….ενάντια στις κτηνωδίες των Κρητικών!
Μετά από 70 χρόνια, οι Γερμανοί κι οι ντόπιοι συνεργάτες τους ξαναγράφουν την ιστορία, με φόντο την ειδική οικονομική ζώνη της Κρήτης! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή, ενόψει του ότι σ’ ένα μήνα περίπου είναι και η σχετική επέτειος. Στις 8 Ιούνη του 2011, έγινε στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, στο Ηράκλειο, η παρουσίαση του βιβλίου του Γερμανού καθηγητή και συγγραφέα, Χάινς Ρίχτερ, με τίτλο «Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ».
Εισηγητής, ο καθηγητής Στεργίου. Τι μας είπαν λοιπόν, ο Ρίχτερ κι ο καθηγητής Στεργίου; Με λίγα λόγια, ισχυρίστηκαν ότι η μάχη της Κρήτης (την οποία ο συγγραφέας χαρακτηρίζει ως…ιπποτική και δίκαιη) δεν ήταν δα και κανένα σημαντικό γεγονός για την έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ότι η συμβολή της στην καθυστέρηση της επιχείρησης «ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ»…είναι μύθος, καθώς και ότι το αντάρτικο της Κρήτης ήταν…ασήμαντο.
Χαρακτηριστικό σημείο του βιβλίου είναι το απόσπασμα βάσει του οποίου «όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος, ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια καθαρός κι έντιμος, αλλά βρώμικος και κτηνώδης»! Στο βιβλίο παρατίθεται επίσης, η διαταγή του σχεδιαστή της επιχείρησης «Μαρίτα» και «Ερμής», αντιπτεράρχου Κουρτ Στούντεντ στις 31-05-1941, βάσει της οποίας επιχειρείται η παραδειγματική τιμωρία των Χανιωτών για τις…κτηνωδίες τους στο Μάλεμε και στο Καστέλι!
Κατ’ αρχάς, η μεγάλη σημασία της μάχης της Κρήτης …τονίστηκε από τον ίδιο το Χίτλερ, ο οποίος καθιέρωσε το παράσημο «CRETA», για όσους αλεξιπτωτιστές διακρίθηκαν στις πολεμικές επιχειρήσεις στο νησί. Εν συνεχεία, είναι γνωστό ότι η μάχη της Κρήτης-παρά την τελική νίκη των Ναζί-απέτυχε και για το λόγο αυτό ο Χίτλερ κατήργησε το Σώμα των Αλεξιπτωτιστών, αφού χάθηκαν 4.000 αλεξιπτωτιστές, 170 αεροπλάνα, ενώ διαλύθηκε και μια μεραρχία πεζικού.
Ο ίδιος ο Φον Στούντεντ γράφει στην έκθεσή του: «Δι εμέ, ως διοικητής των Γερμανικών μονάδων αλεξιπτωτιστών, που κατέλαβαν την Κρήτη, το όνομα της νήσου αυτής συνδέεται με πικρές αναμνήσεις. Ομολογώ ότι επλανήθηκα στους υπολογισμούς μου όταν συνεβούλευσα αυτήν την επίθεση. Αποτέλεσμα ήταν, όχι μόνο να χάσω πολύτιμους αλεξιπτωτιστές, τους οποίους θεωρούσα παιδιά μου, αλλά και να εκλείψουν πλέον οι σχηματισμοί αλεξιπτωτιστών, τους οποίους είχα δημιουργήσει ο ίδιος».
Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι η μάχη της Κρήτης ήταν η πρώτη λαική αντίσταση στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία διήρκεσε δέκα μέρες, όταν ολόκληρα κράτη παραδίδονταν εντός 3 ημερών και χωρίς μια ντουφεκιά! Ίσως γι’αυτό οι Κρητικοί μαχητές είχαν θεωρηθεί ως τρομοκράτες με την επίσημη δικαιολογία ότι δεν φορούσαν διακριτικά ή περιβραχιόνια (!!!), ενώ οι ΝΑΖΙ έλαβαν αφορμή από αυτό και θεώρησαν εαυτούς απαλαγμένους από τις δεσμεύσεις της σύμβασης της Γενεύης!
