Του Μιχάλη Κατσανεβάκη
Ούτε τα ζώα γλίτωσαν από το ανθρώπινο μίσος, πάθος, κακία και φανατισμό, κατά τον εμφύλιο σπαραγμό.
Ήρωας και παλληκάρι ο Νίκος Φραγκιουδάκης από τους Δρυς Σελίνου, μέσα από την φωτιά της Μάχης στα Φλώρια Σελίνου, στις 23/5/1941 το μεσημέρι, πήρε την σημαία των Ορεινών Κυνηγών του Nαζί Στρατηγού Gulius Ringel.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής την έκρυψε μέσα σε μία κυψέλη και σήμερα βρίσκεται στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης. ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ.
Πέρασε η Κατοχή, είχαν περάσει σχεδόν και τα πέτρινα χρόνια, όταν γύρω στο 1955 απέκτησε μια γατούλα που την «βάπτισε» ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ, εις ανάμνηση των όσων βάρβαρων διώξεων είχε περάσει κατά το πρόσφατο παρελθόν, (όπως και ο Γιάννης Ευαγγ. Αναστασάκης) καθόσον είχε πολεμήσει τους Ναζί κατά την Γερμανικά Κατοχή από τις τάξεις του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.
Η γατούλα ήταν ένα φανταστικό ζώο, ήσυχο, ήρεμο, χαδιάρικο, πιστή σαν σκυλάκι τον ακολουθούσε παντού.
Κάποια στιγμή την αξιαγάπητη γατούλα υιοθέτησε η γειτόνισσα του κ. Νίκο, η κυρία Ευτυχία, κόρη του αξιόλογου Τρακάκη Ιωάννη, από το Κακοδίκι Σελίνου, σύζυγος Νικολάου Σφηναρολάκη, κοινοτάρχη και προέδρου του αγροτικού συνεταιρισμού Πλεμενιανών Σελίνου, γυναίκα έξυπνη , διαβασμένη, πρόεδρος του συλλόγου γυναικών και πολύ προοδευτική για την εποχή της. Άλλωστε την αποκαλούσαν «η μορφωμένη του χωριού»
Η γατούλα μια χαρά περνούσε με την κυρία Ευτυχία, την συνόδευε παντού, όπως και στον κήπο, περίπου 300 μ από την οικία, όπου η γατούλα επιτελούσε στο ακέραιο το καθήκον της. Δεν άφηνε να πλησιάσει στο κήπο ούτε ένα ποντίκι. Φυσικά η γατούλα είχε διατηρήσει και το αρχικό βαπτιστικό της όνομα, το οποίο της είχε δώσει ο αρχικός ιδιοκτήτης – ανάδοχος κ. Νίκος Φραγκιουδάκης.
Κάποια στιγμή, εκ της Αστυνομικής Διευθύνσεως Κανδάνου έρχεται ειδοποίηση να παρουσιαστεί η κυρία Ευτυχία στον Διοικητή.
Σηκώθηκε πρωί – πρωί η Ευτυχία μετά του συζύγου, ανέβηκε στην φοράδα και μετέβησαν στην Κάνδανο να δουν τι τους θέλει η εξουσία.
Στο αστυνομικό τμήμα η κ. Ευτυχία μπήκε μετά του συζύγου.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ
- Διοικητής: ο κύριος να περάσει έξω.
(Ο σύζυγος αποτελούσε κόκκινο πανί, καθόσον δεν είχε δεχθεί σαν πρόεδρος κοινότητος, να υπογράψει αποκήρυξη του ΚΚΕ, άσχετα το ότι δεν ήταν μέλος. Αργότερα, κάτω από αφόρητες πιέσεις υπέγραψε, κι όπως δήλωνε ο ίδιος πέρασαν οκτώ βράδια να κοιμηθεί)
- Διοικητής: Καθίστε δεσποινίς.
- Ευτυχία: όχι κύριε, δεν είμαι δεσποινίς κυρία είμαι. Αυτά σας έμαθε ο αρχηγό σας να λέτε ;
- Διοικητής: δεν θα τα πάμε καλά…. Είπαμε πως έχεις μία γάτα. Αλλά έχω ξεχάσει πως την φωνάζεις;;
- Ευτυχία: Φρειδερίκη τηνε λέω.
- Διοικητής: δηλαδή προσβάλεις την Βασίλισσα μας;; Τι είναι η Βασίλισσα μας γάτα;;; μη σε ξανακούσομε* γιατί θα σε βάλω στην παλάμη μου και θα φυσήξω και θα βρεθείς στο καλύτερο ξερονήσι.
Η Ευτυχία έφυγε αλλά σαφώς η γάτα είχε όνομα και συνέχισε να τη φωνάζει Φρειδερίκη.
Έλα σου όμως που ο πρώτος ρουφιάνος* παγκοσμίως δεν ήταν ο Εβραίος Ιούδας , αλλά 513 χρόνια πριν, ο Έλληνας Εφιάλτης που πρόδωσε στις Θερμοπύλες τους Έλληνες.
Έτσι και από τη γειτονιά της Ευτυχίας πέρασε πάλι πιθανόν ο ίδιος ρουφιάνος και ενημερώθηκε η χωροφυλακή για την συνεχιζόμενη προσβολή!!!! της Βασίλισσας τους.
Άμεσα μερίμνησαν και με τον πιο βάρβαρο τρόπο ξέπλυναν την προσβολή θανατώνοντας τη καημένη τη γατούλα.
Πήγαν οι άθλιοι στον κήπο της κ. Ευτυχίας και τοποθέτησαν μια «αρκαλοδαγκάνα» – παγίδα για ασβούς και σκότωσαν την καημένη τη γατούλα και έτσι έμεινε η βασίλισσά τους «ασπίλωτη κι αμόλυντη»!!!!!
Τώρα ποιός το έκανε; Χωροφύλακες;; Αγροφύλακας; ΜΑΥδες;
Το ίδιο άρρωστα φανατισμένοι, εκείνη την περίοδο ήταν όλοι, και δεν σεβόταν ούτε καν τους χωριανούς τους.
—————————-
Κατά την Γερμανική Κατοχή το βαρύ τίμημα πλήρωσαν οι αγνοί και τίμιοι πατριώτες ο απλός και φτωχός λαός που με πάθος στερήσεις και μύρια όσα στήριξε τους «συμμάχους» Άγγλους με αποτέλεσμα να υποστεί τα βαριά αντίποινα των Γερμανών και ειδικά η αριστερά.
————————–
Ξανακούσομε : εννοεί τον εαυτό του και τους ρουφιάνους
*ρουφιάνος – ruffiano ενετικό κατάλοιπο
Post Scriptum : Η Δημοκρατική Κρήτη δύο ΒΑΣΙΛΕΙΣ αναγνώρισε : τον ΜΙΝΩΑ και τον ΚΩΝ/ΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ
Ευχαριστώ το φίλο μου Β. Ψαράκη με την εξαιρετική μνήμη.
