Μια μαθήτρια του Σχολείου Ευρωπαϊκής Παιδεία Ηρακλείου, γράφει προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη και τον Υφυπουργό κ. Πελεγρίνη για το σχολείο της που οι λέξεις παπαγαλία και φροντιστήριο είναι άγνωστες και για τις πόρτες στην Ευρώπη που ανοίγουν σε όλη την Ευρώπη αλλά παραμένουν κλειστές στην Ελλάδα.

Η επιστολή έχει ως εξής:

Όπως το έδαφος, όσο και αν είναι γόνιμο, αδυνατεί να παράγει κάτι δίχως καλλιέργεια, έτσι και ο νους του ανθρώπου, δίχως την εκπαίδευση αδυνατεί να δώσει τους αναμενόμενους καρπούς”.  Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός [Πλαίσιο κειμένου: Πορεία των μαθητών στο κέντρο του Ηρακλείου]

Κύριε Υπουργέ,

Το Σχολείο Ευρωπαϊκής Παιδείας Ηρακλείου, ένα σχολείο ως επί το πλείστον άγνωστο για τους κατοίκους της Ελλάδας αλλά και της Κρήτης. Άγνωστο ήταν και για εμένα μέχρι το δέκατο έτος της ηλικίας μου. Τότε μου ανακοίνωσαν οι γονείς μου πως θα άλλαζα σχολείο και θα πήγαινα σε ένα διαφορετικό, ιδιαίτερο. Σήμερα διανύω το δέκατο έβδομο έτος της ηλικίας μου και παραμένω μαθήτρια του Σ.Ε.Π. Είμαι τελειόφοιτη, καθώς φοιτώ στην εβδόμη γυμνασίου, η οποία είναι η τελευταία τάξη του επτατάξιου (μας) συστήματος.

Τα Ευρωπαϊκά  Σχολεία είναι  επίσημα εκπαιδευτικά  ιδρύματα  που συστάθηκαν, αρχικά, για τα παιδιά των υπαλλήλων της Ε.Ε. Το σχολείο ευρωπαϊκής παιδείας είναι μοναδικό στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το σχολικό έτος 2005-2006 και είναι δημόσιο. Λειτουργούν τμήματα Ελληνόφωνου και Αγγλόφωνου που  καλύπτουν το νηπιαγωγείο μέχρι και την εβδόμη γυμνασίου. Το σχολείο προσφέρει μια ευρεία  πολυπολιτισμική εκπαίδευση παράλληλα με την καλλιέργεια της εθνικής  ταυτότητας  των  μαθητών. Έτσι ξεφεύγουμε λιγάκι από τα ελληνικά δεδομένα, κύριος γνώμονας μας είναι η Ευρώπη και όχι η Ελλάδα.

Ένα από τα πολλά θετικά στοιχεία του σχολείου είναι η εκμάθηση ξένων γλωσσών σε υψηλό επίπεδο που ξεκινά ήδη από το νηπιαγωγείο. Οφείλουμε να επιλέξουμε την πρώτη μας ξένη γλώσσα (αγγλικά, γαλλικά ή γερμανικά) στην οποία διδασκόμαστε μαθήματα.  Μαθαίνουμε τουλάχιστον δύο ξένες γλώσσες και, αν το επιθυμούμε, μπορούμε να διδαχθούμε μέχρι και τέσσερις.

Οι λέξεις παπαγαλία και φροντιστήριο είναι λέξεις άγνωστες για έναν μαθητή του Ευρωπαϊκού . Κανένας μαθητής δεν νιώθει υποχρεωμένος να παρακολουθήσει επιπλέον μαθήματα εκτός σχολείου για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του σχολείου. Το σχολείο μας βοηθά να αναπτύξουμε κριτική σκέψη και πάνω σε αυτή μας εξετάζει.

Δεν δίνουμε Πανελλαδικές εξετάσεις αλλά, Πανευρωπαϊκές απολυτήριες εξετάσεις (European Baccalaureate). Το ευρωπαϊκό είναι το μόνο δημόσιο σχολείο στην Ελλάδα που ακολουθεί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα σπουδών και παρέχει δυνατότητα λήψης του ευρωπαϊκού απολυτηρίου. Το  European Baccalaureate χαρακτηρίζεται από πολλούς και ως ‘’χρυσό’’ χαρτί καθώς έχει μεγάλη αξία.  Έτσι, αποφοιτώντας από αυτό το εκπαιδευτικό ίδρυμα και έχοντας λάβει το απολυτήριο μας  όλες οι πόρτες τις Ευρώπης είναι ‘’ανοικτές’’ για να μας δεχτούν στα ανώτατα τους ιδρύματα. Λάθος. Σχεδόν όλες. Μια κρατά την πόρτα της ερμητικά κλειστή. Ποια είναι αυτή;  Η ίδια μας η χώρα, η Ελλάδα.

