Όσο η φτώχεια αυξάνεται, όσο τα ποσοστά της ανεργίας εκτοξεύονται, όσο τα “τελευταία μέτρα” δεν τελειώνουν ποτέ, τόσο η Κυβέρνηση εντείνει την καταστολή ενάντια σε όποιον αντιστέκεται, ενάντια σε όποιον διεκδικεί ζωή με αξιοπρέπεια.
Η καταστολή έχει διάφορες μορφές: δολοφονική αστυνομική βία με την κάλυψη των Αρχών, χαρακτηρισμός κάθε απεργίας ως παράνομης και καταχρηστικής, επιστράτευση εργαζομένων και πρόσφατα, νομοθετικές ρυθμίσεις που ουσιαστικά καταργούν το δικαίωμα στην απεργία.
Δεν ξέρουμε αν το σχέδιο καταστολής στα Χανιά έχει κάποιο βαρύγδουπο, αρχαιοπρεπές όνομα τύπου “Ξένιος Ζευς” ή “Αθηνά”. Για αυτό που μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι πως συνοψίζεται στη φράση “ότι κινείται, διώκεται”. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι αμέτρητες πια κλήσεις σε προανάκριση που αποστέλλονται με ταχείς ρυθμούς τις τελευταίες εβδομάδες.
Μετά τους 11 που πέρασαν προανάκριση για την διαμαρτυρία της28η Οκτωβρίου του 2011 με ουσιαστική κατηγορία την αντιμνημονιακή δράση τους, άλλοι 9 αγωνιστές καλούνται 1 Μαρτίου στην ασφάλεια Χανίων για την κατάληψη της αντιπεριφέρειας τον Φεβρουάριο του 2012, όταν σε όλη την Ελλάδα εντείνονταν οι κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια.
Και επειδή μάλλον αυτές οι διώξεις δεν ήταν αρκετές, ξαναθυμήθηκαν την απεργία πείνας των 300 και την φοιτητική κατάληψη στο κτήριο Παπαδοπέτρου.
Σε όλα αυτά να προσθέσουμε και τις νέες διώξεις για την υπόθεση στο Αποπηγάδι. Ο αγώνας των κατοίκων, οι οποίοι καλούνται στις 20 Φεβρουαρίου στα δικαστήρια Χανίων, και η επίθεση που δέχονται αποτελούν παράδειγμα και προάγγελο των αγώνων που θα ακολουθήσουν, τώρα που καταστροφή και το ξεπούλημα του φυσικού πλούτου έχουν γίνει πια επίσημη κυβερνητική πολιτική στα πλαίσια της “ανάπτυξης”. Ο αγώνας τους είναι υπόθεση όλων μας. Οι νέες διώξεις είναι μέρος της προσπάθειας να σωπάσει όποιος διαμαρτύρεται.
Το μόνο που έχουμε να απαντήσουμε σε όλα αυτά είναι πως όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση είναι καθήκον.
Ούτε βήμα πίσω
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΤΕΚΙ – ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