Γράφει η Ιωάννα Μελάκη Δημοσιογράφος Κοινωνικού Ρεπορτάζ
Με αφορμή την νέα αυτοκτονία συντοπίτη μας – λέμε νέα διότι τον τελευταίο καιρό στην Κρήτη ως”τσουνάμι” ακολουθάει η μία την άλλη – θέλουμε να τονίσουμε ότι, δεν θα πρέπει ως γεγονός να περνά στα ψιλά γράμματα των κοινωνικών συμβάντων, ούτε πρέπει να σεβαστούμε την πράξη του “αυτόχειρα”και να το δεχτούμε ως κοινωνία ότι “ο άνθρωπος διάλεξε να φύγει με αυτόν τον τρόπο”.
Η ενέργεια αυτή κρίνεται “ακραία”, δεν είναι η φυσιολογική πορεία του ανθρώπου, γιαυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει πλέον σοβαρά όλους μας ως τοπική κοινωνία, θα πρέπει η πράξη αυτή να μας ρίχνει ενοχές, για συμπεριφορές μονοκόμματες για πράξεις που σκορπούν απαξίωση, μοναξιά, έλλειψη επικοινωνίας , έλλειψη ελπίδας..μα προπάντων δεν κάναμε κάτι…για να δώσουμε διαφορετική πορεία στην “κολλημένη σκέψη” του συνανθρώπου μας.
Θλίψη και μόνο θλίψη, για τους ανθρώπους που μόνοι τους θέτουν τέλος στην ζωή τους. Νεότατοι άνθρωποι στις περισσότερες φορές. Ο λόγος; Οικονομική πίεση, χρέη ανυπόφορα, αδιέξοδο.
Η αλήθεια είναι ότι η ΄Ενωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης λειτουργεί και βοηθά και την ψυχική ισορροπίατου ανθρώπου που αποφασίζει να την επισκεφθεί. Μάρτυρες είστε όλοι εσείς που ήρθατε στα γραφεία της, προφανώς για να ενταχθείτε στο Νόμο “για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά” μα προπαντώς για να βελτιώσετε την”μαυρίλα της ψυχής σας”. Για να ισορροπίσετε.
Αυτή την εβδομάδα στην ΄Ενωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, έζησα μια παρόμοια ιστορία με δύο αδέλφια.Ο ένας χρεωμένος μέχρι τον λαιμό λόγω εμπορικής ιδιότητας, Διευθύνων Σύμβουλος σε Α.Ε. με εγγυητή τον αδελφό του, ο οποίος είναι συνταξιούχος με περιουσία, την νύφη του και την μάνα τους. Η τραγικότητα της ιστορίας, είναι ότι ο πρώτος αδελφός εκλιπαρούσε να βρεθεί κάποια λύση βάσει του Ν.3869/2010 ν.Κατσέλη ώστε να σωθεί η περιουσία του αδελφού του. Ο δεύτερος αδελφός αντί να δώσει κουράγιο στον ” πνιγμένο” από τα χρέη αδελφό έπαιζε έργο “τραγωδίας” λέγοντας με χλωμό το πρόσωπο και με φωνή συρόμενη “Τι το ήθελα εγώ να υπογράψω τι θα κάνω τώρα , πως θα σώσω την περιουσία μου”. Τότε πραγματικά νευρίασα και ευθαρσώς του είπα: “Δεν ντρέπεστε , αντί για να στηρίξετε τον αδελφό σας, σκέφτεστε το σπίτι σας και την πολλαπλή περιουσία σας;Αδυνατώ να σας βοηθήσω , πάτε να βρείτε ένα δικηγόρο και αφού ηρεμήσετε ξαναέρχεστε…” τονίζοντας του ότι πάνω από σπίτια προσέξτε τον αδελφό σας….
Την παραπάνω προσωπική εμπειρία σας την καταθέτω για να σας τονίσω, ότι εδώ σας θέλω, και σας καλώ να αφήσετε τα περιουσιακά στοιχεία στην άκρη. Κανείς δεν τα πήρε μαζί του, οταν μετακόμισε ..στον άλλο κόσμο. Και να στηρίξετε τους δικούς σας ανθρώπους από την πίεση των δανειστών… καλύτερα οι άνθρωποι μας, παρά τα περιουσιακά στοιχεία.