Πολλά προβλήματα προκαλούν την υπολειτουργία του σχολείου. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έχουμε τεράστια κενά εκπαιδευτικών. Υπάρχει έλλειψη οργανικών θέσεων, οι εκπαιδευτικοί είναι συμβασιούχοι και μετακινούνται συχνά. Αποτέλεσμα αυτού; Στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς υπάρχει μια μεγάλη περίοδος που το σχολείο μένει αστελέχωτο, χωρίς προσωπικό και κάποια στιγμή οι προσλήψεις αρχίζουν να γίνονται με βραδύς ρυθμούς-γιατί ας μην ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στην Ελλάδα-. Έχοντας ζήσει όλες τις ‘’κακές’’ χρονιές του Ευρωπαϊκού μπορώ να δηλώσω με σιγουριά πως η φετινή είναι η χείριστη. Το ημερολόγιο δείχνει πια τον ενδέκατο μήνα του χρόνου αλλά καθηγητές ακόμα να φανούν. Έχουμε ελλείψεις εκπαιδευτικών σε ειδικότητες γλωσσικές και μαθημάτων πανευρωπαϊκά εξεταζόμενων στο European baccalaureate. Καλούμαστε να δώσουμε εξετάσεις τον Ιανουάριο οι οποίες αποτελούν το 35% του απολυτηρίου μας σε μαθήματα που δεν διδασκόμαστε ακόμη.

Ζητούμενο επίσης παραμένει η εξασφάλιση επαρκούς κτιριακής εγκατάστασης.  Σαν μαθητές είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε μάθημα στις σκάλες  του σχολείου καθώς το κτήριο αδυνατεί να συστεγάσει νηπιαγωγείο, δημοτικό και επτατάξιο γυμνάσιο σε αγγλόφωνα και ελληνόφωνα τμήματα. Μια εικόνα που απέχει πολύ από το την πραγματικότητα που θα έπρεπε να ζούμε.

Μείζον θέμα εξακολουθεί να είναι η ισότιμη δυνατότητα πρόσβασης των αποφοίτων σε ελληνικά ΑΕΙ/ΑΤΕΙ. Ως Έλληνας υπήκοος δεν έχω το δικαίωμα να σπουδάσω στην πατρίδα μου. Η ίδια μου η χώρα δεν αναγνωρίζει το απολυτήριο μου και δεν μου επιτρέπει την πρόσβαση σε ελληνικά ΑΕΙ ενώ την ίδια στιγμή παιδιά που έρχονται από το εξωτερικό με τον ακριβώς ίδιο απολυτήριο τίτλο μπορούν έπειτα από κάποιες διαδικασίες να φοιτήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της Ελλάδας.

Το σχολείο από την πρώτη μέρα λειτουργίας του αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα. Τα τελευταία  χρόνια υπάρχει ένας συνεχής πόλεμος εναντίον του. Η ύπαρξη του είναι σε κίνδυνο περισσότερο από ποτέ. Διανύοντας  το δέκατο χρόνο λειτουργίας του φτάνει για ακόμη μία φορά στα πρόθυρα ‘’λουκέτου’’ καθώς κινδυνεύει να μην πάρει την τελευταία πιστοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως έχουν τονίσει και οι επιθεωρητές των ευρωπαϊκών σχολείων, «είναι στο χέρι των ελληνικών Αρχών να διασώσουν αυτό το σχολείο και να βρουν λύσεις στα προβλήματά του σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα!».

Για αυτούς τους λόγους σας καλούμε να στηρίξετε το σχολείο μας. Μην γίνεται συνένοχος στο λάθος που πάει να συμβεί! Το Σ.Ε.Π. είναι πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα της πόλης του Ηρακλείου.

Εκ μέρους του  15μελούς μαθητικού συμβουλίου Σ.Ε.Π.

και της Εβδόμης  Γυμνασίου Σ.Ε.Π.

Μια μαθήτρια 7ης γυμνασίου Σ.Ε.Π.