Δεύτερη η Ελλάδα σε αμυντικές δαπάνες σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ. Πώς σχολιάζουν οι New York Times
Μπορεί όπως σχολιάζει αρθρογράφος των New York Times η ευρωπαϊκή κρίση να αποτέλεσε “πονοκέφαλο” για τον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, καθώς μειώθηκαν οι αμυντικές δαπάνες των συμμάχων, αλλά η Ελλάδα, που πλήττεται δραματικά από την κρίση, φιγουράρει στη δεύτερη θέση των κρατών – μελών που δαπανούν περισσότερο από το 2% του ΑΕΠ της στο κομμάτι της Άμυνας.
Η μείωση των αμυντικών δαπανών, όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, μειώθηκαν κατά περισσότερα από 56 δισεκατομμύρια δολάρια σε σύγκριση με το 2009.
Μόνο δύο αφιέρωσαν, όπως τόνισε, περισσότερο από 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος για την Άμυνα και η μία εξ αυτών ήταν η Ελλάδα.
Αυτό, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, φαντάζει εκπληκτικό δεδομένου ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε βαθιά οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, με την οικονομία της να έχει συρρικνωθεί κατά 25% τα τελευταία δύο χρόνια.
Ενώ οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας το 2008 αντιπροσώπευαν το 3,1% του ΑΕΠ, τα δύο τελευταία χρόνια ανέρχονται στο2,1%, σε μία περίοδο που τα μεσαία και κατώτερα στρώματα επλήγησαν σημαντικά από περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Περισσότερο από το 73% του αμυντικού προϋπολογισμού της Ελλάδας είναι αποκλειστικά για τις δαπάνες προσωπικού, καθιστώντας το ένα από τα υψηλότερα ποσοστά των νατοϊκών συμμάχων.
Επισημαίνεται ακόμα πως το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό αντιπροσωπεύει το 2,7% του συνολικού εργατικού δυναμικού στην Ελλάδα, ποσοστό επίσης από τα υψηλότερα στο ΝΑΤΟ.
Επισημαίνεται μάλιστα πως η Ελλάδα έχει 10 στρατιώτες στο Αφγανιστάν από ένα σύνολο 102,011 στρατιωτών από 50 χώρες.
Αυτό που αποτελεί απορίας άξιο είναι πως οι ένοπλες δυνάμεις μπορούν να δικαιολογήσουν τον τρέχοντα προϋπολογισμό, καθώς τα χρήματα δεν δαπανώνται για την επάνδρωση νατοϊκών αποστολών.
Αξιωματούχοι υπό τον όρο της ανωνυμίας επισημαίνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει χρησιμοποιήσει την οικονομική κρίση για την αναμόρφωση των ενόπλων δυνάμεών της.
Ένας λόγος, όπως αναφέρουν αναλυτές, είναι η γειτνίαση με την Τουρκία, παρά τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών την τελευταία δεκαετία. Άλλοι πάλι επισημαίνουν ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μπορούν πάντα να αντισταθούν στις μεγάλες αμυντικές περικοπές παίζοντας το χαρτί της Τουρκίας.
Υπάρχει ένας ακόμα πολιτικός λόγος για την απαλλαγή του στρατού από τις περικοπές, καθώς το κλείσιμο ορισμένων από τις 500 στρατιωτικές βάσεις και των 17 κέντρων θα σήμαινε την αποστολή δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών στις τάξεις των ανέργων, προσθέτοντας, όπως αναφέρει το σουηδικό ερευνητικό ινστιτούτο Sipri, ένα επικίνδυνο “συστατικό” στην κοινωνική αναταραχή.
