Πιτσούνια (μικρά περιστέρια) με κρεμμυδάκια
Έξι πιτσούνια μισό φλυτζάνι τσαγιού βούτυρο ή φυτίνη δύο τρίτα κιλού κρεμμύδια για στιφάδο (μικρά ολόκληρα) μισό φλυτζάνι τσαγιού μπέϊκον κομμένο σε κομματάκια αλάτι, πιπέρι. Αποκεφαλίζομε, καθαρίζομε και πλένομε τα πιτσούνια. Τα αλατοπιπερώνομε. Βάζομε το βούτυρο σε πλατειά κατσαρόλα να κάψει και ροδίζομε ένα – ένα τα πιτσούνια απ’ όλες τις πλευρές. Τα βγάζομε. Ρίχνομε στο βούτυρο τα κρεμμυδάκια και τα ροδίζομε ελαφρά. Τα αλατοπιπερώνομε. Τα τραβάμε. Βάζομε το μπέϊκον να ροδοψηθεί. Ξαναβάζομε στην κατσαρόλα τα πιτσούνια τα κρεμμυδάκια με το μπέϊκον και προσθέτομε και ένα φλυτζάνι τσαγιού καφτό νερό και αφήνομε το φαγητό να βράσει σκεπασμένο σε σιγανή φωτιά γύρω στα 45 λεπτά με μίαν ώρα. Σερβίρομε στο κέντρο της πιατέλας και γύρω γύρω κρεμμυδάκια και τηγανητές πατάτες.
Πιτσούνια ατζέμ πιλάφι
Αγαπημένο φαγητό της Μικράς Ασίας. Η γιαγιά μου τα μαγεύρευε συχνά και είχε μάθει και η μαμά μου. Είναι πιλάφι κόκκινο με ντομάτα. Δεν θυμάμαι την συνταγή θα ψάξω στα παλιά τετράδια μαγειρικής, ίσως την βρω. Θυμάμαι όμως το σπίτι της γιαγιάς εδώ, όταν ήρθε από τη Σμύρνη.
Ήταν με κεραμμύδια. Κάτω από τα κεραμμύδια και κατά μήκος τους, είχε βάλει ένα μάστορα και της τοποθέτησε μια σανίδα. Κάτω από τη σανίδα αφήνοντας απόσταση είχε καρφώσει μια άλλη παράλληλη σανίδα και ανάμεσα στις δύο σανίδες κατά διαστήματα χωριζόταν με κάθετα σανιδάκια. Δηλαδή, σα μικρά διαμερισματάκια. Βάζαν και λίγα άχυρα και ήταν οι φωλίτσες των περιστεριών. Τα περιστέρα ζούσαν ανά ζευγάρι με τα πιτσούνια τους. Ο μπαμπάς είχε φτιάξει και στο σπίτι μας που ήταν με κεραμίδια αλά η μαμά δεν θα θελε και τα βγάλαμε. Μαγειρεύαμε από τα πιτσούνια της γιαγιάς.
Θυμάμαι, πως τ’ αγαπούσα και τα ‘παιζα και δεν ήθελα όταν τα στραγγάλιζαν και τ’ αποκεφάλιζαν. Αλλά η γιαγιά μου και η μαμά μου μου έλεγαν πως κάνω αμαρτία να μην τα τρώγω γιατί ο Θεός στέλνει τα ζώα για να τα τρώμε. Και έτσι ενώ τα έπαιζα και τα λυπόμουν μετά τα έτρωγα χωρίς ενοχές!
Στη Μικρά Ασία ήταν εκλεκτός μεζές. Σχεδόν όλα τα Μικρασιάτικα σπίτια είχαν και τα παράσπιτα τους και κάτω από τις στέγες τους φτιάχναν τις φωλίτσες των περιστεριών.