Είδα το βράδυ της Δευτέρας 2 Ιουλίου ρεπορτάζ τοπικού τηλεοπτικού Σταθμού σχετικό με την αθλία εικόνα του παλιού διδακτηρίου του Δημοτικό Σχολείο Κολυμβαρίου.
Αξίζει ένα εύγε σ’ αυτούς που έφεραν το θέμα στην επιφάνεια.
Πολλές φορές αποπειράθηκα να γράψω και με απέτρεπαν για να μη δυσφημίσω τον τόπο μου.
Λυπούμαι και ντρέπομαι για την κατάσταση του διδακτηρίου.
Εκεί που προσφέρθηκε η γνώση και η ανθρωπιά από καταξιωμένους δασκάλους με έσχατο στην προσφορά τον υπογραφόμενο, βασιλεύει η καταστροφή, η λεηλασία και η δυσωδία.
Η Δημοτική αρχή της περιόδου 1-1-1999 – 31-12-2002 παρέλαβε το διδακτήρια τον Οκτώβριο του 2000 το ανακαίνισε αν και διατηρείτο σε πολλή καλή κατάσταση και τοποθέτησε υπολογιστές για να δημιουργήσει κέντρο πληροφορικής.
Όμως : Λυπούμαι και ντρέπομαι για την Δημοτική Αρχή της περιόδου 1-1-2003 – 31-12-2006 γιατί επί των ημερών της άρχισαν οι βανδαλισμοί και οι πάσης φύσεως καταστροφές και «δεν ίδρωσε το αυτί τους». Αδιαφορία, απάθεια, καμιά αντιμετώπιση.
Απορώ πως δεν ντρέπονται να κυκλοφορούν και να «καμαρώνουν τα έργα τους».
Δυστυχώς, και είναι πολύ λυπηρό η καταστροφή συνεχίστηκε και κατά την περίοδο 1-1-2007 – 31-12-2010 όταν είχε αναλάβει η νέα Δημοτική Αρχή. Καταστροφή, λεηλασία, απαξίωση.
Μάλιστα κατά τις ελαιοκομικές περιόδους κατοικούσαν αλλοδαποί εργάτες που όπως συζητιόταν είχαν εγκατασταθεί εκεί από ανθρώπους των Δημοτικών Αρχόντων.
Το συγκεκριμένο κτίριο το ζήτησε το προσωπικό του κρατικού ιατρείου για να μεταστεγαστεί εκεί το ιατρείο. Η αντιμετώπιση ήταν αδιάφορη. Το ίδιο συνέβη το 2003 ο τότε Δ/ντής του σχολείου το ζήτησε για να στεγαστούν κάποια τμήματα του Δημοτικού Σχολείου και πάλι άρνηση με τη φτηνή δικαιολογία ότι δεν είναι κατάλληλο.
Η καταστροφή συνεχιζόταν με την ανοχή πάντα του Δήμου. Άκουσα τον κ. Δήμαρχο Πλατανιά να λέει ότι η σημερινή Δημοτική Αρχή παρέλαβε το κτίριο σ’ αυτήν την κατάσταση.
Λυπούμαι αλλά ο κ. Δήμαρχος δεν λέει την αλήθεια∙ γιατί οι μουτζουρωμένοι τοίχοι με κάθε λογής ασχήμιες, η κλοπή των σωμάτων θέρμανσης, η κλοπή των αλουμινένιων κουφωμάτων έγιναν επί των ημερών του και επί αντιδημάρχου του οποίου η κατοικία απέχει λίγα μέτρα από το σχολείο.
Ο κ. Δήμαρχος είχε ενημερωθεί γραπτά για το κτίριο από τον Ιούνιο του 2011 τι μέτρα έλαβε για να το προστατεύσει ; Θλίβομαι για την εικόνα του σχολείου και αποφεύγω να γυρίσω να το κοιτάξω, θλίβομαι όμως και για την εγκατάλειψη του τόπου μου και γι’ αυτούς που τον διαφεντεύουν.
Εγκατάλειψη και αδιαφορία παντού. Στους αγροτικούς δρόμους, στην καθαριότητα, στην έλλειψη κάδων απορριμμάτων, στην τακτική αποκομιδή των απορριμμάτων, στην ύπαρξη κρατικών κτιρίων που αντί να στεγάσουν υπηρεσίες π.χ. ιατρείο και παιδικό σταθμό περιμένουν τους βανδάλους να τα αλώσουν.
Μεγάλη η εγκατάλειψη και μεγαλύτερη η αδιαφορία, η ειρωνεία, η ανευθυνότητα, ο δεβαριεστισμός των δημοτικών Αρχόντων. Αυτά δεν είναι αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης. Είναι τα αποτελέσματα του «Καποδίστρια και του Καλλικράτη» και εκείνων που διαχειρίζονταν κα διαχειρίζονται την εξουσία.
Θα τελειώσω με χειροπιαστό παράδειγμα της πρόχειρης και ανεύθυνης αντιμετώπισης των προβλημάτων.
Εκπαιδευτικοί κάποιου σχολείου του Δημοτικού Διαμερίσματος Κολυμβαρίου έθεσαν σε Δημοτικό Σύμβουλο έχοντα και την ιδιότητα του υπεύθυνου του Δήμου στα σχολεία, την ανάγκη μικροεπισκευών στα επιχρίσματα του διδακτηρίου και εκείνος απάντησε ότι θα φέρει συνεργείο να μουτζουρώσει τους τοίχους (επί το λογιότερον) να γεμίσει τους τοίχους γκράφιτι για να μη φαίνονται οι πτώσεις των σοβάδων.
Έτσι έμαθαν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα με πασαλείμματα, ειρωνεία και περιφρόνηση και βρισιές κάποιες φορές.
Συγχαρητήρια πρώην και νυν Δημοτικοί Άρχοντες, αλλά έχει ο καιρός γυρίσματα …
Ι. Σ. Μαυρομμάτης
Δάσκαλος
