Ενδιαφέρον άρθρο γνώμης του Romaric Godin, που πλέκει το εγκώμιο στην κυβέρνηση για τη στρατηγική που ακολουθεί έναντι των Ευρωπαίων εταίρων, κρίνοντας ότι η κυβέρνηση έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να ανατρέψει προς όφελός της τη δυναμική ισχύος με τους Ευρωπαίους, ρίχνοντας σε αυτούς το μπαλάκι για την επόμενη κίνηση.
Το άρθρο σημειώνει ότι η Αθήνα επέλεξε να κρατήσει αποφασιστική στάση, αρνούμενη να υιοθετήσει την τακτική Ολάντ και Ρένζι που απέτυχαν απέναντι στη Γερμανία, γνωρίζοντας ότι δε θα μπορούσε να επιτύχει αυτό που η δεύτερη και τρίτη οικονομία της ευρωζώνης δεν πέτυχαν, δηλαδή αλλαγή του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης.
Έτσι η Αθήνα προτίμησε να αρνηθεί τη δόση των 7 δις και απειλώντας με στάση πληρωμών φέρνει τους Ευρωπαίους ενώπιον των ευθυνών τους: είτε θα ενεργήσουν στην πορεία που επιθυμεί η Αθήνα είτε θα προκαλέσουν νέα κρίση στην Ευρωζώνη, καθώς η ΕΚΤ θα χρειαστεί να αποδείξει εάν θα υλοποιήσει τις απειλές της εναντίον της Ελλάδας, οπισθοχωρώντας – σε αυτή την περίπτωση – από τη διακηρυγμένη βούλησή της για τη μη αναστρεψιμότητα του ευρώ. Μια τέτοια επιλογή δημιουργεί αλυσίδα προβλημάτων και για την ίδια την ΕΚΤ, εξηγεί ο συντάκτης.
Εάν οι Ευρωπαίοι κρατήσουν σκληρή στάση, θα το πληρώσουν ακριβά, εκτιμά ο Godin. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να κρατήσει τη Δαμόκλειο σπάθη πάνω από τους Ευρωπαίους. Καταργώντας την τρόικα, η Αθήνα αλλάζει τα δεδομένα: δε χρειάζεται πλέον να απαντά σε συγκεκριμένες απαιτήσεις. Στο εξής, η πίεση είναι στην ΕΚΤ για το εάν θα πραγματοποιήσει τις απειλές της. Το στοίχημα του Αλ. Τσίπρα και του Γ. Βαρουφάκη είναι ότι ο Ντράγκι δε θα ρισκάρει τη σταθερότητα της Ευρωζώνης για χάρη της τρόικας. Άρα οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να βρουν τρόπο να αποφύγουν τη σύγκρουση, να ορίσουν νέα ημερομηνία και να ξεκινήσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις.
Το μπαλάκι πλέον δεν είναι στα χέρια της Αθήνας, αλλά των εταίρων της. Αυτή η αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων είναι η “μεγάλη επιτυχία” της πρώτης βδομάδας της κυβέρνησης Τσίπρα. Επιπλέον, η στάση της ελληνικής κυβέρνησης ισχυροποιείται από το γεγονός ότι η λύση που προτείνει – σύνδεση ανάτπυξης και αποπληρωμής του χρέους – είναι πολύ λιγότερο οδυνηρή για τους Ευρωπαίους από μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και κήρυξη χρεοκοπίας. Φαίνεται μάλλον ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να διαπραγματευτούν στη βάση της ελληνικής πρότασης ή να αναλάβουν την ευθύνη για το χάος που θα προκληθεί.
Πρόκειται όντως για εκβιασμό (όπως τον χαρακτήρισε ο Σόιμπλε), αλλά πρόκειται για εκβιασμό που απαντά σε εκείνον που η τρόικα επιβάλλει εδώ και πέντε χρόνια. Και είναι επίσης μια στρατηγική κίνηση αρκετά εντυπωσιακή που διαφοροποιείται από τη γερμανική παθητικότητα, καταλήγει.
Ευθ. Αραβαντινός
