Του Αντώνη Χαρχαλάκη
Τους γνωρίζετε κυρίες και κύριοι; Όχι; Ελάτε τώρα, αφού τόσα χρόνια τους ψηφίζετε κιόλας! Εν πάση περιπτώσει , πείτε τους όπως αλλιώς θέλετε! Προτείνω να τους πείτε: Αστικά πολιτικά κόμματα! Μήπως δεν σας αρέσει; Αν υποτεθεί πως δεν σας αρέσει – μια που είστε- οι… κολλητοί τους, ή εν πάση περιπτώσει οι ψηφοφόροι τους, – μήπως σας… αρέσουν οι πράξεις τους, με πιο πρόσφατη τη δολοφονία των παιδιών – σπουδαστών στη Λάρισα; Σας βάζω δύσκολα μήπως; Για όλους μας είναι δύσκολα προπάντων για τους δυστυχείς γονείς τους…. Που τα ‘χαν στείλει να σπουδάσουν – Άκου θράσος που το ‘χαν!!- στη Λάρισα, χωρίς εφόδια, υλικά προπάντων, με την φτώχεια των γονιών… Που τα στέλνεις ταλαίπωρε γονιέ; Αφού είσαι απλήρωτος για μήνες, ενώ άλλοι γονείς «φυσάνε» το παραδάκι…
Θα μου πείτε ίσια κι όμοια είμαστε όλοι οι γονείς; Εν πάση περιπτώσει, τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους χαροκαμένους γονείς και ας με συγχωρέσουν για την πικρή μου ειρωνεία, αν και δεν ειρωνεύομαι αυτούς. Ειρωνεύομαι τους άξιους χλεύης, αποδοκιμασίας και γενικής οργής και κατακραυγής, τα μέλη αυτής της Εταιρίας Δολοφόνων!!! Ας μην ισχυριστούν – ούτε κανείς άλλος εκτός αυτούς – πως δεν είναι δολοφόνοι και εγκληματίες!
Τα μαγκάλια των γονιών μας, που υποκαταστήσανε το πανάκριβο ηλεκτρικό φώς, δεν είναι όπλο του εγκλήματος ενάντια στα παιδιά της φτωχολογιάς, που … τους έστριψε ντε και καλά να σπουδάσουν; Η ανεργία των γονιών, δεν είναι όπλο του εγκλήματος ενάντια στα παιδιά τους; Τα δέκα ευρώ – που ακούστηκε πως είχαν για όλο το μήνα!!! – δεν ήταν οι σφαίρες, από τα όπλα της εταιρίας δολοφόνων; Αν δεν ήταν, οι λέξεις έχουν χάσει τη σημασία τους… Κανονικά , θα πρεπε να ζητήσουν ταπεινά συγνώμη, από τους έγκλειστους στις φυλακές, δολοφόνους, βιαστές, ληστές και όλα τα … καλά παιδιά της χριστεπώνυμης κοινωνίας μας… Γιατί να το πράξω; Μα γιατί τους ταυτίζω με τους κυρίους που φέρουν τα λευκά κολάρα, που ακόμα και ισόβια να τους επιβληθεί… τους αποκαλούνε οι τηλεοπτικοί παπαγάλοι… «κυρίους»!! Ωραίοι κύριοι, μη μου πείτε!
Όλη αυτή η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα, ευθύνεται για ένα σωρό κακουργήματα με … μικρότερη την διπλή ανθρωποκτονία στη Λάρισα! Κρατάτε λογαριασμό, για να μην ξεχαστούν οι … θεάρεστες πράξεις των: Μνημόνια, ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας, λαϊκή εξαθλίωση μέχρι… λιγούρας, εκατομμύρια… φτερωτά ευρώ που πετάξανε προς φορολογικούς παραδείσους, χρεωκοπία της Μπανανίας, χειροπιασίματα και … κωλοπιασήματα με τους ξένους δανειστές , «επενδυτές», επικυρίαρχους και δεν συμμαζεύεται… Ατιμωρησία των ενόχων, πέραν αυτής του Παπαγεωργόπουλου, πιστεύω για το θεαθήναι…
Κι εμείς – εσείς δηλαδή, «δειλοί μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα» (κατά Καβάφην), παρ’ όλα ταύτα «προσμένετε όλοι ένα θαύμα». Κι όχι μόνο το προσμένετε αλλά το σπρώχνετε για να υλοποιηθεί! Βάζοντας κιόλας ένα σταυρό για να το εκβιάσετε! Διότι όλοι που συγκροτούν την «εταιρία δολοφόνων» είναι άνθρωποι του κυρίου, που με την βοήθεια των επί γης εκπροσώπων του, καθαγιάζουν και τις προχθεσινές δολοφονίες των παιδιών μας, αλλά κι όλα τα … θεάρεστα έργα των μελών της εταιρίας, που τα αναφέρω πιο πάνω, όπως μνημόνια, εξαθλίωση μέχρι λιγούρας και άλλα, ων ούτε εσταί τέλος… Δεν ξέρω αν θα ‘ρθει μέρα που θα αγανακτήσουμε όσο δεν παίρνει, και θα στείλουμε αυτή την εταιρία σούμπιτη, στο πυρ το εξώτερον, ή για την ακρίβεια σε κάποιες φυλακές, παρέα του «φτερωτού» γιατρού, ή στο «συνήθη τόπο»…
Με κρεμασμένα στους λαιμούς τους τα αθώα θύματα και τυλιγμένα στην οσφύ τους τα φίδια που θα βγουν επιτέλους από τους αναστεναγμούς ενός λαού, ο οποίος άντεξε υπερβολικά… Και το ερώτημα είναι: Για πόσο ακόμη, θα θυσιάζεται για τα μνημόνια, για τα τρελά κέρδη των μελών της «εταιρίας δολοφόνων» και των παρατρεχάμενών τους, για να ‘ναι… μεσίτες για τις πωλήσεις της εθνικής μας περιουσίας, και κολαούζοι των υπονομευτών της ειρήνης στην ευρεία περιοχή μας Που κινδυνεύει να την τινάξει στον αέρα ο ενεργειακός της πλούτος… Ο πανάκριβος για τα λαϊκά μας στρώματα, που κοντά στ’ άλλα ακριβαίνει υπερβολικά την ηλεκτρική ενέργεια, με τραγικό επακόλουθο την υποκατάστασή της από το ανθρακικό αέριο που σκοτώνει τα παιδιά της φτωχολογιάς…
Αιωνία τους η μνήμη…