1η Μάη, η παγκόσμια μέρα της εργατικής τάξης, όχι για να κάνει μνημόσυνο, όχι για να ξεκουράζεται, όχι για να θυμάται, αλλά για να οργανώνεται, να διεκδικεί, να δίνει μάχες ενάντια στην επίθεση σε βάρος των οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών δικαιωμάτων της.
Σήμερα, που όλα πουλιούνται και αγοράζονται, που όλοι έχουμε γίνει αναλώσιμοι, γιατί έτσι συμφέρει το κεφάλαιο και την κυριαρχία του, σήμερα είναι αναγκαίο η σιωπή μας, ο προβληματισμός μας, η αγανάκτηση μας να μετατραπεί σε κραυγή. Η εργατική τάξη, δεν έχει εθνικότητα, φύλο, θρήσκευμα. Έχει ανάγκες και πρέπει ενωμένα και μαχητικά να παλέψει γι αυτές. Είμαστε όλοι εργάτες και δεχόμαστε όλοι τη βαρβαρότητα και την απληστία του καπιταλισμού.
Ο φετινός εορτασμός της εργατικής πρωτομαγιάς έρχεται μετά από ένα μεγαλειώδη εργατικό αγώνα, ο οποίος ξεπήδησε μέσα από το μεταναστευτικό κίνημα της πόλης μας. Η απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών ανέδειξε την δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οργανωμένες προσπάθειες διεκδίκησης δικαιωμάτων, ακόμα και όταν αυτές είναι ξεκάθαρα επιθετικές, ακόμα και όταν (ή μήπως επειδή;) αυτές προέρχονται από το πιο απαξιωμένο ταξικά και αδύναμο κομμάτι της κοινωνίας. Απέδειξε πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι οι οργανωμένοι συλλογικοί αγώνες μπορούν καταφέρουν ισχυρά πλήγματα στο ζοφερό κλίμα «εκτάκτου ανάγκης» που έχει καλλιεργηθεί για να επιβάλλει την συναίνεση ή/και την υποταγή, στην μεγαλύτερη ταξική επίθεση που υφίστανται τα λαϊκά στρώματα σε αυτή τη χώρα.
Σ’ αυτή την εργατική Πρωτομαγιά να συναντηθούμε όλοι και όλες στην πλατεία της Αγοράς στις 10.30 το πρωί, για να στείλουμε ένα μήνυμα αντίστασης, αξιοπρέπειας και αγώνα.
