Τι δουλειά μπορεί να έχει ένας 33χρονος διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης σε ένα κατ’ εξοχήν τεχνοκρατικό υπουργείο, όπως το Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, και μάλιστα όχι σε κάποια τυχαία θέση, αλλά στη διεύθυνση του γραφείου του υπουργού;
Ο νεαρός Μιχάλης Νικολακάκης καταφέρνει να συνδυάζει την Κοινωνιολογία με την πολιτική και την οικονομία και η προσωπική και επαγγελματική σχέση που τον συνδέει με τον Γιώργο Σταθάκη τον έφερε σε ένα από τα πλέον κρίσιμα πόστα ενός υπουργείου που αποτελεί στοίχημα για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ένα μεγάλο μέρος του αναπτυξιακού σχεδίου που έχει προαναγγείλει ο Αλέξης Τσίπρας περνάει μέσα από αυτό.
Ο Μιχάλης Νικολακάκης δεν είναι όμως μόνο στο γραφείο του υπουργού, αφού συμμετέχει και στην κρίσιμη διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των θεσμών. Ανήκει στην επονομαζόμενη “ομάδα των τριαντάρηδων” που παίζει καθοριστικό ρόλο στον μαραθώνιο συζητήσεων που εξελίσσεται πίσω από κλειστές πόρτες στο Brussels Group. Πρόσωπα φρέσκα με προοδευτικές ιδέες και μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων, δεν θυμίζουν σε τίποτα τα «golden boys» που κυριαρχούσαν τα προηγούμενα χρόνια.
Εκτός από καταρτισμένος, βέβαια, ο διευθυντής του γραφείου του υπουργού γνωρίζει και από κινεζικές πολεμικές τέχνες Kung Fu.
Συγκεκριμένα, εξασκείται σε μια μορφή μάχης που έχει αναπτυχθεί στο πέρασμα των αιώνων στο Νότιο Σαολίν, το Hung Gar, βασικά χαρακτηριστικά του οποίου είναι οι χαμηλές και δυναμικές στάσεις και η δυνατή γροθιά.
Η αγάπη του Μ. Νικολακάκη για αυτό το σύστημα πάλης αποδεικνύεται από το γεγονός ότι απαιτεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να μάθει κανείς τις βασικές αρχές του και ακόμα περισσότερο χρόνο, που μπορεί να φτάσει και ολόκληρα έτη, για να αφομοιώσει πλήρως τις κινήσεις και τις λαβές του, οι οποίες βασίζονται σε κινήσεις ζώων.
Οι πολεμικές τέχνες, βέβαια, δεν έχουν σχέση με τον χαρακτήρα του διευθυντή του γραφείου του Γ. Σταθάκη, αφού όσοι τον έχουν γνωρίσει κάνουν λόγο για έναν άνθρωπο ήρεμο, χωρίς εξάρσεις και ιδιαίτερα συνειδητοποιημένο. Ωστόσο, η ενασχόλησή του αυτή είχε ως αποτέλεσμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να τον φωνάζουν… Κarate kid.
Ο Μ. Νικολακάκης διαφέρει κατά πολύ από τους διευθυντές των υπουργικών γραφείων που είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα.
Η γνωριμία του με τον νυν προϊστάμενό του τοποθετείται στην Κρήτη, συγκεκριμένα στα Χανιά, τόπο καταγωγής και των δύο. Ο Γ. Σταθάκης ήταν τότε υποψήφιος περιφερειάρχης Κρήτης και ο Μ. Νικολακάκης υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στα Χανιά. Το κοινό τους, ωστόσο, δεν ήταν μόνο τα Χανιά, αλλά και το Ρέθυμνο, όπου ο νυν υπουργός ήταν καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και ο Μ. Νικολακάκης, διδακτορικός φοιτητής.
Η προσωπική σχέση τους εξελίχθηκε και σε επαγγελματική μετά το 2012 και την είσοδο του Γ. Σταθάκη στη Βουλή, με τον Μ. Νικολακάκη να αναλαμβάνει σύμβουλος του σκιώδους, τότε, υπουργού Ανάπτυξης.
