν παπάς ένιωσα πολύ άσχημα. Η συνείδηση μου με πείραζε πολύ. Ήμουν παπάς. Δεν άντεχα να πάρω στον λαιμό μου τέτοιο άδικο. Δεν μπορούσα να αρνηθώ τα ιερά μυστήρια σ’ ένα βαφτισμένο Χριστιανό που δεν έκανε ποτέ κάτι ανήθικο η εγκληματικό. Όσο αφορά τα βιβλία του δεν είμαι εγώ άξιος να τον κρίνω. […] Το ‘σκασα κρυφά από τον στρατό την μέρα της κηδείας. Πήρα αθόρυβα τα ράσα μου και έτρεξα στον Μαρτινέγκο και τον έθαψα. […] Όλοι νόμισαν ότι με έστειλε η εκκλησία να τον κηδέψω. Είχαν δει και τον Μητροπολίτη Ευγένιο στον Άγιο Μηνά. Δεν ήξερε κανείς τι γινόταν στα παρασκήνια! […] Πέρασα από στρατιωτικό δικαστήριο και μπήκα φυλακή για έξι μήνες!».

assets_LARGE_t_420_1702997

Αυτή είναι σχετικά πρόσφατη φωτογραφία του παπα Σταύρου πριν από λίγα χρόνια. Κατά πάσα πιθανότητα είναι ακόμα εν ζωή.

[+]

Το τέταρτο κομμάτι του νέου δίσκου του Μάνου Αλιγιζάκη προέκυψε απ’ την αναζήτησή του, και λέγεται “Σταύρος Καρπαθιωτάκης”. Είναι πραγματικά εξαιρετικό.

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=G2gOmK0zXT4″]

Μόλις ανέβηκε στο ίντερνετ, και το παρουσιάζω σήμερα στο LIFO.gr με πολλή χαρά – και συγκίνηση.

*Ο δίσκος κυκλοφορεί τώρα, online και δωρεάν. [Ο δίσκος διατίθεται δωρεάν μέσω του λινκ του Dropbox. Τις επόμενες μέρες θα ανεβεί στα deezer, spotify, Googleplay, iTunes και Amazon.]

www.lifo.gr

Ελκυστικό να ανατέμνεις τις εποχές

Ανέγνωρο, Κρήτη, 1950. Σ’ ένα ημιορεινό χωριό που θα μπορούσε να βρίσκεται οπουδήποτε στη διχασμένη τότε Ελλάδα, οι άνθρωποι παλεύουν με τους βράχους και τις χαράδρες, φτιάχνουν πεζούλες, προσπαθούν να ημερέψουν τη γη. Μέσα σε τριάντα χρόνια έχουν ζήσει τη μικρασιατική καταστροφή, την οικονομική κρίση, τη δικτατορία του Μεταξά, τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, τη γερμανική κατοχή, την αντίσταση, τον εμφύλιο, τον διχασμό, την επανάκαμψη των δωσίλογων. Σηκώνοντας το βάρος πολλών δυσβάσταχτων απουσιών, πασχίζουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους.

Σ’ ένα τέτοιο σκηνικό θα γεννηθεί ένας μεγάλος έρωτας, ανάμεσα στην όμορφη Ερατώ του Χλωρογιάννη, με αδελφό που βγήκε στο αντάρτικο και σκοτώθηκε στα βουνά, και στον Ανάστο, έναν χωροφύλακα. Αυτόν αφηγείται το νέο μυθιστόρημα του Κρητικού δημοσιογράφου Νίκου Ψιλάκη «Δυο φεγγάρια δρόμο» (εκδόσεις Καρμάνωρ). Ο ίδιος είναι σαφής για τους λόγους που επέλεξε τη συγκεκριμένη περίοδο ως φόντο: «Είναι ελκυστικό να ανατέμνει κανείς τις εποχές των μεταβάσεων, μικρών και μεγάλων. Να παρακολουθεί τις μικρές ανθρώπινες στιγμές, να πλέκει ιστορίες με το υφάδι της μνήμης, ατομικής και κοινωνικής. Και να αφουγκράζεται τους ήρωες τους οποίους νομίζει πως κατευθύνει, ενώ στην ουσία τον κατευθύνουν εκείνοι – τα βιώματα κι οι χαρακτήρες τους. Ενας από τους ήρωες του βιβλίου, ένας γέροντας μαθημένος στους πολέμους, πασχίζει να ξυπνήσει συνειδήσεις φωνάζοντας “η χειρότερη σκλαβιά του κόσμου είναι η σκλαβιά που μας γίνεται συνήθεια”».

