Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντουδάκης
Το νερό πηγή ζωής το γνωρίζουν όλοι.
Οι επιστήμονες και ειδικά οι αστροφυσικοί με τα μέσα που διαθέτουν, ψάχνουν εάν υπάρχει νερό σ’ άλλους πλανήτες, ώστε να τεκμηριώσουν την ύπαρξη ζωής.
Η επιφάνεια της γης καλύπτεται κατά τα 3/5 και πλέον με νερό (θάλασσα – λίμνες – ποταμοί) και το υπόλοιπο ξηρά (χώμα – δάση – βουνά).
Το νερό λοιπόν που έδωσε τη ζωή και τη διατηρεί, θα πρέπει ο άνθρωπος να το προστατεύσει με κάθε τρόπο, λύματα – βιομηχανικά απόβλητα και ραδιενεργά απόβλητα θα πρέπει να μη τα ρίχνει στο νερό (θάλασσα – ποταμό – λίμνη).
Είχα την τιμή να ασχοληθώ με το θέμα προστασίας του θαλάσσιου νερού το 1984-05 από τη θέση του Υγειονομικού και ξεκίνησα με την έκδοση Νομαρχιακής απόφασης συγκρότησης επιτροπών με τη συμμετοχή όλων των αρμοδίων υπηρεσιών (Υγειονομικής – Λιμενικής – Περιβάλλοντος Νομαρχίας – Τ.Υ.Δ.Κ. – Δημαρχείων – Κοινοτήτων).
Ύστερα από πολλές συνεδριάσεις εκδόθηκε ΑΠΟΦΑΣΗ που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και καθόριζε τον τρόπο επεξεργασίας και διάθεσης των λημμάτων όλων των παρακτίων περιοχών του Νομού Χανίων. Ο Νομός Χανίων το 1984-85 πρωτοστάτησε στην έκδοση αυτής της απόφασης έναντι άλλων περιοχών της χώρας. Η απόφαση αφορούσε το Δήμο Χανίων και όλων των πόλεων χωριών και οικισμών που ευρίσκονται σε παράκτιες περιοχές. Αρκετοί βιολογικοί καθαρισμού έχουν ολοκληρωθεί όπως της πόλης Χανίων και του Βορείου Άξονα Χανιά – Κολυμβάρι και εκεί που δεν έχουν ολοκληρωθεί δεν αποχετεύονται σ’ ακτές λουομένων. Τα κυρίως απόβλητα είναι λύματα οικιακά και ξενοδοχείων, βιομηχανικά απόβλητα είναι σχεδόν ανύπαρκτα καθότι ο νομός Χανίων δε διαθέτει βιομηχανίες.
Τα απόβλητα των ελαιουργείων παρουσιάζουν προβλήματα αλλά και εκεί διατίθενται σε χώρους επιφανειακής διάθεσης και δεν διατίθενται σε θάλασσα ή ρυάκια.
Οι μελετητές όμως για τα λήμματα προώθησαν εύκολες λύσεις και μετά το βιολογικό καθαρισμό χρησιμοποίησαν την θάλασσα αποδεκτή.
Τα λήμματα μετά το βιολογικό καθαρισμό και τελικά χλωρίωση των, δεν περιέχουν παθογόνους οργανισμούς, όμως είναι πλούσια σε αμμωνία – νιτρικά και αζωτούχες ενώσεις, που οπωσδήποτε μπορούν να αλλοιώσουν την οπτική φυσική κατάσταση των ακτών από την υπερτροφία φυκιών και λιχινών που αναπτύσσονται εκεί που το κύμα μεταφέρει αυτές τις ενώσεις.
Το νερό λοιπόν είναι πηγή ζωής. Πολλές φορές οι γιατροί συνιστούν να πίνουμε μέχρι 8 ποτήρια νερό ημερησίως και για ορισμένες παθήσεις περισσότερα.
