του Αντώνη Κοτσακά | Η χώρα και ο ελληνικός λαός μετά την κατάρρευση της δικτατορίας βρέθηκαν σε συνθήκες έντονου κοινωνικού ριζοσπαστισμού. Ο ριζοσπαστισμός είχε επιμέρους πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά και έναν έντονο αντιαμερικανισμό με βάση όσα είχαν προηγηθεί. Ο ριζοσπαστισμός έπρεπε να βρει πολιτική έκφραση και προσανατολισμό. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η τότε Ένωση Κέντρου, παρά τα όποια θετικά βήματα, υπό τη λαϊκή πίεση δεν μπορούσαν να υπερβούν το παρελθόν τους.
Η τέχνη της αρμονίας γιορτάζει δύο δεκαετίες παρουσίας στο νησί και ανοίγει τις πόρτες της σε νέους και παλιούς ασκούμενους
Με ένα μεγάλο επετειακό σεμινάριο, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 5, 6 και 7 Σεπτεμβρίου 2025 στο Κλειστό Δημοτικό Γυμναστήριο Σούδας, το Aikido Dojo Nippos γιορτάζει 20 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην Κρήτη. Η σχολή, υπό την καθοδήγηση του Shihan Ferdinando D’Agata (6ο Dan Aikikai), αποτέλεσε πρωτοπόρο στη διάδοση του αϊκίντο στο νησί, προσελκύοντας εκατοντάδες ασκούμενους όλα αυτά τα χρόνια.
Το επετειακό σεμινάριο στα Χανιά
Το τριήμερο σεμινάριο θα περιλαμβάνει εντατικές προπονήσεις, επιδείξεις τεχνικών και ειδικές δραστηριότητες που αναδεικνύουν τη φιλοσοφία και την πρακτική του αϊκίντο. Η διοργάνωση απευθύνεται τόσο σε έμπειρους μαθητές, που θα έχουν την ευκαιρία να εμβαθύνουν σε πιο σύνθετες τεχνικές, όσο και σε νέους ενδιαφερόμενους που θα γνωρίσουν από κοντά την τέχνη.
Ο Shihan Ferdinando D’Agata, με πολυετή διεθνή εμπειρία και αναγνώριση από το Aikikai του Τόκιο, θα καθοδηγήσει τις συνεδρίες, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στη φυσική εκπαίδευση αλλά και στη φιλοσοφική διάσταση του αϊκίντο, που συνδέει την πειθαρχία του σώματος με την εσωτερική ισορροπία.
Η ιστορία του αϊκίντο: Από την Ιαπωνία στον κόσμο
Το αϊκίντο γεννήθηκε στην Ιαπωνία στις αρχές του 20ού αιώνα, μέσα από τη διδασκαλία του Morihei Ueshiba (1883–1969), γνωστού ως Ōsensei. Ο Ueshiba, συνδυάζοντας την πολεμική παράδοση των ντάιτο-ριου και άλλων ιαπωνικών τεχνών με τη δική του πνευματική αναζήτηση, δημιούργησε έναν δρόμο που ξεπερνούσε την έννοια της σωματικής υπεροχής.
Morihei Ueshiba (1883–1969)
Ο όρος «αϊκίντο» μεταφράζεται ως «ο δρόμος της αρμονίας με την ενέργεια» – μια τέχνη που βασίζεται στην εκτροπή της δύναμης του αντιπάλου, στην ισορροπία και στον έλεγχο της κίνησης, αντί στην ωμή σύγκρουση. Από την Ιαπωνία διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο, αποκτώντας εκατομμύρια ασκούμενους και αναγνωρίζεται σήμερα όχι μόνο ως πολεμική τέχνη αλλά και ως φιλοσοφική πρακτική προσωπικής ανάπτυξης.
Η πορεία του Dojo Nippos στην Κρήτη
Από την ίδρυσή του, το Dojo Nippos κατάφερε να δημιουργήσει μια ζωντανή κοινότητα γύρω από το αϊκίντο. Στις αίθουσές του εκπαιδεύτηκαν γενιές μαθητών που γνώρισαν τις αρχές της αυτοπειθαρχίας, της αλληλοεκτίμησης και της μη βίας. Το dojo συνδέθηκε με διεθνή δίκτυα διδασκαλίας, φιλοξενώντας συχνά σεμινάρια με σημαντικούς δασκάλους από την Ευρώπη και την Ιαπωνία.
Η επέτειος των 20 χρόνων αποτελεί, σύμφωνα με τους διοργανωτές, όχι μόνο μια ευκαιρία αναστοχασμού αλλά και μια νέα αφετηρία για το μέλλον. «Στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να προσφέρουμε στην τοπική κοινωνία ένα μονοπάτι εκπαίδευσης και εσωτερικής καλλιέργειας», σημειώνουν οι υπεύθυνοι του Dojo.
Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου
17:00–18:00: Εγγραφές
18:00–20:00: Aikido
20:00–21:00: AikiJo–AikiKen
Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου
09:00–10:00: Εγγραφές
10:00–12:00: Aikido
12:00–13:00: Overtone
16:00–18:00: Aikido
18:00: Embukai – Επίδειξη (ελεύθερη είσοδος για το κοινό)
Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου
09:00–10:00: Εγγραφές
10:00–12:00: Aikido
12:00–13:00: AikiJo–AikiKen
Ποιος είναι ο Shihan Ferdinando D’Agata
Ο Shihan Ferdinando D’Agata, δάσκαλος με πολυετή εμπειρία και βαθύ σεβασμό στην ιαπωνική παράδοση του Aikikai, είναι γνωστός στην Ευρώπη για τη μεθοδικότητα, την ακρίβεια και την ευρύτερη διδασκαλία του πάνω στο αϊκίντο ως τέχνη αυτογνωσίας και αρμονίας.
Το 1983 ξεκίνησε την εξάσκησή του στο Αϊκίντο στο Τορίνο της Ιταλίας.
Το 1986 απέκτησε τη μαύρη ζώνη, 1ο Dan, με την έγκριση του Sensei Hideki Hosokawa, Shihan 7ου Dan Aikikai.
Το 1994, αφού απέκτησε το 3ο Dan με την έγκριση του Sensei Yoiji Fujimoto, Shihan 7ου Dan Aikikai, ανέλαβε τη διεύθυνση του Dojo «Aikikai Torino».
Το 1999 απέκτησε το 4ο Dan με την έγκριση του Sensei Yoiji Fujimoto και εξελέγη σύμβουλος του εθνικού συλλόγου «Aikikai D’Italia».
Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών εμβάθυνε και εμπλούτισε τη γνώση του στο Αϊκίντο, συμμετέχοντας συστηματικά σε σεμινάρια του Διευθυντή και ιδρυτή του Ιταλικού Aikikai, Sensei Hiroshi Tada, Shihan 9ου Dan – ενός εκ των πλέον διακεκριμένων εκπροσώπων του Αϊκίντο παγκοσμίως, ο οποίος είχε άμεση διδασκαλία από τον ιδρυτή O’Sensei Morihei Ueshiba – καθώς και σε σεμινάρια των Sensei Hosokawa και Fujimoto, από τους οποίους θεμελίωσε τη διδακτική του προσέγγιση.