Σχετικά, τέλος, με το αν η μάχη της Κρήτης καθυστέρησε την εισβολή του Χίλερ στην ΕΣΣΔ, αρκεί να θυμηθούμε ότι η επιχείρηση «ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ» αναβλήθηκε 3 φορές, τη μία λόγω των επιχειρήσεων στην Κρήτη. Ο Ραδιοφωνικος Σταθμός της Μόσχας, μετέδιδε χαρακτηριστικά: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».
Όλα τα παραπάνω είναι-λίγο πολύ-γνωστά. Το ζήτημα είναι, γιατί μετά από 70 χρόνια οι Γερμανοί, με τη συνδρομή του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης (!) προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία εις βάρος της ίδιας της Ιστορίας. Προφανώς, ετοιμάζεται το ιδεολογικό και πολιτισμικό έδαφος, στο οποίο θα καλλιεργηθεί η Ειδική Οικονομική Ζώνη της Κρήτης, όπως προβλέπουν, τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι. Και τέτοιου είδους σχέδια, απαιτούν «κούρεμα» της λαϊκής μνήμης.
Ήδη στην Πελοπόννησο έχουν αρχίσει τα (ειδικά οικονομικά) όργανα, όπως έχουν καταγγείλει υπάλληλοι της Περιφέρειας, σύμφωνα με τους οποίους, Γερμανοί παράγοντες απαγόρευσαν πέρσι τη διαδυκτιακή προβολή των τουριστικών αξιοθέατων της Πελοποννήσου, έως ότου αυτοί λάβουν πλήρη γνώση περί το θέμα! Να θυμίσουμε ότι η στενή σιδηροδρομική γραμμή της Πελοποννήσου, η οποία διαφέρει από αυτήν της υπόλοιπης Ελλάδας έως και σήμερα, ήταν επινόηση των Άγγλων περί τα τέλη του 19ου αιώνα, προκειμένου η Πελοπόννησος ν’ αποκοπεί από την υπόλοιπη χώρα και να καταστεί Ειδική Οικονομική Ζώνη της εποχής!
Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός, ότι στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2010 είχαν βγει στο «σφυρί» 44 ξενοδοχεία, συνολικής αξίας 216.500.000 €, δηλαδή στο Ηράκλειο ξενοδοχεία αξίας 75.990.000 €, στο Ρέθυμνο ξενοδοχεία αξίας 3.600.000 €, στο Λασίθι ξενοδοχεία αξίας 97.600.000 € και στα Χανιά, ξενοδοχεία αξίας 39.400.000 € (Εφημερίδα «Κρητικά Νέα», Ιούνιος 2010), τότε ίσως αντιληφθούμε γιατί ξαναπέφτουν οι αλεξιπτωτιστές στην Κρήτη, όχι με πολυβόλα και όλμους αυτή τη φορά, αλλά με τη διαστρεύλωση της Ιστορίας. Βέβαια, η Κρήτη είναι κάπως…άβολη για την επιβολή τέτοιου είδους σχεδίων κι αυτό θ’ αποδειχθεί όταν αυτά θ’ αρχίζουν να εφαρμόζονται.
Σημειωτέον, ότι ο Χάινς Ρίχτερ έχει τιμηθεί με το ανώτατο παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικα, ως φίλος της Ελλάδας, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας! Σημειωτέον, επίσης, ότι ουδείς εκ του κοινού αντέδρασε για όσα διημείφθησαν κατά την παρουσίαση του βιβλίου στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, ούτε καν οι κρητικοί σύλλογοι! Μοναδική-ίσως- τιμητική εξαίρεση, η επιστολή διαμαρτυρίας του στρατηγού Μανούσου Παραγιουδάκη, προς τον ίδιο τον Χάινς Ρίχτερ, με την οποία του ζητούσε να του επιστρέψει κάποιο αναμνηστικό, το οποίο ο Μανούσος Παραγιουδάκης είχε προσφέρει στον Χάινς Ρίχτερ πριν την παρουσίαση του προαναφερθέντος βιβλίου του (Εφημερίδα «Κρητικά Νέα», Φεβρουάριος 2012).