Χωρίς νερό ο θάνατος επέρχεται ταχύτατα, αλλά και όταν είναι μολυσμένο με λήμματα – τοξικά απόβλητα και ραδιενεργά πάλι επιφέρει τον θάνατο.
Ο άνθρωπος λοιπόν πάση θυσίας θα πρέπει να το προστατεύει και να μην αποχετεύει σε θάλασσα – λίμνη – ποταμό ακόμη και αν έχει προβεί σε βιολογικό ή βιοχημικό καθαρισμό.
Υπάρχουν καινοτόμες λύσεις ασφαλείς να χρησιμοποιούνται άλλοι χώροι για τη διάθεση των επεξεργασμένων αποβλήτων.
Είχα προτείνει για τον βόρειο άξονα οι εγκαταστάσεις του βιολογικού να γίνουν στο αεροδρόμιο Μάλεμε πλησίο ποταμού Ταυρωνίτη και η διάθεση των αποβλήτων μετά την βιολογική τους επεξεργασία, να παροχετεύονται στο Δέλτα του ποταμού σε σύστημα ψαροκόκκαλο, αφού η επιφανειακή διάθεση είχε τα πλεονεκτήματα ενός φυσικού χαλικοδικληστηρίου από γέφυρα ποταμού μέχρι θάλασσα 500 Χ 100-200 μέτρα υπέρ αρκετού χώρου γι’ αυτή τη χρήση.
Μ’ αυτή την άποψη τάχθηκε ο Υγειονολόγος Μηχανικός του Υπουργείου Υγείας, ο οποίος επισκέφθηκε το χώρο αυτό και εισηγήθηκε στην επιτροπή.
Δεν είχε όμως δικαίωμα ψήφου καθότι δεν ήταν μέλος της επιτροπής.
Ενώ η απόφαση που είχε εκδοθεί και είχε το 1985 δημοσιευθεί στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως και όριζε τελικό αποδέκτη το ΔΕΛΤΑ του ποταμού Ταυρωνίτη, μετά παρόλο 8 περίπου ετών το 1993 με εντολή Νομάρχη (κ. Νάτσικα) ξανασυνεδρίασε η Επιτροπή και άλλαξε την απόφαση χωρίς να λάβει υπ’ όψη την άποψη του πιο ειδικού του Υγειονολόγου Μηχανικού και με ψήφος 7 υπέρ της αλλαγής του αποδέκτη της διάθεσης των αποβλήτων του ΔΕΛΤΑ του ποταμού Ταυρωνίτη, έναντι 6 ψήφων κατά της αλλαγής και ορίστηκε αποδέκτης της διάθεσης των λημμάτων μετά τον βιολογικό η θαλάσσια περιοχή Πλατανιά, όπου σήμερα αποχετεύονται.
Οι μειοψηφίσαντες ήσαν όλοι οι εκπρόσωποι των Υπηρεσιών Υγειονομική – Περιβάλλον Νομαρχίας – ΤΥΔΚ Νομαρχίας – Λιμενική – Τμήμα Αλιείας και Πρόεδρος Κοιν. Γερανίου.
Αιτία αυτής της αλλαγής ήταν να καθυστερήσει το έργο σχεδόν 5 χρόνια, αιτία των προσφυγών κατοίκων του χωρίου ΜΟΔΙ όπου και έγιναν οι εγκαταστάσεις του βιολογικού.
Πιστεύω ότι υπήρξε σκοπιμότητα και ίσως και κάποια συνεννόηση με την εταιρία που ετοποθέτησε τον αγωγό στη θάλασσα, δαπάνη εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών.
Αιτία αυτού και ορισμένων άλλων διαφωνιών μου ως εισηγητής της Δ/νσης Υγιεινής ήταν να παραιτηθώ και να αποχωρήσω με πρόωρη συνταξιοδότησή μου.
Φυσικά τότε όλα τα κατήγγειλα, και ο τύπος Χανίων σε τετράστηλο τα εδημοσίευσε.