Από το 2001 ακολουθεί ρωσική ομάδα Αϊκίντο στην πόλη Κίροφ, μετά από πρόσκληση της δασκάλας τους Sensei Svetlana Sretenskaya, 3ου Dan Aikikai.
Το 2002 επανεξελέγη στην Ιταλική Aikikai ως αντιπρόεδρος.
oneplus_0
Το 2005 μετακόμισε στην Κρήτη μαζί με ομάδα Ιταλών ασκούμενων του Αϊκίντο, με τους οποίους ίδρυσε τον σύλλογο «Aikido Dojo Nippos».
Το 2007 απέκτησε το 5ο Dan κατά τη διάρκεια του θερινού σεμιναρίου του Sensei Hiroshi Tada.
Στις 27 Ιουλίου 2013 του απονεμήθηκε το 6ο Dan από τον Sensei Hiroshi Tada.
Απέκτησε τον τίτλο του Shihan τον Φεβρουάριο του 2020.
Η συμμετοχή στο σεμινάριο είναι ανοιχτή για όλους, ενώ οι εγγραφές θα πραγματοποιούνται πριν από κάθε προπονητική ενότητα στο χώρο του γυμναστηρίου. Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μπορούν να αντληθούν από τους υπεύθυνους του Aikido Dojo Nippos.
Ένα τριήμερο αφιερωμένο στην κίνηση, την ενσυναίσθηση και την πειθαρχία, στο πλαίσιο μιας τέχνης που διδάσκει όχι μόνο άμυνα, αλλά και ζωή.
Στην Κρήτη υπήρχε ένας Ιεράρχης με δοκιμασμένη πορεία, σεβαστό από τον λαό και με καθαρή φωνή: ο Μητροπολίτης Κισσάμου, ο οποίος όταν χήρευσε η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου ορίστηκε τοποτηρητής αλλά και εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του για μετάθεση. Όμως το Πατριαρχείο, σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση, προώθησε με αντικανονικό τρόπο- παρέμβαση τον αποκλεισμό του από τη διεκδίκηση της Μητρόπολης Κυδωνίας. Και κατ´επέκταση κάθε μετάθεση Ιεράρχη της Κρήτης από Μητρόπολη σε Μητρόπολη.
Ο λόγος; Ο εν λόγω Ιεράρχης, Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος είχε τολμήσει να ασκήσει κριτική στον Πρωθυπουργό για την πολιτική του( και κυρίως για τον κατάπτυστο νόμο που προώθησε) ενώ με αυστηρή επιστολή είχε ψέξει τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τον παρεμβατικό-αντικανονικό- ρόλο του στις εκλογές του νέου Αρχιεπισκόπου Κρήτης.
Σε ένα εκκλησιαστικό σύστημα που ζητά από τους Ιεράρχες «σιωπή και υπακοή», η όποια ελεύθερη φωνή( απ´όπου και αν προέρχεται) πληρώνεται με αποκλεισμό και εξοστρακισμό.Αλλά αυτό είναι ίδιον των απολυταρχικών καθεστώτων και όχι των Δημοκρατιών και πολύ περισσότερο μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο.
Το σχέδιο της Μαφίας: Ο «εκλεκτός» Μελχισεδέκ
Εκεί ακριβώς παρεμβαίνει η άλλη πλευρά της εξουσίας: η κρητική μαφία. Σύμφωνα με τη δικογραφία, οι κατηγορούμενοι ξενοδόχοι-εγκέφαλοι της μαφίας είχαν στόχο να τοποθετήσουν στη Μητρόπολη «δικό τους άνθρωπο» — τον αρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ, ο οποίος δεν ήταν εκλεκτός μόνον πολιτικών παραγόντων, τον στήριζε και το Φανάρι, και μάλιστα με την θετική υπόδειξη και του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου (ο οποίος είναι Κρητικός και ενδιαφέρεται ενεργά για τα της Κρήτης)και άλλου Ιεράρχη ο οποίος αρέσκεται να παίζει τον ρόλο του παράγοντα.
Οι αποκαλύψεις προκαλούν ανατριχίλα: σε συνομιλία που κατέγραψε η αστυνομία, ο εγκέφαλος της σπείρας ζητά από τον κ.Πάνο Καμμένο να μεσολαβήσει, διαβεβαιώνοντάς τον πως ο αρχιμανδρίτης έχει τη στήριξη όχι μόνο του Πατριαρχείου, αλλά και της αμερικανικής βάσης στη Σούδα. Ο Καμμένος απαντά χωρίς δισταγμό:
-«Εάν εξαρτάται από τους Αμερικανούς, εγώ το καθαρίζω».
Έτσι, η εκλογή ενός Μητροπολίτη δεν παρουσιάζεται ως πνευματική διαδικασία, αλλά ως «συμφωνία εξουσίας» με όρους πολιτικούς και γεωστρατηγικούς, υπό την κάλυψη ακόμη και διεθνών παραγόντων.
Βέβαια όλα αυτά τα αρνείται αυτή τη στιγμή ο κ. Καμμένος. Αν όμως όντως υπάρχουν στην δικογραφία δεν θα μπορεί να το αρνείται για πολύ.
Παζάρια με λείψανα Αγίων: Η ιεροσυλία σε όλο της το μεγαλείο
Αν κάτι ξεπερνά κάθε όριο αθλιότητας, είναι τα όσα καταγράφονται στη δικογραφία για τις συναλλαγές με ιερά λείψανα. Ο αρχιμανδρίτης Μελχισεδέκ φέρεται να υπόσχεται τεμάχια λειψάνων του Αγίου Λαζάρου και ακόμη κομμάτι του Τιμίου Σταυρού σε ξενοδόχο που μεσολαβούσε για την εκλογή του.
Ο ίδιος ο ξενοδόχος φέρεται να αναρωτιέται αν τα λείψανα είναι αυθεντικά ή… κόκαλα ζώων, με τον αρχιμανδρίτη να απαντά ειρωνικά και με αρκούντως ισότιμο του μαφιόζου ύφος :
-«Σκάσε ρε μ…, μη λες μαλ…»,
Διαβεβαιώνοντάς τον ότι τα έχει προμηθευτεί από Μονή στην Κύπρο.
Η εμπορευματοποίηση του ιερού, η διακίνηση οστών και η εργαλειοποίηση της πίστης για να εξασφαλιστούν «ψήφοι» και υποστήριξη, συνιστούν όχι μόνο ιεροσυλία αλλά και σκάνδαλο πρώτου μεγέθους.
Η φράξια του Πατριαρχείου: Από τον αποκλεισμό στην επιβολή
Ενώ η μαφία κινούσε τα νήματα από τη μία πλευρά, το Πατριαρχείο και το Μέγαρο Μαξίμου κινούσαν τα δικά τους από την άλλη. Η παρασκηνιακή φράξια που συγκροτήθηκε, πέτυχε να παρακάμψει τη δοκιμασμένη φωνή του Μητροπολίτη Κισσάμου και να προωθήσει λύσεις «βολικές».
