Γράφει ο Μανόλης Ντουντουνάκης* | Οι μικρομεσαίες μεταποιητικές επιχειρήσεις (ΜμεΕ) στην Ελλάδα, ενώ παίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην απασχόληση αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα διαρθρωτικού χαρακτήρα. Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα χαρακτηρίζεται από το χαμηλό βαθμό δικτύωσης, συνέργειας και συνεργατικότητας, ενώ έχουν γίνει βήματα στη δημιουργία επιχειρήσεων νέων τεχνολογιών και καινοτομίας από νέους μικρομεσαίους επιχειρηματίες με σχετικά υψηλή κατάρτιση. Η χωρική πολυδιάσπαση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και η ανυπαρξία χωροταξικού σχεδιασμού, υπονομεύει τη λειτουργία και ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Η υπερχρέωση των επιχειρήσεων σε συνδυασμό με την αδυναμία πρόσβασης σε οποιοδήποτε χρηματοδοτικό μέσο ενίσχυσης ή στήριξης, και η ανυπαρξία μέτρων παραγωγικής και λειτουργικής ανάταξης, αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να δημιουργήσει μια νέα οπτική προσέγγιση για την επιχειρηματικότητα, το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα και αντιπαραθέτει μια πολιτική η οποία στηρίζει και στηρίζεται στην ανάπτυξη της μικρομεσαίας επιχείρησης, με τη προώθηση πολιτικών αναδιάρθρωσης, λειτουργικού εκσυγχρονισμού και παραγωγικής ανασυγκρότησης των ΜμεΕ, με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες ζωντανούς και ενεργητικούς παράγοντες στο νέο παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας. Επομένως, θα στηρίξει αποφασιστικά τον δευτερογενή τομέα παραγωγής, ώστε να σωθούν επιχειρήσεις, να αξιοποιηθούν αργούσες υποδομές και να αυξηθεί σημαντικά η συμμετοχή του στο ΑΕΠ. Στόχος, είναι η αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης στο ΑΕΠ από το σημερινό 9% στο 15% του ΑΕΠ. Μέσα από ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες που εμπλέκουν όλους τους ενδιαφερόμενους σε κάθε παραγωγικό σύστημα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση εκπονούνται Εθνικά και Περιφερειακά Σχέδια Ανάπτυξης για κάθε ένα παραγωγικό σύστημα.

Η Βιομηχανία τροφίμων και ποτών, διατηρεί θεμελιώδη ρόλο για την Ελληνική οικονομία και την Ελληνική μεταποιητική βιομηχανία και είναι ένας δυναμικός, ανταγωνιστικός και εξωστρεφής κλάδος της οικονομίας ακόμα και κατά την περίοδο της οικονομικής ύφεσης.

Οι συνεταιρισμοί, που παρά το ότι ο ρόλος τους έχει συρρικνωθεί, έχουν να αναδείξουν επιτυχημένα παραδείγματα η εμπειρία των οποίων σε συνδυασμό με την διεθνή εμπειρία και το νέο θεσμικό πλαίσιο μπορούν ξανά να αυξήσουν τον ρόλο τους και την βαρύτητα τους. Ισχυρό παράδειγμα, η αναπτυγμένη οικοτεχνία στην παραγωγή τροφίμων, ιδιαίτερα στις αγροτικές περιοχές με τους εκατοντάδες “Συνεταιρισμούς γυναικών” που υπάρχουν σε κάθε νομό.

Η ανάπτυξη παραγωγικών συνεργατικών δικτύων, η οποία στηρίζεται στην άντληση εμπειρίας από επιτυχημένα παραδείγματα στην Ελλάδα και στο διεθνή χώρο, μπορεί να καλύψει όλα τα στάδια από την προμήθεια πρώτων υλών μέχρι την διακίνηση των προϊόντων.

Η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία μπορεί να συμβάλλει στην ανάσχεση της αυξανόμενης ανεργίας και στη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ παράλληλα παρέχει ισχυρά έμπρακτα παραδείγματα για τη δυνατότητα αναδιοργάνωσης της παραγωγής και της οικονομίας στην κατεύθυνση της παραγωγής για την κάλυψη αναγκών και όχι για το κέρδος.

