Και τι δεν έχει ειπωθεί για την γενιά του Πολυτεχνείου 1973. Η γενιά αυτή έχει μυθοποιηθεί με φωτοστέφανο στην Ελλάδα , όπως την γενιά του Μάη του 68, στο Παρίσι.
Κατά αρχήν η γενιά του Πολυτεχνείου, δεν ήταν μονάχα οι γνωστοί πολιτικάντηδες ,οι οποίοι ανελίχθηκαν πολιτικά με σκαλοπάτι τα γεγονότα εκείνα. Ήταν κι εκείνοι οι πολλοί, οι οποίοι υπερήφανα και συνειδητά δεν θέλησαν να πέσουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, επειδή σε μια δωσμένη ιστορική στιγμή, θεώρησαν ότι έκαναν το καθήκον τους, πολεμώντας την χούντα. Από τους γνωστούς
της γενιάς του Πολυτεχνείου οι οποίοι την μεταπολίτευση οργανώθηκαν στα κόμματα αρκετοί της κομμουνιστικής αριστεράς πρόδωσαν τις ιδέες τους, για μια θέση εξουσίας, και ότι αυτό ακολουθεί.{Δόξα προβολή χρήμα}.Από την τότε εκφωνήτρια του σταθμού που σκορπούσε ρίγη με την λεπτή και δυνατή φωνή της¨ “εδώ πολυτεχνείο”, μέχρι πολιτικούς συγγραφείς και θεατρίνους. Οποία η έκπληξη του νεαρού φοιτητή φίλου μου , ο οποίος είναι ένας αγνός κομμουνιστής και πιστεύει ακόμη στα κομμουνιστικά ιδεώδη -όπου εγώ σας εξομολογούμαι τα ξεπέρασα- όταν έμαθε ότι γνωστή συγγραφέας, αγρίως μάλιστα βασανισθείσα από την χούντα ,μετά του διασήμου συζύγου της, γευμάτιζε τακτικά με τον αρχηγό της Ν.Δ Κώστα Καραμανλή, όπου τον “φιλοδώρησε” και με κρατική θέση. Βεβαίως ο νεότερος Κώστας Καραμανλής δεν είχε σχέση με τον παλαιότερο Καραμανλή ,των κομμουνιστικών διώξεων της βίας και της νοθείας. Οι εποχές είχαν αλλάξει. Καταρρεύσεις κρατών και ιδεών είχαν προηγηθεί.
Όμως για έναν αγνό κομμουνιστή όπως ο φοιτητής φίλος μου ,δεν έπαυε να υφίσταται ο συμβολισμός του ταξικού αντιπάλου.
Έπρεπε και εκείνοι που συνεργάσθηκαν με τον νεότερο Καραμανλή, να ακούσουν τους αρχαίους Έλληνες που έλεγαν ότι¨ “Πριν το τελευταίο εκβάν έκαστον των πριν των υπαρξάντων κρίνεται”.
