Με το Σπίτι – Μουσείο του μεγάλου ανθρωπιστή Άλμπερτ Σβάιτσερ αδελφοποιήθηκε το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη, ύστερα από πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη.Πρόκειται για το πέμπτο στη σειρά Μουσείο με το οποίο προχωρά σε αδελφοποίηση το Μουσείο Καζαντζάκη μετά από εκείνα του Χουάν Ραμόν Χιμένεθ στο Μογέρ της Ισπανίας, του Πολ Βαλερί στη Σετ της Γαλλίας, του Μπόχουσλαβ Μαρτινού στην Πολίτσκα της Τσεχίας και του Λου Χσουν στο Σαοξίν της Κίνας.
Στο Γκούνσμπαχ της Αλσατίας
Η τελετή της αδελφοποίησης πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου, στο Σπίτι – Μουσείο του Άλμπερτ Σβάιτσερ, στο Γκούνσμπαχ της Αλσατίας. Στην τελετή, παραβρέθηκε ο πρόεδρος του Μουσείου, Στέλιος Ματζαπετάκης, για να υπογράψει το συμφωνητικό συνεργασίας, καθώς και η διευθύντρια, Βαρβάρα Τσάκα, ενώ για τις σχέσεις των δύο αντρών μίλησαν η Yvette Renoux-Herbert, παλαιά συνεργάτιδα του Καζαντζάκη στην Unesco και ο Γιώργος Στασινάκης, πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη. Σημαντική βοήθεια στην οργάνωση της εκδήλωσης προσέφεραν ο Σύλλογος Αλσατία-Κρήτη και ιδιαίτερα ο Πρόεδρος και Ιδρυτής του, αλλά και γνωστός για την ιδιαίτερη αγάπη του για την Κρήτη, Ζαν Κλωντ Σβέντεμαν.
Οι σχέσεις Καζαντζάκη – Σβάιτσερ
Ο Άλμπερτ Σβάιτσερ γνωρίστηκε με τον Καζαντζάκη στο Γκούνσμπαχ, το 1955.
Ο Άλμπερτ Σβάιτσερ (1875-1965) ήταν αλσατός θεολόγoς, μουσικός, φιλόσοφος και γιατρός. Ακολούθησε φιλοσοφικά τον Νίτσε και τον Τολστόι, ενώ η φιλοσοφία του συγκρίθηκε με αυτήν του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης. Το 1953 τού απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης για την ίδρυση Νοσοκομείου στη Γκαμπόν της Αφρικής, ενώ το όνομά του έμεινε στην ιστορία για το σπουδαίο ανθρωπιστικό του έργο.
Με τον Καζαντζάκη γνωρίστηκαν στο Γκούνσμπαχ, το 1955, και από τότε συνδέθηκαν με στενή φιλία. Ο Σβάιτσερ, μάλιστα, ήταν ένας από τους τελευταίους φίλους που τον επισκέφθηκαν, τον Οκτώβριο του ’57, στην κλινική του Φράιμπουργκ, όπου άφησε και την τελευταία του πνοή.
Η γνωριμία τους επιβεβαίωσε στον Καζαντζάκη πως ο βίος του Αγίου Φραγκίσκου δεν ήταν παραμύθι και πως μπορεί ακόμα κι ο άνθρωπος να κατεβάσει το θαύμα πάνω στη γη. Γι’ αυτό και το μυθιστόρημά του «Ο Φτωχούλης του Θεού», είναι αφιερωμένο στον Άλμπερτ Σβάιτσερ , τον «Άγιο Φραγκίσκο του καιρού μας».
naftemporiki.gr