Για τη προώθηση των παραπάνω και την ένταξη των ΜμεΕ στο γενικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για:

• Πολιτικές στήριξης δυναμικών και καινοτόμων παραγωγικά επιχειρήσεων και ενθάρρυνσης για τη δημιουργία νέων, κύρια συνεργατικού χαρακτήρα, ιδιαίτερα σε κλάδους που έχουν στρατηγικό ενδιαφέρον,

• Ειδικά προγράμματα στήριξης νέων ή υφιστάμενων ΜμεΕ, με επιδοτούμενες θέσεις εργασίας νέων επιστημόνων, σε καινοτόμους τομείς.

• Βασικά εργαλεία της δημόσιας πολιτικής χρηματοδοτήσεων στις ΜμεΕ πρέπει να είναι ένα τραπεζικό ίδρυμα πιστωτικού και επενδυτικού χαρακτήρα ειδικού για τις ΜμεΕ.

• Παράλληλα, απαιτούνται έκτακτα μέτρα, ρυθμίσεις και πολιτικές στήριξης για την δημιουργία ΒΙ.ΠΕ, ΒΙΟ.ΠΑ σε αναξιοποίητες εκτάσεις του Δημοσίου ή αλλού.

• Νέο δίκαιο, απλό και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα.

• Αναδιοργάνωση, αναβάθμιση και, όπου χρειάζεται, δημιουργία νέων δομών για τον δημοκρατικό, επιστημονικά τεκμηριωμένο, μακρόπνοο στρατηγικό σχεδιασμό για την ανασυγκρότηση κάθε παραγωγικού συστήματος,

• Λήψη μέτρων για τη μείωση του ενεργειακού κόστους στις παραγωγικές μονάδες και κλάδους της μεταποίησης, βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων. Επιδιώκουμε επίσης την εξοικονόμηση ενέργειας στην παραγωγή.

• Ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων συνεργατικών εταιρικών σχημάτων στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας

• Διευκόλυνση συνεργασιών ανάμεσα σε επιχειρήσεις κυρίως μη ομοειδών κλάδων που συμπληρώνουν το προϊόν, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και την προώθηση καινοτομιών που βελτιώνουν την ποιότητα.

• Εξυγίανση και αναδιοργάνωση των αγροτικών συνεταιρισμών με νέο νομοθετικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τη δημοκρατική λειτουργία και έλεγχό τους και τον παραγωγικό προσανατολισμό τους.

• Αναπτυξιακός νόμος που θα ενισχύει τον παραγωγικό εκσυγχρονισμό στις μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα συνεργατικά σχήματα κοινωνικής οικονομίας.

• Χωροταξικός σχεδιασμός για κάθε παραγωγική δραστηριότητα και παρεμπόδιση κερδοσκοπικών αλλαγών χρήσης σε βάρος της γεωργικής γης.

• Στήριξη των μικρών επιχειρήσεων και ενίσχυση των συλλογικών πρωτοβουλιών κοινωνικής οικονομίας. Δικτύωση τους στο εσωτερικό κάθε παραγωγικού συστήματος.

• Άρση γραφειοκρατίας με απλοποίηση δανειοδοτήσεων, ελέγχων και άλλων διαδικασιών, απλοποίηση και αποσαφήνιση των νόμων και διευκόλυνσή της υγιούς επιχειρηματικότητας.

Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι απλώς δημοσιονομικό, είναι πρώτα απ’ όλα πρόβλημα παραγωγικό, πρόβλημα αποδοτικότητας της οικονομίας, πρόβλημα ανάπτυξης, προβλήματα που έχουν τη βάση τους στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αυτά απαιτούν ένα νέο, εξαιρετικά μεγάλο και ποιοτικά στοχευμένο πρόγραμμα δημοσίων παραγωγικών επενδύσεων, ισχυρή ρευστότητα με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους για τις πολύ μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αγρότες, αναδιοργάνωση της δημόσιας διοίκησης, αναβάθμιση της παιδείας σε όλα τα επίπεδα και στήριξη της τεχνολογικής ανανέωσης σε όλες τις πτυχές της οικονομίας.