«Πρόκειται για τον απόλυτο άνθρωπο του Γιώργου Σταθάκη», αναφέρει χαρακτηριστικά άνθρωπος που τους γνωρίζει πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση και ο νεαρός διδάκτωρ αναλάβει καθήκοντα διευθυντή του υπουργού.
Ο χαρακτηρισμός αυτός μόνο αβάσιμος δεν είναι, αφού ο Μ. Νικολακάκης ήταν εν πολλοίς το alter ego του υπουργού.
Συνυπέγραφαν άρθρα, συμμετείχαν σε συλλογικά έργα για οικονομικά θέματα και ζητήματα επικαιρότητας, τον εκπροσωπούσε σε συναντήσεις με παραγωγικούς φορείς, ενώ χαρακτηριστικό της αμοιβαίας εμπιστοσύνης τους είναι ένα περιστατικό στη διημερίδα του επίσημου think tank του ΣΥΡΙΖΑ, του Ινστιτούτου «Νίκος Πουλαντζάς», τον Νοέμβριο του 2013, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Το όνομα του Γ. Σταθάκη φιγουράριζε στη λίστα των ομιλητών της δεύτερης ημέρας, πριν από αυτά των Γ. Σακελλαρίδη, Γ. Δραγασάκη και Ν. Βαλαβάνη. Τελικά, στο πάνελ εμφανίστηκε ο Μ. Νικολακάκης και πριν ξεκινήσει την ομιλία του θέλησε να «απολογηθεί», όπως είχε πει χαρακτηριστικά, για την απουσία του νυν υπουργού.
Πλέον, ο Μ. Νικολακάκης είναι ο αντ’ αυτού του υπουργού και έχει το ελεύθερο να κάνει δηλώσεις όχι μόνο σε ελληνικά ΜΜΕ, αλλά και σε ξένα, όπως το γνωστό γερμανικό περιοδικό «Spiegel».
Εδωσε μάχη και για τον Δήμο της Αθήνας
Η Κοινωνιολογία δεν αποτελεί το μοναδικό ενδιαφέρον του Μ. Νικολακάκη, αφού έχει καταφέρει να την εξελίξει, συσχετίζοντάς τη με την πολιτική, την κοινωνική οικονομία, αλλά και το ποδόσφαιρο, γράφοντας για τους οπαδούς του Αρη στη Θεσσαλονίκη.
Ο τομέας, δε, του υπουργείου που θεωρείται η ειδίκευσή του είναι ο τουρισμός, αφού αποτέλεσε και το θέμα της διδακτορικής διατριβής του.
Η επαφή του Μ. Νικολακάκη, ωστόσο, με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν περιορίζεται στη συνεργασία του με τον Γ. Σταθάκη στο υπουργείο Οικονομίας. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 ήταν από τους μπροστάρηδες στην εκστρατεία του Γ. Σακελλαρίδη, παίρνοντας μέρος στη στρατηγική του Αλ. Τσίπρα να βγει στο πλευρό του νυν κυβερνητικού εκπροσώπου όλη η «nouvelle vague» της Κουμουνδούρου, όπως ο γραμματέας του κόμματος, Τάσος Κορωνάκης, και ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού, Ηλ. Χρονόπουλος.
Ο Μ. Νικολακάκης, όντας μέλος στο παρελθόν της Νεολαίας της Κουμουνδούρου στην Κρήτη, ήταν από τους πρωταγωνιστές της μετάβασης του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή των συνιστωσών στην εποχή του ενιαίου κόμματος, γράφοντας ήδη από το 2013 για την ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να μετασχηματιστεί σε ένα σύγχρονο κόμμα και να αρθρώσει δομημένο πολιτικό λόγο, μακριά από τη συνθηματολογία. Η αρθρογραφία του, φυσικά, δεν σταμάτησε το 2013, αλλά φτάνει μέχρι και τις παραμονές των βουλευτικών εκλογών, όταν θέλησε να αναλύσει το ισπανικό φαινόμενο των Podemos.
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=t9MWbVVYyF4″]