Η μέθοδος ήταν απλή: όποιος Ιεράρχης ενοχλεί με την αλήθεια του, μπαίνει στο περιθώριο· όποιος δείχνει διάθεση υπακοής και συνεργασίας, έχει ανοιχτό τον δρόμο. Όμως εδώ το σκάνδαλο είναι διπλό: από τη μια η εκκλησιαστική ανωμαλία της αντικανονικής μετάθεσης, κι από την άλλη η πλήρης υποταγή σε πολιτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα.
Όταν Εκκλησία και Μαφία συναντιούνται
Το σκηνικό που αποκαλύπτεται δεν έχει καμία σχέση με Εκκλησία του Χριστού. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός παρακρατικού μηχανισμού: πολιτικοί που παρεμβαίνουν σε εκλογές μητροπολιτών, Πατριαρχείο που εργαλειοποιεί την κανονικότητα για να ελέγχει, μαφιόζοι που συναλλάσσονται με λείψανα και υπουργούς.
Η Μητρόπολη Κυδωνίας δεν κινδύνευσε απλώς να αποκτήσει έναν δεσπότη «εκλεκτό» της μαφίας· κινδύνευσε να χάσει τον πνευματικό της προσανατολισμό και να μετατραπεί σε παράρτημα σκοτεινών συμφερόντων.
Το χρέος της κοινωνίας
Η υπόθεση αυτή δεν πρέπει να ξεχαστεί. Αφορά όχι μόνο τους πιστούς της Κρήτης αλλά ολόκληρο τον ελληνισμό. Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να απαιτήσουν:
Διαφάνεια σε όλες τις εκλογές ιεραρχών.
Απόδοση ευθυνών σε πολιτικούς και εκκλησιαστικούς παράγοντες που παρανόμησαν.
Αποκοπή κάθε δεσμού της Εκκλησίας με τον υπόκοσμο.
Η κοινωνία της Κρήτης και ολόκληρος ο ελληνισμός έχουν δικαίωμα να απαιτήσουν διαφάνεια, σεβασμό στους ιερούς κανόνες και απόδοση ευθυνών.
Γιατί όσο η Εκκλησία αφήνεται έρμαιο σε παιχνίδια εξουσίας, άλλο τόσο ανοίγει διάπλατα τις πύλες στους μηχανισμούς του οργανωμένου εγκλήματος. Και αυτό δεν είναι απλώς σκάνδαλο· είναι όνειδος.
Η Εκκλησία δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως προέκταση της πολιτικής ή ως πεδίο συναλλαγής μαφιόζων. Αν δεν υπάρξει άμεση κάθαρση, το σκάνδαλο αυτό θα παραμείνει ανεξίτηλο ως όνειδος για τις επόμενες γενιές.
Η αντοχή στον χρόνο είναι επαναστατική πράξη για τον μαραθωνοδρόμο της ζωής. Ήταν οι τελευταίες ευχές που έστειλα στον Μίκη Θεοδωράκη για τα γενέθλιά του. Τώρα που ο μεγάλος Έλληνας έχει φύγει, η αντοχή της μνήμης είναι το δικό μας στοίχημα. Κρατώντας τον ζωντανό, θα αισθανόμαστε υπερήφανοι ανακαλύπτοντας διαρκώς τον θησαυρό, την απεραντοσύνη, την οικουμενικότητα της ζωής και του έργου του, της σκέψης και της δράσης του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης, άλλωστε, για πάρα πολλά χρόνια εμπότιζε έως και το βαθύτερο υπόστρωμα της συνείδησής μας με το υψηλό και ευγενικό, το αληθινό και το ωραίο, το πραγματικό και το μεγάλο.
«Παγανιστής στην ψυχή, ορθολογιστής στο μυαλό, κομμουνιστής στη συμπεριφορά» εξομολογείται στην αυτοβιογραφία του ‘Οι δρόμοι του Αρχάγγελου’, σκιαγραφώντας ο ίδιος τον εαυτό του. Και συνεχίζει: «Ο υπαρξιακός μου πυρήνας βαθιά διασπασμένος οδηγείται σε αλυσιδωτές εκρήξεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή μου και τη σφραγίζουν».
Ο παγανισμός στην ψυχή τον έφερνε στα ευλογημένα άκρα. Και αυτά εκθέτουν και υμνολογούν οι μελωδίες του. Τα άκρα, τα όρια της ψυχής, τα επέκεινα των απτών και κατανοητών. Παράλληλα, ουδέποτε αποποιήθηκε τον ορθολογισμό. Ως γνήσιος δημιουργός γνώριζε πως πρέπει σαν τον πελαργό από την πιο ψηλή κορφή να επισκοπεί τον κόσμο, με το ένα πόδι, όμως, στη γη και το άλλο στον αέρα. Παρέμεινε κομμουνιστής, υπενθυμίζοντάς μας το στην τελευταία του επιθυμία. Η συμπεριφορά του μας σκλάβωνε. Αναθέρμαινε τις ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις με την ειλικρινή και καθαρή στάση του απέναντι στην αλήθεια, στο απλό και στο καθημερινό.
Η βαθιά του διάσπαση, η παρεξηγημένη για όσους αντικρίζουν μονοσήμαντα τον κόσμο, ήταν μια ρωγμή, ένα ρήγμα. Τεκμήριο, ωστόσο, της εσωτερικής συνοχής της ψυχής του. Αυτή αφύπνιζε το πνεύμα του. Το χάσμα που άνοιγαν οι σεισμικές δονήσεις και η ταραχή μέσα του γέμιζε με τα άνθη της μουσικής του.
Η εκκλησιαστική – θρησκευτική υμνωδία, η λειτουργία, συνυπήρχαν με τον επαναστατικό θούριο σε μια σφικτή ενότητα, καθώς και οι δύο θεράπευαν τις βασικές ανάγκες της ψυχής: «Όταν βάζω τα δάκτυλα πάνω στα ψυχρά και λεία πλήκτρα του πιάνου, ξαφνικά μου έρχεται η σκέψη. Θεέ μου αν δεν γεννήσω αγάπη θα σταματήσει ο ήλιος… Ένα ρίγος τότε με διαπερνά, νιώθω ότι πράγματι κάτι μέσα μου γίνεται ένας μικρός θεός πλαστουργός» συλλαμβάνει την προοπτική του ο συνθέτης.
Τις αλλεπάλληλες εκρήξεις και τις εξαίσιες λάμψεις τους, είχαμε την τύχη να παρακολουθούμε έκθαμβοι χρόνια τώρα. Μέσα από τις αναλαμπές που φώτιζαν τα όποια ερέβη -εννοώ αυτά της ψυχής μας- ή τον ζόφο της λεγόμενης εξωτερικής πραγματικότητας, αναπηδούσε η μεστή εποχή που τον έθρεψε, αναδύοντας σφυρηλατημένη την υπέροχη μορφή του σπουδαίου δημιουργού.
Περιδιαβάζοντας σήμερα τα αγαπημένα τοπία της τέχνης και της ζωής του, κρατάμε τα ποιήματα του ως «λάλον ύδωρ», υπακούοντας στην προτροπή του Μιχάλη Κατσαρού. «Μην ξεχνάτε, πάρτε μαζί σας νερό, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία».
