Οι Ελλαδίτες τη σημερινή εποχή θρηνούν.
Αφού βλέπουν καθημερινά να συνθλίβεται η εθνική τους συνείδηση από τους σημερινούς «Νενέκους» της πολιτικής.
Ενώ η χώρα βάλλεται πανταχόθεν από εχθρούς και συμμάχους που μας ευτελίζουν με ανθελληνικά παραληρήματα, χαρακτηρίζοντάς μας άξεστους, διεφθαρμένους και οκνηρούς, την ίδια ώρα η κυβέρνηση φαίνεται ανίκανη να διαχειριστεί και το πρωταρχικό ακόμη καθήκον της : την αξιοπρεπή επιβίωση και ασφάλεια των πολιτών της!!
Παρέπεμψαν την Ελλάδα και το λαός της στο δικαστήριο της «νέας τάξης» και των χρηματιστηριακών συμφερόντων.
Οι «εισαγγελείς» – ντόπιοι και ξένοι – απήγγειλαν ένα ολόκληρο «κατηγορητήριο» κατά των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι δεν μπόρεσαν καν να «απολογηθούν».
Τους χαρακτήρισαν τεμπέληδες, «κοπρίτες», ψεύτες, αντιπαραγωγικούς, υποστηρικτές μιας οικονομίας σοβιετικού τύπου.
Κι αφού τους φόρεσαν τις χειροπέδες του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, τους έριξαν στο «βαθύ μπουντρούμι» της ύφεσης, της ανέχειας, της ανεργίας, της φτώχειας.
Τους καταδίκασαν σε πολυετή «ειρκτή» και αυτούς και τα παιδιά τους… Η κοινωνική αναλγησία, σε συνάρτηση με την πολιτική του ξεπουλήματος επί δημόσιας περιουσίας, δημιουργεί ένα εκρηκτικό κοκτέιλ με απρόβλεπτες συνέχειες για τη χώρα και το έθνος.
Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης και τα συμφέροντα που τη στηρίζουν δίνουν τη μάχη, «υπέρ όλων αγώνα». Στόχος τους να ξεκινήσει άμεσα το ξεπούλημα της δημόσιας και εθνικής περιουσίας, να δρομολογηθεί ανεπιστρεπτί η επέλαση των μηχανισμών που θα καταστήσουν τους Έλληνες ξένους στη χώρα τους, που θα τους μετατρέψουν σε μάζα εξαθλιωμένων, όπου ο καθένας θα αγωνίζεται για την ατομική του επιβίωση.
Ο πρώτος όρος για το σκοπό αυτό, η πλήρης υποταγή, η επιβολή μιας ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΣΙΩΠΗΣ που επιδιώκεται μέσα από το φόβο, την ανασφάλεια, και τα εκβιαστικά διλήμματα.
Στη στρατηγική αυτή η Κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν επιστρατεύουν τους πάντες της «εφεδρείες» τους.
Καθηγητές πανεπιστημίων, διανοούμενους, στελέχη επιχειρήσεων, οικονομολόγους κλπ και προσπαθεί να μας πείσει για την «εθνική αναγκαιότητα» και τη «σωτήρια προοπτική» όλων αυτών που απεργάζεται σε συνεργασία με το κονγλάβιο των Βρυξελλών.
Συνεχίζει τη λανθασμένη συνταγή που της έχει επιβάλλει η τρόικα και απτόητη υφαρπάζει και το τελευταίο ευρώ από τη τσέπη του συνταξιούχου, του μισθωτού. Οι Έλληνες θλίβονται, θρηνούν και διαμαρτύρονται επειδή ακριβώς σέβονται τους Δημοκρατικούς θεσμούς, το περιεχόμενο της Δημοκρατίας. Αποδοκιμάζουν εκείνους που ευτέλισαν το λειτούργημα του πολιτικού, εκείνους που αναγόρευσαν σε αντίπαλό τους την κοινωνία, τους πολίτες.
Δεν «ανησυχούν» όμως, στην πραγματικότητα για τη Δημοκρατία και τις αξίες της οι κυβερνητικοί παράγοντες, οι προπαγανδιστές και οι κονδυλοφόροι τους.
Ανησυχούν, διότι θα έρθει η ώρα να απολογηθούν για την τραγική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα και το λαό της…
«ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ»