Της Χαράς Ζαχοπούλου
Ελλείψει κοινωνικής πολιτικής, η κυβέρνηση το έχει ρίξει στην αριθμητική…
Αμέσως μετά την κρισιμότερη (μέχρι την επόμενη δηλαδή) συνεδρίαση του Eurogroup της 26ης Νοεμβρίου, ο πρωθυπουργός, με ελαφρύ μειδίαμα, μας ανακοίνωσε επισήμως- μέσω διαγγέλματος και σούπερ-μοντέρνου διαδικτυακού βίντεο – ότι «ανοίγει ο δρόμος για την Αναγέννηση της χώρας» και πως «η Ελλάδα τώρα ξεκινάει»…
Η αλήθεια είναι ότι λίγοι τον πίστεψαν ή τουλάχιστον πάρα πολλοί αμφέβαλλαν, καθώς όπως λέει και ο λαός «αν έχεις καεί στο χυλό, φυσάς και το γιαούρτι»…
Ας θεωρήσουμε όμως ότι τα πράγματα είναι όντως όπως διαμηνύει ο κ. Σαμαράς … Ό,τι δηλαδή η χώρα κατάφερε να θέσει τις βάσεις ώστε το ελληνικό χρέος να ξαναγίνει βιώσιμο, και ότι κατάφερε να διασφαλίσει την παραμονή μας στο ευρώ», γιατί έξω από αυτό, σύμφωνα πάντα με τον κ.Αντώνη Σαμαρά, «τα δεινά θα γίνονταν πολύ χειρότερα για όλους και οι απειλές κατά της χώρας πολύ μεγαλύτερες. Και πολύ πιο άμεσες».
Σημειώνεται ακόμα ότι ο πρωθυπουργός απέκλεισε τη λήψη νέων επώδυνων μέτρων… Δηλαδή νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα…
Και όμως οι… απειλές έφθασαν λίαν συντόμως και μάλιστα από το Βερολίνο, μέσω επιστολών του υπουργού Οικονομικών Βόλγανγκ Σόιμπλε, στον πρόεδρο του γερμανικού κοινοβουλίου, αλλά και τους επικεφαλής των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων…
Τι παραδέχεται σε αυτές ο κραταιός άνδρας της γερμανικής οικονομίας; Πώς η… πετυχημένη συμφωνία του Eurogroup για την Ελλάδα ήδη μπάζει νερά…
Οι επίσημες ανακοινώσεις της πρόσφατης συνεδρίασης της ευρωομάδας ανέφεραν ότι ο στόχος για το ελληνικό χρέος, προκειμένου αυτό να καταστεί βιώσιμο, είναι ποσοστό 124% επί του ΑΕΠ για το 2020 (από 120% που είχε συμφωνηθεί παλαιότερα) και κάτω του 110% για το 2022.
Ωστόσο ο κ. Σόιμπλε τοποθετεί αυτούς τους στόχους για το χρέος στο 126,6% το 2020 και το 115% το 2022! Η συγκεκριμένη διαφορά αντιστοιχεί, με τα τωρινά δεδομένα, σε περίπου 5 δισ. ευρώ!
Και το τελειωτικό χτύπημα: Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών υπογραμμίζει ότι η εκταμίευση της δόσης των 9,3 δισ. ευρώ που έχει προγραμματιστεί για τις αρχές του 2013 δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη, καθώς εξαρτάται πρωτίστως από την πιστή εφαρμογή συγκεκριμένων μέτρων, όπως η φορολογική μεταρρύθμιση, η ένταξη 2.000 δημοσίων υπαλλήλων σε καθεστώς εφεδρείας έως το τέλος του 2012 και το άνοιγμα όλων των επαγγελμάτων.
Με λίγα λόγια, σε διάστημα λιγότερο από μία εβδομάδα από τις αποφάσεις- ορόσημο, κατά πολλούς, οι μεγάλης ακρίβειας αριθμητικές εκτιμήσεις για την ελληνική «διάσωση» τίθενται ήδη υπό αμφισβήτηση, αν όχι υπό αναθεώρηση…
Προσπερνώντας το προφανές συμπέρασμα των ανωτέρω, ότι δηλαδή τα μεγάλα λόγια και η χαρά της επιτυχίας είχαν διάρκεια ζωής μιας εβδομάδας, τίθεται το ερώτημα: Πόση σημασία έχουν οι αριθμοί , όταν μάλιστα αυτοί αφορούν σε ορίζοντα τουλάχιστον μίας οκταετίας, μέσα σε ένα απίστευτα εύθραυστο και συνεχώς διαφοροποιούμενο οικονομικό αλλά και κοινωνικό περιβάλλον, όπου μέχρι στιγμής πλήττονται πάντα οι ίδιες κατηγορίες πολιτών, με όλο και σκληρότερα μέτρα;
Λίγοι αντιλαμβάνονται τι διαφορά θα κάνει στη ζωή τους η απόσταση ανάμεσα σε μερικά νούμερα… Είναι εκατομμύρια όμως αυτοί που νοιώθουν στο πετσί τους καθημερινά την ανέχεια, τη φτωχοποιήση, τη συνεχή φορολογική αφαίμαξη, τον υποβιβασμό του βιοτικού του επιπέδου, την περιθωριοποίηση- εντός Ευρώπης αλλά ακόμα και εντός Ελλάδας…
Ίσως ήρθε η ώρα οι επικεφαλής της κυβέρνησης να σταματήσουν την απλή αριθμητική… και να ξεκινήσουν την κοινωνική πολιτική…