Είναι γνωστό, πως όμως ενημερωμένος ή ο παραπληροφορημένος πολίτης, είναι το ίδιο επικίνδυνος με τον όποιο κακό – χείριστο κυβερνήτη. Κι’ όταν σε μια χώρα όπως τη δική μας, η συντριπτική πλειοψηφία των Μ.Μ.Ε. είναι κατευθυνόμενη, η τεκμηριωμένη πληροφορία που φτάνει σε μας – έστω και με το σταγονόμετρο – πρέπει να γίνεται κτήμα όσων γίνεται περισσότερων πολιτών.
Ανατριχιαστικά είναι τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από το Reuters, τους New York Times και τους Financial Times του Λονδίνου κλπ. Ας δούμε μερικά΄
Με το νέο μνημόνιο σφραγίδας Παπανδρέου – Σαμαρά, πριν το πέρας του 2012, η χώρα μας η οποία θα έχει υποτίθεται σωθεί, θα βρίσκεται σε χειρότερη θέση από την Αργεντινή, την περίοδο της χρεοκοπίας της!
Συνεπώς όλοι μπορούμε τι θα συμβεί στην περίπτωση και της επίσης χρεοκοπίας. Ένα άλλο εξαιρετικά αρνητικό στοιχείο για μας είναι ότι ενώ η χρεοκοπημένη Αργεντινή μπορούσε να χρησιμοποιήσει το κράτος σαν εργαλείο οικονομικής ανάτασης, εμείς στερούμαστε κι’ αυτού του πλεονεκτήματος, δεδομένου ότι το Δ.Ν.Τ. και η Ε.Ε. σκόπιμα έχουν ισοπεδώσει το κράτος, με στόχο την ιδιωτικοποίηση των πάντων!
Είναι τραγικό το γεγονός – κι’ απ’ αυτό και μόνο συνάγονται άπειρα θλιβερά συμπεράσματα – ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ χειρότερη κατάσταση σε σύγκριση με τις χώρες της ευρωζώνης που έχουν μνημόνιο, ή βρίσκονται στον προθάλαμο αυτού.
Το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων μειώθηκε κατά 23% όταν το αντίστοιχο των Ιρλανδών μειώθηκε κατά 9%, κατά 8% των Πορτογάλων, κατά 6% των Ιταλών, και κατά 4% των Ισπανών.
Οι Ελληνικές κρατικές δαπάνες μειώθηκαν κατά 34%, ενώ στην Ιρλανδία μειώθηκαν κατά 14%, 7% στην Πορτογαλία, 4% στην Ισπανία και 2% στην Ιταλία.
Μιας και ο λόγος στην Ιταλία, αξίζει να επισημάνουμε ότι ο Ιταλός πρωθυπουργός Monti, λόγω της δυσχερούς οικονομικής κατάστασης της χώρας του, απέσυρε την υποψηφιότητα της Ιταλίας για την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων, κάτι που δεν έκανε ο νάνος της πολιτικής εδώ ο Σημίτης παρότι γνώριζε ότι οι επιπτώσεις θα ήταν καταστροφικές.
Άλλο γεγονός το οποίο σκόπιμα αποσιωπάται, είναι η δέσμευση της κυβέρνηση Παπαδήμου στις 16/2/12 απέναντι στον επικεφαλής του ΝΑΤΟ Ράσμονσεν, ότι η χώρα θ’ αγοράσει από τις ΗΠΑ πανάκριβα οπλικά συστήματα την ίδια στιγμή που ο λαός εξαθλιώνεται και ο τόπος βουλιάζει στην ύφεση.
Ουδόλως όμως φαίνεται ν’ ανησυχούν ή να προβληματίζονται οι νεοδωσίλογοι που μας κατάντησαν προτεκτοράτο, από τις προβλέψεις δύο διεθνών πρακτορείων, και αξιωματούχων της κοινότητας, λίγες ώρες μετά την συμφωνία, ότι η απόφαση για δεσμευμένο λογαριασμό που πάνω απ’ όλα θα εξυπηρετεί εξωτερικές δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας, θα προκαλέσει εσωτερική «στάση πληρωμών» και μάλιστα χωρίς να υπάρξει κάποιο έκτακτο γεγονός!
Με απλά λόγια, θα δίνεται προτεραιότητα στους δανειστές, και αν τα χρήματα δεν επαρκούν, θα κόβονται μισθοί, συντάξεις, θα εκποιείται δημόσια περιουσία κλπ.
Άκρως ενδιαφέρουσα είναι και η πρόταση του καθηγητή Θεσμών της ευρωπαϊκής ένωσης κ. Νότη Μαριά, η οποία αφορά συγκεκριμένες ενέργειες για την απαίτηση του γερμανικού χρέους.
Και είναι απορίας άξιο, πώς ένα τέτοιο θέμα, υψίστης σημασίας, στην παρούσα οικονομική συγκυρία, αφήνει αδιάφορα τα ΜΜΕ.
Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, η πρόταση Μαριά λέει ότι το γερμανικό χρέος, μπορεί να εγγραφεί στον κρατικό προϋπολογισμό. Στη συνέχεια, να δοθεί εντολή από το υπουργείο Οικονομικών ώστε να εισπραχθεί το συγκεκριμένο ληξιπρόθεσμο χρέος.
Η εγγραφή του γερμανικού χρέους στον προϋπολογισμό θα λειτουργήσει έτσι ώστε ο προϋπολογισμός μας να μετατραπεί σε πλεονασματικό με ότι αυτό συνεπάγεται για την έξοδο της χώρας μας από το μνημόνιο, τη δημοσιονομική εποπτεία της Ε.Ε. κλπ κλπ.
Παράλληλα, σύμφωνα με τα ισχύοντα στη Eurostat, η Γερμανία υποχρεούνται σ’ αυτή την περίπτωση να εγγραφεί το χρέος της προς την Ελλάδα στον δικό της Κρατικό Προϋπολογισμό με συνέπεια το Βερολίνο να μην εκπληρώνει τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας και τα κριτήρια του Μάαστριχτ, με πιθανό ενδεχόμενο τη δημοσιονομική επιτήρηση της Γερμανίας από την Ε.Ε.!
Τέλος, το Υπουργείο Οικονομικών μπορεί επίσης να φθάσει στην τιτλοποίηση και των εν λόγω απαιτήσεων κατά της Γερμανίας.
Είναι λοιπόν φανερό, πως εναλλακτικές προτάσεις εξόδου από την κρίση, υπήρχαν και υπάρχουν.
Ο ζητούμενος όμως πατριωτισμός, φαίνεται να χάνεται μεταξύ σκοτεινών συμφερόντων, υπογείων διαδρομών, σατανικών συμβολαίων, προσωπικών φιλοδοξιών κλπ
Αλ.Σ.