Φυσικά κανένας δεν ασχολήθηκε με το δημοσίευμα ενώ απευθυνότανε σ’ όλους τους φορείς Νομαρχία – ΟΤΑ – Επιμελητήριο (φωνή βοώντος εν ερήμω).
Σήμερα θέλω να προτείνω ότι ποτέ δεν είναι αργά!
Η διάθεση των αποβλήτων του Δήμου Χανίων θα μπορούσε να γίνει στην περιοχή Ακρωτηρίου και να μη χρησιμοποιείται η θάλασσα. Ο Δήμος διαθέτει χιλιάδες στρέμματα εις Κουρουπητό και πέριξ αυτού, χώροι ικανοί να δεχθούν πολλά πλαίσια ποσότητα αποβλήτων. Θα χρειαζόταν μόνο περίφραξη του χώρου, ώστε να μη εισέρχονται ζώα και να περνούν άτομα και μια προωθητική άντληση από Κουμπελή προς το χώρο αυτό της διάθεσης όπου επιφανειακή και με ισοκατανομή θα ποτιζότανε όλα τα άγρια φυτά (θυμάρια – αγκάραθοι – σφάκιες – ασπάλαρθοι – σπάρτοι κλπ) και θα πρασίνιζε η περιοχή, θα εφημιουργούντανε ένας πράσινος πνεύμονας κοντά στην πόλη.
Για τα απόβλητα του βορείου άξονα Χανιά – Κολυμπάρι θα μπορούσαν να διατεθούν στο πότισμα των φυτών της Λεωφόρου Χανιά – Κολυμπάρι. Έχει γίνει και σχετικά πρόταση από τη Δ/νση Υγιεινής.
Μερικά παραδείγματα θα αναφέρω για να γίνω πιστευτός.
Στην Αγία Ρουμέλη με εισήγησή μου τότε που υπηρετούσα εδόθηκε η λύση και τα απόβλητα ύστερα από μερική επεξεργασία, τα υγρά πηγαίνουν στο μικρό άλσος απέναντι από τον οικισμό (δεξιά).
Το Μάλεμε μπιτς με παρέμβασή μου αναγκάσθηκε πριν ενωθεί με το δημοτικό υπόνομο να χρησιμοποιεί τα απόβλητα για πότισμα υδροχαρών και καλοπολιστικών φυτών, παραπλεύρως του ξενοδοχείου, ενώ αρχικά τα αποχεττεύει εις θάλασσα.
Το πανόραμα επίσης, διακόπηκε η αποχέτευση προς θάλασσα και επότιζε τα φυτά – αλμυρίκια παραπλεύρως του ξενοδοχείου σήμερα ενώθηκε με τον αγωγό.
Όλες αυτές οι περιπτώσεις δεν εδημιούργησαν κανένα πρόβλημα με την επιφανειακή διάθεση (πότισμα), ενώ πριν η παραλία που τα διέθεταν είχε πρασινίσει.
Οι εταιρείες που ασχολούνται με την τοποθέτηση αγωγών εντός της θάλασσας να βρουν άλλη δουλειά!
Πρέπει οπωσδήποτε να σταματήσει εδώ και τώρα η συνέχιση της αποχέτευσης των αποβλήτων στη θάλασσα.
Οι φορείς που ασχολούνται με τη διάθεση να μη ξαναχρησιμοποιήσουν τη θάλασσα και σταδιακά εκεί που ήδη χρησιμοποιείται, να κινήσουν σε λογικό χρόνο τη διάθεσή τους επιφανειακά. Υπάρχουν αρκετοί χώροι που μπορεί να χρησιμοποιούνται σαν αποδέκτες των επεξεργασμένων λημμάτων. Οι κλιματολογικές συνθήκες, το έδαφος και άλλοι παράγοντες εγκυούνται μια πραγματική προστασία του ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