Μια «μάντρα» σκεπτικιστών ήταν η ΕΕ χωρίς μια κοινή ταυτότητα ταυτότητα. Αλλά τις τελευταίες ημέρες υπάρχει περισσότερο από ποτέ η παραπάνω αίσθηση αναφέρει η Die Welt.
Στο άρθρο επισημαίνεται πως όταν τα πράγματα ξεφεύγουν δημιουργείται πανικός, αβεβαιότητα και όλοι νοσταλγούν την παλίά Ευρώπη των εθνικών κρατών:
Στην αρχή της κρίσης του ευρώ είχαμε μια τραπεζική κρίση, μια κρίση δημοσίου χρέους και λίγα χρόνια αργότερα ήρθε η ελληνική κρίση να γεμίσει με αβεβαιότητες τις επιχειρήσεις και να τραβήξει την προσοχή όλης της Ηπείρου η οποία έβαλε σε σκέψεις όλα τα κράτη-μέλη.
Η ενοποίηση και η αμβάθυνση της Ευρώπης θα πραγματοποιηθεί, λιγότερο στους θεσμούς και στην πολιτική και περισσότερο στη συνείδηση των πολιτών της. Το ευρώ κρέμεται από μία κλωστή καθώς τα στενά όρια της δημοσιονομικής και φορολογικής πολιτικής έχουν εγκαταλείψει προ πολλού τη διάσωση του ενιαίου νομίσματος.
Η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να έχει μέλλον μόνο εάν δημιουργηθεί μια δημοκρατική βάση από φωτισμένους και υπεύθυνους πολιτικούς η οποία σύμφωνα με τη Welt κάθε μέρα αυξάνεται.
Ηδη οι Ευρωπαίοι «τρέμουν» στην ιδέα και μόνο πιθανής αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ.
Χάρη στην αριστερή κυβέρνηση στην Αθήνα συζητάμε στην ΕΕ τι είδος Ευρώπης θέλουμε να ζούμε στην πραγματικότητα.
Η Ευρώπη ήταν αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα μια ιδεαλιστική πολιτική πεζογραφία με πολύ αισιόδοξη ρητορική. Τώρα η Ευρώπη είναι ένα πράγμα που μπορεί να μας κοστίσει ακριβά.
Και γι ‘αυτό είμαστε τόσο προσεκτικοί.
Το θαύμα της μεταπολεμικής περιόδου
Πριν από 70 χρόνια έκλεισε ο φοβερός Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, μια σφαγή σε πρωτοφανή κλίμακα, με πρωταγωνίστρια τη Γερμανία. Αλλά αυτή η τραγωδία έχει οδηγήσει σε μια κοσμοϊστορική αναστροφή των σχέσεων.
Μόνο λαμβάνοντας υπόψη τα εκατομμύρια των νεκρών και των τραυματιών είναι θάυμα που υπάρχει ειρήνη στην Ευρώπη. Μάλιστα χαρακτηριστική είναι η φιλία μεταξύ Γερμανών και Πολωνών, Γερμανών και Γάλλων, Γερμανών και Ισραηλινών. Επομένως, δεν πρέπει να ανησυχούν αυτές τις μέρες, αλλά θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι για δράση προς τα εμπρός σε ό, τι έρχεται.