* Αιρετό μέλος Περιφερειακού Συντονιστικού Συμβουλίου ΣΥΡΙΖΑ Κρήτης

Του Κωνσταντίνου Πουλή | Γιατί να μην πουλήσει κανείς την ψήφο του; Το χρήμα είναι ωραίο. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν πάει κόντρα στο οικονομικό του συμφέρον.

Δεν έχουν ούτε σαράντα φράγκα στην άκρη,

και θέλουν και να αλλάξουν τον κόσμο.

Σταντάλ, Το κόκκινο και το μαύρο

Ο Παύλος Χαϊκάλης διέπραξε ένα σημαντικό σφάλμα, για το οποίο έχει κάθε λόγο να μετανοήσει. Γιατί να μην πουλήσει κανείς την ψήφο του; Το χρήμα είναι ωραίο. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν πάει κόντρα στο οικονομικό του συμφέρον.

Σε αυτόν τον συλλογισμό του οικονομικού ορθολογιστή (ας ονομάσουμε έτσι για ευκολία τον βουλευτή που πουλάει την ψήφο του) μπορεί κανείς να επισημάνει τον κίνδυνο της σύλληψης. Όμως τίποτε δεν εμποδίζει τον οικονομικό ορθολογιστή να εξαγοράσει  μερικούς αστυνομικούς, έναν δικαστικό ή/και έναν εισαγγελέα – ό,τι χρειαστεί. Η άλλη πλευρά φαίνεται ότι το κατάφερε περίφημα. Μπόρεσε να θέσει στο αρχείο την υπόθεση την ίδια μέρα, χωρίς καν να ζητήσει άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του Αποστολόπουλου.

Σε αυτό το σημείο πάντα κάποιος θα βρεθεί να αναφέρει τις τύψεις συνειδήσεως, που είναι μια σημαντικότατη παράμετρος, φτάνει κανείς να διαθέτει συνείδηση. Αν δεν διαθέτει, το επιχείρημα πάει στα σκουπίδια γιατί εφαρμόζεται μόνο σε όσους ήδη συμφωνούν. Αν διαθέτει, θα βρεθεί ζημιωμένος κατά μερικά εκατομμύρια ευρώ, χωρίς λόγο και αιτία.

Το μόνο που έχει να φροντίσει λοιπόν ο οικονομικός ορθολογιστής, αφού απαλλαγεί από τη συνείδησή του, είναι να πετύχει ένα καλό ντηλ. Να σταθμίσει σωστά την ισορροπία μεταξύ ρίσκου και οφέλους και να πουλήσει ακριβά την ψήφο του. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μια καλή ευκαιρία, με δεδομένο ότι η μεν κυβέρνηση έχει λυσσάξει, το δε πραγματικό διακύβευμα είναι μηδαμινό, μια απλή παράταση της ζωής της. Οι πιθανοί ηθικοί δισταγμοί θέλω να πω είναι αμελητέοι. Εξάλλου καμία ηθική ικανοποίηση δεν συγκρίνεται με την ικανοποίηση που προσφέρουν τρία εκατομμύρια ευρώ. Αν πάλι επιμείνει κανείς στους ηθικούς ενδοιασμούς του, μπορεί να προσχωρήσει στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά και να μας αφήσει στην ησυχία μας. Να αφοσιωθεί δηλαδή στην γκρίνια για το ότι δεν έχει λεφτά, παρότι δεν κάνει τίποτα για να αποκτήσει. Ο Ντουρούτι, λέει, παρότι ληστής τραπεζών, πέθανε και του βρήκαν δύο πιστόλια και μια αλλαξιά εσώρουχα. Προφανώς δεν πάμε μπροστά έτσι.

