Η ύπαρξη μικροπλαστικών στο υλικό των πλαστικών μπουκαλιών καθιστά την κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού, μετά την ημερομηνία λήξης, εν δυνάμει επικίνδυνη και πιθανώς καρκινογόνα.

Η ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στη συσκευασία, η οποία συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 18 μηνών και 2 ετών, δεν αφορά το ίδιο το νερό αλλά το πλαστικό μπουκάλι. Ο λόγος ύπαρξής της είναι να διασφαλιστεί η ποιότητα και η γεύση του νερού και να περιοριστεί η φθορά του υλικού συσκευασίας.

Μετά τη λήξη, το πλαστικό μπορεί να αρχίσει να αποδομείται, απελευθερώνοντας μικροπλαστικά σωματίδια, τα οποία εισέρχονται στο νερό και κατά συνέπεια στον ανθρώπινο οργανισμό.

Σύμφωνα με έρευνες, η κατανάλωση μικροπλαστικών μπορεί να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο έντερο, εγκεφαλικών βλαβών και προβλημάτων γονιμότητας.

Η δρ. Sherri Mason, ειδική στη ρύπανση γλυκών υδάτων και συνεργάτιδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, επισημαίνει ότι υπάρχει συσχέτιση με την αύξηση συγκεκριμένων τύπων καρκίνου, τη μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων, καθώς και με παθήσεις όπως η ΔΕΠΥ και ο αυτισμός. Όπως αναφέρει, γνωρίζουμε ότι τα πλαστικά αποτελούν μέσο εισαγωγής συνθετικών χημικών ουσιών στον οργανισμό μας.

Παρά τις ανησυχίες, η επιστημονική κοινότητα παραμένει διχασμένη. Ορισμένοι φορείς, όπως ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας, υποστηρίζουν ότι τα μικροπλαστικά αποβάλλονται από το σώμα χωρίς να προκαλούν βλάβες. Αντιθέτως, άλλοι οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ και ο FAO, εκτιμούν πως τα σωματίδια αυτά μπορούν να διεισδύσουν σε ζωτικά όργανα.

Μια πρόσφατη μελέτη υπό την επίβλεψη της Sara Sajedi από το Πανεπιστήμιο Concordia στον Καναδά, αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν εμφιαλωμένο νερό πριν καν λήξει, προσλαμβάνουν περίπου 900.000 περισσότερα μικροπλαστικά σωματίδια ετησίως σε σύγκριση με όσους πίνουν νερό από τη βρύση. Τα μικροπλαστικά, μεγέθους μικρότερου των 2 χιλιοστών του χιλιοστού, έχουν ήδη ανιχνευθεί στους πνεύμονες, στο αίμα, στον πλακούντα και ακόμη και στο μητρικό γάλα.

Η Sajedi περιγράφει τους κινδύνους από τα πλαστικά μπουκάλια μιας χρήσης ως σοβαρούς και ζητά μεγαλύτερη ενημέρωση του κοινού, θεωρώντας το ζήτημα επείγον. Όπως σημειώνει, τα μικροπλαστικά μπορούν να απορροφηθούν από το έντερο, να προκαλέσουν ανισορροπία στη μικροβιακή χλωρίδα και ακόμη και να οδηγήσουν σε αναπνευστικά προβλήματα, όταν εισπνέονται.

Παρότι η σχέση μικροπλαστικών και καρκίνου δεν έχει ακόμη αποδειχθεί οριστικά, η παρουσία τους στο εμφιαλωμένο νερό έχει εγείρει έντονο επιστημονικό ενδιαφέρον και ανησυχία. Ως μέτρα πρόληψης προτείνονται η χρήση γυάλινων ή ανοξείδωτων δοχείων, η αποφυγή έκθεσης πλαστικών μπουκαλιών στον ήλιο και ο περιορισμός της χρήσης πλαστικών συσκευασιών για τρόφιμα που θερμαίνονται.

Η δημόσια υγεία φαίνεται να επηρεάζεται ολοένα και περισσότερο από τις επιπτώσεις της καθημερινής μας έκθεσης σε πλαστικό. Το θέμα απαιτεί περαιτέρω μελέτη, αλλά και μεγαλύτερη ατομική και συλλογική ευαισθητοποίηση.