H Πρωτοβουλία Αναρχοσυνδικαλιστών / αναρχοσυνδικαλιστριών στα Χανιά έδωσε κείμενο στη δημοσιότητα στην οποία εκφράζεται η πλήρη αντίθεση στη Συμφωνία και στην επικείμενη νέα επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι: “Οι εργατικές αρνήσεις δεν μετριούνται απλά στην κάλπη αλλά θα μετρηθούν στον αγώνα, στη μαχητική απεργία διαρκείας, στη συλλογική εργατική δράση ενάντια στους εργοδοτικούς και τραπεζικούς εκβιασμούς που θα ενταθούν και άλλο” και ενημερώνουν για την ανταπόκρισή τους στο κάλεσμα της κατάληψης Rosa Nera προς τα κινήματα και τις συνελεύσεις γειτονιάς την Πέμπτη 16 Ιουλίου στις 20: 00 για συντονισμό και οργάνωση των επόμενων δράσεων
Πιο αναλυτικά σε σχετικό κείμενο αναφέρουν τα εξής:
Μετά το έκτακτο δημοψήφισμα της κυβέρνησης, και το αποτέλεσμα της κάλπης όχι μόνο δεν βάζει φραγμό, αλλά ούτε καν εισακούστηκε, καθώς η κυβέρνηση κατέληξε σε απεχθή και απάνθρωπα οδυνηρή συμφωνία. Τα νέα μέτρα έρχονται να υποτιμήσουν ακόμη περισσότερο την εργασία. Κι όμως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είχε ένα ξεκάθαρο ταξικό μήνυμα, παρά την εργοδοτική (lockout, απειλές, εκβιασμοί), μιντιακή και τραπεζική (capital controls) τρομοκρατία την εβδομάδα του δημοψηφίσματος. Το κυρίαρχο μήνυμα ενάντια στις επιδιώξεις των κυβερνητικών τακτικισμών ήταν η μαζικότατη άρνηση των πολιτικών λιτότητας σε μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα.
Παρόλ’ αυτά θεωρούμε πως η υποτιθέμενη δημοκρατική διαδικασία του δημοψηφίσματος είχε ρατσιστικά και διαταξικά χαρακτηριστικά. Διαταξικά διότι καταπιεστές και καταπιεζόμενοι καλούμασταν να συμμετέχουμε σε μια κοινή διαδικασία ενώ δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον και ρατσιστικά διότι μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης, οι μετανάστες και οι μετανάστριες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.
Όμως.
Οι εργατικές αρνήσεις δεν μετριούνται απλά στην κάλπη αλλά θα μετρηθούν στον αγώνα, στη μαχητική απεργία διαρκείας, στη συλλογική εργατική δράση ενάντια στους εργοδοτικούς και τραπεζικούς εκβιασμούς που θα ενταθούν και άλλο. Όλη αυτή την περίοδο είδαμε μια τεράστια επίθεση μιας συμμαχίας αστικών πολιτικών κομμάτων, μίντια, οργανισμών και ενώσεων του Κεφαλαίου και της εργοδοσίας σε ντόπιο και διεθνές επίπεδο (ΣΕΒ, ΕΚΤ, Ε.Ε., κλπ) αλλά και της ξεπουλημένης στα αφεντικά ηγεσίας της ΓΣΕΕ που συστρατεύτηκε με τους προαναφερόμενους. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να ταχθεί και να παλέψει ενάντια στις νέες συμμαχίες των ηγετών των κομμάτων,καθώς το πολιτικό θέαμα σε συνεργασία με την τάξη των εργοδοτών και τις τράπεζες θα επιχειρήσουν να ρίξουν ακόμα περισσότερο τα μεροκάματα, να νομιμοποιήσουν τις μαζικές απολύσεις και να καταργήσουν κάθε εργατικό δικαίωμα. Πρέπει ακόμη να απομονώσει το γραφειοκρατικό εργοδοτικό και κομματικό συνδικαλισμό και να οργανώσει οριζόντιες ταξικές δομές για τα συμφέροντα και τις ανάγκες του.