Τι είναι, όμως, το βιβλίο του; Ιστορία μιας αγάπης που προσπαθεί να γκρεμίσει τείχη και κοινωνικά στερεότυπα ή βιογραφία μιας εποχής; «Ο έρωτας υπάρχει χωρίς να φωνάζει», διευκρινίζει ο κ. Ψιλάκης. «Είναι ο καμβάς της ιστορίας. Η βιογραφία μιας εποχής δεν ορίζεται μόνο από τα μεγάλα πολεμικά ή πολιτικά γεγονότα, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο τα βιώνει η κοινωνία, εν τέλει από την ίδια την ανθρώπινη πολυπλοκότητα».

Κρητικό καφενείο Φωτογραφία του Αυστριακού Erich Lessing από τη δεκαετία του 50, εποχή στην οποία τοποθετείται η πλοκή του βιβλίου
Κρητικό καφενείο Φωτογραφία του Αυστριακού Erich Lessing από τη δεκαετία του 50, εποχή στην οποία τοποθετείται η πλοκή του βιβλίου

Και τι κοινό έχει εκείνη η εποχή με τη δική μας; «Η συγκεκριμένη ιστορική περίοδος ίσως φαίνεται μακρινή, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι και μας δίνει την ευκαιρία να δούμε πιο καθαρά το σήμερα, χωρίς πρόσθετες φορτίσεις, χωρίς το βάρος που μεταφέρει το βίωμα. Ερείπια είχαμε και τότε, ερείπια έχουμε και σήμερα – κοινωνικά. Μόνο που τότε ήταν πιο ευδιάκριτη η ελπίδα. Μέσα στη διχασμένη Ελλάδα αναπτύχθηκαν δυνάμεις που μόχθησαν και αντιστάθηκαν, αναζήτησαν λύσεις, έκαναν λάθη. Ομως η κοινωνία δεν είχε ηττηθεί. Κι αν πρέπει να αντλήσουμε κάποιο δίδαγμα, ας κοιτάξουμε γύρω και μέσα μας. Η παθητικότητα μιας κοινωνίας είναι η χειρότερη ήττα της».

Με αφορμή την πολυετή ενασχόλησή του με τη γαστρονομία (έχει γράψει πολλά και εξαιρετικά βιβλία, όπως τα «Κρητική παραδοσιακή κουζίνα», «Το ψωμί των Ελλήνων» και «Τα βότανα στην κουζίνα») δεν μπορώ να μη ρωτήσω τον Νίκο Ψιλάκη τι… νοστιμεύει, τελικά, ένα μυθιστόρημα. «Στη γαστρονομία, συχνά μια συνταγή θεωρείται θέσφατο», απαντά. «Στη λαϊκή γαστρονομία, αυτήν που προσπαθήσαμε να αναδείξουμε με τη σύντροφό μου, Μαρία, η ελευθερία καταργεί την τυποποίηση. Ολα εντάσσονται μεν σε μια λογική, αλλά ο κανόνας υπάρχει για να καταργείται! Ούτε στη λογοτεχνία υπάρχουν συνταγές. Ο συγγραφέας πλάθει χαρακτήρες, κόσμους. Το απρόοπτο, το απροσδόκητο είναι αυτό που κάνει τους κόσμους του πιο ελκυστικούς, που προσδίδει δύναμη στην αφήγηση.»

​​Νίκος Ψιλάκης, «Δυο φεγγάρια δρόμος», εκδόσεις Καρμάνωρ, 448 σελίδες, τιμή: 13,80 €

kathimerini.gr