Όσοι κατοικούν σ’ αυτή τη χώρα γνωρίζουν ότι το έργο του Μίκη είναι πηγή έμπνευσης. Η ζωή του, μια συνεχής επιβεβαίωση της έννοιας του ανθρώπου: άνω θρώσκω. Ο Μίκης, ένα τάνκερ στη λίμνη του Μαραθώνα, όπως ο ίδιος είχε πει, έγινε σύμβολο αγώνων για ελευθερία, αναγέννηση. Σύμβολο που δεν υπήρξε ποτέ ανώδυνο κι ουδέτερο.
Πάντοτε σύγχρονος, μαχητικός, και απρόβλεπτος. Ως άνθρωπος, ήταν η έκφραση του ασίγαστου πάθους. Ως εμπνευστής, υπήρξε η φωνή μεγάλων ριζοσπαστικών κινημάτων. Ως καλλιτέχνης, μεγαλούργησε. Ως πολιτικός, έδειξε τι σημαίνει να είσαι ανυπότακτος και αντικομφορμιστής. Ως δημιουργός, εξακολουθεί να μας φωτίζει σε άνυδρους και σκοτεινούς καιρούς.
Για εμάς που ζήσαμε στα χρόνια της φωτιάς, που παίζαμε με τη φωτιά, που η ζωή μας ήταν μια περιπέτεια, οι φαντασμαγορικές αλυσιδωτές εκρήξεις του, το έργο του ζεσταίνουν την ψυχή μας και μας αγαλλιάζουν. Πυροδοτούν διαρκώς τα όνειρά μας, ακόμη και αν βιώσαμε επώδυνα τα κατεστραμμένα είδωλα της ιστορίας.
«Καθημερινά μεγάλωνε μέσα μου η δίψα να ζήσω και να μεγαλουργήσω», σημειώνει ο Μεγάλος Έλληνας στην αυτοβιογραφία του ‘οι Δρόμοι του Αρχάγγελου’.
Αυτή την ακόρεστη δίψα ελπίζω κάποτε να τη νιώσουμε…
Και μην ξεχνάμε πως η Ιστορία πατά στη μνήμη. Κι η μνήμη συντηρεί άφθαρτους τους δημιουργούς.
Από τον υπόκοσμο όλα μπορείς να τα περιμένεις. Αν, και σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να βρεις μπέσα ακόμα και στους πιο σκληρούς κακοποιούς. Τόση ξετσιπωσιά, όμως, από τους δήθεν «εκπροσώπους του Θεού», δεν την περίμενα. Αναμετρώνται στα ίσα με τον διάβολο.
Αυτή δεν είναι εκκλησία, ανάθεμα είναι. Για τα οφίτσια ξεπουλούν και την μάνα τους, όχι την πίστη τους.
Δεν πέφτω από τα σύννεφα. Προφανώς έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια διάφορες συνθήκες και καταστάσεις. Όταν, όμως, διαβάζεις το περιεχόμενο των τηλεφωνικών επισυνδέσεων της ογκώδους δικογραφίας για μαφία της Κρήτης, μένεις με το στόμα ανοιχτό και μονολογείς: «πόσο πιο κάτω;».
Να σέρνονται και να κυλιούνται στα πατώματα για να …αναρριχηθούν στα αξιώματα, με όλα τα κομφόρ. Όλα ψεύτικα, όλα «βιτρίνα», όλα δήθεν. Και έρχονται στην σκέψη μου γνωστοί μου, καλοκάγαθοι άνθρωποι του χωριού, που πίνουν νερό στο όνομα ορισμένων, θεωρώντας τους «αγίους». Και τρέχουν να τους στηρίξουν και στεναχωριούνται. Πόσο αφελείς. Και πού να ήξεραν πόση βρωμιά κρύβεται κάτω από τα άμφια τους. Όταν είσαι διατεθειμένος να «συμμαχήσεις» και να συμπορευθείς με τα σκ@τ@ για την προσωπική σου ανέλιξη, δεν μπορείς να μοσχοβολάς μύρο. Σκ@τ@ θα μυρίζεις. Τόσο απλά.
Η δικογραφία έχει πάρει ήδη το δρόμο της δικαστικής διερεύνησης και τα αρμόδια δικαιοδοτικά όργανα θα κρίνουν ποιες ποινικές ευθύνες αναλογούν σε ποιους. Εγώ εστιάζω περισσότερο στο κομμάτι της «σαπίλας», κοινωνικής και ηθικής, στη «φθήνια» και στον ευτελισμό που αποπνέουν τα όσα καταγράφονται σε αυτήν τη δικογραφία που πολλοί, πάρα πολλοί, θα ήθελαν να την κάψουν.
Όταν περιγράφονται ή καταγγέλλονται λαμογιές, εκβιασμοί με «ευαίσθητο» περιεχόμενο (που μπορεί να αφορά ακόμα και ανήλικους), τραμπουκισμοί, ξυλοδαρμοί και ιερείς να συμπεριφέρονται και να μιλούν σαν κοκότες, τελειώσαμε. Φουλ προστυχιά.
Τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και η Εκκλησία της Κρήτης οφείλουν να αντιδράσουν σε όλη αυτήν την «σήψη». Θεωρώ ότι ήδη γνώριζαν, αν όχι όλα, αρκετά. Όμως το χαλάκι μάς τελείωσε. Μαζεύτηκαν τόσα πολλά που δεν κρύβονται άλλο από κάτω. Κάτι ήξερε το κορυφαίο πολιτικό πρόσωπο και απομακρύνθηκε εδώ και καιρό με ελαφρά πηδηματάκια από τον «εκλεκτό».
Τώρα, πολλοί θα βάλουν τα κεφάλια μέσα… Και από τη δυτική Κρήτη και από την ανατολική. Δεν είναι εποχές να εκτεθούν. Ξέχασα να τσεκάρω μόνο αν κάποιοι πρόλαβαν να διαγράψουν κοινές φωτογραφίες με τους μέλλοντες Μητροπολίτες.
Διαβάζω τη δικογραφία και αναρωτιέμαι «πού πήγε ο φτωχούλης του Θεού;». Μικρό το ανάστημα τους. Μικρό το ανάστημα και για πολλούς άλλους «σπουδαίους και τρανούς» εκεί στα Χανιά. Τόσο πολύ φοβόντουσαν τους συγκεκριμένους «λεβέντες» (αναφέρομαι σε στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης) που όταν τους καλούσαν στα τηλέφωνα, μόνο σούζα δεν στέκονταν. Και δεν είναι καν κακοποιοί «παλιάς κοπής». Να έχουν μία στόφα, βρε παιδί μου. Ακόμα και σε αυτούς, μικρό είναι το …ανάστημα.
Χαρακτηριστική είναι η συνομιλία που έχει καταγράψει ο «κοριός» της ΕΛ.ΑΣ. ενός μέλους της εγκληματικής οργάνωσης με τον αστυνομικό ο οποίος συνελήφθη για την εμπλοκή του στην υπόθεση.