Ο εχθρός που πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί είναι οι πολιτικές των διακρατικών συμμαχιών των αφεντικών. Αυτός ο εχθρός είναι εδώ, μπροστά μας: αντίπαλος μας είναι η εργοδοτική τάξη και όλες οι κυβερνήσεις που πάντα θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά της. Η κρίση είναι των αφεντικών που πάγωναν για χρόνια τους μισθούς και διέλυσαν μεθοδευμένα όλα τα εργατικά δικαιώματα για τα κέρδη τους, πολύ πριν αρχίσει η λεγόμενη κρίση – από τον καιρό μιας συστηματικής κλοπής των ζωών και των μισθών μας που βαφτίστηκε “ανάπτυξη”. Στα επόμενα χρόνια και ανεξαρτήτως νομίσματος, τα αφεντικά θα θελήσουν να πέσει και άλλο, ακόμη και με ρατσιστικά κριτήρια, η αξία της εργασίας, και θα συνεχίσουν την υποτίμησή της, σε όποιο γεωπολιτικό περιβάλλον βολέψει και με όποιο νεοφιλελεύθερο συνασπισμό κρατών τους φανεί πιο ωφέλιμος. Νόμος του καπιταλισμού και του κράτους αποτελεί η στυγνή και χωρίς σταματημό εκμετάλλευση των εργαζομένων είτε μειώνοντας τους μισθούς-δικαιώματα-επιδόματα είτε αυξάνοντας εξοντωτικά τα ωράρια.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να οργανώσουμε και εμείς τη διεθνή εργατική μας αντεπίθεση. Να απαντήσουμε βάζοντας μπροστά τους εργατικούς αγώνες. Οργάνωση και ενότητα στη βάση των εργατικών και των κοινωνικών κινημάτων, κοινωνική αλληλοβοήθεια, ενότητα στον ταξικό – αντιφασιστικό αγώνα, καμία ανοχή σε μεγάλες και μικρές ηγεσίες και κυρίως στις επικίνδυνες λαϊκιστικές, ρατσιστικές και εθνικιστικές αφηγήσεις τους. Καμία ανοχή σε νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα. Να δουλέψουμε για τη συνάντηση του εργατικού κινήματος με τους αγώνες για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και των κοινωνικά αποκλεισμένων. Να πάρουμε τη ζωή και την οργάνωση των διεκδικήσεων στα χέρια μας, και όχι να αναθέτουμε τη ζωή σε “σωτήρες”. Προτεραιότητα στην ταξική πάλη, στην κοινωνική αξία της αλληλεγγύης, προτεραιότητα σε όσους έχουν άμεση ανάγκη υποστήριξης στις υλικές προϋποθέσεις της ζωής τους, δυναμώνοντας τα σωματεία και τις εργατικές πρωτοβουλίες, συμμετέχοντας στις διαδικασίες και στις δράσεις τους.
Ανταποκρινόμαστε και εμείς και συμμετέχουμε στο κάλεσμα
της Κατάληψης Rosa Nera προς τα κινήματα και τις συνελεύσεις γειτονιάς
των Χανίων, στο χώρο της Κατάληψης,
την Πέμπτη 16 Ιουλίου στις 20: 00
– Αρκετά μοιραστήκαμε τις στερήσεις, να περάσουμε στην κοινωνική αντεπίθεση ώστε να μοιραστούμε την αφθονία!
Να ετοιμάσουμε την Αντικαπιταλιστική Αντιφασιστική Απεργία Διαρκείας, τη μόνη ελπίδα ανατίμησης της ζωής μας.
Πρωτοβουλία Αναρχοσυνδικαλιστών/τριών στα Χανιά
σε συνεργασία με την Α.Π. Ροσινάντε