Ωστόσο, επειδή αν είναι να περιμένει κανείς την επόμενη εκλογή φέξε μου και γλίστρησα, η αγορά πρέπει να ανοίξει σε προϊόντα που δεν πωλούνται μόνο εποχιακά. Τροπολογίες, ρυθμιστικές διατάξεις, νόμοι και άλλα εμπορεύσιμα είδη θα επιτρέψουν στον οικονομικό ορθολογιστή να μεγιστοποιήσει το κέρδος του όλο τον χρόνο.

Ως προς το αστυνομικό σκέλος, χρειάζεται απλώς κάποια προσοχή, γιατί κυκλοφορούν κάμερες. Ο οικονομικός ορθολογιστής προσέχει πού δίνει τα ραντεβού του, ώστε να μην αποκαλυφθεί η συναλλαγή. Αν αποκαλυφθεί, βοηθάει πολύ η εξαγορά φιλικών ΜΜΕ και δημοσιογράφων που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης, δηλαδή να εξηγήσουν στο κοινό ότι δεν είδε αυτό που είδε. Αυτό δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται, γιατί το κοινό λατρεύει τους πλούσιους. Την εποχή του Μαρινάκη, του Μελισσανίδη και του Αλαφούζου, είναι φανερό ότι το κοινό έχει το χρήμα σε πολύ μεγαλύτερη υπόληψη από τις αξίες της γιαγιάς του. Κατά βάθος ούτε φθονεί ούτε εχθρεύεται τους πλούσιους. Τους θαυμάζει, με το ανοιχτό στόμα του χάνου, όπως παρακολουθεί σαπουνόπερες ή κοσμικές ειδήσεις.

Ο άνθρωπος που έχει εθιστεί να ακούει πώς τρώει το χταποδάκι του ο Τομ Χανκς είναι ένας φίλαθλος της οικονομικής επιτυχίας. Τρώει χάμπουργκερ και ονειρεύεται σολωμό, μια ζωή. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν δεν θα κατηγορούσε ποτέ κάποιον που έβαλε το χέρι στο μέλι. Σιχαίνεται τα μούτρα του, που δεν θα βρεθεί ποτέ κοντά στο μέλι. Εξάλλου το τι έχουν να πουν οι ηθικολόγοι είναι αδιάφορο, πρόκειται απλώς για τις διαμαρτυρίες των ηττημένων της ζωής. Γι’ αυτό και, ενάντια σε κάθε λογική, πιάνουν τόπο μόνο όσα λέγονται στις ειδήσεις. Με τι ανάστημα να αμφισβητήσει κανείς έναν άνθρωπο που βγάζει εφτακόσια χιλιάρικα τον χρόνο; Δεν καταπίνεις τη γλώσσα σου καλύτερα;

Έτσι, την ώρα που ένας βουλευτής καταγγέλλει παραθέτοντας και αποδεικτικό υλικό ότι υπήρξε απόπειρα χρηματισμού, στις ειδήσεις μαθαίνουμε ότι ο βουλευτής που επιδιώχθηκε να χρηματιστεί έπαιζε στο χρηματιστήριο πέντε χιλιάδες ευρώ. Αυτό είναι άσχετο. Και όταν στην κουβέντα υπεισέρχεται κάτι άσχετο, μπορούμε καταλάβουμε αμέσως ότι κάποιος προσπαθεί να εκτρέψει τη συζήτηση, γιατί αυτό που λέγεται είναι δυσάρεστο. Η προφανής εξήγηση είναι ότι ο Χαϊκάλης έκανε μια κουταμάρα που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του την ώρα που αποκάλυπτε κάτι πολύ σοβαρότερο.

Το τι ακριβώς έχει συμβεί με τους χρηματισμούς το αποφάσισε ήδη η δικαιοσύνη: τίποτα. Με βάση όμως όσα ξέρω και τον συλλογισμό που προηγήθηκε, μπορώ να διατυπώσω ένα αξίωμα γενικής χρήσεως:

Χαϊκάλη, είσαι μεγάλο κορόιδο!

thepressproject.gr