Όπως γράφει το in.gr, το μέλος της κρητικής μαφίας που έχει καταγραφεί συνομιλία είναι γνωστό πρόσωπο στης Αρχές για εμπόριο ναρκωτικών.
Τα παράπονα και οι υποψίες
Κατά την διάρκεια της συνομιλίας ο διακινητής αρχικά κάνει παράπονα στον αστυνομικό γιατί δεν απαντούσε στις κλήσεις του και αυτός δικαιολογείται αναφέροντας ότι βρισκόταν στην Υπηρεσία και δεν μπορούσε να απαντήσει τις κλήσεις.
Στην συνέχεια ο διακινητής ναρκωτικών αναφέρει στον αστυνομικό ότι, όταν το καλούσε η τηλεφωνική σύνδεση του έκανε περίεργους ήχους, υπονοώντας ότι παρακολουθείται από τις Αρχές, και τον ρωτάει διερευνητικά σχετικά με το γεγονός, αναφέροντας του χαρακτηριστικά τη φράση «Ο θεός κατέει ήντα μου ’χεις κάνει….».
Ο αστυνομικός απαντάει ότι έχει αποσυρθεί απ’ όλα, εννοώντας ότι πλέον δεν εμπλέκεται άμεσα σε ενεργές υποθέσεις της αστυνομίας.
Ο διάλογος του αστυνομικού με το μέλος της οργάνωσης
Μέλος: Μα ήντα γίνεται μπρε, σε παίρνω τηλέφωνο δε το σηκώνεις , σε παίρνω τηλέφωνο δε πιάνει…
Αστυνομικός: Ε ήμουνα στη ..στη δουλειά ήμουνα..
Μέλος: Σε παίρνω τηλέφωνο, ένα καμπανάκι, τικ τικ τικ
Αστυνομικός: Στη δουλειά ήμουνα προχθές κι είχα κόσμο εκεί, δε μπορούσα να το σηκώσω
Μέλος: « Μωρέ καλά το κανες, μόνο όντε σε έπαιρνα τηλέφωνο έκανε και πρόσεξε, ντιν ντιν ντιν ντιν ντιν ντιν
Αστυνομικός: Δε ξέρω, τι γίνεται (ακατάληπτο) ήντα κάνεις;
Μέλος: Ο θεός γατέει ήντα μου ‘χεις κάνει
Αστυνομικός: Πράμα δεν έχω κάνει, ήντα να κάνω
Μέλος: (ακατάληπτο) δεν έχεις βάλει και εσύ (ακατάληπτο)
Αστυνομικός: Έχω αποσυρθεί .. έχω αποσυρθεί απ’ όλα δε το ‘χεις καταλάβει;
Μέλος: Μόνο ένας θεός γατέει
Αστυνομικό: Έχω αποσυρθεί απόλα
Μέλος: Ο θεός να σου συγχωρέσει τα’ αμαρτίες σου
Αστυνομικός: Εεε .. κι ας μη δεν έχω κάνει αμαρτίες
Η προκλητική δράση μέσα από τους διαλόγους της δικογραφίας – «Άφησα τη σακούλα στο παράθυρο της γιαγιάς»
Μέσω των διαλόγων που περιλαμβάνονται στην ογκώδη δικογραφία που έχει σχηματιστεί για την υπόθεση, σκιαγραφείται η δράση ενός εκ των φερόμενων ηγετικών στελεχών της οργάνωσης που ήταν επιφορτισμένο με τη διακίνηση ναρκωτικών, σύμφωνα με το protothema.gr.
Όπως προκύπτει από τις συνομιλίες, ο φερόμενος ως αρχηγός χρησιμοποιούσε ως «χέρια» για το ναρκεμπόριο τόσο τη γυναίκα του που είχε το ψευδώνυμο «Άτζελα» όσο και έτερα μέλη της οργάνωσης όπως έναν άνδρα που άκουγε στο «όνομα Μικρός».
Ενδεικτική είναι η ακόλουθη συνομιλία στην οποία ακούγεται το φερόμενο ως ηγετικό μέλος να συνομιλεί με την «Άτζελα» για… business.
Ηγετικό μέλος: Μπορείς σε παρακαλώ να βγεις εξω στο μηχανάκι να δεις αμα είναι τα «κλειδιά» εκεί πέρα δυο; Κάνει κρύο το ξέρω αλλά δύο λεπτά.
Άτζελα: Κι άμα πάω και δεν υπάρχει τίποτα;
Ηγετικό μέλος: Όχι αποκλείεται αυτό. Ήρθε ο N. πριν και δεν τον πήρες χαμπάρι.
Άτζελα: Ναι τα είδα τι θες να τα πάρω;
Ηγετικό μέλος: Όχι δύο δεν είναι;
Άτζελα: Ναι.
Ηγετικό μέλος: Τέλος .Ναι ναι πάρτα από εκεί. Έλα να σου πω βάλτα στο… άνοιξε την ντουλάπα μου θα δεις κάτι πράσινα και βάλτα εκεί τα «κλειδιά» . Θα σου κάνει μεταφορά και θα βάλει 150 ευρώ εντάξει;
Άτζελα: Μπράβο στην εθνική ε;
Ηγετικό μέλος: Εθνική θες;
Άτζελα: Ναι για να πληρώσω το ρεύμα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και ένας διάλογος μεταξύ του εν λόγω κατηγορουμένου με έναν πελάτη της οργάνωσης ο οποίος, όπως φαίνεται, είναι δυσαρεστημένος από τα… «βαράκια» που παρέλαβε.
Πελάτης: Έχεις αλλάξει κάτι στα βαράκια;
Ηγετικό μέλος: Όχι γιατί;
Πελάτης: Σα να μου φαίνονται πολύ ελαφρύτερα.
Ηγετικό μέλος: Όχι ρε. Φαντάσου μαλάκα, φαντάσου που έχουν να με πάρουν έτσι να μου πούνε ουυυυ…πολύ καιρό.
Πελάτης: Όχι.
Ηγετικό μέλος: Δε το πιασες και είχε σπασιματάκια μέσα το βαράκι;
Πελάτης: Από προχτές δεν ήταν καλό.
Ηγετικό μέλος: Ούτε χθες;
Πελάτης: Όχι.
Ηγετικό μέλος: Μα φίλε πρέπει να μου το πεις μαλάκα.
Πελάτης: Ναι, όχι δεν ήτανε. Δηλαδή άμα σου φέρω κάτι άλλα βαράκια που έχω στο σπίτι, θα πάθεις σοκ. Τέλος πάντων.
Τέλος σε έτερη συνομιλία ακούγεται και πάλι το ίδιο μέλος του κυκλώματος να μιλά με ακόμη έναν πελάτη και να τον ενημερώνει πως έχει αφήσει τη σακούλα σε ένα παράθυρο.
Ηγετικό μέλος: Δύο νομάτοι είστε ρε μαλάκα;
Πελάτης: Ναι.
Ηγετικό μέλος: Εντάξει, στο παραθυράκι της γιαγιάς έχω αφήσει τη σακούλα.
Πελάτης: Ναι, ναι.
«Δεν είμαι εστιατόριο αδερφέ, ναρκωτικά πουλάμε»
Μέσα από τους διαλόγους αλλά και από τα ντοκουμέντα των παρακολουθήσεων γίνεται ξεκάθαρο πως τα μέλη του κυκλώματος ένιωθαν πως ήταν άτρωτα ενεργώντας σε πολλές περιπτώσεις απροκάλυπτα.
Πλάσαραν τη ναρκοπραμάτεια τους ακόμη και μέρα μεσημέρι, ενώ και στις επικοινωνίες τους με τους πελάτες δεν χρησιμοποιούσαν καν λέξεις κλειδιά. Αντίθετα, ήταν τελείως ξεκάθαροι για τις δραστηριότητές τους.
Χαρακτηριστικός είναι ένας διάλογος μεταξύ ενός μέλους της οργάνωσης και ενός πελάτη που ήθελε να παραγγείλει ναρκωτικά. Ο πελάτης αναφέρεται στα ναρκωτικά ως ομελέτες, με το μέλος της ομάδας να του λέει ότι δεν είναι εστιατόριο, άλλα έμπορος ναρκωτικών.
Η συνομιλία
Πελάτης: Μια ομελέτα, μια χωριάτικη και μια μπύρα…
Μέλος της οργάνωσης: Τι; Δεν καταλαβαίνω τις μαλ…, εγώ δεν είμαι εστιατόριο αδερφέ, ναρκωτικά πουλάμε εδώ πέρα τι μου λες και μόνο πρέζα εε μόνο κόκα ε πες μου ρε φίλε.
Πελάτης: Δύο μηδέν δύο μηδέν γειά.
«Κλείνει το σούπερ μάρκετ»
Ενδεικτικός είναι και ο παρακάτω διάλογος που ακούγεται ένα μέλος του κυκλώματος να μιλά με έναν πελάτη και να του λέει πως θα περάσει να παραλάβει χασίσι από έτερο μέλος πριν «κλείσει» το super market (εννοώντας τη διακίνηση).
Η συνομιλία
Μέλος της οργάνωσης: Εγώ σου λέω. Ο άνθρωπος κλείνει το σούπερ μάρκετ με το χασίς… όχι πρέπει να πάρω το χασίσι πρώτα! Ε μέχρι τις δεκάμισι θα το έχεις στα χέρια σου, πάω σφαίρα… έλα να πάρω τον άνθρωπο… άμα κλείσει το σούπερ μάρκετ με το χασίς τη γάμησα. Έλα ρε το χω στα χέρια μου, απλά θέλω να πάρω το χασίς, θα κλείσει ο άλλος…
Ο μυστηριώδης πληροφοριοδότης, το κρυμμένο USB έξω από το νοσοκομείο Χανίων και «το χαρτί», αποτελούν τα τρία κομμάτια που συνθέτουν το παζλ της εξιχνίασης της μεγάλης αρπαγής των 175 στρεμμάτων από τα αδέρφια που ηγούνται της εγκληματικής οργάνωσης στην Κρήτη, με τη βοήθεια φυσικά του εκβιαζόμενου και το κατηγορούμενο πλέον αρχιμανδρίτη.
Σύμφωνα με τη δικογραφία για την εγκληματική οργάνωση στην Κρήτη, πριν από πέντε μήνες ενας άγνωστος άντρας: «Πραγματοποιήθηκε κλήση σε μία εκ των σταθερών συνδέσεων τηλεφωνικού κέντρου της υπηρεσίας μας όπου κατά τη διάρκεια της σύντομης συνομιλίας που ακολούθησε άτομο το οποίο δεν θέλησε να αποκαλύψει την ταυτότητά του, μας γνωστοποίησε ότι σε παγκάκι που βρίσκεται στους εξωτερικούς χώρους του νοσοκομείου Χανίων έχει αποθέσει σε σημείο φορητή συσκευή αποθήκευσης USB stick εντός της οποίας υπάρχουν αποθηκευμένα στοιχεία με όλες τις βρωμιές των αδερφών στα Χανιά όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.
Σε προσπάθεια του αστυνομικού να εκμαιεύσει περαιτέρω πληροφορίες ο άγνωστος πληροφοριοδότης ανέφερε ότι τα αδέρφια λυμαίνονται για χρόνια τα Χανιά με τους εκβιασμούς που έχουν πραγματοποιηθεί σε βάρος των ανθρώπων που έχουν βρεθεί στο δρόμο τους και ότι οι αρχές πρέπει επιτέλους να τερματίσουν τη δράση τους, ενώ στη συνέχεια τερμάτισε τη συνομιλία χωρίς να γνωστοποιήσει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τα στοιχεία του.
Άμεσα αστυνομικός της υπηρεσίας πήγε στον υποδεικνυόμενο χώρο όπου εντός κάτω από παγκάκι στο χώρο στο νοσοκομείο υπήρχε το ηλεκτρονική συσκευή αποθήκευσης δεδομένων USB χωρητικότητα 16GB. Το εν λόγω αποδεικτικό μέσο αφού παραδόθηκε στην υπηρεσία μας κατασχέθηκε και σας συνυποβάλλεται με την παρούσα προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως πειστήριο.
Η συσκευή τοποθετήθηκε σε ηλεκτρονικό υπολογιστή όπου όπως διαπιστώθηκε εντός αυτής υπήρχε αποθηκευμένο ένα αρχείο ήχου με μορφή MP4 χωρητικότητας 128 kb και συνολικής διάρκειας 1 λεπτού και 50 ένα δευτερόλεπτο. Διαπιστώθηκε ότι υπήρχε απόσπασμα ηχογραφημένες συνομιλίες μεταξύ του ενός από τα δύο αδέρφια που συνελήφθησαν ως τα μεγάλα κεφάλια της συμμορίας) και του αρχιμανδρίτη κατηγορουμένου.
Στις συνομιλίες που παρεμβάλλονται η φωνή του δεύτερου αδερφού ο οποίος προφανώς σχολιάζει το περιεχόμενο της συνομιλίας σε τρίτο άγνωστο παριστάμενο πρόσωπο πιθανότητα ένας από τους υποψηφίους μητροπολίτες που ήθελαν να εκλέξουν τα δύο αδέρφια.
Με αφορμή την εκλογή νέου μητροπολίτη τα δύο αδέρφια ανησυχούν μήπως δεν εκλεγεί ο δικός τους μητροπολίτης και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να ελέγχουν και έτσι ψαχτεί η υπόθεση και χάσουν τα 175 στρέμματα που άρπαξαν από το μοναστήρι.
Μάλιστα, σε μία συνομιλία των δύο αδερφών που έχει καταγράψει ο κοριός της αστυνομίας ο ένας αδερφός λες στον άλλον ότι είναι πιθανόν να εκλεγεί ο δικός μας αρχιμανδρίτης και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «αυτός, αν του λέω πήδα, πηδάει να ξέρεις. Ο συγκεκριμένος δεν ξέρουμε αν βγει ή δεν βγει αλλά είναι δικός μας σου λέω είναι είναι 100% δικός μας όταν λέμε είναι δικός μας είναι δικό μας πώς να στο πω…».
«Το χαρτί»
Στη συνέχεια ο ένας αδερφός κάνει αναφορά στη βεβαίωση που τους έχει δώσει ο κατηγορούμενος πλέον αρχιμανδρίτης με την οποία ουσιαστικά υφάρπαξαν τα υπό εξέταση 74 στρέμματα την οποία αποκαλεί χαρακτηριστικά ως «το χαρτί».
Πρόκειται για τη βεβαίωση που τους χορήγησε το 2017 ο κατηγορούμενος αρχιμανδρίτης και ανέφερε πως τα 175 στρέμματα δεν ανήκουν στην Ιερά Μονή. Μάλιστα ο ένας αδελφός είναι βέβαιος ότι το συγκεκριμένο έγγραφο -ο οποίος μάλιστα ο ίδιος έδωσε στην εκκλησία σε αντίγραφο- αποτελεί το ισχυρότερο όπλο στη φαρέτρα του!
Για το οποίο μάλιστα έγγραφο δημιουργήθηκε όλη η αναστάτωση η οποία πυροδότησε τις εξελίξεις και τις αγωγές που κατατέθηκαν τον περασμένο Μάιο σε βάρους του από το μοναστήρι.
Μάλιστα, αναφέρει για τη σημασία του εγγράφου το γεγονός ότι φυλασσόταν σε χρηματοκιβώτιο που είχε τοποθετημένο στην επιχείρησή του. Όμως ο συγκεκριμένος εξακολουθεί να είναι ανήσυχος και ζητά από τον αδερφό του τον φύλαξε «το χαρτί» και να μην το δώσει ούτε στον αρχιμανδρίτη που οι ίδιοι θέλουν να εκλέξουν ως μητροπολίτη στην Περιοχή.
Σε μία από της συνομιλίας μεταξύ των δύο αδερφών που έχει καταγράψει ο κοριός της αστυνομίας φέρεται για άλλη μία φορά να αναφέρονται στο χαρτί και στο πόσο κομβικό είναι για την εξέλιξη της υπόθεσης χαρακτηριστικά ο μεγάλος αδερφός αναφέρει:
«Πάντως εμείς λόγω του ότι έχουμε το χαρτί τελειώσαμε αυτοί. Είδαμε ότι τώρα 3 χρόνια έχουν ζητήσει το χαρτί το έχουν πάρει και δεν έχουν τίποτα… Ρε κυνηγήσαμε τον μικρό (πρόκειται για τον κατηγορούμενο αρχιμανδρίτη που οι ίδιοι εκβίαζαν με 12 βίντεο ), τον έδιωξαν, είδαν ότι δεν είχε τίποτα στο λογαριασμό του ούτε βρήκαν κάτι άλλο», για να συμπληρώσει:
«Δεν έχουμε πρόβλημα εμείς με το χαρτί. Μην αγχώνεσαι, απλά φαντάσου όταν το ζητήσαμε το χαρτί, εγώ τους το είχα στείλει και σε φωτοτυπία, τον κυνήγησαν και τον γ…. τον άλλον (αναφέρει τον κατηγορούμενο αρχιμανδρίτη) και φαντάσου τώρα ότι είχανε ζητήσει από το συμβούλιο τώρα τρία χρόνια και δεν έχουν κάνει τίποτα. Έτσι λοιπόν δεν έχουν σχέση με εμάς δεν μας ενοχλεί εμάς και ούτε πρόκειται».
Για ακόμη μία φορά, τα Δικαστήρια Χανίων βρέθηκαν στο επίκεντρο της αγωνίας και της διαμαρτυρίας για την αντιμετώπιση των μεταναστών εργατών – αυτή τη φορά, νεαρά και ανήλικα αγόρια από το Σουδάν, που διώκονται ως «διακινητές».
Η ανακοίνωση του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών Χανίων δίνει φωνή σε όσους βρίσκονται στη σκιά της ποινικοποίησης της μετανάστευσης, θέτοντας σοβαρά ερωτήματα για το πώς η ελληνική πολιτεία διαχειρίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα στα σύνορα της Δικαιοσύνης.
Αμφισβήτηση της ανηλικότητας και νέα αυστηρότερα μέτρα
Κεντρικό θέμα αποτελεί ο αμφισβητούμενος, όπως καταγγέλλεται, επαναπροσδιορισμός της ανηλικότητας από το ελληνικό κράτος.
«Με κοινή δήλωση τα υπουργεία Μετανάστευσης και Υγείας, μέσω των ακροδεξιών υπουργών τους, επανεξετάζουν τα όρια ηλικίας μέσω μιας διαδικασίας ‘πιο επιστημονικά τεκμηριωμένης’ επειδή ‘οι παράνομοι συνήθως ψεύδονται…’», τονίζεται χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, στηλιτεύεται ως «ντροπολογία» η νομοθετική πρωτοβουλία που αναστέλλει την πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου για ανθρώπους με αμιγώς προσφυγικό προφίλ, όπως τα παιδιά από το Σουδάν που κατηγορούνται ως διακινητές.
Το τραύμα του πολέμου και το αδιέξοδο της δικαστικής αντιμετώπισης
Η δραματική ιστορία των προσφύγων από το Σουδάν περιγράφεται με τα λόγια του ΟΗΕ:
«Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί και πάνω από 10 εκατομμύρια έχουν εκτοπιστεί. Ο συνδυασμός πολέμου, λιμού και επιδημιών καθιστά την κατάσταση από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις παγκοσμίως σήμερα».
Μετά από μια επικίνδυνη διαδρομή διαφυγής, οι πρόσφυγες αυτοί βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, αντιμέτωποι όχι μόνο με τη δικαστική δίωξη αλλά και με το ενδεχόμενο πολυετούς εγκλεισμού ως «διακινητές», εξαιτίας της συμμετοχής τους – συχνά αναγκαστικής – στην πλοήγηση σκαφών διαφυγής.
Συνθήκες δίκης που προσβάλλουν κάθε έννοια δικαιοσύνης
Η ανακοίνωση καταγγέλλει τις συνθήκες που επικρατούν στις δικαστικές αίθουσες: πλήθος αστυνομικών, μικρόφωνα που δεν λειτουργούν, κοινό που δεν μπορεί να παρακολουθήσει τη διαδικασία και στοιχειώδεις προϋποθέσεις «ανοιχτών θυρών» να παραβιάζονται συστηματικά. Η διερμηνεία – βασικό δικαίωμα για κάθε κατηγορούμενο – συχνά ανατίθεται σε άλλους κρατούμενους, ενώ οι κατηγορούμενοι εκπροσωπούνται συχνά από τυχαίους δικηγόρους, χωρίς ουσιαστική προετοιμασία ή γνώση των υποθέσεων.
«Η τάση που υπάρχει εδώ και καιρό είναι ο δικηγόρος να προτείνει στον κατηγορούμενο το λεγόμενο ‘συμφωνητικό διαπραγμάτευσης’, δηλαδή, ‘πες ότι οδήγησες τη βάρκα’, άρα σύμφωνα με το νόμο του κράτους είσαι διακινητής, ‘για να φας καμιά κατοσταριά και βάλε χρόνια, αλλά η εκτιτέα ποινή θα ναι καμιά δεκαριά’», σημειώνεται, αναδεικνύοντας τον παραλογισμό και την αδικία του θεσμικού πλαισίου.
Αλληλεγγύη ως ελάχιστο αντίβαρο
Παρά τις αντιξοότητες, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών Χανίων, η κοινωνία των Χανίων εξακολουθεί να δείχνει έμπρακτη αλληλεγγύη. Τη Δευτέρα, οι περισσότεροι κατηγορούμενοι είχαν στο πλευρό τους οργανώσεις υπεράσπισης προσφύγων και αλληλέγγυους δικηγόρους. Σε μια χαρακτηριστική περίπτωση, μια γυναίκα με τα τρία της παιδιά ταξίδεψε από camp της βόρειας Ελλάδας για να καταθέσει υπέρ του συζύγου της, μόνο για να δει τη δίκη να παίρνει αναβολή.
Το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων καταλήγει με μια ξεκάθαρη θέση:
«Στη χώρα της ανύπαρκτης δημοκρατίας και της απονεκρωμένης δικαιοσύνης, συνεχίζουμε να στεκόμαστε πλάι σε κάθε ξεριζωμένο άνθρωπο. Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστ(ρι)ες απ’ όπου κι αν προέρχονται!»
Δημοκρατική Εκτροπή και Συγκεντρωτισμός: Η Αυτοδιοίκηση στο Περιθώριο
Η νέα μελέτη σκοπιμότητας για τη δημιουργία Δικτύου Μονάδων Ενεργειακής Αξιοποίησης Αστικών Στερεών Αποβλήτων, που τέθηκε σε διαβούλευση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στους κόλπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Το Δίκτυο ΦοΔΣΑ καταγγέλλει ανοιχτά την κυβέρνηση για συστηματική απαξίωση του θεσμού, υιοθέτηση συγκεντρωτικών πολιτικών και υποβάθμιση της δημοκρατικής συμμετοχής στην περιφερειακή διακυβέρνηση.
«Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ευρώπη αποτελεί θεμέλιο της Δημοκρατίας, όμως στην Ελλάδα παρατηρείται η αντίστροφη τάση: επιστροφή στο συγκεντρωτικό μοντέλο του κράτους, που παραπέμπει σε περασμένες εποχές», σημειώνουν χαρακτηριστικά οι εκπρόσωποι του Δικτύου. Η κριτική επεκτείνεται και στην ηγεσία της ΚΕΔΕ, η οποία χαρακτηρίζεται «παρατηρητής» σε αυτή τη διαδικασία, αντί να υπερασπιστεί με σθένος τον ρόλο των Δήμων.
Μεταφορά της διαχείρισης σε ιδιώτες: Βαριά οικονομικά βάρη για τους πολίτες
Σύμφωνα με τη νέα στρατηγική, οι Δήμοι καλούνται να παραδίδουν το δευτερογενές καύσιμο από τα απορρίμματά τους σε ιδιωτικές μονάδες προς καύση, καταβάλλοντας υψηλότατο κόστος ανά τόνο, που εκτιμάται στα 100-138 ευρώ. Η τοπική αυτοδιοίκηση μετατρέπεται έτσι από διαχειριστής δημοσίου συμφέροντος σε «παθητικό τροφοδότη πρώτης ύλης» για τα εμπορικά οφέλη των ιδιωτών. «Το οικονομικό βάρος θα μετακυλιστεί στους πολίτες μέσω αυξημένων δημοτικών τελών, ενώ η Αυτοδιοίκηση χάνει τη δυνατότητα ελέγχου και συμμετοχής στη διαχείριση των εσόδων», υπογραμμίζει το Δίκτυο ΦοΔΣΑ.
Ακόμη και η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΕΥ) έχει επισημάνει πως η αξιοποίηση των δευτερογενών καυσίμων μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα στους ΟΤΑ – μια προοπτική που θυσιάζεται στις επιταγές της ιδιωτικής αγοράς.
Ελλιπής διαβούλευση και προχειρότητα στη διαδικασία
Σοβαρές ενστάσεις διατυπώνονται και ως προς τον τρόπο που διεξάγεται η διαβούλευση. Το Υπουργείο επικαλέστηκε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, παρά το ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία δίνει περιθώριο έως το 2035 (ή και το 2040) για την επίτευξη βασικών στόχων μείωσης της ταφής. «Η επιλογή της θερινής περιόδου και ο περιορισμένος χρόνος για συμμετοχή ουσιαστικά στερεί τη δυνατότητα διαλόγου από τους ενδιαφερόμενους φορείς και τις τοπικές κοινωνίες», αναφέρει το Δίκτυο.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις επιπτώσεις για το περιβάλλον. Η καύση απορριμμάτων – και ειδικότερα η παραγωγή τοξικής τέφρας – ανησυχεί έντονα τις τοπικές κοινωνίες που ζητούν έμφαση στην πρόληψη, την ανακύκλωση και την κυκλική οικονομία. «Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως ο θεσμός εγγύτερος στον πολίτη, οφείλει να δώσει φωνή σε αυτές τις αγωνίες και να επιβάλει πολιτικές προστασίας του αέρα, του νερού και του εδάφους», σημειώνει η ανακοίνωση.
Το φαινόμενο της αφαίρεσης αρμοδιοτήτων δεν περιορίζεται στα απορρίμματα. Η συγκέντρωση της διαχείρισης των υδάτων, η αποδυνάμωση των πολεοδομιών, η χρόνια υποστελέχωση και η παρακράτηση εσόδων από το Τέλος Ανθεκτικότητας συνθέτουν, σύμφωνα με το Δίκτυο ΦοΔΣΑ, «ένα σκηνικό θεσμικής απαξίωσης που δεν έχει προηγούμενο στην Ευρώπη». Η Αυτοδιοίκηση μετατρέπεται από στρατηγικός εταίρος σε απλό πελάτη ενός ιδιωτικοποιημένου μοντέλου.
Έκκληση για διάλογο, συμμετοχή και θεσμική αναγέννηση
Το Δίκτυο ΦοΔΣΑ κλείνει με σαφή προειδοποίηση: «Η απαξίωση της Αυτοδιοίκησης αποτελεί πλήγμα για τη δημοκρατική συγκρότηση της χώρας. Η Πολιτεία οφείλει να αποδώσει ουσιαστικό ρόλο στους Δήμους στη διαμόρφωση και υλοποίηση πολιτικών για τα απορρίμματα, τα ύδατα, τις πολεοδομίες, την ενέργεια».
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι γραφειοκρατικός μηχανισμός, αλλά θεσμός δημοκρατίας και συμμετοχής. Μόνο με ένα νέο πλαίσιο, που ενισχύει τον ρόλο και τις αρμοδιότητές της, μπορεί να υπηρετήσει ουσιαστικά τους πολίτες και να εγγυηθεί δίκαιες, αποτελεσματικές και περιβαλλοντικά υπεύθυνες λύσεις για τη διαχείριση των αποβλήτων.
Η διαμάχη για την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων αποτελεί τομή για το μέλλον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της περιβαλλοντικής πολιτικής στην Ελλάδα – και η μάχη για διαφάνεια, δημοκρατία και βιώσιμη ανάπτυξη μόλις ξεκινά.
